Μητροπολίτης Πειραιώς: Ξεκαθαρίζει τη θέση του για το ουκρανικό

Φαίνεται πως η απόφαση της Ιεραρχίας για την αναγνώριση της νέας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας, εκ των υστέρων, διχάζει την ίδια.

Ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ εξέδωσε ανακοίνωση για να απαντήσει, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, στη διαστρέβλωση των θέσεων του στη Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο ιεράρχης σημειώνει ότι εκ παραδρομής ίσως η επί του Τύπου τριμελής Επιτροπή δεν διευκρίνισε ότι οκτώ Συνοδικοί Σύνεδροι ζήτησαν την αναβολή λήψεως αποφάσεως για το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο.

«Επειδή απεχώρησα από την Ιεραρχία θεωρών ότι ετελείωσε δεν παρευρέθην κατά τη σύνταξη του Ανακοινωθέντος. Τα όσα αναγράφονται δεν αποδίδουν την αλήθεια διότι ουδέποτε απεδέχθην την πρόταση του Μακαριωτάτου περί αναγνωρίσεως της Αυτοκεφαλίας της ακύρου και ανυποστάτου ‘’Εκκλησίας’’ που δημιουργήθηκε στην Ουκρανία, όπως στοιχειοθετήθηκε λέγων ευθαρσώς ότι καλούμεθα να αναγνωρίσωμε ακύρους εκκλησιαστικάς πράξεις οι οποίες διαλύουν την ενότητα της Εκκλησίας και επιφέρουν τραγικάς συνεπείας, προειδοποιών δι’αυτάς από τώρα» διευκρινίζει ο ιεράρχης.     

Ωστόσο, ο μητροπολίτης εξηγεί ότι δεν θα  προέβαινε ατομικά σε οιανδήποτε ενέργεια που θα οδηγούσε σε διάσπαση της ενότητας του Σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος.

«Ως θα έπραττα αυθωρεί για θέμα Οικουμενιστικής Διακοινωνίας, εφαρμόζων τον ΙΕ΄ Ιερό Κανόνα της ΑΒ΄ Αγίας Συνόδου διότι αυτό θα συνιστούσε άφρονα και αντιεκκλησιαστική ενέργεια» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ο κ. Σεραφείμ ζήτησε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος τη σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου για την επίλυση του Ουκρανικού ζητήματος που εμπλέκεται, όπως τονίζει, « δυστυχώς η γεωπολιτική και η γεωστρατηγική με ενέργειες προς όλους τους Προκαθημένους των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών».

Επίσης, ο ιεράρχης μέμφθηκε τη Συνοδική Επιτροπή επί των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων διότι ουδεμία εισήγηση παρουσίασε στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και την Ιεραρχία για τις απόψεις επί του θέματος των λοιπών Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών και την προεκτίμηση των συνεπειών για την ενότητα της Εκκλησίας, τη διακοπή της κοινωνίας με την Εκκλησία της Ρωσσίας και την πιθανή αναγνώριση- υπό τη σκέπη της-Παλαιοημερολογιτών στην Ελλάδα.

Κατά την άποψή του, ο μητροπολίτης Ονούφριος δεν είχε καμία δυνατότητα να συμπράξει στη λεγομένη «Ενωτική Σύνοδο» όπως δεν θα είχε ο  Αρχιεπίσκοπος Αθηνών να συμπράξει με τον αυτοτιτλοφορούμενο ως «Αρχιεπίσκοπο Αθηνών» κ. Παρθένιο Βεζυρέα, καθηρημένο διάκονο της Εκκλησίας της Ελλάδος.  

«Διαμαρτύρομαι επομένως δι’ όσα κακοήθη σχόλια εγράφησαν λόγω παραπληροφορήσεως και αγνοίας της αληθείας. Άλλωστε οιοσδήποτε δύναται να αναζητήσει το σχετικό κείμενό μου από τα Πρακτικά της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος» καταλήγει ο μητροπολίτης Πειραιώς στην ανακοίνωσή του.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του ethnos.gr, θα υπάρξουν και άλλες ανακοινώσεις μητροπολιτών-αναμένεται άλλη μία εντός της ημέρας- που θα εκφράζουν τις επιφυλάξεις τους σχετικά με την πρόσφατη απόφαση της Ιεραρχίας για την αναγνώριση της νέας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Υπάρχουν μητροπολίτες που ισχυρίζονται ότι η Ιεραρχία δεν έλαβε καμία απόφαση από τη στιγμή που ο Αρχιεπίσκοπος δεν έθεσε το ζήτημα σε ψηφοφορία για να υπάρχει σαφή εικόνα για το πόσοι ιεράρχες συμφωνούν και πόσοι διαφωνούν για το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο.

Για μία ιστορική απόφαση που έλαβε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος έκανε λόγο ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε ομιλία του την Κυριακή 13 Οκτωβρίου, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως 800 ετών από την χειροτονία του Αγίου Σάββα, Αρχιεπισκόπου Σερβίας, από τον αοίδιμο Οικουμενικό Πατριάρχη Μανουήλ Α’ στη Νίκαια της Βιθυνίας.

«Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος έλαβε μία ιστορική απόφαση, σύμφωνα με την οποία αφ’ενός αναγνωρίζεται και επιβεβαιούται το αποκλειστικό δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, να απονέμει τα Αυτοκέφαλα εκεί όπου παρίσταται ανάγκη, και αφ’ετέρου, κατά συνέπειαν, και επί τη βάσει αυτού του δικαιώματος του Πατριαρχείου μας, η Αγιωτάτη Εκκλησία της Ελλάδος ανεγνώρισε το Αυτοκέφαλον που έδωσε το Πατριαρχείο μας, προ μηνών, εις την νεοπαγή Αυτοκέφαλον Εκκλησίαν της Ουκρανίας.

Πιστεύουμε και ευχόμεθα εδώ εις το Οικουμενικό Πατριαρχείο ότι τελικώς το εκκλησιαστικόν θέμα της Ουκρανίας θα αποτελέσει το σημείον, γύρω από το οποίο θα επαναβεβαιωθεί και θα ενισχυθεί η ενότης των αδελφών Αγίων Ορθοδόξων του Θεού Εκκλησιών επί τη βάσει της γνησίας εκκλησιαστικής παραδόσεως και κανονικής τάξεως. Εμεις από την θέση αυτή ευχαριστούμε την αδελφή Εκκλησία της Ελλαδος και ευγωμονούμε τον Μακαριώτατον Πρόεδρον της Συνόδου της Ιεραρχίας Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.Ιερώνυμο, ο οποίος έλαβε την πρωτοβουλία και οδήγησε τα πράγματα εις αίσιον αποτέλεσμα» ανέφερε ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του μητροπολίτη Πειραιώς:

«Ο Προφητάναξ Δαυίδ προσευχόμενος προτείνει «σύμβασι» και «συμφωνία» με τον Πανάγιο Θεό λέγων: «Λύτρωσέ με από συκοφαντίας ανθρώπων και φυλάξω τας εντολάς σου» (Ψαλμ. 118, 134). Ο διαχρονικός αυτός λόγος έχει εφαρμογή σε κάθε μετρητή στιγμή του χρόνου. Είναι εξωφρενικό ότι η ταπεινότητά μου που μόνος κατά την έκτακτη Σύνοδο της Ιεραρχίας με θέμα την Ουκρανική κρίση, κατέθεσα πολυσέλιδο υπόμνημα το οποίο έχει ήδη δημοσιευθεί 12/9/2019 με τίτλο: «Το Ουκρανικό ζήτημα. Η αληθής Κανονική θεώρησις. Η Διαπίστωσις. Η Λύσις» στα Πρακτικά της Ιεραρχίας και αναλύοντας το ανωτέρω υπόμνημα εμίλησε αρκετή ώρα επί της κανονικής ουσίας του θέματος, καταρρίπτων με προσφυγή στους ι. Κανόνες και το αβάσιμο και έωλο κανονικώς πόρισμα της Συνοδικής Επιτροπής Νομοκανονικών Ζητημάτων που υιοθέτησε πλήρως ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ.κ. Ιερώνυμος στην Ιεραρχία και ειδικότερα ότι δήθεν κατά τους Θ΄ και ΙΖ΄ ι. Κανόνες της Αγίας Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης έχει το προνόμιο της «εκκλήτου προσφυγής» παρά Αρχιερέων όλων των άλλων Εκκλησιαστικών Κλιμάτων, ενώ αυτό προδήλως δεν ισχύει διότι οι συγκεκριμένοι κανόνες καθιερώνουν παράλληλη δικαιοδοσία στον Έξαρχο της Διοικήσεως (σημερινό Προκαθήμενο κάθε τελείας Πατριαρχικής Συνόδου) και στον Οικουμενικό Πατριάρχη η Αγία ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος επικυρώσασα ορισμένως και ονομαστικώς τους κανόνες της εν Καρθαγένη Συνόδου, επέλυσε για πάντα αυτό το θέμα.

Συνεπώς διευκρίνισα στην Σύνοδο της Ιεραρχίας ότι χωρίς δωσιδικία και αρμοδιότητα η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου επελήφθη τελεσιδίκων και οριστικών αποφάσεων κατά τέως κληρικών και ήδη λαϊκών της τελείας Πατριαρχικής Συνόδου της Ρωσσικής Εκκλησίας αποκαταστήσασα αυτούς και επομένως οι σχετικές αποφάσεις είναι ΑΚΥΡΕΣ διότι ελήφθησαν υπό αναρμοδίου οργάνου και όσα χρόνια και να περάσουν θα παραμένουν ΑΚΥΡΕΣ, διότι στην Εκκλησία του Χριστού δεν ισχύει το De facto αλλά μόνο το De jure. Αυτό επιφέρει ως έννομη κανονική συνέπεια ότι η συγκληθείσα λεγομένη «ενωτική Σύνοδος» είναι και αυτή ΑΚΥΡΟΣ διότι απαρτίστηκε από λαϊκά πρόσωπα και κατά ταύτα η χορήγηση του καθεστώτος της Αυτοκεφαλίας σε αυτήν την μη υποστατή «εκκλησιαστική» Δομή αποβαίνει ΑΚΥΡΟΣ.

Κατόπιν αυτών των προδήλων κανονικών ακυροτήτων που προσπαθούν κάποιοι να αντικρούσουν με προσφυγή στην Οθωμανική αιχμαλωσία της Εκκλησίας και στο Ρούμ Μιλλιέτ παρασιωπώντες την κανονική της Εκκλησίας τάξη των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων, εζήτησα από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος την σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου για την επίλυση του δυσχερεστάτου αυτού θέματος που εμπλέκεται δυστυχώς η γεωπολιτική και η γεωστρατηγική με ενέργειες προς όλους τους Προκαθημενους των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών. Ταυτοχρόνως εμέμφθην την Συνοδική Επιτροπή επί των Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων διότι ουδεμία εισήγηση παρουσίασε στην Διαρκή Ι. Σύνοδο, στον Μακαριώτατο Πρόεδρο και την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος για τις απόψεις επί του θέματος των λοιπών Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών και την προεκτίμηση των τυχόν συνεπειών για την ενότητα της Εκκλησίας, την διακοπή της κοινωνίας με την Εκκλησία της Ρωσσίας και την αναγνώριση υπ’ Αυτής Παλαιοημερολογιτών εν Ελλάδι.

Συγχρόνως απήντησα στον Πρόεδρο της Επιτροπής των Νομοκανονικών ότι ο Μητροπολίτης Ονούφριος δεν είχε καμία δυνατότητα να συμπράξει στην λεγομένη «ενωτική Σύνοδο» όπως δεν θα είχε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών να συμπράξει με τον αυτοτιτλοφορούμενο ως «Αρχιεπίσκοπο Αθηνών» κ. Παρθένιο Βεζυρέα, καθηρημένο Διάκονο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Επομένως υπήρξα ο μόνος που ωμίλησε επί της ουσίας και δυστυχώς επειδή απεχώρησα από την Ιεραρχία θεωρών ότι ετελείωσε δεν παρευρέθην κατά την σύνταξη του Ανακοινωθέντος και εκ παραδρομής ίσως η επί του Τύπου τριμελής Επιτροπή δεν διευκρίνισε ότι οκτώ Συνοδικοί Σύνεδροι εζήτησαν την αναβολή λήψεως αποφάσεως διά το δυσχερές του ζητήματος και η ταπεινότης μου μόνον εζήτησε την άμεση σύγκληση Πανορθοδόξου Συνόδου, κατά την οποίαν η Κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας υπό τον Μητροπολίτη Ονούφριο θα είχε την δυνατότητα και την ευθύνη να εκκλησιάσει τους καθηρημένους, αναθεματισμένους και αχειροτονήτους ψευδοκληρικούς των σχισματικών δομών της Ουκρανίας και να επιφέρει την ειρήνευση στην πολύπαθη αυτή χώρα, εφ’ όσον ισχυρίζεται ότι είναι και απολύτως Αυτόνομος από την Ρωσσική Εκκλησία.

Επομένως τα όσα αναγράφονται δεν αποδίδουν την αλήθεια διότι ουδέποτε απεδέχθην την πρόταση του Μακαριωτάτου περί αναγνωρίσεως της Αυτοκεφαλίας της ακύρου και ανυποστάτου «Εκκλησίας» που δημιουργήθηκε στην Ουκρανία, όπως στοιχειοθετήθηκε λέγων ευθαρσώς ότι καλούμεθα να αναγνωρίσωμε ακύρους εκκλησιαστικάς πράξεις οι οποίες διαλύουν την ενότητα της Εκκλησίας και επιφέρουν τραγικάς συνεπείας, προειδοποιών δι’αυτάς από τώρα.   

Εν κατακλείδι βεβαίως εδήλωσα ότι δι’ αυτό το διοικητικής φύσεως θέμα που δεν τυγχάνει θέμα Ορθοδόξου ακριβείας περί την πίστιν, δεν θα προβώ ατομικώς εις οιανδήποτε ενέργεια διασπάσεως της ενότητος του Σώματος της Σεπτής Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως θα έπρατα αυθωρεί διά θέμα Οικουμενιστικής Διακοινωνίας, εφαρμόζων τον ΙΕ΄ Ιερό Κανόνα της ΑΒ΄ Αγίας Συνόδου διότι αυτό θα συνιστούσε άφρονα και αντιεκκλησιαστική ενέργεια. Διαμαρτύρομαι επομένως δι’ όσα κακοήθη σχόλια εγράφησαν λόγω παραπληροφορήσεως και αγνοίας της αληθείας. Άλλωστε οιοσδήποτε δύναται να αναζητήσει το σχετικό κείμενό μου από τα Πρακτικά της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος».