Επιτροπή της ΔΙΣ για τη μελέτη θεμάτων Εκκλησίας-Πολιτείας

Εντύπωση φαίνεται πως προκάλεσε, αλλά και παρανόηση ταυτόχρονα, η σημερινή εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου κατά τη διάρκεια των εργασιών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου.

Να σημειωθεί ότι σήμερα, Τρίτη 11 Δεκεμβρίου, η ΔΙΣ αποφάσισε να συγκροτηθεί Ειδική Επιτροπή που θα συνεχίσει τον διάλογο με την κυβέρνηση για τον εξορθολογισμό των σχέσεων Εκκλησίας - Κράτους, αλλά με «κόκκινη γραμμή» τον τρόπο πληρωμής των κληρικών.

Ο Αρχιεπίσκοπος, απευθυνόμενος στους συνοδικούς μητροπολίτες και στην προσπάθειά του να κατανοήσει η Ιεραρχία τους φόβους που είχε για όσα έχουν ακουστεί σχετικά με τη μισθοδοσία του κλήρου και την εκκλησιαστική περιουσία, έδωσε στη δημοσιότητα την εισήγησή του.

Εκεί λοιπόν ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος σημείωσε, μεταξύ άλλων, πως το έτος 2015 ο διακεκριμένος καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος δημοσίευσε το έργο του «Πραγματιστές, Δημαγωγοί και Ονειροπόλοι».

Όπως εξήγησε ο Μακαριώτατος «στη σελίδα 341 ο συγγραφέας μας πληροφορεί ότι ‘’το καλοκαίρι του 2005 η Ελληνική Ένωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ανέλαβε την πρωτοβουλία να καταρτίσει πρόταση – νόμο για τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας’’. 

Σε άλλη σελίδα ο συγγραφέας γράφει ότι ‘’τα χρόνια που ακολούθησαν, χωρίς τυμπανοκρουσίες πολλές από τις προτάσεις υιοθετήθηκαν από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., την ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ’’ και απαριθμεί μερικές απ’ αυτές».

Εκεί, λοιπόν, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών αναφέρεται στα άρθρα 16 και 17, όχι σαν δική του τοποθέτηση, όπως παρανόησαν κάποιοι, αλλά ουσιαστικά πρόκειται για σχέδιο νόμου του Σωματείου «Ελληνική Ένωση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου» για τη μισθοδοσία του κλήρου και την εκκλησιαστική περιουσία.

Για παράδειγμα, στο άρθρο 16 γίνεται αναφορά ότι με την προτεινόμενη ρύθμιση «παρατείνεται για μία διετία το ισχύον καθεστώς μισθοδοσίας των κληρικών της επικρατούσας θρησκείας δαπάναις του Κράτους, αλλά με μέριμνα της Εκκλησίας της Ελλάδος (καθώς και της Εκκλησίας της Κρήτης και των Μητροπόλεων της Δωδεκανήσου για τους δικούς τους λειτουργούς, αντιστοίχως)».

Επίσης, στο άρθρο 17, όπως αναφέρεται στο βιβλίο του κ. Αλιβιζάτου, «επιβάλλεται στο Ελληνικό Δημόσιο η υποχρέωση να επιστρέψει στην Εκκλησία της Ελλάδος όσα ακίνητα αυτή του είχε παραχωρήσει από την 1η-1-1945 και εφ' εξής προκειμένου να αναλάβει τη μισθοδοσία των λειτουργών όλων των βαθμίδων της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Εκκλησίας της Κρήτης και των Μητροπόλεων της Δωδεκανήσου. Προς τούτο, τίθεται δύο (2) ετών προθεσμία, η οποία μπορεί να παραταθεί εφάπαξ με ΠΥΣ για δύο ακόμη χρόνια και ορίζεται ότι για τον ακριβή προσδιορισμό των ως άνω ακινήτων η Εκκλησία οφείλει να καταθέσει στις κατά τόπους κτηματικές υπηρεσίες του Δημοσίου τίτλους και άλλα αποδεικτικά στοιχεία».

Ωστόσο, όταν ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε στις συζητήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος πως διαφωνεί κάθετα με τις συγκεκριμένες προτάσεις!

Όπως λέει χαρακτηριστικά «όταν με επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός και με ενημέρωσε βομβαρδισμένος από τα ‘’μυθεύματα’’ του κ. Αλιβιζάτου σχετικά με το θέμα της μισθοδοσίας του κλήρου και της εκκλησιαστικής περιουσίας, τον ρώτησα αν τα πιστεύει, δηλαδή ότι η Ιστορία αυτής της χώρας αρχίζει στις 1-1-1945. Όχι, του ετόνισα, αυτή αρχίζει το 1821 από το Ιστορικό Μοναστήρι των Καλτεζών. Έκτοτε οι συζητήσεις μας συνεχίσθηκαν με αλληλοσεβασμό».

Λίγες ώρες μετά το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέδωσε ανακοίνωση σημειώνοντας ότι υπήρξαν ορισμένα δημοσιεύματα που παρανόησαν τη σημερινή εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο για τη μισθοδοσία του κλήρου.

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση «τα άρθρα 16 και 17 του (από το έτος 2005) σχεδίου νόμου του Σωματείου «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» (περί παράτασης του καθεστώτος μισθοδοσίας για ακόμη 2 χρόνια κ.λπ.) εμφανίζονται ως δήθεν προτάσεις του Αρχιεπισκόπου».

Μάλιστα, από το Γραφείο Τύπου διευκρινίζεται ότι από την ανάγνωση της όλης εισηγήσεως είναι σαφές ότι ο Αρχιεπίσκοπος ξεκινά με ιστορική αναφορά στις προτάσεις της «Ελληνικής Ένωσης», με τις οποίες διαφωνεί.

«Στο τέλος της εισηγήσεώς του τάσσεται υπέρ της πάγιας νομοθετικής κατοχυρώσεως της μισθοδοσίας του κλήρου και σε συνταγματικό επίπεδο, ως ανταλλάγματος της Πολιτείας προς την Εκκλησία για την εκκλησιαστική περιουσία, που απέκτησε το Κράτος μετά το 1829 και μέχρι το 1952», καταλήγει η ανακοίνωση.