Οι κληρικοί της Μητρόπολης Θηβών λένε «όχι» στην καύση των νεκρών

Ξεκαθαρίζουν ότι δεν μπορούν να δεχθούν να τελέσουν νεκρώσιμη ακολουθία (κηδεία) υπέρ αναπαύσεως της ψυχής ατόμου που αποφάσισε και ζήτησε το ίδιο ή το οικογενειακό περιβάλλον του την καύση, και όχι την ταφή

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Θέση για την καύση των νεκρών και τα αποτεφρωτήρια παίρνουν οι κληρικοί της Ιεράς Μητρόπολης Θηβών και Λεβαδείας, με κείμενο που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης.

Σε ψήφισμά τους αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι η καύση και η αποτέφρωση υποδηλώνουν «έλλειψη πίστης και ελπίδας, καθώς σημαίνει τον πλήρη αφανισμό και τον εκμηδενισμό του ανθρώπου». Η άρνηση στην καύση των νεκρών και η εμμονή στην ταφή δεν οφείλονται σε σκοταδισμό, φανατισμό ή άλλες σκοπιμότητες από μέρους της Εκκλησίας, αλλά βασίζεται στη μακραίωνη ορθόδοξη παράδοση και αποτελεί κατάφαση στην καταξίωση του όλου ανθρώπου, άρα και του σώματος, σύμφωνα με τους ίδιους.

Οι κληρικοί υποστηρίζουν ότι το συγκεκριμένο ζήτημα για την Εκκλησία είναι σοβαρό και ενέχει προεκτάσεις, γιατί άπτεται του δόγματος και σχετίζεται με την ανθρωπολογία της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας.

«Είναι αδιανόητο συνειδητός Ορθόδοξος χριστιανός να αρνείται τον ενταφιασμό και να επιλέγει την αποτέφρωση. Ένας τέτοιος άνθρωπος με την επιλογή του αυτή δηλώνει έμπρακτα ότι αυτονομήθηκε και αποξενώθηκε από την πίστη και πράξη της Εκκλησίας, εφόσον ο ενταφιασμός ήταν και είναι ο μόνος χριστιανικά αποδεκτός τρόπος ‘’διαχείρισης’’ των νεκρών σωμάτων» υπογραμμίζουν.

Τέλος, οι κληρικοί διατρανώνουν την πλήρη αντίθεσή τους «στην καινοφανή, αντιπαραδοσιακή και αντιχριστιανική πρακτική της καύσης των νεκρών», όπως γράφουν στα ψήφισμά τους, και ξεκαθαρίζουν ότι δεν μπορούν να δεχθούν να τελέσουν νεκρώσιμη ακολουθία (κηδεία), υπέρ αναπαύσεως της ψυχής ατόμου, που αποφάσισε και ζήτησε, το ίδιο ή το οικογενειακό περιβάλλον του, την καύση και όχι την ταφή του νεκρού σώματός του.

Αναλυτικά το Ψήφισμα των κληρικών της Ιεράς Μητρόπολης Θηβών και Λεβαδείας:

«Η ταφή του νεκρού σώματος του ανθρώπου στη γη «εξ ης ελήφθη» προϋποθέτει και υπονοεί πίστη στην Ανάσταση των νεκρών κατά τη Δευτέρα Παρουσία και σημαίνει την ελπίδα και εσχατολογική προσδοκία της ζωής του μέλλοντος αιώνος.

Αντιθέτως η καύση και αποτέφρωση υποδηλώνει έλλειψη πίστης και ελπίδας, καθώς σημαίνει τον πλήρη αφανισμό και εκμηδενισμό του ανθρώπου.

Η αποτέφρωση των νεκρών σε ειδικές εγκαταστάσεις - αποτεφρωτήρια παρουσιάζεται στο πλαίσιο της γενικευμένης ήδη εκκοσμίκευσης απλά ως υπόθεση που αφορά στη δημόσια υγεία, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και χωροταξικά προβλήματα, τα οποία είναι πολύ σοβαρά και απασχολούν και την Εκκλησία του Χριστού, η οποία έχει δείξει μεγάλη ευαισθησία στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του πλανήτη μας.

Για την Εκκλησία, όμως, το ζήτημα αυτό είναι σοβαρό και ενέχει προεκτάσεις, γιατί άπτεται του δόγματος και σχετίζεται με την ανθρωπολογία της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας.

Η Εκκλησία δεν δέχεται για τα μέλη της την αποτέφρωση του σώματος, διότι τούτο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος (Α΄ Κορ. 6, 19), στοιχείο της υποστάσεως του κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού πλασθέντος ανθρώπου (Γεν. 1, 24), και περιβάλλει αυτό με σεβασμό και τιμή ως έκφραση αγάπης προς το κεκοιμημένο μέλος Της και ως εκδήλωση πίστεως στην κοινή πάντων ανάσταση.

Είναι αδιανόητο συνειδητός Ορθόδοξος χριστιανός να αρνείται τον ενταφιασμό και να επιλέγει την αποτέφρωση.

Ένας τέτοιος άνθρωπος με την επιλογή του αυτή δηλώνει έμπρακτα ότι αυτονομήθηκε και αποξενώθηκε από την πίστη και πράξη της Εκκλησίας, εφόσον ο ενταφιασμός ήταν και είναι ο μόνος χριστιανικά αποδεκτός τρόπος «διαχείρισης» των νεκρών σωμάτων.

Ο τόπος ταφής του νεκρού σώματος γίνεται σημείο αναφοράς, αγάπης, τιμής, εκφράσεως πόνου και οδύνης που ψυχολογικά ανακουφίζουν και αναπαύουν τους συγγενείς και φίλους του εκλιπόντος.

Η άρνηση στην καύση των νεκρών και η εμμονή στην ταφή δεν οφείλεται σε σκοταδισμό, φανατισμό ή άλλες σκοπιμότητες από μέρους της Εκκλησίας, αλλά βασίζεται στη μακραίωνη ορθόδοξη παράδοση και αποτελεί κατάφαση στην καταξίωση του όλου ανθρώπου, άρα και του σώματος.

Φυσικά δεν τίθεται ζήτημα για τους ετεροδόξους, αλλοθρήσκους, αθέους ή αθρήσκους. Όλοι είμαστε ελεύθεροι και υπεύθυνοι για τις επιλογές και τις πράξεις μας. Η Εκκλησία, όμως, η οποία σέβεται την ελευθερία κάθε ανθρώπου, σε περίπτωση που της ζητηθεί να παραβεί τις αρχές και παραδόσεις της κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το αποδεχθεί.

Έτσι κάθε πρόταση για δήθεν "ιερολογία" της διαδικασίας αποτέφρωσης πέφτει εξ ορισμού στο κενό ως αντίθετη προς τους Ιερούς Κανόνες και την Αλήθεια της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Σύμφωνα με όλα αυτά, οι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, θέλοντας να παραμείνουμε πιστοί στα δόγματα, την εκκλησιαστική παράδοση αιώνων, τους ιερούς κανόνες, διατρανώνουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην καινοφανή, αντιπαραδοσιακή και αντιχριστιανική πρακτική της καύσης των νεκρών, και δεσμευόμαστε ότι δεν μπορούμε να δεχθούμε να τελέσουμε νεκρώσιμη ακολουθία (κηδεία) υπέρ αναπαύσεως της ψυχής ατόμου το οποίο αποφάσισε και ζήτησε το ίδιο ή το οικογενειακό περιβάλλον του την καύση και όχι την ταφή του νεκρού σώματός του».

Διαβάστε ακόμη