Ισόβια στους Γεωργιανούς που δολοφόνησαν οδηγό ταξί στην Κυψέλη το 2011

Την ποινή των ισοβίων θα εκτίσουν και με τη «βούλα» του Αρείου Πάγου, οι Γεωργιανοί που δολοφόνησαν έναν οδηγό ταξί το 2011 στην Κυψέλη. Οι αρεοπαγίτες απέρριψαν την αναίρεση που είχαν καταθέσει οι δυο Γεωργιανοί, οι οποίοι την περίοδο του εγκλήματος ήταν 19 και 20 ετών αντίστοιχα, κρίνοντας πως η απόφαση του Εφετείου δεν στερείται ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και δεν έχει υποπέσει σε εσφαλμένη ερμηνεία.

Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου δεν αναγνώρισε στους δύο καταδικασθέντες το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας αναφέροντας στο σκεπτικό του πως «από κανένα στοιχείο δεν προέκυψε ότι οι κατηγορούμενοι επηρεάστηκαν από την τυχόν ανωριμότητα της μετεφηβικής ηλικίας, ούτε τα εγκλήματα αυτά ανάγονται σε παραβατική συμπεριφορά που χαρακτηρίζει νέους μετεφηβικής ηλικίας», αλλά αντιθέτως «ενήργησαν  κάνοντας συνειδητή επιλογή των πράξεων τους».

Υπενθυμίζεται, ότι τρεις Γεωργιανοί -ο ένας οκτώ χρόνια μετά δεν έχει εμφανιστεί ενώπιον της Δικαιοσύνης- τα ξημερώματα της 3ης Ιουλίου του 2011 επέστρεφαν από διασκέδαση σε μπαρ στο Γκάζι. Σταμάτησαν το ταξί που οδηγούσε το θύμα και του ζήτησαν να τους μεταφέρει στον περιφερειακό της Κυψέλης. Όταν έφθασαν στη διασταύρωση των οδών Δράκου και Δοϊράνης του επιτέθηκαν προκειμένου να τον ληστέψουν και αφού τον χτύπησαν στο κεφάλι, του αφαίρεσαν το κινητό τηλέφωνο, έναν κερματοδέκτη με άγνωστο χρηματικό ποσό και τα κλειδιά του αυτοκινήτου και τράπηκαν σε φυγή.

Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο καταδίκασε τους νεαρούς, κατά πλειοψηφία, σε ισόβια κάθειρξη και 6 έτη, για ανθρωποκτονία με πρόθεση από κοινού και ληστεία από κοινού, ενώ το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου επικύρωσε την απόφαση.

Διαβάστε ακόμη

«Χειμωνιάτικο» Σαββατοκύριακο με καταιγίδες, μποφόρ και πτώση της θερμοκρασίας - Προβλήματα σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Εύβοια λόγω ανέμων

Νέες αποκαλύψεις για την Ειρήνη Μουρτζούκου - Υποδυόταν τη μητέρα του Παναγιωτάκη σε δημοσιογράφο

Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ παιδί προσβάλλεται από γρίπη των πτηνών

Είναι το «Labour» της Paris Paloma το φεμινιστικό anthem της Gen Z;