Δοκιμάσαμε το Ηuracan στη Γλυφάδα

Ο φράχτης από μπαμπού, κεντημένος με μπουκαμβίλιες, τραβάει αμέσως το βλέμμα έτσι που εμφανίζεται μπροστά σου ξαφνικά στο πεζοδρόμιο της Ποσειδώνος. Σου δίνει μια μικρή ιδέα για τα ενδότερα, όπου τα τραπέζια στήνονται, σε διάφορα επίπεδα, πλάι σε τεχνητούς βράχους, κάτω από πολύχρωμες κορδέλες ή έχουν για «στέγη» ανθισμένα κλαδιά κερασιάς. Το ντεκόρ στο Huracán, που ήταν από τις πρώτες αφίξεις του φετινού καλοκαιριού (άνοιξε τις πόρτες του την πρώτη μέρα του restart της εστίασης), ιδίως όταν σκοτεινιάζει, έχει κάτι το σχεδόν θεατρικό.

Σ’ αυτό το καινούργιο εστιατόριο και μπαρ το οποίο δανείστηκε το όνομά του από ένα φοβερό και τρομερό θεό των Μάγιας που... δουλειά του ήταν να διαφεντεύει τυφώνες και θύελλες, ο άνεμος που φυσάει είναι ιαπωνοπερουβιανός. Πράγμα μάλλον αυτονόητο, μια που το γευστικό προφίλ του έχει διαμορφώσει ο Θάνος Στασινός, ένας ταλαντούχος σεφ που έχει συνδέσει το όνομά του με την όλο και πιο δημοφιλή τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας κουζίνα Nikkei.

Στη νέα του στέγη ο σεφ προτείνει γεύσεις που δένουν τις εμπειρίες του από τα ταξίδια του ‒που τον έφεραν μέχρι τη ζούγκλα του Αμαζονίου‒ με νέες ιδέες και πού και πού και κάποια ελληνικά προϊόντα. Βλέπει με τη δική του ματιά μια κουζίνα-τόπο συνάντησης δυο πολιτισμών, με αρώματα, ποικίλες αποχρώσεις κάψας και οξύτητας, που από τη γενέτειρά της ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Τα πρώτα δείγματα της νέας του δουλειάς είναι πολύ ενδιαφέροντα. 

Εν αρχή ην το σεβίτσε: το λαβράκι δένει πολύ όμορφα με γλυκοπατάτα, περουβιανό καλαμπόκι choclo, που προσθέτει μια γοητευτικά ξηροκαρπάτη αίσθηση στο σύνολο, καυτερή πιπεριά και κόλιανδρο. Με ήπια αλλά διακριτή κάψα, ισορροπημένη την οξύτητα των εσπεριδοειδών κι ωραίες υφές, το σεβίτσε του Huracán είναι από τα πιο εκφραστικά που έχω δοκιμάσει τελευταία, ενώ και τα τιραντίτο έχουν τις δικές τους ωραίες στιγμές – με πρώτο και καλύτερο τον τόνο.

Και στα νιγκίρι βρίσκεις πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες. Τη σαρδέλα με το φρουτώδες umeboshi (δαμάσκηνο που έχει υποστεί ζύμωση), λόγου χάρη. Ή το γλυκοφάγωτο ελληνικό καπνιστό χέλι... στιφάδο με κρέμα από τσάι μάτσα. Όσον αφορά εκείνο με το φουαγκρά έχω, πάντως, τις ενστάσεις μου: το ψήσιμο του στερούσε πόντους κι η συνοδεία του (πίκλα αχλαδιού και τραγανά κρεμμύδια) ήταν αρκετά γλυκιά.

Το «εναλλακτικό» hot dog με ξιδάτο κρητικό λουκάνικο και μαρμελάδα κρεμμυδιού που κλείνεται σε τηγανητό bao ban ψωμάκι και τελικά μοιάζει λίγο με πιροσκί δεν θα το κατατάξω στα αγαπημένα μου. Είναι, πάντως, από ό,τι είδα, ιδιαίτερα λαοφιλές. Θα στρέψω όμως την προσοχή σας στα πολύ νόστιμα (και παραδοσιακά) περουβιανά «folders», που είναι τραγανές φωλιές από φύλλο με γέμιση κοκκινιστού κοτόπουλου και δροσιστική και ταυτόχρονα πικάντικη σάλτσα-σαλατίτσα pico de gallo.

Ωραία επιλογή είναι και τα μανιτάρια king oyster – η βουτυράτη, ιδιαίτερη, γήινη γεύση τους ταιριάζει όμορφα με τη σάλτσα από φιστίκι Αιγίνης και dashi με την οποία τα σερβίρουν. Από τα κυρίως πιάτα ξεχωρίζω την λιτή, σωστά ψημένη, τρυφερή πάπια με σάλτσα τρούφας-miso.

H πολυσυλλεκτική λίστα κρασιών έχει αρκετό υλικό και τα κοκτέιλ, τα οποία πλέον έχει αναλάβει ο Δημήτρης Κράσκας, κινούνται σε ρυθμό ανάλογο της κουζίνας, με το εθνικό ποτό του Περού, το pisco, να έχει, αναμενόμενα, την τιμητική του. Με την μουσική να ανεβάζει ρυθμούς και ένταση όσο η ώρα περνάει, δεν θέλεις και πολύ να μείνεις και να πάρεις ένα ακόμη, αφού κλείσεις το δείπνο σου με κάποιο από τα επιδόρπια του Μπάμπη Ζηντίλη. Καλοκαίρι είναι, το σηκώνει.

Huracán Λεωφ. Ποσειδώνος 81, Γλυφάδα, τηλ.: 2108940080.