Τα Kαραμανλίδικα του Φάνη: Ενός μεζέ μύριοι έπονται

Στο παστιρματζίδικο του Αραπιάν ξεκίνησε όλη η ιστορία. Έδιναν στους πελάτες να δοκιμάσουν έναν παστουρμά, τους κέρναγαν κι ένα τσίπουρο και, με κείνα και με τ’ άλλα, τους άνοιγαν την όρεξη. «Να ’χες ένα-δυο τραπεζάκια», λέγανε στον Φάνη Θεοδωρόπουλο. Κάπως έτσι προέκυψαν τα Καραμανλίδικα του Φάνη, που άνοιξαν τον Μάιο του 2014 σ’ ένα νεοκλασικό ακριβώς απέναντι, στη συμβολή Σωκράτους κι Ευριπίδου.

Πέντε-έξι πιατάκια ήταν όλα κι όλα στην αρχή. Τώρα είναι καμιά τριανταριά που κυκλοφορούν στα μαρμάρινα τραπεζάκια γύρω από την ανοιχτή κουζίνα και τη βιτρίνα με τα τυριά· καραμανλίδικα σουτζουκάκια με καπνιστή μελιτζάνα και ανεβατό, ιτσλί κεφτέ (κούπες από πλιγούρι γεμιστές με κιμά), ρεβιθάδα με παστουρμά, καβουρμάς σαγανάκι, εκείνη η έξτρα καυτερή τηγανιά με σουτζούκι Αδάνων, που στον κατάλογο έχει τη σήμανση «πύραυλος», αλλά και τσιροσαλάτα από την Κομοτηνή ή ξιφίας καπνιστός από την Κάλυμνο. Η λίστα πάει και πάει, με τις τιμές των μεζέδων να κυμαίνονται, με ελάχιστες εξαιρέσεις, μεταξύ €3,50 και €7,50.

Είναι 10:20 το πρωί και κουβεντιάζω με τον Φάνη για τα καινούργια του – μου βγάζει μια φοβερή πρόβεια γραβιέρα από τη Νάουσα κι ένα «τυράκι από τη Λέρο, που φτιάχνεται σε καλαθάκι σαν τη μανούρα Σίφνου» κι είναι επίσης πολύ ωραίο, έντονο, αψύ. Απέναντί μας ένα ζευγάρι Ασιάτες τουρίστες τρώνε γίγαντες. Για να πάρουν μια γεύση από την κουλτούρα της μοιρασιάς, της παρέας, που βασιλεύει εδώ, θα πρέπει να έρθουν αργότερα, το μεσημέρι.

Ή αφότου σουρουπώσει, όταν γεμίζουν και τα έξω τραπέζια, που στήνονται δίπλα στις σόμπες, στο πίσω μέρος του μαγαζιού, σε μια στενή λωρίδα ανάμεσα στα κτίρια, που μοιάζει με σοκάκι της παλιάς Αθήνας. Αυτό είναι άλλωστε το χαρακτηριστικό αυτού του «μεζετζίδικου», με το σύμπλεγμα ούζου/τσίπουρου και μεζέ στο επίκεντρο – κι όχι μόνο, έχει, εκτός από τα αποστάγματα, και καμιά τριανταριά κρασιά, όλα από ελληνικές ποικιλίες (επιμένουν σ’ αυτό) και μπίρες από μικρά ελληνικά ζυθοποιεία.

Ένα «όπως παλιά» που πατάει στο σήμερα είναι τα «Καραμανλίδικα». Έχουν ανοικτό link με τις μνήμες της μπακαλοταβέρνας ή του παλιού καφενέ που σου σκάρωνε ένα μεζεδάκι, αλλά και με τους σύγχρονους παραγωγούς που και την παράδοση ακολουθούν και καινούργια πράγματα κάνουν. Η γκάμα των αλλαντικών Sary και τα τυριά από κάθε γωνιά της χώρας, τα οποία είναι σπαρμένα στη βιτρίνα, στο κέντρο της σάλας, δίνουν μπόλικο υλικό για τις ποικιλίες που σερβίρουν.

Σαλάμι και παστράμι, μοσχάρι με πάπρικα, μορταδέλα με προσούτο, όλα από τη Δράμα, κασέρι Ξάνθης, γραβιέρα Τρίπολης, καπνιστό τυρί με προσούτο από τη Νάουσα κι ό,τι άλλο λαχταρίσεις με το μάτι, μπορείς να τα αγοράσεις και να μεταφέρεις το τσιμπούσι στο σπίτι. Παίρνεις κι ένα κρασί από τη συλλογή των Καραμανλίδικων σε τιμή κάβας και σου βγαίνει ακόμη πιο οικονομικά.

Σωκράτους 1 & Ευριπίδου, Αθήνα, τηλ. 2103253184

Κείμενο: Άντζελα Σταματιάδου

Πηγή: Eatme Ιανουαρίου. Το Eatme κυκλοφορεί την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα με το Έθνος της Κυριακής