Γιατί αξίζει να πάει κανείς για φαγητό στα Γιουβετσάκια;

Μπορεί να λέγονται «Γιουβετσάκια» και να σερβίρουν μαζί με άλλα πολλά, και νόστιμα, αστικά πιάτα και το εν λόγω φαγητό, λαχταριστό, στο πήλινο ατομικό γιουβετσάκι του, µε τρυφερό μοσχάρι και το κριθαράκι του σωστά μελωμένο, όπως ξέρει και το φτιάχνει η Εύα Πασανικολάκη, αλλά στην προκειμένη περίπτωση το ζητούμενο είναι να δούμε τι «νομιμοποιεί» τον χαρακτηρισμό «καλοφαγάδικο», που πρόσθεσε τα τελευταία χρόνια στο όνομα της ταβέρνας του ο ιδιοκτήτης της, Χάρης Τζίτζης. Τι είναι αυτό που κινητοποιεί τόσο κόσμο και τον πείθει να αψηφήσει κόπο και χρήματα για να μετακινηθεί μέχρι την Άνω Γλυφάδα, ακόμα κι αν κάποιοι από τους φανατικούς πελάτες χρειάζεται να διασχίσουν το μισό λεκανοπέδιο Αττικής; Τι κάνει το φαγητό στα Γιουβετσάκια να αξίζει πραγματικά την τιμή του;

Για να μη μακρηγορώ, θα πω ότι αυτό το κάτι παραπάνω που γίνεται αισθητό σε κάθε πιάτο οφείλεται στην πρώτη ύλη. Η ποιότητά της εξασφαλίζεται χάρη στο μεράκι του καλοφαγά ιδιοκτήτη, που όσες ημέρες κι όπου γίνονται λαϊκές αγορές –συνήθως 2-3 την ημέρα ή, αλλιώς, 15-16 την εβδομάδα, όπως λέει– τις περιτρέχει με την προσήλωση του τροφοσυλλέκτη, αναζητώντας για την κουζίνα του το καλύτερο και το φρεσκότερο της κάθε εποχής.

Στην ερώτηση αν ψωνίζει από τους ίδιους προμηθευτές, απαντά: «Σταθερά όχι, υπάρχει ένας κορμός από περίπου 100 παραγωγούς, από το Ναύπλιο, την ορεινή Κορινθία, την Αργολίδα, τη Λακωνία, με τους οποίους συνεργάζομαι, αλλά κι ανάμεσα σε αυτούς διαλέγω ποιος θα μου δώσει, κάθε φορά, την καλύτερη ντομάτα ή τα καλύτερα μπρόκολα. Αν δεν βρω την ποιότητα που ζητώ για τα τηγανητά κολοκυθάκια μας, που κάνουν το “σουξέ της αρκούδας”, απλώς δεν θα έχω κολοκυθάκια!». Η εκτίμησή του για τον 35χρονο παραγωγό από το Δρέπανο Αργολίδας, που γνωρίζει από παιδάκι καθώς άλλοτε ψώνιζε από τον πατέρα του, είναι ολοφάνερη: «Αυτός διαφέρει. Όποτε πήγα στο Δρέπανο, ποτέ δεν τον βρήκα αραχτό στα καφενεία. Πάντα ψάχνει τρόπο να κάνει τις ντομάτες του ακόμα πιο νόστιμες. Τώρα βρήκε πως αν τις ποτίζει αργά (σ.σ. στάγδην), με υφάλμυρο νερό, νοστιμίζουν».

Έτσι είναι ο Χάρης, τον θυμάμαι να περιγράφει πώς κατεβαίνει πρωί-πρωί στη Βάρκιζα, εκεί που πιάνουν τα ψαροκάικα, και πώς διαλέγει τα ψάρια του καθημερινά. Δεν είναι παράξενο, λοιπόν, που στο μαγαζί του έφαγα τις φρεσκότερες και νοστιμότερες κατσούλες από οπουδήποτε αλλού – ως Αιγινήτης ο Τζίτζης ξέρει απ’ αυτά! Τώρα βέβαια είναι καιρός για μικρές πεσκανδρίτσες, για καραβίδες, για βουνίσια άγρια χόρτα από την Τρίπολη, για λαχανίδες και μπρόκολα από το Ναύπλιο… Το μυστικό με την εποχικότητα είναι ότι ψωνίζεις την πρώτη ύλη σου στην καλύτερη στιγμή της, αλλά η αφθονία της δεν εκτινάσσει στα ύψη την τιμή της – ακόμα ένας ορισμός του value for money.

Ιθώμης 20 & Μορέως, Άνω Γλυφάδα, τηλ. 2109648081

Κείμενο: Θάλεια Τσιχλάκη

Φωτογραφία: Πάνος Σμυρνιώτης

Πηγή: Eatme Ιανουαρίου. Το Eatme κυκλοφορεί την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα με το Έθνος της Κυριακής