Ο Χριστόφος Πέσκιας φτιάχνει αλλιώτικους μεζέδες στο Dopios - Και εμείς τους δοκιμάσαμε

Έχουμε χαρεί πολύ δημιουργικά πιάτα με ελληνικό χαρακτήρα από τον Χριστόφορο Πέσκια όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο το θρυλικό σούσι ντομάτας με γεύση γεμιστών, να θυμηθείς από τα παλιά και τα σουτζουκάκια-ταρτάρ από τα πιο πρόσφατα, την έχεις την εικόνα. Πέρσι το καλοκαίρι στο Balthazar έβγαζε για καλωσόρισμα μια απρόσμενη φασολάδα με wasabi. Ο σεφ συνήθως στην κουζίνα του μιξάρει διάφορους πολιτισμούς – Μεσόγειο, Μέση Ανατολή, Ασία. Στο καινούργιο Dopios παίζει στο τερέν των ντόπιων μεζέδων. Τους περνάει από το προσωπικό του φίλτρο, κρατάει όμως το DNA τους ατόφιο. 

Στο μοντέρνας λογικής μεζεδοπωλείο το οποίο άνοιξαν πριν από λίγο καιρό τα αδέρφια Ανδρέας και Γιώργος Πιτσιλής, όπου συμμετέχουν ενεργά και οι  δύο τους γιοι, ο Πάτροκλος κι ο Πέτρος, το μεζεδολόγημα –αγαπημένο σπορ– ανεβάζει στροφές με καλοδιαλεγμένα προϊόντα και μπόλικες συναντήσεις οικείου και απροσδόκητου. Οι καρέκλες στο χρώμα της ελιάς και τα χαμηλά και ψηλά τραπέζια απλώνονται στην πλατεία Αγίων Θεοδώρων, απέναντι από το ομώνυμο βυζαντινό εκκλησάκι που χτίστηκε το 1049. Διαλέγεις ανάμεσα σε κρασί, ούζο, τσίπουρο ή κάποια μπίρα (τη μέρα που το επισκέφτηκα έκανε αρκετή ζέστη κι από ό,τι είδα τις προτίμησαν πολλοί) κι αρχίζει η παρέλαση.

Εμείς ξεκινήσαμε με τα φασόλια πιάζ, με τα πολύ νόστιμα μικρά ασπρομύτικα φασόλια του Σαλαμουσά από τη Λήμνο, που ο σεφ συνδυάζει με λαδολέμονο με miso και τα μαραθοπιτάκια, που… δεν είναι ακριβώς μαραθοπιτάκια, μια που δεν έχουν φύλλο και το τυρί (ανθότυρο και φέτα) υπερισχύει του μάραθου. Το γλυκοπικάντικο τσάτνεϊ με ταμάρινδο και σταφίδα τους πάει πολύ, πάντως. Ο  μαρινάτος γαύρος συναντιέται με μαγιονέζα ρέγκας, πράσινη ντομάτα και κουμκουάτ, σε φετούλες και ζελεδάκια, σ’ ένα πολύ όμορφο πιάτο, σαν κέντημα, δροσερό, φρουτώδες και θαλασσινό μαζί. Είναι φανταστικός. Και τα τραγανά ποπκόρν γαρίδας, που αποκτούν ωραία ένταση με το μαύρο σκόρδο και το umeboshi είναι πολύ γευστικό μεζεδάκι. Εξαφανίστηκαν αμέσως.

Τα κεφτεδάκια τους χαριτολογώντας τα λένε «του άλλου μαγαζιού», εννοώντας το Balthazar (από όπου αν λείψουν, πιθανολογώ ότι θα γίνει διαδήλωση). Παραμένοντας στο πεδίο του κρέατος θα σας προτείνω να δοκιμάσετε και τα πολύ νόστιμα γλυκάδια από αρνάκι γάλακτος με την κερατένια σάλτσα (από πιπεριά κέρατο), μερακλίδικα καυτερή και τα καλοκαρυκευμένα λαρισινά αρνίσια κεμπάπ που σερβίρονται με δροσερή κρέμα αβοκάντο. Η ξεχωριστή ενότητα στο μενού με προϊόντα από ντόπιους παραγωγούς, όπως το αυγοτάραχο του Ζαφείρη Τρικαλινού, το καπνιστό χέλι του Βαγγέλη Γείτονα, το τηνιακό λουκάνικο του Γιάννη Κρητικού, τα κατσικίσια τυριά του Μαλτέζου, το λαζαρέτο σπηλιάς του Χρύσανθου Καραβία από την Ιθάκη και πάει λέγοντας, είναι ωραία ιδέα. Την επόμενη φορά θα την τιμήσω.

Η γαλατόπιτα/tres leches με ξύσμα πορτοκαλιού είναι θαυμάσιο φινάλε, αν όμως θέλετε κάτι ακόμη πιο νοσταλγικό, δοκιμάστε το «ρυζόγαλο» με ταπιόκα και κομματάκια φράουλας που το περιχύνουν με ροδοζάχαρη. Παρότι λίγο πιο γλυκό από ότι θα ήθελα, σου αφήνει στο στόμα άρωμα τριαντάφυλλου κι είναι κανονικό… αναμνησιακό τριπάκι. Κλείνοντας, να δώσω τα εύσημα και στο ευγενικό και προσωπικό του σέρβις, γιατί παίζει κι αυτό το ρόλο του. Περνάς ωραία εδώ. Βοηθάνε και τα πλατάνια, που κάπως κατάφεραν κι επιβίωσαν ανάμεσα στα κτίρια του κέντρου. Τα τραπέζια στη «σκιά» τους είναι τα πιο ωραία.  

Dopios Σκουλενίου 1, πλ. Αγίων Θεοδώρων, τηλ: 2103310049. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά, μεσημέρι- βράδυ.Τιμές: € 25 – 30 χωρίς το ποτό.