Κριτική: Ουζομεζεδουργείο Χουνέρι

Η Παιανία στο μυαλό μου είναι συνδεδεμένη με μοσχοβολιστά παϊδάκια και κοψίδια. Γι’ αυτό ξαφνιάστηκα όταν μου πρότειναν να πάμε μέχρι εκεί για ψαρομεζέδες. Φτάνοντας, με το κρύο που έκανε έξω, απλώς χάρηκα αντικρίζοντας ένα τζάκι να σκορπάει τη θαλπωρή του στην περιποιημένη σάλα του παλιού πέτρινου στάβλου, που σήμερα έχει μετατραπεί σε μεζεδοπωλείο-ψαροταβέρνα. Από τη στιγμή όμως που ο ευγενέστατος σερβιτόρος απίθωσε τα αχνιστά στρόμπια, τα στρειδόχτενα και ένα μισαδάκι τσίπουρο στο τραπέζι μας και κατάλαβα πως ο μάγειρας-ιδιοκτήτης Ηλίας Ζήκος τις έχει τις άκρες του με τη θάλασσα και τους ψαράδες, ένιωσα πως κάποια καλή έκπληξη μάς περιμένει σ’ αυτό το σημείο των Μεσογείων, που βλέπει τη θάλασσα με το κιάλι.

Άλλωστε, κάπως έτσι θα πρέπει να σκέφτηκε κι ο κ. Ζήκος όταν άνοιξε το Χουνέρι του. Θέλησε αφενός να διαφοροποιηθεί από την τριγύρω προσφορά κι αφετέρου να δώσει την ευκαιρία στον κόσμο της περιοχής να απολαμβάνει το ψάρι του, χωρίς να χρειάζεται να μετακινηθεί χιλιόμετρα. Κι από ό,τι φαίνεται, τα κατάφερε. Ό,τι δοκιμάσαμε ήταν καλοδιαλεγμένο, φρεσκότατο κι άψογα μαγειρεμένο. Θα αρχίσω από την αχνιστή ψαρόσουπα-κακαβιά, που ήρθε με τον ζωμό της να μοσχοβολάει θάλασσα και ολόκληρα κομμάτια ψαριού, με μια παλιοκαιρίσια απλότητα και μια αφοπλιστική αμεσότητα, που σήμερα θα χαρακτηρίζαμε comfort food. Λίγο αργότερα κι αφού ηρέμησε το μέσα μας, καταπιαστήκαμε με τους πιο στιβαρούς μεζέδες.

Πήραμε, ασφαλώς, χόρτα που ευτυχώς ήρθαν ζεστά και σωστά βρασμένα για να συνοδέψουν το χωνάκι με το τραγανοτηγανισμένο γαριδάκι της Εύβοιας, τις εξίσου καλά τηγανισμένες κουτσομούρες και ένα υπέροχα ψημένο στα κάρβουνα ολόφρεσκο καλαμάρι απ’ τη Λέρο. Φυσικά, οι επιλογές σε μεγάλο και πολύ φρέσκο ψάρι τώρα τον χειμώνα είναι αρκετές, αλλά εμείς είχαμε έρθει να τσιμπήσουμε, κι είπαμε να το κρατήσουμε εκεί. Κάπου στα ενδιάμεσα, βέβαια, δοκιμάσαμε και μια αγιορείτικη μελιτζανοσαλάτα, που κατά τη γνώμη μου έμοιαζε με ιταλική caponata χωρίς σάλτσα έτσι που η μελιτζάνα, οι πιπεριές και τα κρεμμύδια ήταν κομμένα σε μικρά κυβάκια, αλλά μετά από όλα αυτά ήταν αδύνατο να ζητήσουμε το τυροπιτάρι ή το σαγανάκι με ουρές (μικρές πεσκανδρίτσες) που είχαμε σκεφτεί να παραγγείλουμε στην αρχή. Αυτό όμως το μικρό μας απωθημένο, και όλα τα άλλα που λαχταρήσαμε αλλά δεν πήραμε, μαζί με την καλή εντύπωση που μας δημιούργησε το μαγαζί και τις ήπιες τιμές του, θα είναι μια σοβαρή αιτία για να ξανάρθουμε κάποια άλλη, όχι και τόσο μακρινή, φορά.

• Βαθμός: 6,5/10
• Τηλέφωνο: 2106646038
• Διεύθυνση: Πλατεία Δημοσθένους 7, Παιανία
• Ανοιχτά: Κάθε μέρα μεσημέρι-βραδυ
• Τιμή / άτομο: €25-35 (με κρασί/τσίπουρο)

Κείμενο: Θάλεια Τσιχλάκη

Πηγή: Eatme Ιανουαρίου. Το Eatme κυκλοφορεί την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα με το Έθνος της Κυριακής