Pinsa - Πού διαφέρει από την πίτσα και συνταγή για τη ζύμη της

Οι πάντες αγαπάμε και γνωρίζουμε την πίτσα. Τα τελευταία χρόνια όμως ανακαλύπτουμε όλο και συχνότερα στα μενού των trendy μπαρ-ρέστοραν τον λεγόμενο «γευστικό πρόγονο» της πίτσας: την pinsa. Ποιες είναι οι βασικές διαφορές και ποιες οι ομοιότητες μεταξύ των δύο ιταλικών εδεσμάτων με βάση το λαχταριστό και τόσο comfort ζυμάρι;

Η Νάπολη και η (αρχαία) Ρώμη

Η πίτσα, όπως την ξέρουμε σήμερα και την αγαπάμε, έχει τις ρίζες της στη Νάπολη του 18ου αιώνα -η πίτσα Μαργαρίτα μάλιστα είναι στη λίστα της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO ήδη από το 2017. Η pinsa είναι ρωμαϊκό δημιούργημα, που ως παρασκευή προηγείται της πίτσας. Ο όρος pinsa προέρχεται από το λατινικό ρήμα pinsere, που σημαίνει «πιέζω, συνθλίβω», και το πιθανότερο είναι πως περιέγραφε τη διαδικασία παρασκευής της ζύμης. Ως παρασκευή σταδιακά ατόνησε και ξεχάστηκε μέσα στους αιώνες, την ώρα που η ναπολιτάνα πίτσα κατακτούσε τις ΗΠΑ και τον κόσμο. Τα τελευταία όμως χρόνια επανήρθε δυναμικά στο προσκήνιο και στα τραπέζια των casual εστιατορίων -φυσικά με σύγχρονες τεχνικές ζύμωσης και παρασκευής και πολλών ειδών επικαλύψεις.

Pinsa VS Pizza

Η pinsa δεν παρασκευάζεται από ένα αλεύρι αλλά από μείγμα αλευριών (σίτου, ρυζιού κ.λπ.). Υφίσταται πολυήμερη ζύμωση που μπορεί να διαρκέσει έως 72 ώρες. Το αποτέλεσμα είναι μια τραγανή εξωτερικά και αφράτη εσωτερικά ζύμη. Η pinsa έχει συνήθως οβάλ σχήμα και ελαφρώς ακανόνιστο περίγραμμα. Το μέγεθός της είναι συχνά μικρότερο από της κλασικής πίτσας. Η πολυήμερη ζύμωση δίνει στην pinsa μια πιο σύνθετη γεύση. Γίνεται τραγανή εξωτερικά και αφράτη εσωτερικά, πράγμα που την καθιστά ακαταμάχητη.

Διαβάστε τη συνέχεια και δείτε τη συνταγή πατώντας εδώ.