Το ρακάδικο, το wine bar και η υπεραιωνόβια ταβέρνα που αξίζουν τη βόλτα ως την πλατεία Υμηττού

Παρότι ο πυκνοδομημένος Βύρωνας με τις πανύψηλες πολυκατοικίες και τα δαιδαλώδη δρομάκια είναι δίπλα του, η γειτονιά του Υμηττού δεν του μοιάζει. Η ατμόσφαιρα αλλάζει αμέσως στη μικρή συνοικία, που ο χαμηλός συντελεστής δόμησης λόγω της ΠΥΡΚΑΛ «έσωσε» -ως τώρα- από οικοδομικά θηρία. Στους δρόμους της βλέπεις ακόμη ουρανό, παλιές μονοκατοικίες και αυλές με γιασεμί και λεμονίτσα. Η Πλατεία Υμηττού, που φιλοξενεί τα τρία πολύ αγαπητά (για διαφορετικούς λόγους) στέκια που ακολουθούν, δεν είναι τωρινή ιστορία. Υπήρξε η κεντρική πλατεία του πάλαι ποτέ προσφυγικού συνοικισμού ήδη από την ίδρυσή του, το μακρινό 1928, όταν Μικρασιάτες πρόσφυγες, προκειμένου να αποσυμφορηθεί ο γειτονικός Βύρωνας, τον εγκατέλειψαν κι ήρθαν σ' αυτά τα μέρη να στήσουν τα νέα τους σπιτικά. Το καφενείο, το μπακάλικο, το μανάβικο, τα γαλακτοπωλείο, ο τσαγκάρης κι ο κουρέας βρίσκονταν γύρω της ως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια.

Σήμερα η Υμηττού είναι μια σύγχρονη, αναπλασμένη, ζωντανή πιάτσα, γεμάτη καφετέριες, αλλά και φαγάδικα, με το (κλασικό της) σιντριβάνι, τα παγκάκια της, αρκετά δέντρα και έναν περήφανο πλάτανο στο κέντρο της. Το παρελθόν της είναι κι αυτό ακόμη παρόν, σπαρμένο εδώ κι εκεί -δεν έχει χαθεί κάθε ίχνος του, όπως συνέβη σε άλλες αθηναϊκές περιοχές. Ρίχνοντας τη ματιά σου περιμετρικά, μπορείς εύκολα να εντοπίσεις τα πολύτιμα απομεινάρια αλλοτινών εποχών, που στέκουν στην ίδια θέση από τη γέννησή της. Είναι εκείνα τα παλιά, διώροφα προσφυγικά σπίτια με τις σκεπές από κεραμίδι και τις διπλές καμινάδες τους: ο επάνω όροφος χρησιμοποιούνταν για κατοικία, ο κάτω για μαγαζί, μια μεσοτοιχία επέπτρεπε να τα μοιράζονται δυο οικογένειες. Πραγματικοί θησαυροί για τη συλλογική, ιστορική και αστική μας μνήμη και μοναδικά στολίδια της πόλης ως τις μέρες μας. Θησαυρός μνήμης και η ταβέρνα του Βαρδή, το πρώτο μας στέκι, γι' αυτό ξεκινάμε από εκεί τις συστάσεις.

Η ταβέρνα του Βαρδή είναι πιο παλιά και απ' τη συνοικία του Υμηττού

Όταν ο παππούς Βαρδής Μπουρδάκης -που το 1919 έφτασε με την οικογένεια από την Κρήτη στην Αθήνα- αποφάσισε το 1922 να ανοίξει το ταβερνείο για να συμπληρώσει το μεροκάματο που έβγαζε δουλεύοντας στα τραμ, ο Υμηττός σε τίποτα δε θύμιζε τη μεσοαστική συνοικία που ξέρουμε σήμερα. Για την ακρίβεια δεν είχε γίνει καν η προσφυγογειτονιά που γνωρίζουμε από την ιστορία. Στην περιοχή υπήρχε μόνο η ΠΥΡΚΑΛ, κάποιες αγροικίες μετρημένες στα δάχτυλα των δυο χεριών, βοσκότοποι και το βουνό. «Μόνο κυνηγοί έρχονταν εδώ μετά το κυνήγι να φάνε και να πιουν κρασί» μου είχε πει κάποτε η Νατάσα, εγγονή του Βαρδή. Μαζί με τις δυο αδερφές της, Άρτεμη και Έφη, και τη μαμά τους, τη Μαρία -που όσο τη βαστούν τα πόδια της βάζει ένα χεράκι στην κουζίνα- κρατούν σήμερα την ιστορική ταβέρνα στον Υμηττό, λίγα μέτρα από την πλατεία. Παραδοσιακή κουζίνα από έμπειρα χέρια με ολόφρεσκα, εποχικά λαχανικά -ουκ ολίγες φορές τις έχω πετύχει πρωινά στην αυλή με κλειστό ακόμη το μαγαζί να καθαρίζουν τη μια τα φασολάκια, την άλλη τα χόρτα. Σε τούτη την ταβέρνα που έχει ταΐσει τον Υμηττό σε όλες τις φάσεις της ιστορίας του, θα βρεις από ωραία φαβα (€4,50), σφακιανή πίτα (€5,50) και μερακλίδικη παστουρμαδόπιτα (€5,80) μέχρι λουκάνικο από αγριγούρουνο (€9,80) και μελωμένο τσιγαριαστό κατσικάκι (€11,20) που σκίζει. Όλες οι μαμαδίστικες νοστιμιές (χειροποίητα κεφτεδάκια, σουτζουκάκια κ.λπ.) περνάνε κατά καιρούς από τον κατάλογο ανάλογα με τον καιρό και τα κέφια των πανάξιων μαγειρισσών. Το μενού περιλαμβάνει και κρεατικά της ώρας ζουμερά και καλοψημένα. Οι κοπέλες δεν τσιγκουνεύονται ούτε την ποσότητα στα πιάτα ούτε την ευγένεια στην εξυπηρέτηση. 

Info: Ταβέρνα Βαρδής | Καισαρείας 9, Υμηττός (150 μ. από την πλατεία Υμηττού, στον πεζόδρομο),  Τ. 2107629972

Στο Wine Barrique πίνεις «βιδιανά» και «τσαπουρνάκους» με καλομαγειρεμένα συνοδευτικά

Τούτο το όμορφο μικρό είναι φτιαγμένο για μεγάλες απολαύσεις. Γιατί ο Τάσος Παπαδάκης και η Άννα Νινέ έβαλαν στο wine bar που άνοιξαν το 2020 όλη τους την αγάπη και την εμπειρία από τον κόσμο της γεύσης και του κρασιού και το αποτέλεσμα ξεχωρίζει. Παθιασμένος μάγειρας εκείνος, πιστοποιημένη σομελιέ (3ο επίπεδο WSET) εκείνη, δημιούργησαν στην πλατεία Υμηττού ένα στέκι χαράς και καλοπέρασης για τους οινόφιλους και τις οινόφιλες όχι μόνο των γύρω περιοχών, αλλά όλης της Αθήνας. Ο στυλάτος, μοντέρνος χώρος τους, κρατάει τη χάρη του μπαρ, ωστόσο εδώ δεν θα βγάλεις τη βραδιά μόνο με μεζέ. Η λίστα κρασιών δεν εστιάζει σε «ηχηρές» ετικέτες, αλλά επικεντρώνεται σε ενδιαφέρουσες ποικιλίες: ανακαλύπτεις και γεύεσαι ωραία κρασιά από τσαπουρνάκο, αυγουστιάτη ή μαύρο καλαβρυτινό χωρίς να λείπουν και εκλεκτοί οίνοι από ποικιλίες «σταρ» (ξινόμαυρο, ασύρτικο, μαλαγουζιά κ.λπ.). Η Άννα, που ξέρει καλά τον ελληνικό αμπελώνα και τους άξιους παραγωγούς του, είναι πάντα εκεί, να το κουβεντιάσει και να σε βοηθήσει να κάνεις την πιο ταιριαστή επιλογή. Τα περισσότερα κρασιά είναι μικρής παραγωγής από οικογενειακά & boutique οινοποιεία. Όλα προσφέρονται και σε ποτήρι των 75ml και 150ml (με τις τιμές για τα πρώτα να κυμαίνονται από €2,50 έως €6). Οι τιμές των μπουκαλιών (750ml) απλώνονται σε μια γκάμα από €18 έως €48,50. Όσο για τα εδέσματα, ανάμεσα στα νόστιμα πιάτα που ετοιμάζει καθημερινά ο Τάσος βρίσκεις καβουρμά μαύρου χοίρου με σάλτσα ψητής ντομάτας και ταλαγάνι (€12,80), σαλάτα καπνιστής πέστροφας με σάλτσα από φρούτα του πάθους, σπανάκι baby, ντοματίνια και φουντούκι (€9.50), τάκος με σιγομαγειρεμένο χοιρινό, τσένταρ, μαγιονέζα με ραπανάκι & μπάρμπεκιου σος (€7,00), ριζότο μανιταριών με στακοβούτυρο και μαύρη τρούφα (€13) αλλά και κρητικά παξιμαδάκια σίκαλης με διάφορες λαχταριστές επικαλύψεις (€3,80-€4,20). Αξίζει να σημειωθεί ότι τις Δευτέρες διοργανώνονται παρουσιάσεις οινοποιείων, όπου παρευρίσκονται και οι ίδιοι οι οινοποιοί -οι συμμετέχοντες γνωρίζουν τους παραγωγούς και δοκιμάζουν 4-5 ετικέτες με διαφορετικά συνοδευτικά. Περισσότερες πληροφορίες στο ίνσταγκραμ του Wine Barrique εδώ.

Info: Wine Barrique | Πλ. Υμηττού 1, Υμηττός, Τ. 210 7623557

Το Αλάργα είναι ρακάδικο περιωπής, όπου τρως και πίνεις φίνα

Καλόγουστο γωνιακό μαγαζί με αύρα καφενείου, πολύ προσεγμένα πιάτα και ψαγμένους μεζέδες που αντέχουν στα βαρβάτα αποστάγματα, αυτό είναι το Αλάργα. Το ζεστό καλωσόρισμα γίνεται με εξαιρετική χύμα ρακή, αλλά θα συνεχίσεις (μόνο) με εμφιαλωμένες. Μεταλλικά τραπεζάκια, στο στυλ του παραδοσιακού καφενέ, σε μπεζ χρώμα σε καλοδέχονται τις λιακάδες, έξω στο φαρδύ πλάτωμα του πεζοδρομίου -στα συν ότι ακόμη και τα εντελώς ακριανά δεν «καβαλούν» τον δρόμο, καθώς μεσολαβεί μικρή πρασιά. Στο μενού, που έχει βάλει το μαγικό χεράκι του ο Μιχάλης Χάσικος (σεφ και ιδιοκτήτης του ρεθυμνιώτικου εστιατορίου Hasika), θα βρεις ό,τι χρειάζεσαι για να απολαύσεις μια ρακή μακριά από την Κρήτη -ή και περισσότερες. Από άγριους ασκορδουλάκους με ελαιόλαδο και μυρωδικά (€6,50), καπνιστή μελιτζανοσαλάτα (€5) και αψύ τσεμπέρι Ιθάκης ωριμασμένο 1 χρόνο σε σπηλιά (€10) μέχρι πίτα με βοδινό σουτζούκι, γραβιέρα από την Ασή Γωνιά Χανίων και τριμμένη φέτα (€9), χοιρινή σκέπη με αρνίσια γλυκάδια και συκωταριά (€7), τηγανιά με παλαιωμένο ξίδι, μαρουβά και θυμάρι (€9) και αρνίσια παϊδάκια με μαρουβά, θυμάρι, λεμόνι και ψωμί στη σχάρα για 2 άτομα (€26). Αν προτιμάς μεζέδες της θάλασσας, το μενού έχει και από αυτούς. Οι τσικουδιές των 200ml ξεκινούν από €8,50 και φτάνουν τα €14 (μονοποικιλιακή από syrah της 35Ν). Θα βρεις ακόμη επιλεγμένα τσίπουρα και ούζα. Πολύ άνετο και φιλικό σέρβις, βρίσκει λύσεις για όλα. Στα υπόψιν ότι εδώ γίνονται κατά καιρούς ωραία γλέντια με ζωντανή μουσική, όπως αυτή την Κυριακή 3/11 που το Αλάργα γλεντάει παρέα με τις «Κουμπάρες» (τραγούδι, λαούτο, βιολί, κανονάκι και κρουστά). Άχαστο.

Info: Αλάργα | Αμισού 1, Υμηττός, Τ. 210 7622392