Κριτική: Επτά 7

Η μεταμόρφωσή του άρχισε από τη στιγμή που ο Όμιλος Τραστέλη ανέλαβε το εστιατόριο Επτά 7· από το μπαρ και την επιμέλεια του μενού μέχρι τις οινικές προτάσεις. Και η παρέμβασή του έγινε αισθητή ως μια αλλαγή της «αύρας» του εστιατορίου, λες και η «καλή νεράιδα» της γαστρονομίας άγγιξε με το ραβδάκι της τον χώρο, προσθέτοντάς του το prestige της. Γιατί κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ούτε πόσο κομψός ήταν και πριν, ούτε τον αέρα της πολυτέλειας που απέπνεε η καλόγουστα grandiose διακόσμησή του, με τους πράσινους Veronese τοίχους και τους θεατρικούς πολυελαίους με τα μαύρα κρύσταλλα, αλλά και το γυάλινο πάτωμα που επιτρέπει να θαυμάσει κανείς τα ευρήματα ενός αρχαίου κελαριού με χτιστούς πύθους, στο οποίο σήμερα φιλοξενείται, διακριτικά, η κάβα του εστιατορίου. Αν μάλιστα στα συν του χώρου προσθέσετε το roof top, με διπλή θέα, την Ακρόπολη από τη μια κι ένα υπέρκομψο νεοκλασικό της παλιάς Αθήνας από την άλλη, ίσως αντιληφθείτε πόσο λεπτοφυής είναι η «αύρα» στην οποία αναφέρομαι.

Μέχρι το βράδυ της επίσκεψής μου, πίστευα πως δεν υπήρχε περίπτωση να γευτώ ξανά εκείνα τα, αφοπλιστικής απλότητας, σε πρώτη ανάγνωση φυσικά, πιάτα του Fabrizio Buliani. Αλλά μάλλον αδικούσα το «δεξί του χέρι», τον sous -chef του, Δαμιανό Σιδηροκανέλλη, που όπως απέδειξε βαδίζει στα χνάρια του, σταθερά και με σεβασμό στη μαγειρική του κληρονομιά. Δοκίμασα αρκετές από τις signature συνταγές του Fabrizio και δεν ήταν λίγες οι στιγμές που ένιωσα να μου ξυπνούν μνήμες –που αν δεν σιχαινόμουν τον ευτελισμό της έκφρασης, θα έλεγα πως μου έφεραν δάκρυα στα μάτια–, με τη βαθιά τους νοστιμιά, σήμα κατατεθέν του εκλιπόντος maestro, και με την ποιότητα της πρώτης ύλης τους, που πάντα καθόριζε τα φαγητά του. Το κορυφαίο, για μένα, πιάτο της βραδιάς ήταν, αδιαφιλονίκητα, η Calamarata, με τα άψογα ποιοτικά, αλλά κι άψογα βρασμένα της ζυμαρικά –που μοιάζουν με χοντρές ροδέλες από καλαμαράκια–, με κυδώνια, γυαλιστερές, μύδια, αχιβάδες, κονκασέ ντομάτας και σχοινόπρασο, ένα πιάτο ουσίας, με την αρχική έννοια της λέξης.

Αλλά ας τα πάρω από την αρχή. Ξεκινήσαμε με ένα δροσερό gazpacho και περάσαμε σε δύο πολύ δροσιστικές και νόστιμες σαλάτες· μία dente di leone, με ταράσακο, σπανάκι, ραντίκιο τρεβιζανο, αυγά ορτυκιού και ζεστό dressing από guanciale, και μία carciofi, με αγκινάρα, πεκορίνο, κουκουνάρι, ρόκα και φίνο λαδολέμονο. Δοκιμάσαμε και ένα carpaccio di manzo, με μοσχαρίσιο φιλέτο, ρόκα, ζουλιέν σέλερι, φλοίδες παρμεζάνας και βινεγκρέτ μουστάρδας, με κονιάκ και χρένο. Ακολούθησε η cacio e pepe, που ήταν το πιο άτολμο, αν και καλοφτιαγμένο, πιάτο της βραδιάς, μια και της έλλειπε… το πιπέρι, που την ορίζει. Από τα κυρίως μοιράστηκα μια ολόσωστα ψημένη cotoletta alla milanese, με κόντρα μοσχάρι γάλακτος, χωρίς το κόκαλό της, ροδοκοκκινισμένη σε μοσχοβολιστό βούτυρο, με ευχάριστα κοντράστ από το πικρούτσικο ραντίκιο (ψημένο στο γκριλ) και απαλό πουρέ, ένα σαγηνευτικά απλό και κλασικό πιάτο, που έβγαζε τη γλώσσα σε πολλές από τις μοντερνιές της εποχής μας. Δελεαστικές μού φάνηκαν και η tagliata και η saltimbocca με φιλέτο χοιρινό και copa, αλλά, αν δεν τις αφήναμε για την επόμενη, ίσως να μην ήμουν τώρα σε θέση να σας πως τα επιδόρπια είναι εξαιρετικά· από τη zuppa inglese μέχρι το φίνο παγωτό καρότο με τζίντζερ, που με «στοιχειώνει» κάθε που το ξανασκέφτομαι.

Φυσικά, όταν πήγα ήταν πολύ νωρίς, οπότε ο βαθμός που ακολουθεί αποτυπώνει κυρίως την επιφύλαξη που απαιτεί η δεοντολογία της αξιολόγησης κάθε νέου εγχειρήματος. Πιστεύω πως η κουζίνα σύντομα θα βρει τα περιβόητα «πατήματά» της, γιατί είναι φανερό πως ακολουθεί τα σωστά χνάρια, που πάντα θα την οδηγούν στην αληθινή γεύση της Ιταλίας.

Βαθμός: 6,5/10

Τηλέφωνο: 2103212010

Διεύθυνση: Ερμού 119 ή Άστιγγος 10, Αθήνα

Ανοιχτά: καθημερινά βράδυ, εκτός Κυριακής

Τιμή: €35-50/άτομο, με κρασί

* Οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο πιάτο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπίρα ανάλογα με το στιλ του εστιατορίου. Κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός γεύματος.

Η κλίμακα της βαθμολογίας

0-3 Κακό, 3,5-4 Μέτριο, 4,5 Αποδεκτό, 5-5,5 Ικανοποιητικό, 6-6,5 Καλό, 7-8 Πολύ καλό, 8,5-9 Εξαιρετικό, 9,5-10 Άριστο
Από την Θάλεια Τσιχλάκη 

Πηγή: eatme Ιουλίου. Το eatme κυκλοφορεί την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα με το Έθνος της Κυριακής