Γιώργος Καπουτζίδης: Οι ηθοποιοί της παράστασής του μιλούν για την κωμωδία και τη μαγειρική

Ο Γιώργος Καπουντζίδης γράφει και σκηνοθετεί μια κωμωδία σχέσεων και μία ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών μπλέκεται σε ιστορίες με αποκαλύψεις, χωρισμούς νέους έρωτες, πολύ γέλιο, φοβερές ατάκες, σε έναν τρελό ρυθμό από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Είδαμε την παράσταση, γελάσαμε, συγκινηθήκαμε και θελήσαμε να μάθουμε περισσότερα για τους συντελεστές της. Από το πώς νιώθουν με το ρόλο τους, μέχρι τη σχέση τους με τη μαγειρική!

Γιώργος Καπουτζίδης

Το πρώτο σας θεατρικό έργο είναι μια κωμωδία τοποθετημένη στο σήμερα. Πόσο καιρό δουλεύατε πάνω σε αυτό το concept;

Αρκετό καιρό, το ξεκίνησα κάπου τα Χριστούγεννα, σε ένα μήνα ολοκληρώθηκε ο βασικός σκελετός, μετά έκανα αλλαγές, έδωσα το κείμενο στους ηθοποιούς, το ξαναδιόρθωσα. Όταν γράφεις ένα θεατρικό κείμενο, το δουλεύεις συνεχώς, από τη στιγμή που ανοίγεις τον υπολογιστή μέχρι να ανέβει.

Ο έρωτας, οι σχέσεις ετερόφυλων και ομόφυλων ζευγαριών, ο γάμος, η απιστία, αυτό το έργο τα πραγματεύεται όλα. Θέλατε πάντα να γράψετε μια κωμωδία σχέσεων ή σας οδήγησε εκεί η εποχή;

Νομίζω η εποχή και η δική μου η κατάσταση, η συνθήκη ίσως. Δεν σκεφτόμουν να γράψω για τις σχέσεις παλαιότερα και, αν θυμάστε, στις πρώτες μου σειρές τις απέφευγα κιόλας. Ίσως γιατί δεν ήξερα τι να πω, ίσως να μην είχα και πολλά να πω. Μεγαλώνοντας και έχοντας κάνει κάποιες σχέσεις και έχοντας παρατηρήσει και σχέσεις φίλων μου, θέλησα να μιλήσω για τις σχέσεις. Με πήγε όμως και η εποχή, καθώς είναι μια εποχή στην οποία οι σχέσεις αλλάζουν, μεταλλάσσονται.

Τις παρουσιάζετε με χιούμορ, με ένα μοναδικό «εύπεπτο» τρόπο. 
Και εύπεπτος μπορεί να είναι και απλός και ξεκάθαρος, χωρίς πολλά υπονοούμενα, με ειλικρίνεια λέγονται νομίζω πράγματα. Και χωρίς φόβο. Ίσως γιατί μετά ο κόσμος, αν συζητήσει, θέλω να πατήσει σε μια βάση, ούτως ώστε να εμβαθύνει περισσότερο από εκεί που έχει πάει το έργο. Για να εμβαθύνεις όμως και να κάνεις μια πιο σύνθετη συζήτηση, πρέπει να έχεις μια βάση στέρεη, ξεκάθαρη και πολύ συγκεκριμένη.

Η σκηνοθεσία από εσάς ήταν μονόδρομος; Με την έννοια ότι με τόσο προσωπική γραφή δεν θα μπορούσε να σκηνοθετηθεί από άλλον;

Κατ’ αρχάς, ήθελα να το δοκιμάσω, ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω. Από την άλλη όμως, πίστευα ότι είναι και πολύ ωραίο αυτό που έχω γράψει να το ακολουθήσω μέχρι το τέλος. Στην τηλεόραση δεν ήξερα να σκηνοθετήσω, καθώς χρειάζονται και κάποιες τεχνικές γνώσεις που είναι πολύ πιο σύνθετες από ό,τι στο θέατρο. Αυτό που έκανα είναι ότι έπαιζα πάντοτε στη σειρά μου, ούτως ώστε να μην είναι ένα κείμενο που το δίνω και μετά ταξιδεύει ερήμην μου. Ήθελα να είμαι και εγώ παρών. Εδώ η παρουσία μου από τη στιγμή που δεν είμαι πάνω στη σκηνή εξασφαλίστηκε με κάποιο τρόπο από τη σκηνοθεσία. Ήθελα να δοκιμάσω αν μπορώ να το κάνω, γι’ αυτό και άφησα τελείως το ρόλο του ηθοποιού. Δεν σκέφτηκα στιγμή να παίξω και εγώ, ήθελα να δω αν μπορώ να το κάνω. Είναι κάτι το οποίο με ενδιαφέρει; Είναι κάτι στο οποίο μπορώ να προσφέρω κάτι; Και πέρασα πολύ όμορφα ως σκηνοθέτης αυτή τη διαδικασία.

Στο θέατρο έχεις και περισσότερο χρόνο...

Βέβαια, έχεις πολύ περισσότερο χρόνο και έχεις την ευκαιρία να βελτιώσεις πράγματα, να παρατηρήσεις καλά τα λάθη σου και να τα διορθώσεις την επόμενη μέρα. Στην τηλεόραση δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Άπαξ και γυριστεί κάτι γυρίστηκε και θα πρέπει να επανορθώσεις στο επόμενο επεισόδιο.

Η Κατιάνα Μπαλανίκα με συγκίνησε, τη βρήκα καθηλωτική, «ήρεμη δύναμη». Συμμετείχε στην πρώτη σας τηλεοπτική δουλειά και τώρα και στην πρώτη σας θεατρική.

Και σε αυτή αγαπηθήκαμε, μάλιστα πάρα πολύ! Στην τηλεόραση δεν είχαμε πολλές σκηνές μαζί. Φυσικά και την αγαπούσα και της είχα μεγάλη αδυναμία. Και αυτή με συμπαθούσε, αλλά δεν μοιραζόμασταν την καθημερινότητά μας. Αυτή είχε σκηνές κυρίως με τον Αργύρη Αγγέλου ή με τη Ράνια Σχίζα και την Ελένη Ράντου, εγώ με τη Ράνια. Εδώ λοιπόν ζήσαμε τις πρόβες μαζί, πηγαίναμε μαζί στο θέατρο, γυρνούσαμε μαζί από το θέατρο με το αυτοκίνητο. Φτιάξαμε μια πολύ γλυκιά σχέση. Αυτό που έζησα με την Κατιάνα φέτος είναι από τα ωραιότερα πράγματα που μου έχουν συμβεί. Αλήθεια. Γιατί και εγώ είχα τους φόβους μου και τις ανασφάλειές μου και με βοήθησε πάρα πολύ. Και εγώ τη βοήθησα όσο μπορούσα με τη μικρή εμπειρία μου σε ό,τι απορία είχε και φτιάξαμε μια ανθρώπινη γλυκιά σχέση που θέλω να πιστεύω ότι θα κρατήσει για πάντα. Μακάρι!

Ήταν εύκολο να την πείσετε να επιστρέψει στο σανίδι;

Είπε κατευθείαν ναι. Διάβασε το έργο, της άρεσε, χάρηκε για την πρόταση και της άρεσε πολύ ο ρόλος της και από γραφής αλλά και μέσα στην παράσταση, το ότι βρίσκεται ανάμεσα σε νέα παιδιά που κατά κάποιο τρόπο έχει και την ευθύνη να τους μεταδώσει και κάποια πράγματα από τη γνώση και την εμπειρία της. Παράλληλα, και τα νέα παιδιά την έχουν αγκαλιάσει με απίστευτη αγάπη. Είναι πολύ όμορφη η σχέση που έχουν δημιουργήσει μεταξύ τους.

Όλος ο θίασος απαρτίζεται από νέα ταλαντούχα παιδιά. Φρέσκο έργο, φρέσκα πρόσωπα;

Ναι, ήθελα να γίνει κάτι τέτοιο και τελικά λειτούργησε πολύ υπέρ της παράστασης. Και είδαμε και ηθοποιούς που κάποιοι δεν τους είχαν δει άλλες φορές ή δεν τους είχαν προσέξει τόσο πολύ γιατί δεν είχαν τόσο μεγάλο ρόλο, ενώ τώρα έχουν μεγάλους ρόλους, είναι πρωταγωνιστές, τους προσέχεις και σε ξαφνιάζουν πάνω στη σκηνή. Ακριβώς γιατί κάνουν επιλογές υποκριτικά τις οποίες δεν τις έχεις ξαναδεί. Ενώ έναν ηθοποιό που τον ξέρεις 5, 10, 15, 20 χρόνια, γνωρίζεις λίγο τη μανιέρα του, τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει πάνω κάτω, που μπορεί να είναι και ένας τρόπος τον οποίο έχεις αγαπήσει πάρα πολύ. Γιατί το να φτιάξει κάποιος μια ωραία μανιέρα –και το λέω με την καλή έννοια το μανιέρα–, έναν τρόπο παιξίματος, και να έχει αγαπηθεί γι’ αυτό, είναι και δύσκολο και αξιέπαινο και πολύ ωραίο. Είναι όμως εξίσου ωραίο να σε εκπλήσσει κάποιος πάνω στη σκηνή και αυτό το έχουν καταφέρει αυτά τα παιδιά. Μου άρεσε επίσης που έδωσα σε ανθρώπους ταλαντούχους, που τους διαλέξαμε από οντισιόν, αυτό το έργο να το απογειώσουν, να είναι αφεντικά του εαυτού τους πάνω στη σκηνή. Το θεωρώ πολύ σημαντικό.

Θα πρέπει να αισθάνονται τα παιδιά ότι τους έχετε κάνει ένα πολύ ωραίο δώρο. Για παράδειγμα, δώσατε στη Μαριλού Κατσαφάδου έναν αντικειμενικά πολύ αβανταδόρικο ρόλο...

Ναι, και από την άλλη βέβαια, αν δεν παίξεις καλά τον αβανταδόρικο ρόλο, καταστρέφεις τον εαυτό σου και την παράσταση. Αυτή είναι η δυσκολία του αβανταδόρικου ρόλου και η Μαριλού πήρε αυτόν το ρόλο και τον απογείωσε πραγματικά, είναι εξαιρετική.

Όλος ο θίασος είναι εξαιρετικός.

Είμαι πολύ τυχερός, έπεσε αυτό το κείμενο σε πολύ καλά χέρια. Και αυτοί είναι τυχεροί, αλλά και εγώ είμαι πολύ τυχερός!

Ως eatme οφείλουμε όμως να ρωτήσουμε και για μαγειρικά θέματα. Πώς είναι η καθημερινότητά σας όσον αφορά το φαγητό; Προσέχετε τη διατροφή σας;

Πέρυσι πρόσεχα πολύ περισσότερο και μου λείπει αυτός ο σωστός τρόπος διατροφής. Φέτος τεμπέλιασα λίγο, γιατί θέλει και μια προσπάθεια αυτό, θέλει να ενστερνιστείς μια φιλοσοφία. Δεν τρώω κρέας, τρώω ψάρι. Επίσης, ανακάλυψα πόσο νόστιμα είναι τα λαχανικά και προσπαθώ να μην τρώω αργά το βράδυ. Πέρυσι δεν έτρωγα ποτέ μετά τις εννέα το βράδυ και ετοίμαζα τα γεύματά μου για όλη τη μέρα όταν είχα δουλειά. Τις μέρες που είχα τηλεοπτικό γύρισμα που διαρκούσε από τις τρεις το μεσημέρι μέχρι τη μία μετά τα μεσάνυχτα είχα το φαγητό μου σε ταπεράκια. Είναι δύσκολο, είναι ζόρικο, αλλά έχει πολλά οφέλη. Και έχει και αποτέλεσμα. Δεν είχα ξαναδεί το σώμα μου να αλλάζει σε τόσο σύντομο διάστημα και με τόσο εντυπωσιακό τρόπο. Όταν προσέχεις τη διατροφή σου, αισθάνεσαι και καθαρός μέσα σου.

Ξέρετε να μαγειρεύετε ή το κάνουν άλλοι για σας;

Και τα δύο. Ξέρω να μαγειρεύω, ξέρω να φτιάχνω κάποια φαγητά, αλλά έχω και άνθρωπο που με βοηθάει σε όλο αυτό.

Ποια είναι τα δυνατά σας χαρτιά;

Κάποτε το δυνατό μου χαρτί ήταν το κοτόπουλο, δεν είναι τώρα πια, οπότε τώρα θα σας πάω κυρίως στις μακαρονάδες, σε ψαράκι στο φούρνο, που μου αρέσει να μαρινάρω σε ελαιόλαδο, λεμόνι, βότανα και μπαχαρικά. Μου αρέσει επίσης να φτιάχνω σαλάτες.

Γευστικές μνήμες; 

Η μαμά μου εξακολουθεί να είναι μια συγκλονιστική μαγείρισσα. Αν κλείσω τα μάτια, τα πρώτα τρία φαγητά που θα σας πω είναι τα ντολμαδάκια γιαλαντζί, η σουπιά με σπανάκι και τα γεμιστά που κάνει. Τα λατρεύω! Τώρα πια κάνει και εξαιρετική μαγειρίτσα με μανιτάρια για το Πάσχα. Έχει ενστερνιστεί τις διατροφικές μου συνήθειες και με στηρίζει.

Οι στόχοι σας για το 2020;

Θα ήθελα να ξαναγράψω μέσα στο 2020, να γυμναστώ και να τραφώ καλύτερα. Επίσης, θα ήθελα να ταξιδέψω σε καινούργια μέρη.

Θα γράψετε τηλεοπτικό σενάριο ή σκέφτεστε ήδη το δεύτερο θεατρικό έργο; 

Μακάρι να μπορέσω να τα κάνω και τα δύο.

Και μία πρόβλεψη: η παράσταση θα συνεχιστεί και δεύτερη χρονιά.

Και εγώ δεν το βλέπω να τελειώνει φέτος, δόξα τω Θεώ, πάει πάρα πολύ καλά. Από κει και πέρα, θα κάνουμε μια κουβέντα με την παραγωγή και τους ηθοποιούς, αν είναι όλοι σύμφωνοι. Το κοινό, από ό,τι βλέπω, είναι σύμφωνο, γιατί πραγματικά είναι μια παράσταση που πηγαίνει πολύ καλά και χαίρομαι γι’ αυτό.

Τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους αναγνώστες του eatme για τη νέα χρονιά;

Καινούργιες γευστικές εμπειρίες! Στα ταξίδια που κάνω πάντοτε δοκιμάζω την τοπική κουζίνα. Οπότε θα ευχηθώ να εμπλουτίσουν τις γνώσεις τους στην κουζίνα και στη διατροφή τους.

Μαριλού Κατσαφάδου

Κατ’ αρχάς συγχαρητήρια για την πραγματικά εξαιρετική ερμηνεία σας. Θα μας πείτε δυο τρία πράγματα για την ηρωίδα που υποδύεστε;

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια και χαίρομαι που με καλέσατε στο eatme. Υποδύομαι την Κική, την κουμπάρα της παρέας, η οποία λίγες ώρες πριν από το γάμο της φίλης της, της Νατάσας, μαθαίνει ότι ο δικός της άντρας την απατάει. Πηγαίνει στο σπίτι της άλλης φίλης τους, της Δήμητρας, να πει τον πόνο της, αλλά η βραδιά κρύβει πολλές αναπάντεχες εκπλήξεις...

Είναι η πιο αθώα της παρέας, η πιο «άβγαλτη», η αγαθιάρα και ευκολόπιστη... που αγαπάει με την καρδιά της και αξίζει να αγαπηθεί.

Περιμένατε να θα σας δοθεί αυτός ο ρόλος; Περιγράψτε μας ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν μάθατε ότι θα πρωταγωνιστήσετε στο πρώτο θεατρικό έργο του Γιώργου Καπουτζίδη.

Πέρυσι το χειμώνα έπαιζα στο «Πουλιά στον Αέρα», στο Θέατρο Αλίκη, και μια Κυριακή βράδυ ήρθε ο Γιώργος να δει παράσταση. (Γνωριζόμαστε από το 2014, που δουλέψαμε μαζί στην «Priscilla» στο Θέατρο Badminton, από τις πιο αγαπημένες μου εμπειρίες...) Έπειτα από δύο βδομάδες ήρθε και η πρόταση... με τον Γιώργο να μου λέει να διαβάσω το έργο του γιατί με σκέφτεται για ένα ρόλο. Ήταν τόσο απρόσμενο για μένα, που ένιωσα, και νιώθω, τόσο ξεχωριστή και τυχερή, που, μέχρι να υπογράψω συμβόλαιο και να πάω στην πρώτη πρόβα, δεν πίστευα ότι θα είμαι εγώ εκεί, σε αυτό του Καπουτζίδη, με αυτόν το ρόλο, στη σκηνή... Ήταν μεγάλη ευκαιρία και τιμή να μου το εμπιστευτεί αυτό o Γιώργος και δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Τον ευχαριστώ γι’ αυτό.

Τι σας βοήθησε να χτίσετε τόσο επιτυχημένα αυτόν το ρόλο; Πώς ήταν οι πρόβες;

Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι γλυκός και ήρεμος. Είναι πολύ σημαντικό το ότι ο σκηνοθέτης είναι και ο συγγραφέας του έργου. Ο Γιώργος είχε στο μυαλό του τα λόγια, το ρυθμό, τις σκηνές και τις θερμοκρασίες της κάθε σκηνής, μας καθοδήγησε, αλλά μας έδωσε και την ελευθερία να συγχρωτιστούμε. Είναι πολύ σπουδαίο να σε πιστεύει κάποιος, να αισθάνεσαι ότι σε υπολογίζει και νιώθει ασφαλής μαζί σου, γιατί έτσι μπορείς να ξεπεράσεις τον εαυτό σου.

Όλοι οι ήρωες της παράστασης φτάνουν στο σημείο να πρέπει να πουν την αλήθεια. Όλοι σε όλους. Στις σχέσεις η αλήθεια πληγώνει;

Πληγώνει η αλήθεια και όχι. Άλλες φορές εκτιμάται και άλλες όχι αν ο εγωισμός μπαίνει μπροστά. Καλύτερα να πληγώνεσαι, παρά να ίπτασαι. Θέλει μια φροντίδα. Μεγάλη συζήτηση...

Ποια η σχέση σας με τη μαγειρική; Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας μία γρήγορη συνταγή που κάνετε για φίλους ή την οικογένειά σας;

Τώρα που έχω και οικογένεια ξεκίνησα τα πρώτα μου βήματα στη μαγειρική.

► Κολοκυθόπιτα χωρίς φύλλο της Μαριλούς

• 4-5 κολοκύθια μεγάλα
• 2 κρεμμύδια
• μαϊντανός, άνηθος, δυόσμος
• 2 αυγά
• 300-400 γρ. φέτα
• πιπέρι, αλάτι (ανάλογα με το πόσο αλμυρή είναι η φέτα)
• 1 φλ. του καφέ λάδι
• 1 φλ. του τσαγιού αλεύρι ή σιμιγδάλι ψιλό

Ξύνω τα κολοκύθια, τα αλατίζω και τα αφήνω καμιά ώρα περίπου να φύγουν τα υγρά τους και μετά τα στύβω για να στεγνώσουν καλά.

Ανακατεύω όλα τα υλικά μαζί, τα βάζω σε λαδωμένο ταψί και τα ψήνω στους 180-200^οC (ανάλογα με το φούρνο) μέχρι να ροδίσει η πίτα για 1 ώρα (στη δεύτερη σχάρα από το τέλος).

Καλή επιτυχία!

Γευστικές μνήμες; Αγαπημένα πιάτα της μαμάς ή της γιαγιάς;

Η σπανακόπιτα της μαμάς και τα λαλάγγια της γιαγιάς (είμαι από τη Μάνη).

Τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους αναγνώστες μας για το 2020;

Εύχομαι υγεία, αγάπη και να απολαμβάνετε την κάθε στιγμή, όπως και τα φαγητά που σας φτιάχνουν τη διάθεση. Φαντασία να υπάρχει και όλα καλά θα πάνε.

Απόστολος Ψαρρός

Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση;

Ο ρόλος μου είναι αυτός του υδραυλικού.

Πώς αντιδράσατε όταν μάθατε ότι πήρατε το συγκεκριμένο ρόλο και ότι θα συνεργαστείτε με τον Γιώργο Καπουτζίδη;

Ενώ είχα πάει πάρα πολύ καλά στην ακρόαση, είχα πείσει τον εαυτό μου να μην έχει προσδοκίες. Έτσι, όταν χτύπησε το τηλέφωνο, έπεσα από τα σύννεφα. Θυμάμαι ότι περπατούσα, για να πάω για φαγητό με τον κολλητό μου, και, όταν τον είδα στο εστιατόριο, τον αγκάλιασα φωνάζοντας από τη χαρά μου!

Είστε πραγματικά απολαυστικός στο έργο και, χωρίς να προδώσουμε κάτι από την πλοκή, τελικά στον έρωτα τα ετερώνυμα έλκονται;

Σας ευχαριστώ πολύ! Προφανώς και έλκονται. Οι αντιθέσεις είναι ένα από τα δύο βασικότατα συστατικά του έρωτα. Αυτά κρατούν τη σχέση ζωντανή και σε εγρήγορση. Το άλλο συστατικό είναι ο θαυμασμός.

Ποια η σχέση σας με τη μαγειρική; Γευστικές μνήμες; Αγαπημένα πιάτα;

Μαγειρεύω μέρα παρά μέρα σχεδόν. Και μου αρέσει πολύ αυτό. Μια πολύ έντονη μνήμη που έχω είναι οι μυρωδιές από τη γάστρα της γιαγιάς μου της Αθηνάς στο χωριό, στα Τζουμέρκα. Ό,τι κι αν έφτιαχνε εκεί ήταν μεθυστική η διαδικασία και η γεύση. Ψωμί, πίτες, γεμιστά, ψητά, τα πάντα...

Τρελαίνομαι για παστίτσιο και μουσακά.

Τι θα θέλατε να σας φέρει το 2020;

Να είναι ένας χρόνος γεμάτος ουσία και αξίες.

Ανθή Σαββάκη

Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση;

Εγώ υποδύομαι τη Νατάσα, τη νύφη, η οποία παντρεύεται την επόμενη μέρα, συγκεκριμένα σε 16 ώρες από τη στιγμή που ξεκινάει το έργο. Την παραμονή του γάμου της λοιπόν επισκέπτεται το σπίτι της κολλητής της και σε κατάσταση πανικού της εκμυστηρεύεται το εξής: «Νομίζω ότι αυτός ο γάμος είναι ένα λάθος και δεν θέλω να γίνει». Οι δεύτερες σκέψεις της Νατάσας είναι η αφετηρία για ένα γαϊτανάκι εξελίξεων και αποκαλύψεων για την ίδια και για όλους τους ήρωες, και πολλά ζητήματα που ήταν χωμένα κάτω από το χαλί έρχονται στην επιφάνεια.

Πώς αντιδράσατε όταν μάθατε ότι πήρατε το συγκεκριμένο ρόλο;

Ήταν αρκετά επεισοδιακός ο τρόπος... Ήμουν στο δρόμο για το αεροδρόμιο, θα πήγαινα για μία βδομάδα στο Βερολίνο. Χτύπησε το τηλέφωνό μου. Εγώ περίμενα πώς και πώς το τηλεφώνημα. Μες τον πανικό κατάφερα και το βρήκα και απάντησα λίγο πριν κλείσει. Ήταν από την παραγωγή και μου είπαν: «Σας πήρε τηλέφωνο ο κύριος Καπουτζίδης;» «Ε… όχι», απάντησα παγωμένη. «Α! Μάλλον θα πήρε τα όχι…» (παύση) «Συγχαρητήρια, ο κύριος Καπουτζίδης θα ήθελε πολύ να συνεργαστείτε...!» Έτσι, με λίγη καθυστέρηση, πήγε η καρδιά μου στη θέση της! Μετά, βέβαια, χανόταν το σήμα, έκλεινε, με ξανάπαιρναν, τους έπαιρνα κι εγώ, αλλά τελικά, ευτυχώς, καταφέραμε να συνεννοηθούμε!

Μας εντυπωσίασε πόσο αριστοτεχνικά χτίσατε το ρόλο σας, χωρίς υπερβολές, με κωμικό μέτρο. Σας δυσκόλεψε;

Σας ευχαριστώ πολύ. Η Νατάσα είναι ένας χαρακτήρας περίπλοκος, δύσκολος να τον αγαπήσεις με την πρώτη ματιά. Και, επειδή βρίσκεται σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή της ζωής της, ήταν μια πρόκληση για μένα να ξεκαθαρίσω πού τελειώνει ο πανικός της και πού αρχίζουν οι αλήθειες της. Με μια πρώτη ανάγνωση, το δίλημμα της Νατάσας φαίνεται επιδερμικό. «Ήρθε ο πρώην της και της έχει πάρει τα μυαλά», είναι μια φράση που λένε εν απουσία της. Με μια πιο προσεκτική ανάγνωση όμως φαίνεται ότι καλείται να κάνει κάτι πολύ πιο γενναίο: να μάθει να ακούει πραγματικά τα «θέλω» της και να μάθει ότι αρκεί η ίδια, έτσι όπως ακριβώς είναι. Το ρόλο τον δούλεψα από πίσω προς τα εμπρός, δηλαδή από το μονόλογό της στο τέλος του έργου, και πάνω σε αυτόν έχτιζα προς την αρχή του έργου. Η βοήθεια του Γιώργου ήταν πολύτιμη, μου απαντούσε ακούραστα σε ό,τι με προβλημάτιζε – και, πιστέψτε με, τον ρωτούσα συνέχεια! Όσο για την κωμωδία, η αλήθεια είναι ότι, επειδή δεν έχω ξανακάνει, είχα μεγάλη ανησυχία για το μέτρο και τις ισορροπίες. Και πάλι ο Γιώργος με καθοδήγησε με απίστευτη ψυχραιμία σε όλη τη διάρκεια των προβών… Ένιωσα τρομερή ελευθερία στις πρόβες να δοκιμάσω πάρα πολλά και διαφορετικά πράγματα και ίσως η πιο σημαντική συμβουλή που μου έδωσε ήταν να μην «γκρινιάζω», γιατί, όπως πολύ σοφά μου είπε, τον γκρινιάρη κανένας δεν τον συμπονά και κανένας δεν του δίνει δίκιο.

Πώς είναι να δουλεύετε με τον Γιώργο Καπουτζίδη σε διπλό ρόλο, του συγγραφέα και του σκηνοθέτη;

Νομίζω ότι λίγο πολύ απάντησα ήδη σε αυτή την ερώτηση. Η συνεργασία με τον Γιώργο ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Ως συγγραφέας, ήξερε το έργο βαθιά, ουσιαστικά, και μας καθοδήγησε υποκριτικά με απόλυτη ακρίβεια. Ως σκηνοθέτης, ήταν ανοιχτός σε προτάσεις, εμπιστεύτηκε το ένστικτό μας και διαχειρίστηκε μοναδικά τον ανθρώπινο παράγοντα, δηλαδή τις ευαίσθητες ισορροπίες μεταξύ μας, και κατάφερε, πιστεύω, να μας ενώσει, σαν μια γροθιά, και να φτιάξει ένα γερό θίασο-παρέα, έτοιμο για όλα!

Ποια η σχέση σας με τη μαγειρική ή τη ζαχαροπλαστική;

Μαγειρεύω αρκετά καλά και κάνω και κάποια γλυκά που έχουν πολλή πέραση στην παρέα μου! Η αλμυρή σπεσιαλιτέ μου είναι το σπανακόρυζο και η γλυκιά το μιλφέιγ. Δυστυχώς, όμως, στην καθημερινότητά μου δεν προλαβαίνω να ασχολούμαι με τη μαγειρική όσο θα ήθελα…

Γευστικές μνήμες; Αγαπημένα πιάτα;

Η μυρωδιά από κόκκινες πιπεριές Φλωρίνης να ψήνονται στο γκριλ! Θυμάμαι, μοσχομύριζε όλο το σπίτι όποτε τις έκανε η μαμά και, παρόλο που άργησα πολύ να «μάθω» να τις τρώω, μου άρεσε ανέκαθεν να τις μυρίζω. Καμιά φορά της ζητούσα να τις κάνει, όχι για να φάω, αλλά για να τις μυρίσω να ψήνονται!

Αγαπημένο μου πιάτο, μακράν, τα μακαρόνια με κιμά, με μπόλικο τριμμένο σκληρό ανθότυρο αποπάνω (τον αλμυρό, που έχουμε στην Κρήτη). Θα μπορούσα να τρέφομαι μόνο με αυτό για το υπόλοιπο της ζωής μου!

Τι θα θέλατε να σας φέρει το 2020 ;

Υγεία, δύναμη και αγάπη! 

Γιώργος Σαββίδης

Ποιος είναι ο ρόλος σας στην παράσταση;

Υποδύομαι τον Χάρη, που συγκατοικεί με τη Δήμητρα. Είναι ένας άνθρωπος γύρω στα τριάντα, πετυχημένος και πολυάσχολος, αλλά αρκετά απορροφημένος από social media και dating apps, κάτι που έχει θέσει σε «χειμερία νάρκη» το συναισθηματικό του κόσμο. Αναζητά κάτι που θα τα αντρέψει όλα αυτά. Ίσως έναν έρωτα.

Πώς αντιδράσατε όταν μάθατε ότι θα συμμετέχετε στο πρώτο θεατρικό έργο του Γιώργου Καπουτζίδη; Πώς ήταν οι πρόβες;

Χάρηκα πάρα πολύ όταν πήρα τη δουλειά. Ο Γιώργος είναι πραγματικά υπέροχος και είναι πολύ όμορφο να δουλεύεις μαζί του. Οι πρόβες κύλησαν πολύ ωραία και με πολύ γέλιο. Είμαι πολύ ευγνώμων για την ευκαιρία που μου έδωσε και αισθάνομαι τυχερός που είμαι μέρος του πρώτου θεατρικού έργου του.

Ο ήρωας που υποδύεστε έχει έναν εθισμό στα social media, dating apps κ.λπ. Η δική σας σχέση με το Instagram και τα social media γενικότερα;

Εγώ δεν έχω εθισμό, αντιθέτως προσπαθώ «εγώ» να τα χρησιμοποιώ και όχι «αυτά» εμένα. Η όποια ενασχόλησή μου με τα social media αφορά καθαρά την προώθηση της δουλειάς μου και το να μιλάω με φίλους. Σίγουρα πάντως τα social media δεν είναι ο διάβολος. Χρειάζεται μέτρο και όχι κατάχρηση.

Ποια θεωρείτε τα δυνατά χαρτιά του έργου;

Κατ’ αρχάς η αισθητική. Ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος με παιδεία, κάτι που έχει εμφυσήσει σε όλες τις πτυχές του εν λόγω έργου. Στα μηνύματα που θέλει να περάσει, στους διαλόγους, στο χιούμορ. Είναι ένα έργο που στέκεται με ειλικρίνεια απέναντι στους θεατές, χωρίς να γίνεται φτηνό ή λαϊκίστικο. Κάτι που για μένα είναι πολύ σημαντικό είναι το πώς έχει σκιαγραφήσει τους LGBTQI χαρακτήρες του. Δεν τους παρουσιάζει ως καρικατούρες αλλά ως τρισδιάστατους ήρωες. Το ότι ένα έργο με τέτοιο περιεχόμενο βρίσκει απήχηση σε μια κεντρική σκηνή της Αθήνας είναι ένα στοίχημα που μάλλον κερδήθηκε.

Και πάμε «στα δικά μας». Μαγειρεύετε; Αγαπημένα φαγητά;

Μαγειρεύω πολύ. Είναι κάτι που μου δίνει χαρά και κάνει καλό στα νεύρα μου. Δεν νομίζω ότι έχω αγαπημένα φαγητά, μου αρέσουν όλα. Ίσως να έχω μια κλίση στα ζυμαρικά και στα γλυκά.

Τι θα θέλατε να ευχηθείτε στους αναγνώστες μας για το 2020; Σε εσάς τι θα θέλατε να φέρει η νέα χρονιά;

Υγεία! Όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο πολύ αναγνωρίζω την αξία αυτής της ευχής. Σε μένα, πέρα από υγεία, θα ήθελα να φέρει και άλλες ωραίες δουλειές και συνεργασίες.

Αλεξάνδρα Ταβουλάρη

Στην παράσταση υποδύεσαι ...

Τη Δήμητρα, την κοπέλα που έχει το σπίτι το οποίο επισκέπτονται όλοι οι υπόλοιποι εκείνο το βράδυ...

Εκείνο το μοιραίο βράδυ που συμβαίνουν όλα!

Ακριβώς. Αυτό το βράδυ, που είναι και ο δραματικός χρόνος του έργου, ξεκινάει με το ξύπνημά μου από ένα χτύπημα της πόρτας. Ακολουθούν όλα τα ευτράπελα: υποδέχομαι μία κουμπάρα, μία νύφη, ένα γαμπρό, έναν πρώην σύντροφο, ένα συγκάτοικο, έναν υδραυλικό, μία μαμά. Η Δήμητρα είναι ένας πολύ δυναμικός χαρακτήρας, ανεξάρτητη, αρκετά λογική και συγκροτημένη ως άνθρωπος, οργανωτική, πειθαρχημένη. Κάποια στιγμή όμως βλέπουμε και τη ρωγμή της. Και αυτό είναι το ωραίο σε αυτόν το ρόλο, δεν είναι μονοδιάστατος.

Πώς αντέδρασες όταν έμαθες ότι πήρες αυτόν το ρόλο; 

Κάναμε αρκετές οντισιόν και στο τέλος της διαδικασίας με πήρε ο Γιώργος τηλέφωνο. Δεν μπορούσα όμως να το σηκώσω γιατί ήμουν σε πρόβα. Είδα την αναπάντητη κλήση και είχα ένα άγχος, μία αγωνία. Αυτό το τηλεφώνημα ήταν για καλό ή για κακό; Μιλήσαμε τελικά την επόμενη μέρα, γιατί τελείωσα αργά την πρόβα, και μου είπε ότι με ήθελε γι’ αυτόν το ρόλο. Επειδή είχα πολύ φορτωμένο πρόγραμμα, οι συζητήσεις που κάναμε αφορούσαν περισσότερο το πώς θα βρίσκαμε άκρη για να κάνουμε πρόβες. Φαντάζομαι το ίδιο έκανε και με τους υπόλοιπους, γιατί είμαστε όλοι πολυάσχολοι. Είναι όμως τόσο συνεργάσιμος, τόσο ευγενικός. Αγαπάει αυτό που κάνει, που το περνάει και σε σένα. Ψάξαμε όλοι για να βρούμε την καλύτερη λύση, για να μπορούμε να είμαστε σε αυτό το έργο και να το υποστηρίξουμε. Η χαρά ήταν τεράστια, γιατί το έργο είναι πολύ όμορφο και εμείς το καταλάβαμε από την πρώτη ανάγνωση. Είναι πολύ ωραία δομημένο, οι χαρακτήρες είναι άρτιοι και έχει αυτόν το συναισθηματισμό που έχει και ο Γιώργος ως άνθρωπος. Έχει και αυτές τις ποιότητες, τις όμορφες του Γιώργου, της ευγένειας και της καλοσύνης. 

Πώς ήταν ως σκηνοθέτης; 

Ήταν πάντα ο ίδιος Γιώργος, ακόμα και στις πιο απρόσμενες δυσκολίες. Πάντα γλυκός και αισιόδοξος. Μιλάμε για ένα συγγραφέα και σκηνοθέτη που είναι κάθε βράδυ εκεί, δίπλα μας, όχι για να κάνει παρατηρήσεις, αλλά γιατί το νιώθει τόσο δικό του, είναι δικό του όσο είναι και δικό μας. Προφανώς αισθάνομαι τρομερή ευγνωμοσύνη προς τον Γιώργο, γιατί πραγματικά είναι ένας ρόλος και όλοι οι ρόλοι που έχει γράψει είναι... τι να σου πω... αν θέλεις να απογειωθείς, σου δίνει το σκαλοπάτι. Και νομίζω όλοι μας θα τον ευχαριστούμε για πάντα που μας έκανε αυτό το δώρο. 

Πώς είναι η συνεργασία με την κυρία Μπαλανίκα;

Είναι εκπληκτική. Αργήσαμε να συναντηθούμε, γιατί είχε κάποιες υποχρεώσεις στο εξωτερικό. Και είχα αυτό το άγχος, γιατί, όταν είναι να παίξεις με την Μπαλανίκα, πρέπει να προσαρμοστείς, να συνηθίσεις ότι παίζεις με την Μπαλανίκα. Επειδή όμως στις πρώτες πρόβες ήμασταν εντελώς μόνες μας, δηλαδή εμείς οι δύο, ο Γιώργος και η βοηθός του η Μαρία, δεν ήταν όλος ο θίασος, ήρθαμε πολύ κοντά, γιατί είναι τόσο ακομπλεξάριστος άνθρωπος, που ξεκίνησε κατευθείαν να λέει ιστορίες, να μας λέει πράγματα από τη ζωή της. Άρχισα να μοιράζομαι και εγώ πράγματα από τη δική μου ζωή και κάπως έτσι όλο αυτό μας έφερε πολύ γρήγορα κοντά. Βέβαια, πάντα με την ώθηση του Γιώργου. Νομίζω ότι κάπως έτσι ξεκινούν να δημιουργούνται οι καλές συνεργασίες. Πρέπει πρώτα να γνωριστείς με τον άλλο και μετά όλα τα υπόλοιπα στη δουλειά μας έρχονται. Γιατί η δουλειά μας είναι οι συναντήσεις μας, αυτό πιστεύω. Είναι ένας λαμπρός, λαμπερός και πολύ δοτικός άνθρωπος, απίστευτα αλτρουίστρια, και με έχει βοηθήσει πολύ στην παράσταση. Την αγαπώ πάρα πολύ.

Αλλάζουμε θέμα. Ποια η σχέση σου με τη μαγειρική;

Είναι άρτια, διότι, εκτός από το ότι μαγειρεύω, και, από ό,τι μου λένε, μαγειρεύω και καλά, μου αρέσει πολύ να φτιάχνω γλυκά. Το αγαπημένο μου γλυκό είναι το «φραουλόφι», μια παραλλαγή του μπανόφι με φράουλες. Τις γιορτές φτιάχνω μελομακάρονα, κουραμπιέδες, βασιλόπιτα. Η μαμά μου είναι head chef σε εστιατόριο μαυριτανικής κουζίνας στο Σαουθάμπτον όπου ζει τα τελευταία επτά χρόνια και η αδελφή μου είναι επίσης σεφ.

Αλεξάνδρα, τι θέλεις να σου φέρει το 2020;

Υγεία, γιατί συνειδητοποιείς με τα χρόνια ότι είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Να είμαι χαρούμενη και πραγματικά να έχω αυτά που χρειάζομαι ουσιαστικά για να υπάρχω.

Πάνος Νάτσης

Ποιος ο ρόλος σου στην παράσταση;

Υποδύομαι τον Ιάκωβο. Το θέμα είναι ο επικείμενος γάμος που θα γίνει σε λίγες ώρες και η νύφη έχει πάει στο σπίτι της κολλητής της για να της πει ότι τελικά δεν «ψήνεται», ότι άλλαξε γνώμη. Εγώ λοιπόν υποδύομαι το γαμπρό, που και αυτός από την πλευρά του κάνει δεύτερες σκέψεις.

Πώς προέκυψε η συνεργασία;

Πήρα και εγώ το ρόλο μέσω της διαδικασίας της ακρόασης. Μου άρεσε ο χαρακτήρας αυτός. Επειδή το έργο ο Γιώργος το έγραψε τρεις τέσσερις μήνες πριν ανέβει, στην πρώτη ανάγνωση μου ζήτησε τη γνώμη μου, το συζητήσαμε και ήταν κάπως κοινή απόφαση.

Πώς είναι ο Γιώργος Καπουτζίδης ως σκηνοθέτης;

Κατ’ αρχάς, ο Γιώργος είναι ένας εξαιρετικός, ευγενέστατος, γλυκύτατος άνθρωπος, και στην πρόβα ήταν το ίδιο. Το ότι ο Γιώργος είναι ο συγγραφέας και ο σκηνοθέτης του έργου έχει τα καλά και τα κακά του. Επειδή έχει γράψει το έργο, είναι παιδί του, το έχει γεννήσει, το αγαπάει, οπότε, υπό φυσιολογικές συνθήκες, όταν καλείται να το σκηνοθετήσει κιόλας, το λογικό θα ήταν, επειδή έχει μια πολύ καθαρή γραμμή για τα πράγματα, για τους χαρακτήρες, για το πώς θέλει να αφηγηθεί αυτή την ιστορία, να μην ακούσει τη γνώμη των συνεργατών του. Ωστόσο, ήταν πολύ ανοιχτός σε προτάσεις. Μπορεί να του πρότεινες το ακριβώς αντίθετο από αυτό που είχε σκεφτεί, αλλά ήταν ανοιχτός να το ακούσει, να το δοκιμάσει πριν πει ναι ή όχι.

Αυτό σημαίνει ότι είναι ένας έξυπνος άνθρωπος, που καταλαβαίνει τι θα κάνει καλό στο έργο.

Ναι, και δεν έχει κόμπλεξ, δεν έχει εγωισμούς, δεν έχει απωθημένα. Είναι ανοιχτός να ακούσει τη δική σου άποψη και αυτό λειτούργησε πολύ ωραία στην πρόβα.

Νομίζω ότι οι ηθοποιοί που σκηνοθετούν κιόλας, γιατί ο Γιώργος εκτός από φοβερή πένα είναι και ο ίδιος ηθοποιός, κατανοούν τη διαδικασία που περνάει ο ηθοποιός για να βγάλει ένα ρόλο.

Έχεις δίκιο σε αυτό που λες και κανονικά έτσι θα έπρεπε να είναι, αλλά δεν συμβαίνει πάντα. Υπάρχουν και σκηνοθέτες οι οποίοι έχουν υπάρξει ηθοποιοί, είναι ακόμα ενεργοί ηθοποιοί, οι οποίοι δεν είναι τόσο ανοιχτοί σε προτάσεις άλλων ηθοποιών. Ο Γιώργος λοιπόν το κάνει, γιατί είναι ένας άνθρωπος χορτασμένος. Φρόντισε να «φωτίσει» εμάς, δηλαδή να πει την ιστορία όπως την έχει στο μυαλό του, αλλά να μας βοηθήσει να φανούμε καλοί μέσα στην παράσταση. 

Ας πάμε τώρα στα «δικά» μας. Μαγειρεύεις;

Έχω μια σχέση με τη μαγειρική. Επειδή μένω μόνος μου από τα δεκαοκτώ, πέρασα τα πρώτα δύο τρία χρόνια τρώγοντας πίτσα, σουβλάκια, μπέργκερ, οπότε μετά αναγκάστηκα να μάθω να μαγειρεύω. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν προλαβαίνω πολύ, είναι η αλήθεια, αλλά γενικά μου αρέσει να μαγειρεύω.

Γευστικές μνήμες από τα παιδικά χρόνια, από μαμά, γιαγιά να μαγειρεύουν, έχεις;

Η μητέρα μου μαγείρευε χάλια, γιατί βαριόταν μάλλον. Η αδελφή μου, η Ίρις –έχω τέσσερις αδελφές, όλες μεγαλύτερες από μένα–, μαγειρεύει σοκαριστικά καλά.

Τι μαγειρεύει; Ποιο είναι το αγαπημένο σου; 

Κάνει ωραία γλυκά, φοβερά κέικ. Εγώ μαγειρεύω απλά πράγματα. Η σπεσιαλιτέ μου είναι κοτόπουλο με μπρόκολο, πέστο και κρέμα γάλακτος. 

Το συνοδεύεις με κάποιο ζυμαρικό;

Με βίδες... (γέλια) Mου φαίνεται πάρα πολύ αστείο ότι μιλάμε για μαγειρική, αλλά μου αρέσει. Το προτιμώ από το να με ρωτάνε με ποια τα έχω αυτή την περίοδο.

Πάνο, τι θα ήθελες να σου φέρει το 2020;

Περισσότερο ελεύθερο χρόνο και χρόνο με τους δικούς μου ανθρώπους. 

Γωγώ Καρτσάνα

Ποιο ρόλο έχεις στην παράσταση;

Είμαι η Δήμητρα. Όλα διαδραματίζονται στο σπίτι της, αργά τη νύχτα. Είναι λεσβία, είναι διευθύντρια μεγάλης εταιρείας αυτοκινήτων. Θέλει να έχει τον έλεγχο, έχει μια τετράγωνη λογική, είναι αρκετά πρακτικός άνθρωπος. 

Διπλή διανομή λοιπόν για το ρόλο της Δήμητρας, μαζί με την Αλεξάνδρα Ταβουλάρη; 

Ναι, ναι.

Πώς αντιδράσατε όταν μάθατε ότι θα παίξετε στο πρώτο θεατρικό έργο του Γιώργου Καπουτζίδη;

Εγώ δεν ήμουν από την αρχή για τη διπλή διανομή. Μπήκα ως αντικαταστάτρια δύο βδομάδες πριν αρχίσει η παράσταση, οπότε σε μιάμιση εβδομάδα έπρεπε να μάθω όλο το έργο.

Αυτό πρέπει να ήταν δύσκολο, γιατί είναι μεγάλος ρόλος, κομβικός.

Ναι, όντως. Κατ’ αρχάς, είχα άγχος καθώς έπρεπε να καταφέρω να το μάθω όλο αυτό σε πολύ λίγο χρόνο, να ενσαρκώσω το ρόλο και να μάθω όλη την κινησιολογία, όλα τα λόγια. Μετά έπρεπε να συνειδητοποιήσω με ποιους παίζω, πού βρίσκομαι, τι γίνεται. Η αλήθεια είναι ότι ο Καπουτζίδης είναι ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος, που σέβεται και αγαπάει πάρα πολύ αυτό που κάνει, καθώς και τους συνεργάτες του, και σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό. Έχει πολύ γλυκό τρόπο να σου μιλάει και να σου κάνει παρατηρήσεις. Έτσι, πρώτα με χαροποίησε το γεγονός ότι τον γνώρισα και συνεργάστηκα μαζί του και μετά ότι επρόκειτο για τον Καπουτζίδη που όλοι ξέρουμε. Οι ωραίες συνεργασίες δεν είναι κάτι δεδομένο στο χώρο μας, οπότε ένιωσα πάρα πολύ τυχερή που βρέθηκα σε αυτή την ομάδα.

Πώς είναι να παίζεις σε ένα γεμάτο θέατρο;

Το γεγονός ότι παίζεις σε ένα γεμάτο θέατρο είναι η απόλυτη χαρά, γιατί αυτός είναι ο σκοπός, να παίξεις για τον κόσμο. Ειδικά μάλιστα όταν ο κόσμος φεύγει ευχαριστημένος, όταν τον ακούς να γελάει και αντιλαμβάνεσαι ότι προβληματίστηκε γι’ αυτό που είδε και μπορεί να συζητήσει αυτό που παρακολούθησε, τότε ο σκοπός μας έχει επιτευχθεί και νιώθουμε χαρούμενοι.

Πώς είναι η συνεργασία με την Κατιάνα Μπαλανίκα;

Υπέροχη! Το πρώτο πράγμα που μου είπε όταν γνωριστήκαμε ήταν: «Αχ, μου θυμίζεις εμένα όταν ήμουν νέα». Όπως λοιπόν καταλαβαίνεις, υπάρχει ένα δέσιμο. Είναι πολλές οι στιγμές που της θυμίζω τον εαυτό της όταν ήταν νέα και, επειδή κάνει και τη μαμά μου, καταλαβαίνεις...

Έχετε και ωραίες σκηνές μαζί. Η αλήθεια ότι η κυρία Μπαλανίκα δεσπόζει στη σκηνή άμα τη εμφανίσει. Είναι καθηλωτική.

Η Κατιάνα και ως άνθρωπος έχει μια έντονη προσωπικότητα και μια στιβαρότητα. Όποτε μπαίνει σε ένα χώρο, κυριαρχεί και το ίδιο συμβαίνει και στη σκηνή. Επίσης, είναι ιδιαίτερα τρυφερή και η σκηνή μας, με τον τρόπο που την υποδύεται, που είναι πάρα πολύ γλυκιά, τρυφερή και είναι μια μανούλα εκείνη τη στιγμή, δηλαδή είναι η μανούλα μου... πραγματικά.

Αφήνουμε το θέατρο και πάμε στο χώρο της γαστρονομίας. Μαγειρεύεις;

Όχι συχνά. Μου αρέσει, αλλά προτιμώ το δημιουργικό κομμάτι της μαγειρικής. Δεν είναι τόσο ότι πρέπει να μαγειρέψω για να φάω. Μου αρέσει η διαδικασία, απλώς δεν το κάνω κάθε μέρα. Η αλήθεια είναι ότι προέρχομαι από οικογένεια καλοφαγάδων. Έχω θείες και γιαγιάδες που μαγειρεύουν υπέροχα, κάνουν καταπληκτικές πίτες, γιατί είμαι από τα Τρίκαλα όπου κάνουν πολλές πίτες.

Κάνετε στην οικογένεια και την περίφημη τρικαλινή τραχανόπιτα;

Γαλατόπιτες, τραχανόπιτες, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν έχω φτάσει στο σημείο να μαγειρεύω υπέροχα όπως οι θείες και οι γιαγιάδες μου, αλλά εύχομαι να τα καταφέρω.

Τι θα ήθελες να σου φέρει το 2020;

Αχ, δεν το έχω σκεφτεί καθόλου, δεν έχω ιδέα. Επειδή το 2019 τα πράγματα πήγαν πάρα πολύ ωραία, εύχομαι και το 2020 να είναι το ίδιο και καλύτερο. 

Σ’ το ευχόμαστε και εμείς ολόψυχα!

Info

Όποιος θέλει να χωρίσει να σηκώσει το χέρι του! Θέατρο ΗΒΗ, Σαρρή 27, Ψυρρή. Τετάρτη έως Κυριακή.  

Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης

Η συνεύντεξη δημοσιεύθηκε στο eatme Iανουαρίου. Το eatme κυκλοφορεί την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα με το Έθνος της Κυριακής