Ένα resto-bar που το έλεγαν Huaca

Παγόνια, μπαμπού και ανθισμένες κερασιές δίνουν τον τόνο στο Huaca, που έχει μια όμορφη ξύλινη μπάρα και μερικά τραπέζια, μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Λίγη Ιαπωνία από δω, λίγο Περού από κει. Αυτό άλλωστε είναι η κουζίνα Nikkei, η οποία πρωταγωνιστεί σ’ αυτό το λιλιπούτειο resto-bar, δημιούργημα του Παναγιώτη Λογοθέτη και της Ειρήνης Μπέκα, που άνοιξε πρόσφατα τις πόρτες του στο Μετς: ένας διαπολιτισμικός μαγειρικός γάμος. Δύο μαγειρικές κουλτούρες με μεγάλη ιστορία ‒των αυτοχθόνων πληθυσμών και των Ιαπώνων μεταναστών που έφτασαν στο Περού στα τέλη του 19ου αιώνα για να δουλέψουν στις φυτείες του ζαχαροκάλαμου‒ έδεσαν μεταξύ τους, επαναπροσδιορίζοντας την ταυτότητα της κουζίνας της χώρας· για να εμπνεύσουν στη συνέχεια μεγάλες προσωπικότητες της σύγχρονης γαστρονομικής σκηνής, να ταξιδέψουν σε όλο τον πλανήτη και να φτάσουν μέχρι τα μέρη μας.

Σ’ αυτό το ατμοσφαιρικά φωτισμένο resto-bar το όνομα το οποίου σημαίνει «ιερός τόπος» ‒ η λέξη «huaca» συνδέεται με σημεία ή αντικείμενα με πολιτισμική και τελετουργική αξία από πυραμίδες και γέφυρες μέχρι συστοιχίες από πέτρες ή βουνά‒ η κουζίνα Nikkei, που μέχρι τώρα στην Αθήνα τη συναντούσαμε σε πιο εστιατορικά σενάρια, βρίσκει έναν χαλαρό εκφραστή, με cozy ατμόσφαιρα και τιμές πιο φιλικές, που σου δίνει μια καλή ευκαιρία να τη γνωρίσεις. Μπορείς κάλλιστα να ξεκινήσεις με ένα από τα κοκτέιλ που επιμελείται ο mixologist Άρης Χατζηαντωνίου (του MoMix) και τα οποία παίζουν μεταξύ κλασικισμού και εξωτισμού, σαν εκείνη την δροσιστική «πειραγμένη» Margarita με τον κουρκουμά, το λευκό πιπέρι και το θυμαρίσιο μέλι, μασουλώντας μερικά φασολάκια edamame (€ 4) που, πασπαλισμένα με θαλασσινό αλάτι, είναι σχεδόν εθιστικά. Δεν θα αργήσεις να δεις ότι ο Δημήτρης Κότσαλης (στην ομάδα του Χρόνη Δαμαλά στο Cavo Taggoo και στο Izakaya), που υπογράφει το μενού, έχει κάνει ενδιαφέρουσα δουλειά.

Έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε διάφορα νιγκίρι, μια σειρά από πληθωρικά ρολάκια και πολλών λογιών ακόμη μικρά ή μεγαλύτερα πιάτα – όλα με καλαίσθητες παρουσιάσεις. Η κουζίνα, που κινείται σε σύγχρονα μονοπάτια, βρίσκει ακόμη τα πατήματά της, έχει όμως επίπεδο. Το αρωματικό, δροσερό, ήπια πικάντικο λαβράκι σεβίτσε (€ 10,5) κι ο τόνος τιραντίτο, με μανιτάρια σιτάκε, τραγανό φαγόπυρο και διακριτικό άρωμα τρούφας (€ 12,5) σε βάζουν αμέσως στο κλίμα. Τόσο οι χορτοφαγικές σφαιρικές causas, παναρισμένες με κινόα, που τους δίνει μια πολύ ευχάριστη τραγανή αίσθηση, και σκεπασμένες με αβοκάντο, όσο κι εκείνες με το σολομό ( € 2,5/τμχ.), είναι συμπαθέστατες, ενώ στη λίστα με τα must-try προσθέστε και τα νόστιμα και καλοφτιαγμένα dumplings (πουγκάκια) στον ατμό (€ 11) που στη γέμισή τους δένουν όμορφα γαρίδες με λάχανο κίμτσι (τουρσί) και μανιτάρια σιτάκε. Από τα επιδόρπια αξίζει να δοκιμάσετε το εξωτικό... φοντάν με πράσινο τσάι, με σορμπέ καρύδας και σος καραμέλας και yuzu (€ 7). Είναι ωραίο φινάλε.

Huaca Τιμολέοντος 1, Μετς, Αθήνα, τηλ. 2114138347. Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά, εκτός Δευτέρας, βράδυ.