Το «Άσχημο, αλλά πεντανόστιμο» είναι μια ταξιδιωτική-μαγειρική σειρά που αξίζει να δείτε

Γράφει ωραία στο φακό του «Άσχημο, αλλά πεντανόστιμο» ο Ντέιβιντ Τσανγκ. Ο αντισυμβατικός Αμερικανοκορεάτης σεφ που ξεκίνησε το πρώτο του εστιατόριό του με δανεικά για να χτίσει στη συνέχεια μια αυτοκρατορία, στην ιδιαίτερη αυτή ταξιδιωτικο-μαγειρική σειρά του Netflix κάνει διαδρομές μεταξύ Αμερικής, Ευρώπης κι Ασίας, συναντά μάγειρες, δημοσιογράφους γεύσης, συγγραφής βιβλίων μαγειρικής, ιστορικούς και καλλιτέχνες. Μπαίνει σε κουζίνες. Κάθεται σε πάγκους και τραπέζια. Δοκιμάζει πίτσα στο Μπρούκλιν, στη Νάπολη και στο Τόκιο. Διερευνά διεξοδικά τα... τάκος και το τηγανητό κοτόπουλο και κάνει να δεις το αμερικάνικο junk food με άλλο μάτι. Τρώει σπιτικό φαγητό στο σπίτι της μαμάς του και στο σπίτι του σεφ Ρενέ Ρετζέπι που έκανε τη νέα σκανδιναβική κουζίνα γνωστή σε όλο τον κόσμο. Και δείχνει ότι ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τι είναι νόστιμο έχει να να κάνει (και) με το πολιτισμικό φορτίο του καθενός. Οι ιστορικές αλλαγές, οι μετακινήσεις των πληθυσμών, οι συναντήσεις των ανθρώπων, οι σύγχρονες δυνατότητες διαμορφώνουν τους μύχιους χάρτες περιπλάνησης οποιουδήποτε βρίσκεται σε μια κουζίνα, είτε οικιακή είτε επαγγελματική.

Σε κάθε επεισόδιο τίθενται ποικίλα ερωτήματα. Τι είναι αυθεντικό; Τι πρέπει να περιχαρακωθεί και τι να αφεθεί ελεύθερο; Πώς προέκυψε κάθε τι; Πού βρέθηκε μετά; Τα πιάτα ταξιδεύουν κι έχουν πολλές ιστορίες να πουν. Έχουν διαμάχες και φιλιώματα. Και στο φαγητό, όπως και σε άλλους τομείς, η ζωή κάνει κύκλους. Βλέπεις ότι όταν είσαι μικρός θέλεις να απαρνηθείς αυτά με τα οποία μεγάλωσες και να βρεις νέες συγκινήσεις και μετά, με μερικά χρονάκια παραπάνω στην πλάτη, γυρίζεις πίσω. Βλέπεις όμως κι ότι κάτι καινούργιο που δεν έχεις ξαναφάει ποτέ, και σου φαίνεται αφοπλιστικά οικείο και βγάζει νόημα χωρίς καν να ξέρεις γιατί. Μπροστά σε πολλά παρόμοια σταυροδρόμια ο Ντέιβιντ Τσαγκ κι η παρέα του ψάχνουν, βρίσκουν, διαφωνούν, κοιτάζουν και την άλλη πλευρά. Εκείνοι βγάζουν τα τα συμπεράσματά τους κι ο θεατής τα δικά του.

Στο πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν που είναι εδώ και λίγο καιρό διαθέσιμη στο Netflix, η κάμερα στρέφεται περισσότερο από ποτέ πάνω στον Ντέιβιντ Τσανγκ, που μόλις έχει μάθει ότι θα γίνει πατέρας κι αισθάνεται ότι μπαίνει σε άγνωστα νερά. Συναντά μάγειρες και μαγείρισσες που ισορροπούν καριέρα και οικογένεια, φτιάχνει φαγητό για μωρά και για σχολικά κυλικεία και μένει να αναρωτιέται πώς είναι να επενδύεις συναισθηματικά σε κάτι άλλο πέρα από τις κουζίνες. Στα επόμενα επεισόδια, επιστρέφοντας στην πιο κλασική ροή της εκπομπής, θα πάει στη Βομβάη να μάθει για το ινδικό κάρι και θα εντρυφήσει στις γεύσεις της Μέσης Ανατολής και στις κάθετες σούβλες, πριν ασχοληθεί με το ζήτημα «μπριζόλες».

Το φαγητό είναι προέκταση αυτού που το μαγειρεύει, είναι όμως ταυτόχρονα άρρηκτα με την περιρρέουσα πραγματικότητα. Κάπου ανάμεσα σε ανθρώπους, φωτιές που καίνε, φούρνους και τηγάνια, τίθενται ζητήματα πολιτισμικής συνέχειας, κοινωνικής δικαιοσύνης, εγείρονται περιβαλλοντικές ανησυχίες. Μόλις τέσσερα είναι τα καινούργια επεισόδια, τα μισά από ότι εκείνα προηγούμενης σεζόν. Κάθε καπάκι κατσαρόλας που ανοίγει, όμως, θέτει καινούργια ερωτήματα. Αν έχετε χρόνο και διάθεση ρίξτε μια ματιά. Το «Άσχημο, αλλά πεντανόστιμο» και φρέσκο, και καλογυρισμένο είναι, κι έχει αρκετά ενδιαφέρονται πράγματα να πει. Άσε που σε κάθε δεύτερο πλάνο σου τρέχουν τα σάλια.