Το Bloody Mary, οι μύθοι του, τα σύγχρονα μπαρ και τα... γεμιστά

Πώς ένας Γάλλος μπαρτέντερ, ένας Αμερικανός κωμικός, ένα κακόφημο μπαρ, μια αιμοσταγής βασίλισσα, βότκα και ντοματοχυμός μπλέκονται σε μια ιστορία με πολλές διαφορετικές εκδοχές

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋

Για την πατρότητα του Bloody Mary υπάρχουν διάφορες εκδοχές / φωτογραφία: Johann Trasch (Unsplash)

Νόστιμο, πικάντικο, το Βloody Mary είναι ένα κλασικό κοκτέιλ που δεν λείπει (σχεδόν) ποτέ από τα κυριακάτικα brunch κι εμφανίζεται στα μπαρ σε ποικίλες κι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες παραλλαγές. Αλλά από πού ακριβώς κρατάει η σκούφια του είναι σχετικά δύσκολο να το πει κανείς μετά βεβαιότητας. Υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία για το ποιος το πρωτοσέρβιρε, πού και πότε.

Μια εκδοχή υποστηρίζει ότι πρωτοεμφανίστηκε το 1921 στο Henry’s Νew York Bar στο Παρίσι, όπου σύχναζαν συγγραφείς σαν τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ και τον Σκοτ Φιτζέραλντ, όταν ο Φερντινάν Πετιό, θέλοντας να νοστιμίσει τη βότκα που έφεραν μαζί τους οι εμιγκρέδες της Οκτωβριανής Επανάστασης, της προσέθεσε χυμό ντομάτας. Άλλοι τοποθετούν τη γέννησή του μια δεκαετία και κάτι αργότερα, όταν ο ίδιος μπαρτέντερ μετά την ποτοαπαγόρευση πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και πήρε θέση πίσω από τη σοφιστικέ μπάρα του Κing Cole Bar στο St. Régis Hotel, στο Μανχάταν, το οποίο παραμένει στη θέση του μέχρι σήμερα – το έχουμε δει και επί της οθόνης στα «H Xάνα και οι αδερφές της» του Γούντι Άλεν, «ο Διάβολος Φοράει Prada» και «Gossip Girl».

Την πατρότητα του Bloody Mary διεκδικεί όμως κι ο Τζορτζ Τζέσελ, ένας Αμερικανός κωμικός, παραγωγός ταινιών και party animal της εποχής, που υποστήριξε σθεναρά, αποτυπώνοντάς το και στην αυτοβιογραφία του, ότι εφηύρε το κοκτέιλ στην προσπάθειά του να φτιάξει ένα γιατροσόφι που να καταπολεμά το χανγκόβερ. Ο ίδιος φιγούραρε με το φράκο του μπροστά σε ένα κατακόκκινο ποτήρι στις διαφημίσεις της βότκας Smirnoff που κυκλοφόρησαν στην Αμερική τη δεκαετία του ’50. Ακριβώς από κάτω διάβαζες «Εγώ, ο Τζόρτζ Τζέσελ, εφηύρα το Bloody Mary». Ο Πετιό, μιλώντας στο New Yorker το 1964, υποστήριξε ότι ο Τζέσελ το μόνο που έκανε ήταν να αναμείξει βότκα με ντοματοχυμό ενώ ο ίδιος το τελειοποίησε καταλήγοντας στη σύγχρονη εκδοχή του, ενισχύοντας τη συνταγή με αλάτι, μαύρο πιπέρι και πιπέρι καγιέν, Worcestershire sauce, Tabasco, λεμόνι και τριμμένο πάγο. Οπότε γίνεται ακόμη πιο δύσκολο να αποδώσει κανείς τα του Καίσαρος τω Καίσαρι...

Γιατί Bloody;

Προφανώς έχει να κάνει με το χρώμα, πλην όμως και το όνομα του εν λόγω κοκτέιλ παραμένει... αίνιγμα. Στην περίπτωση του Πετιό η «Ματωμένη» Μαίρη αντλεί έμπνευση από μια σερβιτόρα του Bucket of Blood, ενός μικρού, σκοτεινού, κακόφημου μπαρ του Σικάγο, και οφείλεται στους δύο πελάτες που πρωτοδοκίμασαν το δημιούργημά του. Στην εκδοχή του Τζέσελ είναι συνδεδεμένη με τη Μαίρη Μπράουν Γουορμπάρτον, η οποία ανήκε στον κοινωνικό κύκλο του και τη λευκή τουαλέτα της, η οποία μπορεί να λερώθηκε ή να μη λερώθηκε την ώρα που δοκίμαζε το κοκκινωπό ποτό. Άλλοι το συνδέουν με την βασίλισσα της Αγγλίας και της Ιρλανδίας Μαίρη Τυδώρ που, έχοντας εκτελέσει εκατοντάδες αντιφρονούντες στο βωμό της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, έμεινε στην ιστορία ως «Βloody Mary». Όπως και να έγιναν τα πράγματα, πάντως, τη δεκαετία του ’50 και του ’60 η φήμη του κοκτέιλ εκτοξεύθηκε. Για του λόγου το αληθές ο Μπραντ Πιτ, υποδυόμενος τον κασκαντέρ Κλιφ Μπουθ, στο ταραντινικό «Κάποτε στο... Χόλιγουντ» που διαδραματίζεται στο Λος Άντζελες του 1969, πίνει ένα Bloody Mary. Το οποίο δεν ευθύνεται για το λουτρό αίματος που (αναμενόμενα) ακολουθεί.

Xωρίς Bloody Mary brunch σχεδόν δε νοείται / φωτογραφία: Helena Lopes (Pexels)

Πειραματισμοί σε κόκκινο καμβά

Ένα καλό Bloody Mary πρέπει να έχει πυκνό χυμό ντομάτας, καλοϊσορροπημένα πικάντικα και όξινα στοιχεία και πάγο που να λιώνει με αργό ρυθμό, ούτως ώστε να μη νερώνει. Κατεξοχήν κοκτέιλ για brunch, παίρνει θέση δίπλα σε ομελέτες και αυγά Μπένεντικτ, δεν λείπει όμως κι από τα μπαρ, με τους σύγχρονους μπαρτέντερ, που αναθεωρούν τα κλασικά και πειραματίζονται παίζοντας με το οικείο και το απρόβλεπτο. Η βότκα αντικαθίσταται με τζιν, τεκίλα, ουίσκι, ρούμι, σάκε και όχι μόνο, και στο σταθερό ντοματόζουμο προστίθενται φράουλα, παντζάρι, γουασάμπι, σάλτσα χρένου, σάλτσα σόγιας, μπαλσάμικο, ελιά, κάπαρη, ρίγανη, λεμονοθύμαρο κι ένα σωρό ακόμη υλικά – οι επιλογές μοιάζουν σχεδόν ατελείωτες. Στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και όχι μόνο έχουμε πετύχει τα τελευταία χρόνια πολλές ενδιαφέρουσες διασκευές, κάποιες από τις οποίες είχαν (και) άρωμα Ελλάδας· με βότκα αρωματισμένη με καβούρι, με pisco αρωματισμένο με τσίλι, με μεσκάλ, Porto και καπνιστό αλάτι, αλλά και με τσίπουρο, με ούζο ή ακόμη και με γεύση... γεμιστών.

Βloody Mary (και) στο σπίτι

Το Bloody Mary δεν είναι δύσκολο στην παρασκευή και δεν χρειάζεται κάποιον ιδιαίτερο εξοπλισμό. Μπορείτε να το φτιάξετε ακολουθώντας την παρακάτω βασική συνταγή, αυξομειώνοντας την ένταση (μπορεί να είναι από διακριτικά καυτερό μέχρι... φλογερό) και προσθέτοντας ή αφαιρώντας υλικά ανάλογα με τα γούστα σας – είναι από τα πιο ευέλικτα κοκτέιλ. Σε κάποια delicatessen και μεγάλα σούπερ μάρκετ θα βρείτε το έτοιμο μείγμα για Bloody Mary Peter’s Food & Co στο οποίο χρειάζεται να προσθέσετε μόνο τη βότκα (ή όποιο άλλο ποτό βάσης προτιμάτε) και τον πάγο, όπως και το Dreat Fire της Μala Peruviana με τσίλι και μπαχαρικά, που παράγεται στα Βάγια Βοιωτίας, το οποίο μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί με τον ίδιο τρόπο.

Βloody Mary

50 ml βότκα
90 ml χυμός ντομάτας
8 σταγόνες Tabasco
4 σταγόνες Worcestershire sauce
2 πρέζες αλάτι
1 πρέζα φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
15 ml χυμό λεμονιού

Παρασκευή

Βάζουμε όλα τα υλικά σε ένα δοχείο/κανάτα και ανακατεύουμε καλά. Σερβίρουμε σε ψηλό ποτήρι που έχουμε γεμίσει με πάγο. Γαρνίρουμε με ένα κλαράκι σέλερι και μια φέτα λεμόνι. Μπορούμε, αν θέλουμε, να προσθέσουμε κι ένα ντοματίνι ή μια ελιά.

Διαβάστε ακόμη