Από Ρούπελ έως Σέρρες: Προσκύνημα στη γη των ηρώων για τρεις φίλους

Έχουν γυρίσει πολλές κορυφές, έχουν περάσει από στενά και δύσβατα μονοπάτια κι έχουν ανακαλύψει πολλές καινούργιες ορειβατικές διαδρομές. Τούτη τη φορά οι τρεις φίλοι από τη Νάουσα, λάτρεις της ορειβασίας, ο Γιώργος Καισαρίδης, ο Κώστας Μάινος και ο Θωμάς Μητσκόπουλος, επέλεξαν να κάνουν «ένα προσκύνημα στη γη των ηρώων», στις κορυφές του Μπέλες και το οχυρό Π8 μέχρι τη Δοϊράνη στις Σέρρες. 

«Μείναμε μέσα όλο αυτό τον καιρό, λόγω του κορονοϊού και σκεφτήκαμε πως θα μπορούσαμε τώρα να…πάρουμε τα βουνά. Για να δούμε εικόνες που αγαπάμε, να έρθουμε σε επαφή με τη φύση, να απολαύσουμε τα χρώματα και τις μυρωδιές από τα φυτά, να κάνουμε απόσβεση στο δώρο της στιγμής», λέει στο ethnos.gr, ο δάσκαλος πολεμικών τεχνών και ορειβάτης, Γιώργος Καισαρίδης. Οδήγησαν από την Νάουσα μέχρι τα Άνω Πορόια στις Σέρρες και ακολούθησαν τον χωματόδρομο για το οχυρό Π8. Ορειβατικά μποτάκια, μπατόν, σακίδια και ξεκίνησαν την ανάβαση, μέσα από μια δασοσκεπή διαδρομή με ρέματα, καταρράκτες, οχυρωματικά έργα και απόλυτη ηρεμία.

Το GPS έδειξε 1.380 μέτρα και μπροστά τους ορθώθηκε το μνημείο για τον λοχία Ίτσιο. Με 5 στρατιώτες ο 44χρονος Δημήτρης Ίτσιος κλήθηκε τον Απρίλιο του 1941 να υπερασπιστεί την πατρίδα από το πολυβολείο Π8 κι έπεσε ηρωικά μαχόμενος, αφού εξολόθρευσε πάνω από 250 στρατιώτες της Βέρμαχτ. «Από τα ορύγματα και τα πολυβολεία που προκαλούν δέος ακόμη και βυθισμένα στην απόλυτη σιωπή και στην εγκατάλειψη, ξεκινήσαμε για την κορυφή. Οι εικόνες διαδέχονταν η μία την άλλη, πότε πυκνό δάσος, πότε ξέφωτο και στο βάθος οι λίμνες, πότε γραφικά χωριουδάκια, μια διαδρομή εξαιρετικής ομορφιάς», αναφέρει ο κ. Καισαρίδης. Από το ορειβατικό καταφύγιο στα 1777 μέτρα έφτασαν στην κορυφή Καρτάλι στα 1816 μέτρα, που τους…υποδέχτηκε περιστοιχισμένη από συρματοπλέγματα και οχυρωματικά έργα. Καρτάλ Τας ήταν το τουρκικό της όνομα, από το τουρκικό Καρτάλ που σημαίνει γεράκι. Απέναντι το τριεθνές, Ελλάδα, Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία. Υπερυψωμένες σκοπιές, τρύπες και ορύγματα και δύο χώρες με βίους παράλληλες.

Από το Άγκιστρο η παρέα των τριών φίλων κατέβηκε στη Γραμμή Μεταξά, την σειρά οχυρωματικών έργων, υπόγειων και επίγειων, κατά μήκος των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, που κατασκευάστηκαν για την άμυνα της χώρας ενόψει του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα οχυρά Ιστίμπεη, Αρπαλούκι, Ρούπελ, με στοές χιλιομέτρων βρέθηκαν στον δρόμο τους. Ακολούθησαν οι καταρράκτες του Καπνόφυτου κι ένα πανέμορφο φαράγγι και στη συνέχεια η λίμνη Δοϊράνη με τους τσκνιάδες και τα φλαμίγνκο να ξεκουράζονται στις όχθες της. Δεύτερο προσκύνημα, αυτή τη φορά στο αγγλικό και το ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο με τους 8000 τάφους, νεκρών στρατιωτών που έπεσαν γενναία το 1918 στη μάχη της Δοϊράνης, μια από τις μεγαλύτερες του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου.