Πώς βλέπουν τη μετά καραντίνα εποχή μία Κινέζα, μια Κολομβιανή και μια ομογενής

Μπορεί να γεννήθηκαν σε διαφορετικές χώρες και να ακολούθησαν διαφορετικές πορείες ζωής, αλλά η Mei Lang Mai από την Κίνα, η Κολομβιανή Fallom Jimenez και η Άννα Σπυρίδου που παλιννόστησε στην Ελλάδα με τους γονείς της από την Αρμενία έχουν μια κοινή αγάπη· την Ελλάδα, στην οποία πέρασαν τους δυόμισι μήνες της καραντίνας, αλλά και την αισιοδοξία και δημιουργική διάθεση, με την οποία ατενίζουν τη μετά κορονοϊό εποχή. Οι τρεις γυναίκες τονίζουν ότι η εξάπλωση της πανδημίας έφερε πιο κοντά ανθρώπους από διαφορετικές χώρες του κόσμου, δηλώνουν ότι η ζωή τους έγινε πιο ουσιαστική, ενώ αισιοδοξούν ότι θα ξεπεραστούν και οι οικονομικές δυσκολίες, αφού «η κρίση αφορά σχεδόν όλες τις χώρες».

Η Mei Lang Mai, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είπε πως με δεδομένο ότι η πανδημία εξαπλώθηκε από την Κίνα, αρχικά ορισμένοι την αντιμετώπιζαν καχύποπτα. «Στην πρώτη φάση εκδήλωσης της νόσου, στην πατρίδα μου την Κίνα, ένιωσα εντελώς απομονωμένη και ανίσχυρη και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να παρακολουθώ καθημερινά τα δελτία ειδήσεων. Ευτυχώς, οι γονείς μου ήρθαν στην Ελλάδα προτού εκδηλωθεί η πανδημία, αλλά ανησυχούσαμε πάρα πολύ για τους συγγενείς, τους φίλους και όλους τους αγαπημένους μας στην Κίνα», τόνισε.

Όπως εκμυστηρεύτηκε, το γεγονός ότι οι γονείς βρίσκονται κοντά της «εγκλωβισμένοι» και αυτοί στην Ελλάδα, της έδωσε κουράγιο και δύναμη για να αντιμετωπίσει τον «αόρατο θανατηφόρο εχθρό». «Στην Κίνα συνεχίζεται η καραντίνα ακόμα για δύο εβδομάδες, περιμένουμε με μεγάλη προσμονή να αρχίσουν και οι αεροπορικές πτήσεις, για να επιστρέψουν οι γονείς μου στην πατρίδα, στην πόλη μας, την Guangzhou, γνωστή παγκοσμίως για τη διοργάνωση της μεγαλύτερης στον κόσμο εμπορικής Έκθεσης», επισημαίνει η νεαρή Κινέζα. 

Σε όλη τη διάρκεια της καραντίνας, η νεαρή Κινέζα συνέχιζε την παράδοση διαδικτυακών μαθημάτων. «Οι μαθητές μου, όπως παρατήρησα, μάθαιναν πιο γρήγορα, κατανοούσαν καλύτερα το μάθημα. Θα συνεχίσω με αυτόν τον τρόπο μέχρι τον Ιουλίου και μετά από τον Σεπτέμβρη ελπίζω θα κάνουμε μαθήματα από κοντά», λέει.

Η Κολομβιανή Fallom Jimenez τραγουδίστρια και performer, γεννήθηκε σε μια φτωχογειτονιά της πόλης Cali (Valle del Cauca). Πέρασε και αυτή την καραντίνα στην Ελλάδα και λέει ότι στη χώρα της οι πολίτες δεν ενημερώνονται λεπτομερώς για την εξέλιξη της νόσου, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα. «Δεν μπορώ να πω ότι με τη μητέρα μου μιλάμε περισσότερο απ' ό,τι παλιότερα, πριν από την καραντίνα. Ανησυχώ περισσότερο για την υγεία της, είμαι και μακριά της περίπου δέκα χρόνια. Μόνο αυτήν έχω, οι άλλοι της οικογένειάς μας μετανάστευσαν στην Αμερική. Και η μητέρα μου ανησυχεί για μένα, παρόλο που της λέω ότι είμαι πολύ καλά στην Ελλάδα».

Στη διάρκεια της καραντίνας διάβασε πολύ, αλλά, ως καλλιτέχνιδα, δεν συμμετείχε σε κανένα πρότζεκτ με βίντεο, με τραγούδια online. Ήθελε να κάνει κάτι «ζωντανό» και τις πρώτες μέρες, μετά τη λήξη της καραντίνας «βγήκε» με μία περφόρμανς στη Νέα Παραλία Θεσσαλονίκης. «Στεκόμουν όρθια με ένα άσπρο φόρεμα, από κάτω είχα τρία κουτάκια με τρία χρώματα (κίτρινο, μπλε, κόκκινο) και μία πινακίδα στην οποία έγραφε τη στάση μου απέναντι στην πραγματικότητα σε σχέση με την ελευθερία. Με μία μάσκα και ένα ζευγάρι γάντια. Η πρόσκληση ήταν, οι περαστικοί να τυπώσουν πάνω στο φόρεμα μου τα χέρια τους με χρώματα που θα επιλέξουν» λέει.

Απ' όλη την περίοδο της καραντίνας κρατά βαθιά μέσα της την αγάπη που ένιωσε από τους γύρω της. «Πρώτη φορά νιώθω πραγματική χαρά και ευγνωμοσύνη για ένα τάπερ φαγητού που φέρνουν οι φίλοι, για κάθε βοήθεια… Ζω μια κατάσταση που μου κάνει να νιώθω έντονα την πραγματική αγάπη των ανθρώπων γύρω μου και την ελπίδα. Κάποιες φορές απελπίζομαι πως ...δεν έχουμε ελπίδα ως ανθρωπότητα και όμως ξέρω: το καλό, το φως, η αγάπη ήδη έχουν κερδίσει!».

Η Άννα Σπυρίδου ζει στην Ξάνθη και διανύει το τέταρτο έτος ως επιμελήτρια και παρουσιάστρια του προγράμματος «Ποντιακή Φωνή» στο διαδικτυακό «Radiometanstis Stockholm». Λέει ότι η περίοδος της καραντίνας θα της μείνει αξέχαστη από πλευράς ακροαματικότητας, αλλά και άλλων δραστηριοτήτων. «Η μουσική και τα τραγούδια λειτούργησαν ως ίαμα στις ψυχές των ανθρώπων, δίνοντας το μήνυμα της ελπίδας και της χαράς. Οι ακροατές μου -Έλληνες Πόντιοι από την Ευρώπη, την Αμερική, την Κύπρο, τη Νότια Αφρική, την Αυστραλία τη Ρωσία, τον Καύκασο, την Αρμενία, την Τουρκία και αλλού- ενώθηκαν διαδικτυακά σε κάθε εκπομπή», αναφέρει. Η Άννα παλιννόστησε στην Ελλάδα με τους γονείς της από την Αρμενία και την περιοχή Γιαγκντάν, ενώ μεγάλωσε και σπούδασε στην Ελλάδα. Η καθημερινότητά της, την περίοδο της καραντίνας, πέρασε με δουλειές του σπιτιού, με άφθονο χρόνο με τα παιδιά της και τους γονείς, «κάτι που μου έλειπε συνέχεια», όπως λέει, σύμφωνα με το ΑΠΕ.

Αλλά η Άννα έκανε και τη δική της πολύ επιτυχημένη διαδικτυακή περφόρμανς, στο Facebook, δημιουργώντας ένα ρόλο της «Γραίας Άννας» που διακωμωδούσε εύστοχα και έξυπνα την κατάσταση «Μένουμε Σπίτι». «Η αφορμή για να υποδυθώ τον ρόλο της Γραίας Άννας ήταν γιατί πολλές φορές μου έρχονται λέξεις, φράσεις, γκριμάτσες των δικών μας παππούδων και η Γραία Άννα συμβολίζει την κάθε δυναμική Πόντια γιαγιά- αγαπημένη, έξυπνη, εργατική που με τον τρόπο της περνάει μηνύματα για την πατρίδα, τα ήθη και έθιμα αλλά και τις ανθρώπινες σχέσεις».

«Από κάθε δοκιμασία εισπράττω μόνο τα θετικά. Δεν έχω το δικαίωμα να στερώ από τα παιδιά μου το χαμόγελο που τους δίνει δύναμη και χαρά. Σαφώς και όλο αυτό που ζούμε στις μέρες μας με επηρεάζει καθαρά σε ό,τι αφορά τις ανθρώπινες απώλειες. Η πίστη μου όμως για τον Θεό είναι τόσο μεγάλη που μου δίνει κουράγιο!», τονίζει.