Προσφυγικό: Οι μαθητές ζωγραφίζουν για «όσα δεν μπαίνουν στη βαλίτσα»

Κάθε δύο δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος στον κόσμο αναγκάζεται να εκτοπιστεί βίαια και να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς. Στη βαλίτσα του στριμώχνει κυρίως ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης, ίσως και λίγο χώμα από τη γη του και κάποιες φωτογραφίες της ζωής που αφήνει πίσω του. Μαζί του παίρνει όμως και ταλέντα, γνώσεις, δεξιότητες, ελπίδες, όνειρα, και συναισθήματα, που δεν χωρούν στη βαλίτσα.

Στο θέμα αυτό κλήθηκαν να προβληματιστούν και να δημιουργήσουν οι μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο πλαίσιο του φετινού 23ου πανελλήνιου Διαγωνισμού Μαθητικής Δημιουργίας που διοργάνωσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η οποία είχε ως θέμα «Όσα δεν μπαίνουν στη βαλίτσα».

Δεκάδες σχολεία από ολόκληρη τη χώρα συνέστησαν ομάδες που συνεργάστηκαν και φιλοτέχνησαν ζωγραφιές, κείμενα, αφίσες, κολλάζ και εικαστικές κατασκευές, δίνοντας τη δική τους οπτική για το θέμα.

Τα έργα αξιολογήθηκαν από ειδική επιτροπή και αυτά που διακρίθηκαν βραβεύτηκαν με μια στιγμιαία φωτογραφική μηχανή, ενώ σε όλες τις συμμετοχές δόθηκαν αναμνηστικά διπλώματα.

Τα έργα που διακρίθηκαν

Στη Χίο, ένα από τα νησιά πρώτης υποδοχής προσφύγων, μαθητές της ΣΤ’ Τάξης του Δημοτικού Σχολείου Κάμπου έφτιαξαν μια βάρκα γεμάτη με πρόσφυγες να πλέι στη θάλασσα του Αιγαίου με τη λέξη «Αναμνήσεις» γραμμένη στο σκαρί. «Η γιαγιά μου ήταν πρόσφυγας από τη Σμύρνη. Στην οικογένεια μου έχω ακούσει πολλές προσφυγικές ιστορίες», λέει ο Τάσος 12 ετών.

Στη γειτονική Λέσβο, 11 παιδιά του 3^ου Νηπιαγωγείου Μυτιλήνης ζωγράφισαν μια προσφυγική βάρκα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα με τις λέξεις «φαντασία», «παράδοση», «ιδέες», «γνώσεις», «όνειρα», «έθιμα», «φιλία» και «αγάπη», γραμμένες σε κόκκινα μπαλόνια σε σχήμα καρδιάς.

Ένα κολλάζ με φωτογραφίες, σκόρπιες λέξεις γραμμένες σε αποκόμματα εφημερίδων και αντικείμενα που «δεν μπαίνουν» στη βαλίτσα» φιλοτέχνησαν οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Λακκίου Λέρου (ΣΤ’ Τάξη) σε συνεργασία με το Κέντρο Μη Τυπικής Εκπαίδευσης LEDU.

Παιδικά πρόσωπα με συναισθήματα φόβου, λύπης και απόγνωσης, μέσα σε πολύχρωμο φόντο με μουσικές «πινελιές», είναι η πρόταση του 1ου Νηπιαγωγείου Ευόσμου Θεσσαλονίκης

Στέγη, ελπίδα, νέα αρχή, νέα ζωή, αγάπη, τύχη, χαρά ειρήνη, όνειρα, γαλήνη, αθλητισμός, είναι όσα «δεν μπαίνουν στη βαλίτσα», σύμφωνα με τους μαθητές της Δ’ Τάξης του 3^ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης, που συμμετείχε με δύο έργα

Ένα αγόρι που άφησε πίσω του το άθλημα που αγαπά και δεν ξέρει αν θα το συνεχίσει στο νέο τόπο κατοικίας και ένα κορίτσι που ονειρεύεται να γίνει σχεδιάστρια μόδας, ζωγράφισαν οι μαθητές του 1^ου Δημοτικού Σχολείο Άρτας (Δ Τάξη)

«Στις πλάτες μας κουβαλάμε βομβαρδισμένα όνειρα και ελπίδες», είναι γραμμένο στις πλαγιές των βουνών, με τον ήλιο να ανατέλλει πίσω τους, ενώ η βάρκα με τους πρόσφυγες πλέει στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Οι δύο δημιουργίες του Δημοτικού Σχολείου Χανιώτης Χαλκιδικής (Ε’ Τάξη).

Η βαλίτσα ταξιδεύει στο διάστημα ανοιγμένη και απελευθερώνει λέξεις όπως «θάρρος», «σπίτι», «φιλία», «δύναμη» «αγάπη», «οικογένεια», «πρόσφυγες», «ταξίδι», «βοήθεια», στη δημιουργία των μαθητών της Ε’ Τάξης του 3^ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης.

Στο καλαίσθητο κολλάζ του, οι μαθητές της ΣΤ’ Τάξης του Μαράσλειου Δημοτικού Σχολείου κόλλησαν ονόματα από διάφορες χώρες στο βασικό φόντο της βαλίτσας και πάνω του σαν σε σπασμένο καθρέφτη κομμάτια από θάλασσα και σκόρπιες λέξεις που «δεν μπαίνουν σε βαλίτσα».

Λευκά και μαύρα πουλιά βγαίνουν από τις ανοικτές βαλίτσες και πετούν στον ουρανό στο έργο των μαθητών της Γ Τάξης του Γυμνασίου Ευξεινούπολης Μαγνησίας

Κουλτούρα, παιδεία, συναισθήματα και ικανότητες είναι αυτά που δεν μπαίνουν στη βαλίτσα, σύμφωνα με τους μαθητές της Γ Τάξης του 7^ου Γυμνασίου Κορυδαλλού.