Ψευτογιατρός: Οι τραγικές ιστορίες του 14χρονου Θεοδόση και της 16χρονης Δέσποινας

Δύο παράλληλες ιστορίες οικογενειών ξεδιπλώνονται µέσα από τη δικογραφία που σχηµάτισαν οι Αρχές για την πολύκροτη υπόθεση µε τον ψευτογιατρό. Οι γονείς του 14χρονου Θεοδόση και της 16χρονης Δέσποινας, των παιδιών που «συναντήθηκαν» µε τον καρκίνο, άρχισαν να βιώνουν έναν δεύτερο Γολγοθά από τη στιγµή που συνάντησαν τον 47χρονο Νίκο Κόντο. Εναπόθεσαν σε αυτόν όλες τις ελπίδες τους, όµως όπως λένε τους κατέστρεψε τη ζωή.

Επειτα από πολύµηνη παρακολούθηση και έρευνα, η Αστυνοµία κατάφερε να τον εντοπίσει, να εκδώσει σε βάρος του ένταλµα σύλληψης και να τον συλλάβει. Τα παιδιά των δύο οικογενειών έδιναν µια µάχη άνιση, που ίσως να είχε κερδηθεί. Ή έστω τα δύο παιδιά θα µπορούσαν να είχαν µια καλύτερη ποιότητα ζωής µέχρι το τέλος τους. Η 16χρονη Δέσποινα άρχισε να αργοσβήνει όταν σταµάτησε τις θεραπείες των γιατρών του «Μητέρα» και ξεκίνησε τα θεραπευτικά πρωτόκολλα του Κόντου, ο οποίος έπεισε τους γονείς για τις «ευεργετικές» ιδιότητες των δικών του φαρµακευτικών παρασκευασµάτων. Αργότερα οι γιατροί του «Αγλαΐα Κυριακού» είδαν τον όγκο να µεγαλώνει και διαπίστωσαν µε βαθιά θλίψη ότι οι εκτιµήσεις του Κόντου έκαναν λόγο για «ουλοποίηση».

Ο 14χρονος Θεοδόσης έφυγε από τη ζωή πέφτοντας σε κώµα. Μία από τις τελευταίες του επιθυµίες, να φάει ένα σουβλάκι, δεν έγινε δεκτή από τον αυστηρό «γιατρό». Το παιδί είχε τύψεις µέχρι που ξεψύχησε ότι δεν ακολουθούσε σωστά τις συµβουλές του. Το «Εθνος της Κυριακής» παρουσιάζει τις ιστορίες του Θεοδόση και της ∆έσποινας.

Οι γονείς των παιδιών αναζητούσαν µέσω της ∆ικαιοσύνης τον άνθρωπο «φάντασµα» που εµφανιζόταν µε το όνοµα «Νίκος Κόντος». Τον άνθρωπο που εµπιστεύθηκαν πάνω στην απόγνωσή τους, όµως τα παιδιά τους όχι µόνο δεν είχαν καλύτερη ποιότητα ζωής, αλλά σύµφωνα µε τις Αρχές απεβίωσαν γρηγορότερα. Πώς όµως να τον εντοπίσουν αφού γιατρός µε το όνοµα «Νίκος Κόντος» δεν υπάρχει; Στην περίπτωση της ∆έσποινας, ο «γιατρός», ο ειδικός παιδοογκολόγος και νευροχειρουργός, αµφισβήτησε, όπως λένε οι γονείς της, ακόµη και την ύπαρξη του όγκου. Αφού απέκλεισε οποιαδήποτε ιατρική φροντίδα, σύµφωνα µε τα πρωτόκολλα της επιστήµης, δίνοντας τη δική του «φαρµακευτική» αγωγή, όταν η ∆έσποινα µπήκε για τελευταία φορά στο νοσοκοµείο οι γιατροί τους ενηµέρωσαν ότι ο όγκος είχε αναπτυχθεί τόσο πολύ που κυριολεκτικά «εξερράγη» µέσα στον εγκέφαλο της µικρής.

Ηταν 7 Οκτωβρίου 2017, όταν η ∆έσποινα έφυγε από τη ζωή. Ο Νίκος Κόντος ήταν εξαφανισµένος ήδη από τον Σεπτέµβριο, δεν απαντούσε στις κλήσεις των γονέων της, ούτε εµφανίστηκε έκτοτε, όπως λένε. Οπως προέκυψε από την αστυνοµική έρευνα, το «κρησφύγετό» του ήταν µια βίλα στο Κορωπί, όπου ζούσε µαζί µε τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Στην µηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν µέσω του δικηγόρου τους ∆. Κουσιουρή, τον Μάιο του 2019, σηµειώνουν ότι «αν δεν ακολουθούσαν τις θεραπείες του Κόντου, η κόρη µας είναι σίγουρο ότι θα µπορούσε µε αξιοπρέπεια να συνεχίσει τη µάχη της, έστω µε πειραµατικά σχήµατα θεραπειών σε ελληνικά ή ξένα κέντρα για να παρατείνει τη ζωή της ή και να τη διεκδικήσει».

Αγώνας για την αλήθεια

Οι γονείς της ∆έσποινας ξεκίνησαν µετά τον θάνατό της έναν τιτάνιο αγώνα για να ανακαλύψουν τι συµβαίνει µε τον Νίκο Κόντο, αφού τελικά υποψιάστηκαν ότι κάτι τρέχει µε τον «γιατρό». Ηρθαν σε επαφή µε µια γυναίκα στη Λάρισα, η οποία πράγµατι τους επιβεβαίωσε ότι αυτός ο άνθρωπος επισκεπτόταν συχνά το σπίτι της για να... βοηθήσει τον άνδρα της. Συµφώνησαν ότι πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο, µε το ίδιο «όνοµα», τον ίδιο σωµατότυπο. ∆εύτερο κοινό στοιχείο, το πρόσωπο από το Πήλιο, το οποίο προµήθευε τον Κόντο µε τσάγια, βότανα και άλλα θεραπευτικά µαντζούνια. Ο Γολγοθάς για να σωθεί η ∆έσποινα ήταν µακρύς. Αν, όπως περιγράφουν στις µηνυτήριες αναφορές τους οι γονείς της, δεν είχε βρεθεί ο Κόντος στον δρόµο τους, το παιδί τους δεν θα είχε ταλαιπωρηθεί τόσο. Εκαναν λάθος που πίστεψαν ότι αυτός ήταν ο σωτήρας τους. Και τώρα θέλουν την τιµωρία του. Στην περίπτωση του Θεοδόση, όπως περιγράφεται στη µήνυση των γονέων του, ο όγκος του θα µπορούσε να είχε χειρουργηθεί και πιθανώς να είχε κερδίσει τη µάχη για τη ζωή του.