Σκωτία - Ελλάδα με ένα ποδήλατο: Ο 20χρονος που ταξίδεψε σε δυο ρόδες για 48 μέρες

Οταν οι πόρτες έκλεισαν ερμητικά από την καραντίνα λόγω της πανδημίας του κορονοϊού βρήκαν τον Κλέωνα Παπαδημητρίου στο συννεφιασμένο Αμπερντίν στη βόρεια Σκωτία. Οταν όλος ο πλανήτης αμπαρωνόταν, ήταν η στιγμή που ο 20χρονος Έλληνας φοιτητής θα αποφάσιζε να κάνει κάτι που λίγοι θα τολμούσαν: Κοίταξε το ποδήλατό του και ονειρεύτηκε να γίνει ήρωας σε ένα ταξίδι για τη δική του Ιθάκη.

Μέτρησε τις δυνάμεις και τις οικονομίες του, ενεργοποίησε τον λογαριασμό του στο facebook και άνοιξε διάπλατα τα φτερά του. Τηλεφωνικά ενημέρωσε τους γονείς του που κυριολεκτικά έμειναν άφωνοι: «Μαμά, μπαμπά έρχομαι στην Ελλάδα με το ποδήλατο». Αρχικά οι γονείς του νόμιζαν πως κάνει πλάκα. Όταν διαπίστωσαν, όμως, πως ο Κλέων είχε... σελώσει κιόλας το ποδήλατό του δεν είχαν άλλη επιλογή από το να τον υποστηρίξουν.

«Με τον σύζυγό μου στην αρχή πάθαμε σοκ. Οταν, όμως, είδαμε πως το θέλει πολύ και είναι αποφασισμένος τον στηρίξαμε. Προϋπόθεση ήταν να βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία μέσω των social media. Ταξίδευε 48 ημέρες. Για εμάς ήταν μία ολόκληρη ζωή, αλλά σήμερα με ανακούφιση σας λέω πως νιώθουμε υπερήφανοι που το παιδί που τόλμησε, πραγματοποίησε ένα τεράστιο εγχείρημα», είπε αρχικά στο ethnos.gr η μητέρα του, η οποία είναι και η ίδια αθλήτρια του τριάθλου.

Καθημερινά 72,9 χιλιόμετρα

Ο Κλέων εδώ και δύο εβδομάδες βρίσκεται στο σπίτι του στα Μελίσσια και ακόμα αναρρώνει από την υπερπροσπάθεια. Κατά τη διάρκεια του 48ήμερου ταξιδιού του έτρεξε με το ποδήλατό του 3.500 χιλιόμετρα (72,9 χιλιόμετρα ημερησίως μέσο όρο), έχασε 4,5 κιλά βάρος και ξόδεψε συνολικά 1.500 ευρώ σε προμήθειες και διαμονές πολλές από τις οποίες ήταν στο ύπαιθρο με υπνόσακο.

Το εγχείρημά του δεν έχει προηγούμενο και μάλιστα εν μέσω καραντίνας ταξίδεψε από τη Σκωτία, την Αγγλία, την Ολλανδία, την Γερμανία, την Αυστρία, την Ιταλία μέχρι να φτάσει στην Πάτρα και από εκεί με το ποδήλατό του στο σπίτι του στα Μελίσσια, όπου στήθηκε ένα μεγάλο πάρτι για την επιστροφή του.  

Εκανε τα γενέθλια στο ποδήλατο

Στις 10 Μαΐου - 9 μέρες πριν τα γενέθλια του - ξεκίνησε από το Αμπερντίν και έφτασε στα Μελίσσια στις 27 Ιουνίου. Το εγχείρημά του όχι μόνο δεν ήταν εύκολο αλλά ήταν γεμάτο ρίσκα και δυσκολίες, καθώς - όπως παραδέχεται ο ίδιος - η προετοιμασία στον εξοπλισμό του ήταν πλημμελής και οι γνώσεις του περιορισμένες για ένα τέτοιο ταξίδι. Είχε όμως μία χειμαρρώδη θέληση να προχωρήσει μπροστά και να κάνει πράξη τα «θέλω» της ψυχής του. «Σωματικά ήμουν προετοιμασμένος, καθώς κάνω γυμναστική και έχω καλή φυσική κατάσταση. Δεν ήξερα όμως τι πραγματικά θα αντιμετωπίσω και δεν γνώριζα πως πρέπει να σχεδιάσω το ταξίδι και τον εξοπλισμό μου και, όπως αποδείχτηκε, στην πορεία αυτό μου δημιούργησε προβλήματα. Είχε όμως και τη γοητεία του», είπε στο ethnos.gr o 20χρονος φοιτητής, ο οποίος στο παρελθόν έχει αγωνιστεί στην ομάδα βόλεϊ του Φοίβου Μελισσίων, ενώ σε μικρότερη ηλικία έχει παίξει ποδόσφαιρο, μπάσκετ και έχει κάνει και πολεμικές τέχνες. Εχει, επίσης, μία αδελφή μικρότερη κατά δύο χρόνια.

«Εκλαψα πολλές φορές»

Τα πλατιά χαμόγελα και η ικανοποίηση μετά την επίτευξη του εγχειρήματος ήταν ακόμα μεγαλύτερα όχι μόνο διότι πέτυχε το στόχο του αλλά επειδή πολλές φορές κατά τη διάρκεια της διαδρομής χρειάστηκε να κλάψει από φόβο και κούραση: «Δεν είμαι σούπερμαν ούτε υπεραθλητής. Φοβήθηκα πολύ και έκλαψα από την αγωνία και το φόβο. Πολλές φορές αναρωτήθηκα εάν έκανα το σωστό αλλά πάντα κυριαρχούσε η θέλησή μου να προχωρήσω μπροστά. Με βοήθησε πολύ ψυχολογικά η ιδέα πως έχω στο πλευρό μου τους γονείς μου, τους φίλους μου αλλά και όλους τους ανθρώπους που γνώρισα μέσω του facebook και με εμψύχωναν».

«Φοβήθηκα τα άγρια ζώα»

Σχετικά με τις στιγμές που έφτασε στα όριά του ανέφερε: «Οι δύσκολες στιγμές ήταν όταν πάθαινα λάστιχο ή έχανα ακτίνες. Είχα μαζί μου σαμπρέλες που τις μπάλωνα αλλά όπως αποδείχτηκε κάτι έκανα λάθος με τα μπαλώματα και ξαναέσκαγαν οι σαμπρέλες. Εβγαινα εκτός προγράμματος του χρόνου. Ηταν ακόμα στα δύσκολα περάσματα από την Αγγλία και την Γερμανία, όπου διάφορα άγρια ζώα, κυρίως ελάφια απειλούσαν την πορεία μου και την ακεραιότητά μου. Δύσκολη ήταν η στιγμή που έφτασα στο Ούντινε της Ιταλίας και μέχρι τη Βενετία δεν υπήρχε κάποιο κατάλυμα. Χρειάστηκε να κάνω επιπλέον πολλά χιλιόμετρα. Μέσα στην κούρασή μου χρειάστηκε να κάνω 136 χιλιόμετρα μέσα στην ίδια ημέρα. Αυτό ήταν και το ρεκόρ μου. Ανάλογα με τη μορφολογία του εδάφους και τις καιρικές συνθήκες έκανα συνήθως από 70 έως 95 χιλιόμετρα ημερησίως αλλά μία φορά χρειάστηκε να κάνω μόλις 65 χιλιόμετρα».

Ξενοδοχείο τα... αστέρια

Οι διαμονές του ήταν προγραμματισμένες σε κάμπινγκ ή σε σπίτια γνωστών και φίλων, αλλά τα περισσότερα βράδια διανυκτέρευσε στην ύπαιθρο μέσα στη σκηνή του: «Λόγω των μέτρων κατά του κορονοϊού πολλά καταλύματα ήταν κλειστά ή λειτουργούσαν σε ειδικό καθεστώς. Στις περισσότερες χώρες απαγορεύεται το ελεύθερο κάμπινγκ, οπότε φρόντιζα να εξασφαλίζω την ασφάλεια της διαμονής. Πολλές φορές βέβαια κοιμήθηκα στη σκηνή μου και το ξημέρωμα ξεκινούσα την πορεία μου».

Oδηγός ο μπαμπάς

Ο μπαμπάς του Κλέωνα είχε αναλάβει το ρόλο του οδηγού και φυσικά και ο ίδιος έμεινε άϋπνος για 48 ημέρες. Προγραμμάτιζε την διαδρομή του ή τη διαμονή του, του έδινε συμβουλές, τον εμψύχωνε και ενημέρωσε την Πολιτική Προστασία για την άφιξη του παιδιού με το πλοίο της γραμμής από τη Βενετία στην Πάτρα. Ο Κλέων ήταν ο μόνος τουρίστας και πήρε ειδική άδεια εισόδου στην Ελλάδα: «Θέλω να ευχαριστήσω τους γονείς μου για τις βοήθειες και τη συμπαράσταση αλλά και όλους όσοι με βοήθησαν και ενδιαφέρθηκαν για μένα».

Κονσέρβες και facebook

Η καθημερινότητα του 20χρονου φοιτητή δεν ήταν επίπονη και γεμάτη αγωνίες. Ετρωγε κονσέρβες και σνακ με πρωτεΐνες, ταξίδευε πάντα από περιφερειακούς δρόμους και όχι εθνικές οδούς και οι στάσεις του γίνονταν σε βενζινάδικα, ώστε να ανεφοδιαστεί με νερά, ηλεκτρολύτες αλλά και για να φορτίσει τις μπαταρίες του κινητού του τηλεφώνου, προκειμένου να έχει διαρκή επικοινωνία με τους γονείς και τους φίλους του.

Εμεναν άφωνοι

Ξεχωριστές ήταν και οι στιγμές που συναντούσε άλλους ποδηλάτες, οι οποίοι έμεναν άφωνοι μόλις τους πληροφορούσε πως ξεκίνησε από το Αμπερντίν της Σκωτίας για να ταξιδέψει στην Ελλάδα: «Συνάντησα πολλούς ποδηλάτες στο δρόμο, απέκτησαν φίλους που με συντρόφευαν στη διαδρομή μου. Πολλοί μου πρόσφεραν και τον κήπο τους για να στήσω με ασφάλεια τη σκηνή μου για να περάσω το βράδυ. Παντού συνάντησα χαμόγελα και ευγενείς ανθρώπους και ευτυχώς δεν είχα κάποιο απρόοπτο», εξομολογείται ο ίδιος.

Οι μεγάλες πόλεις που πέρασε

Το εντυπωσιακό είναι πως η πορεία του 20χρονου Κλέωνα έγινε πρώτο θέμα σε πολλές από τις χώρες που πέρασε ενώ το εγχείρημά του πρόβαλαν το BBC, οι Νew York Times και το CNN. Οσο για τους σταθμούς της πορείας του, αυτοί ήταν το Αμπερντίν, το Εδιμβούργο, το Νιου Καστλ, το Λιντς, το Χαλ, το Ρότερνταμ, το Αϊντχόφεν, η Κολωνία, το Μάνχαιμ, η Στουτγκάρδη, το Μόναχο, το Σάλτσμπουργκ, το Ούντινε, η Βενετία, η Πάτρα και τέλος η Αθήνα.

«Θα γυρίσω με αεροπλάνο αλλά θα το ξανακάνω»

Ο Κλέων Παπαδημητρίου σπουδάζει μηχανολόγος ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Αμπερντίν και τον Σεπτέμβριο θα μπει στο τρίτο έτος των σπουδών του. Στην ερώτηση εάν θα επιστρέψει στη Σκωτία με το ποδήλατο απάντησε με δόση χιούμορ: «Οταν έχεις το αεροπλάνο τι να το κάνεις το ποδήλατο;» αλλά αμέσως με κοφτή και αποφασιστική φωνή συμπλήρωσε: «Τις πρώτες ημέρες μετά την επιστροφή μου δεν ήθελα να σκέφτομαι κάτι άλλο. Σήμερα δύο εβδομάδες μετά την επιστροφή σας λέω με βεβαιότητα πως θα σχεδιάσω σύντομα και άλλα τέτοια ταξίδια σε άγνωστους και μακρινούς προορισμούς. Αλλαξαν πολλά μέσα μου και το σίγουρο είναι πως το ταξίδι από το Αμπερντίν στο σπίτι μου είναι μόνο η αρχή των ονείρων μου».