Παγκόμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία: Το σημείο «μηδέν» που πρέπει να κάνουμε τον απολογισμό μας

Την ανάγκη υποστήριξης των συλλόγων και των δομών που προσφέρουν υπηρεσίες σε ανθρώπους με αναπηρία αλλά και την πραγματική σημασία της σημερινής ημέρας (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία) που είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους με αναπηρία τόνισε ένας άνθρωπος που έχει αφιερώσει τον εαυτό του επαγγελματικά και προσωπικά στην προσφορά και στην υπηρεσία των ατόμων με αναπηρία. Ο Γιώργος Γκούντας είναι γυμναστής στο Τμήμα Θεραπευτικής ΑμΕΑ Ιωνάς που εδρεύει στο ΟΑΚΑ και διατηρεί τμήματα κολύμβησης, στίβου, παρά τριάθλου και παρά ποδηλασίας και ετοιμάζεται να λειτουργήσει και τμήμα γκολ μπολ.

Η προέλευση του «παρά» είναι από το «παράλληλος»

Είναι γνωστός όχι μόνο για την τεράστια προσφορά του αλλά και για την υποστήριξη που παρέχει στον τυφλό δρομέα των μεγάλων διεθνών επιτυχιών Χρήστο Κορομηλά. Οπως λέει στο ethnos.gr, κάθε μέρα μαθαίνει και διδάσκεται και κάτι νέο, όπως από το πού προήλθε ο όρος «παρά» που βάζουμε ως πρόθεμα πριν από τα αθλήματα. «Σύμφωνα με αυτά που μου είπε ο πρόεδρος της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής, Γιώργος Φουντουλάκης, το πρόθεμα "παρά" προκύπτει από την ελληνική λέξη "παράλληλος" που συμβολίζει την ισότητα και την παράλληλη πορεία που πρέπει να έχουν οι άνθρωποι με ειδικές ανάγκες με τους αρτιμελείς. Το θεωρώ πολύ συμβολικό και πολύ δυνατό ως μήνυμα».

«Ισότητα και σεβασμός»

«Παγκόσμια ημέρα είναι το τέλος της προηγουμένης χρονικής περιόδου και η αρχή της επόμενης. Είναι το σημείο "μηδέν" που όλοι οι πολίτες και κυρίως η πολιτεία κάνουν τον απολογισμό τους για το τι έχουν πράξει, το τι έχουν αλλάξει για να κάνουν καλύτερη, ποιοτικότερη και ισότιμη τη ζωή των των ανθρώπων με αναπηρία», είπε στο ethnos.gr ο Γιώργος Γκούντας και τονίζει πως ακόμα και ο προσδιορισμός της ημέρας θα μπορούσε να ήταν πιο ευαίσθητος και πιο ανθρώπινος: «Δεν μου αρέσει ο προσδιορισμός άτομα με αναπηρία, αλλά άνθρωποι με αναπηρία. Εχουμε να κάνουμε με ανθρώπους και όλοι εμείς οι αρτιμελείς πρέπει να φιλοσοφούμε και να σεβόμαστε πως ακόμα και οι απλές καθημερινές κινήσεις και ευκολίες για κάποιους είναι όνειρο ζωής».

«Όλα είναι διαφορετικά»

Ο Γιώργος Γκούντας ζητεί εξίσωση και σεβασμό: «Η πολιτεία θα πρέπει να κάνει πολλά όχι κάθε χρόνο αλλά κάθε μέρα για να βοηθάει αυτούς τους ανθρώπους να είναι ισότιμοι στο κοινωνικό σύνολο. Πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο τους ανθρώπους με αναπηρία και να κάνουμε συγκρίσεις για το τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει καλύτερο και να το κάνουμε. Να ξέρετε πως για κανέναν δεν είναι δεδομένο. Ολα γι' αυτούς τους ανθρώπους είναι διαφορετικά γιατί πρέπει να τα κάνουν διαφορετικά και πρέπει να τα σκεφτούν διαφορετικά».

«Σωθήκαμε που δεν κλείσαμε»

Ο σύλλογος Ιωνάς όπως και όλοι οι σύλλογοι που έχουν αθλητές με αναπηρία δεν μπήκαν σε καραντίνα: «Αυτή ήταν η μεγάλη σωτηρία για όλους. Αν κλείνονταν και στο σπίτι και δεν είχαν διέξοδο θα είχαν τεράστια και ανεπανόρθωτα προβλήματα και ευτυχώς η κυβέρνηση μας άφησε να λειτουργούμε με τα ανάλογα υγειονομικά πρωτόκολλα. Το δεύτερο ευτύχημα είναι πως η νέα διοίκηση του ΟΑΚΑ υπό τον Κωνσταντίνου Χαλιορή μας έχει βοηθήσει τα μέγιστα και αυτό που μας ικανοποιεί περισσότερο είναι πως και ο ίδιος συμμετέχει και υποστηρίζει τις δράσεις μας».

«Χρειαζόμαστε χορηγίες και υποστήριξη»

Ο σύλλογος Ιωνάς στο τμήμα κολύμβησης έχει δελτία από 11 μέχρι 56 ετών ενώ υπάρχουν και περίπου 50 αγωνιστικά δελτία σε όλες τις κατηγορίες: «Τα κόστη λειτουργίας ενός συλλόγου ΑμΕΑ είναι τεράστια και ίσα ίσα που συντηρούμαστε. Δεν έχουμε χορηγίες, ελάχιστα πράγματα και αυτά από ανθρώπους που γνωρίζουν το έργο μας και μας βοηθούν. Πέρα από τα λειτουργικά υπάρχει πανάκριβος εξοπλισμός που δεν μπορεί να συγκριθεί με τα έξοδα των συλλόγων των αρτιμελών. Για παράδειγμα το χειρήλατο ποδήλατο κοστίζει 6.000 ευρώ, στο τάντεμ (σ.σ. διπλό ποδήλατο) 5.000 ευρώ. Μαζί με την Αγγελική Καραγεώργου και άλλους πέντε γυμναστές φυσικοθεραπευτές δίνουμε μεγάλο αγώνα. Δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην υδροθεραπεία και στη φυσικοθεραπεία».

Οι τυφλοί κολυμβητές με μαύρα γυαλιά

Τα πάντα σε έναν σύλλογο ΑμΕΑ είναι διαφορετικά: «Να ξέρετε πως στους αγώνες για κάθε κολυμβητή με ειδικές ανάγκες θα πρέπει να υπάρχουν δύο γυμναστές. Ένας πρέπει να βρίσκεται στην εκκίνηση και ένας στο γύρισμα του κολυμβητή. Αν έχεις δύο αθλητές στον ίδιο αγώνα χρειάζεσαι τέσσερις γυμναστές. Στην κατηγορία S11 οι τυφλοί κολυμβητές φορούν μαύρα γυαλιά για να έχει εξασφαλιστεί πως κάποιος βλέπει σκιές και έχει πλεονέκτημα. Στο γύρισμα της πισίνας ο γυμναστής πρέπει να τον χτυπήσει στο κεφάλι ελαφρά με ένα ειδικό μπαστουνάκι με αφρολέξ, ώστε να τον ειδοποιήσει για το γύρισμα, διαφορετικά θα χτυπήσει στον τοίχο της πισίνας. Ολα είναι διαφορετικά, υπάρχει ένας άλλος διαφορετικός κόσμος που όλοι πρέπει να τον γνωρίσουμε και τον σεβαστούμε».

Οι κατηγορίες και τα κριτήρια

Ο Γιώργος Γκούντας μας εξηγεί και τις ειδικές κατηγορίες που υπάρχουν στις εγχώριες ή στις διεθνείς διοργανώσεις: «Ο κόσμος ακούει τους κωδικούς και δεν καταλαβαίνει. Οι κατηγορίες από το S1 μέχρι το S10 είναι οι κατηγορίες των αθλητών με τα κινητικά προβλήματα. Το S1 είναι η κατηγορία με αθλητές με τις πιο βαριές περιπτώσεις, όπως χωρίς τέσσερα άκρα. Στην κατηγορία S10 αγωνίζονται αθλητές που έχουν πολύ μικρές αναπηρίες και συχνά ανταγωνίζονται τους αρτιμελείς. Από το S11 έως το S13 αγωνίζονται οι αθλητές με προβλήματα όρασης και S14-S15 με νοητικά προβλήματα. Την διαβάθμιση σε κάθε κατηγορία τη κάνουν ειδικοί που έχουν πάρει πιστοποίηση από την παγκόσμια ομοσπονδία. Είναι οι λεγόμενοι κλασιφάερς οι οποίοι κατατάσσουν τον κάθε αθλητή στην κατηγορία του ανάλογα με την αναπηρία του».