Γιαγιά Μηλίτσα: «Μεγαλώσαμε, ετοιμάζομαι κι εγώ να πεθάνω»

Η φωτογραφία τους έγινε αμέσως viral: Τρεις γιαγιάδες σε ένα ψαροχώρι της Λέσβου παραδίδουν μαθήματα ζωής. Έχουν στην αγκαλιά τους ένα βρέφος. Του δίνουν γάλα με ένα μπιμπερό για να σταματήσει να κλαίει από την πείνα. Το φροντίζουν σαν να είναι το δικό τους εγγόνι. Αδιαφορούν για τον φωτογραφικό φακό του Λευτέρη Παρτσάλη που τις αποτυπώνει και γίνονται οι διάσημες γιαγιάδες που κάθονται στο παγκάκι του χωριού Σκάλα Συκαμιάς και αυτές που λίγο έλειψε να πάρουν το Νόμπελ Ειρήνης.

Μόνο που μία από τις γιαγιάδες, η Μαρίτσα Μαυραπίδη, έφυγε από τη ζωή στις 16 Ιανουαρίου. Έτσι, από το παγκάκι στον Πλάτανο η θέση της γιαγιάς Μαρίτσας θα είναι κενή. Άλλωστε, ούτε ο Πλάτανος υπάρχει πια, όπως αναφέρει στο ethnos.gr η κόρη της γιαγιάς Αιμιλίας Καμβύση, που δουλεύει στο καμπ του χωριού και φροντίζει πρόσφυγες. 

«Μεγαλώσαμε. Ετοιμάζομαι κι εγώ να πεθάνω»

Η γιαγιά Μηλίτσα, σήμερα, είναι 86 ετών, όπως λέει στο ethnos.gr. Γέννημα θρέμμα από τη Σκάλα Συκαμιάς, έχει μεγαλώσει τέσσερα παιδιά και οκτώ εγγόνια. Έχει και τέσσερα δισέγγονα. Για χρόνια δούλεψε στα χωράφια και τώρα τα βγάζει πέρα με μια σύνταξη του ΟΓΑ. Όπως η ίδια λέει σήμερα, με δυσκολία βγαίνει από το σπίτι της. Προτιμά να κάθεται στη «ζεστή της φωλιά», γιατί, όπως λέει, «το κρύο στη Λέσβο δεν αντέχεται».

Στο παγκάκι έχει να πάει από τον Αύγουστο. Πήγε εκεί τελευταία φορά μαζί με την κόρη της, την Ευανθία, που την προσέχει συνεχώς. «Μεγαλώσαμε. Έφυγε η Μαρίτσα, που ήταν η πιο δυνατή. Φανταστείτε, μέχρι πριν από ένα μήνα, έβγαινε μόνη της έξω και πήγαινε πρωί βράδυ στο κοτέτσι. Μπορούσε να κάνει μόνη της τις δουλειές. Ήταν αρκετά δυνατή γυναίκα. Ετοιμάζομαι κι εγώ να πεθάνω. Δεν φοβάμαι, όμως, το θάνατο», συνεχίζει η ίδια.

Και οι τρεις γιαγιάδες μαζί, στο κέντρο η γιαγιά Μαρίτσα που έφυγε από τη ζωή

Όσο για την γιαγιά Ευστρατία Μαυραπίδη, εκείνη, σήμερα είναι 93 χρόνων. «Είναι συνεχώς ξαπλωμένη. Είναι αρκετά άρρωστη. Έχει μεγαλώσει και δεν μπορεί να κουνηθεί σχεδόν καθόλου. Εμείς πηγαίνουμε σπίτι να την βλέπουμε. Εκείνη δεν μπορεί να βγαίνει καθόλου», σημειώνει η κόρη της 86χρονης Μηλίτσας. «Οι γιαγιάδες μεγάλωσαν. Η μία έφυγε από τη ζωή. Κάποια στιγμή θα φύγουν και οι άλλες δύο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τουλάχιστον, έχουν ζήσει με αγάπη και ξεχώρισαν», λέει η εργαζόμενη στο καμπ του χωριού. Μάλιστα, η ίδια τονίζει ότι μπορεί οι ροές προσφύγων να είναι μειωμένες, όμως πριν από λίγες ημέρες έφτασε στο νησί μια βάρκα με περίπου 20 άτομα. «Τους προσφέραμε ζεστά ρούχα και φαγητό. Τους βάλαμε στα ζεστά. Τους βοηθήσαμε όσο μπορούσαμε», λέει η κόρη της γιαγιάς Μηλίτσας, Ευανθία. «Ευτυχώς, σε αυτό το καμπ η εικόνα είναι αρκετά καλή. Όμως, στη Μόρια η κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη», συνεχίζει.

«Κάναμε ό,τι θα έπρεπε να κάνει κάθε μάνα και κάθε γιαγιά», λέει στο ethnos.gr η γιαγιά Μηλίτσα

Πάντως, η γιαγιά Μηλίτσα σημειώνει: «Είναι πολύ σημαντικό να βοηθάμε. Αυτοί οι άνθρωποι φεύγουν από τις χώρες τους και αναζητούν ένα καλύτερο αύριο. Να μην τους γυρίζουμε την πλάτη. Δεν φταίνε αυτοί οι άνθρωποι. Έχουν χάσει τα πάντα και θέλουν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους σε κάποια χώρα της Ευρώπης». Κι αυτό έκανε η ίδια μαζί με τις δυο ξαδέλφες της τον Οκτώβριο του 2015. Πήραν ένα μπιμπερό με γάλα και άρχισαν να τραγουδούν σε ένα προσφυγόπουλο για να φάει. «Δεν κάναμε κάτι σπουδαίο. Θέλαμε μόνο να βοηθήσουμε την κοπέλα που ήταν βρεγμένη και ταλαιπωρημένη και το παιδί της. Κάναμε ό,τι θα έπρεπε να κάνει κάθε μάνα και κάθε γιαγιά», λέει η γιαγιά Μηλίτσα Καμβύση. Και μπορεί να μην πήραν τελικά το Νόμπελ Ειρήνης, για το οποίο προτάθηκαν, όμως και οι τρεις θα μείνουν στις καρδιές όλων για το μεγαλείο της ψυχής τους.