Τζουμέρκα: Εικόνες που κόβουν τις ανάσες στις παγωμένες πλαγιές

Οι εικόνες από την παγωµένη ορθοπλαγιά της Στρογγούλας στα Τζουµέρκα κόβουν την ανάσα. ∆εκατέσσερα µέλη του Αθηναϊκού Ορειβατικού Συλλόγου και ντόπιοι παγοαναρριχητές µοιάζουν να ισορροπούν στο κενό, προσπαθώντας να σκαλώσουν τις µπότες τους στον παγωµένο καταρράκτη. Τον τρυπούν µε µεταλλικές παγόβιδες για να τοποθετήσουν τις ασφάλειες, και προσπαθούν να γαντζωθούν µε τα ειδικά σκεπάρνια για να ανέβουν ένα βήµα ψηλότερα. Πάνω από τα κεφάλια τους µοιάζουν να κρέµονται απειλητικά τεράστιοι κρυστάλλινοι σταλακτίτες.

Η αποστολή έγινε το περασµένο Σαββατοκύριακο και οι εικόνες που καταγράφηκαν από drone προκαλούν δέος. Η αποστολή αναρριχήθηκε σε δυο από τις δυσκολότερες διαδροµές παγοαναρρίχησης της περιοχής, την «Ψυχρή Εισβολή» και τη «Νέα Γενιά», στη βορειοανατολική πλαγιά του όρους Στρογγούλα.

Ξεκίνησαν από το Ορειβατικό Καταφύγιο των Πραµάντων, όπου είχαν διανυκτερεύσει µε τη φροντίδα της Πόλας Μαρκόζη και της οικογένειάς της, και έπειτα από πεζοπορία µισής ώρας στο χιονισµένο βουνό βρέθηκαν στη βάση της παγοαναρριχητικής διαδροµής, αντικρίζοντας την κάθετη παγωµένη πλαγιά να ορθώνεται επιβλητικά µπροστά τους. Αρχισαν να στήνουν τα σκοινιά και τις ασφάλειες, και ξεκίνησαν την αναρρίχηση, ως την κορυφή του βουνού, σε υψόµετρο 2.109 µέτρων.

«Παγοαναρρίχηση είναι η αναρρίχηση σε παγωµένο νερό» εξηγεί στο «Εθνος» ο έµπειρος αναρριχητής, οδηγός βουνού και ιδιοκτήτης σχολών εκπαίδευσης στην περιοχή των Τζουµέρκων, Γιάννης Θεοχαρόπουλος, και προσθέτει πως το σπορ είναι δύσκολο και επικίνδυνο, καθώς απαιτεί εµπειρία, γνώση των τεχνικών, λήψη των απαραίτητων µέτρων ασφαλείας, αλλά και έλεγχο των καιρικών συνθηκών και της ποιότητας του πάγου.

«∆εν αρκεί να παγώσει το νερό του καταρράκτη. Πρέπει να υπάρχει και η κατάλληλη θερµοκρασία για τη δηµιουργία ενός συµπαγούς όγκου, που µπορεί να κρατήσει το βάρος του ανθρώπινου σώµατος, αλλιώς µπορεί να σπάσει. Επιλέγουµε σκιερές πλαγιές και ξεκινάµε νωρίς το πρωί, όταν οι θερµοκρασίες είναι υπό το µηδέν και δεν υπάρχει ήλιος που µπορεί να λιώσει τον πάγο. Οταν µιλάµε για ακραία καιρικά φαινόµενα, µε -10 βαθµούς και όλοι κλείνονται στα σπίτια τους, είναι οι πλέον κατάλληλες συνθήκες για όσους ασχολούνται µε την παγοαναρρίχηση» ανέφερε.

Σηµειώνεται πως οι κατάλληλες συνθήκες δεν δηµιουργούνται κάθε χειµώνα. Τα τελευταία χρόνια αυτό συµβαίνει χρόνο παρά χρόνο, τον Ιανουάριο του 2015, του 2017 και φέτος, όταν οι χειµώνες είναι βαρείς. Οπως λέει στο «Εθνος» η Πόλα Μαρκόζη, υπεύθυνη του καταφυγίου που χρησιµοποιούν ως βάση οι αναρριχητές, ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος είναι κάτι σαν «µέντορας» για τους λάτρεις του συγκεκριµένου χόµπι. Είναι ο δηµιουργός των περισσότερων από τις πίστες, και όποιος θέλει να επισκεφθεί την περιοχή τον συµβουλεύεται πρώτα για το αν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες πάγου. «Για την παγοαναρρίχηση χρειαζόµαστε ειδικό εξοπλισµό, ρουχισµό, κράνος, ειδικές µπότες µε µεταλλικές σχάρες και µύτες που γαντζώνουν στον πάγο (κραµπόν), και κρατάµε στα χέρια ειδικά «σκεπάρνια» (πιολέ) που κάνουν το ίδιο. Είµαστε δεµένοι µε σκοινιά και ασφάλειες ανά 2, 3 ή 5 µέτρα, πιασµένες µε παγόβιδες, σαν τιρµπουσόν» σηµείωσε. Οσο για την εµπειρία για όποιον το κάνει, περιγράφεται ως µοναδική. «Είναι οξυµµένες όλες οι αισθήσεις. Είναι πολύ αισθαντικό και δεν περιγράφεται αν δεν το ζήσεις» υπογράµµισε.

Τοπ προορισµός

Τα Τζουµέρκα αναδεικνύονται τα τελευταία χρόνια σε έναν από τους σηµαντικότερους προορισµούς για τους λάτρεις της αναρρίχησης βράχου, της παγοαναρρίχησης, του ορειβατικού σκι και άλλων δραστηριοτήτων βουνού, καθώς διαθέτουν µεγάλες, κάθετες και δύσκολες διαδροµές παγκοσµίου κλάσης. Στην ευρύτερη περιοχή έχουν αναπτυχθεί διάφορες δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισµού, παραδοσιακά καταλύµατα και µονάδες εστίασης.

Ιδιαίτερα στο βουνό της Στρογγούλας, που υψώνεται επιβλητικά πάνω από τα χωριά Πράµαντα και Μελισσουργοί, σε υψόµετρο 2.109 µέτρων, δηµιουργούνται συχνά τον 
χειµώνα ιδανικές συνθήκες για τους λάτρεις της χειµερινής αναρρίχησης, στις βόρειες, τις ανατολικές και τις δυτικές πλευρές του βουνού. Η ανατολική πλευρά, η πιο δύσκολη και απαιτητική, ξεδιπλώνεται πάνω από τους Μελισσουργούς και όταν επικρατούν οι κατάλληλες συνθήκες παγετού δηµιουργείται ένας παράδεισος για τους λάτρεις της αναρρίχησης σε πάγο.

Με µέριµνα των ντόπιων ορειβατών, αναρριχητών και οδηγών βουνού, έχουν χαραχθεί 21 διαδροµές, µικρής, µέτριας και µεγάλης δυσκολίας.

Πρώτη φορά drone σε τέτοια καταγραφή

Εκτός από τους παγοαναρριχητές, σε διαδικασία... extreme sports µπήκε και ο εικονολήπτης του εγχειρήµατος, ο Λάζαρος Τσάτσος, ο οποίος έπειτα από παραγγελία της αποστολής κατέγραψε τις εντυπωσιακές εικόνες µε drone. «Ηταν η πρώτη φορά στην Ελλάδα που καταγράφεται µια τέτοια δραστηριότητα µε drone»  είπε στο «Εθνος» ο κ. Τσάτσος και περιέγραψε τη δική του εµπειρία.

«Ηταν και για µένα µια περιπέτεια. Κάναµε µία ώρα να πάµε στο κατάλληλο σηµείο, καθώς έπρεπε να περάσουµε ένα βουνό ώστε να µην έχουµε εµπόδιο µια πλαγιά. Περπατήσαµε σε µισό µέτρο χιόνι µε θερµοκρασία υπό το µηδέν. Πέταξα µε τρεις µπαταρίες και τα χέρια µου πάγωσαν. Το αποτέλεσµα όµως µε αποζηµίωσε» τόνισε.

Ο ίδιος, που καταγράφει και προβάλλει τις οµορφιές του ηπειρώτικου τοπίου µέσω του epirustravel.eu, θεωρεί πως η περιοχή έχει µεγάλες προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης στους τοµείς του εναλλακτικού τουρισµού, λόγω του µοναδικού της ανάγλυφου και της εναλλαγής των τοπίων.