Ελλάδα της κρίσης: Οι επιστήμονες που έγιναν σερβιτόροι και pole dancers

Το ξέσπασμα της κρίσης στην Ελλάδα πριν από δέκα χρόνια οδήγησε εκατοντάδες ανθρώπους, είτε να αναζητήσουν μία καλύτερη τύχη στο εξωτερικό και ένα καλύτερο αύριο, είτε να παραμείνουν στη χώρα μας αναζητώντας διαφορετική εργασία από το αντικείμενο σπουδών τους. 

Νέοι άνθρωποι αλλά και μεσήλικες με πτυχία νομικής, ιατρικής, κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, φιλολογίας, όχι μόνο δεν ακολούθησαν το αντικείμενο σπουδών τους αλλά αντίθετα οδηγήθηκαν σε άλλες επαγγελματικές λύσεις. Είναι άνθρωποι της καθημερινότητας, φίλοι μας, συγγενείς μας, αδέρφια μας, γείτονές μας. Άλλοι εργάζονται ως σερβιτόροι, ως ψήστες και τυλιχτές, ως διανομείς φαγητού, σε βενζινάδικα, σε μανάβικα, σε φούρνους, με σκοπό να βγάλουν τα προς το ζην και να ζουν αξιοπρεπώς. Οι περισσότεροι εξ αυτών θέλουν να μείνουν ανώνυμοι επειδή ντρέπονται και επειδή πιστεύουν ότι η κρίση τους έκανε επινοητικούς. 

«Δούλεψα για χρόνια σε μία μικρομεσαία επιχείρηση, η οποία δεν άντεξε την κρίση και έβαλε λουκέτο το 2013» λέει ο 43χρονος Κώστας Ν. στο ethnos.gr. «Είμαι παντρεμένος με δύο παιδιά κοντά στην εφηβεία. Η σύζυγός μου δεν εργάζεται. Τα μοναδικά χρήματα που έμπαιναν στο σπίτι ήταν ο μισθός από τη δουλειά μου. Χτύπησα αρκετές πόρτες αλλά παντού υπήρχε άρνηση από τους εργοδότες. Έτσι όταν περνούσα μπροστά από μία ταβέρνα και είδα ένα χαρτάκι να γράφει "ζητούνται σερβιτόροι" δεν το σκέφτηκα καθόλου» προσθέτει. «Τα χρήματα που παίρνω μπορεί να μην είναι τα ίδια με αυτά που έπαιρνα ωστόσο φτάνουν για να ζω αξιοπρεπώς εγώ και η οικογένειά μου» καταλήγει.

«Στα 49 μου αναγκάστηκα να κλείσω το αρχιτεκτονικό μου γραφείο. Ο δικός μας κλάδος ήταν ένας από αυτούς που χτυπήθηκε αρκετά στα χρόνια της κρίσης καθώς ελαχιστοποιήθηκαν οι κατασκευές νέων σπιτιών, ενώ άλλα που είχαν ξεκινήσει να κατασκευάζονται έμειναν στη μέση» τονίζει ο Σπύρος Τ. στο ethnos.gr. «Αναγκάστηκα μετά από χρόνια δουλειάς να γυρίσω σελίδα στη ζωή μου. Πλέον δουλεύω σε βενζινάδικο. Είναι μία δουλειά που την ξέρω, καθώς την έκανα και κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων, για να εξασφαλίζω το χαρτζιλίκι μου. Όμως τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει και οι υποχρεώσεις έχουν μεγαλώσει καθώς έχω μία κόρη που σπουδάζει. Έτσι δεν υπήρχαν περιθώρια για να κάνω κάτι άλλο μιας και τα χρόνια έχουν περάσει» προσθέτει.

Εκτός από τους σαρανταπεντάρηδες, η κρίση έφερε αλλαγές και στις ζωές νέων ανθρώπων. Τρεις νέοι περιγράφουν στο ethnos.gr τις δικές τους ιστορίες.

Brain drain

«Όταν τέλειωσα τις σπουδές μου πάνω στα οικονομικά το 2012, πίστευα ότι με περίμενε ένα πολύ καλό μέλλον σε αυτό το κομμάτι. Όταν όμως είσαι 23 ετών, έχεις αλλιώς στο μυαλό σου κάποια πράγματα» λέει ο Γιώργος Β. στο ethnos.gr. «Θεωρούσα ότι όλες οι πόρτες θα ήταν ανοιχτές για εμένα. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη και πήρα την απόφαση να πάω στην Αγγλία για μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Marketing Management. Η προσαρμογή μου σε μία ξένη χώρα αρχικά δεν ήταν εύκολη, ωστόσο μετά όλα πήραν τον δρόμο τους. Παράλληλα με το μεταπτυχιακό άρχισα να εργάζομαι part-time σε μία μικρομεσαία εταιρεία και μόλις ολοκλήρωσα τις σπουδές μου συνέχισα ως full-time» προσθέτει. «Πλέον έχω φτιάξει τη ζωή μου εδώ, τα χρήματα που παίρνω είναι ικανοποιητικά και δεν σκοπεύω να γυρίσω πίσω τη δεδομένη στιγμή. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να γίνει αύριο» καταλήγει ο Γιώργος Β.

Από ψυχολόγος καθηγήτρια pole dancing

«Σπούδασα ψυχολογία. Τέλειωσα τις σπουδές μου πριν από 4 χρόνια. Ωστόσο δεν κατάφερα μέχρι σήμερα να εργαστώ πάνω σε αυτόν τομέα. Αυτό οφείλεται σε πολύ συγκεκριμένους λόγους όπως είναι για παράδειγμα η υψηλή φορολόγηση που έχουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες, η συνεργασία με ένα κέντρο ψυχικής υγείας δεν ωφελεί καθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων μιλάμε για part-time εργασία (2 φορές την εβδομάδα) και το κόστος των συνεδριών είναι μικρότερο συγκριτικά με προηγούμενα χρόνια. Συνεπώς για να συμπληρώσεις το μηνιαίο εισόδημα θα πρέπει να συνεργάζεσαι και με άλλα κέντρα» αναφέρει η Μαριλένα Κ. στο ethnos.gr. 

«Έτσι λοιπόν σκέφτηκα κάποιο άλλο είδος επαγγελματικής ενασχόλησης. Αποφάσισα να μάθω poll dancing. Αφού έμαθα poll dancing πλέον το διδάσκω και σε άλλες κοπέλες» προσθέτει. Όσο για το εάν είναι επικερδές απαντά λέγοντας χαρακτηριστικά: «Eίναι αρκετά. Το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχει διαδοθεί ευρέως δίνει τη δυνατότητα σε πολλές γυναίκες να μάθουν και εκείνες. Έτσι λοιπόν όσο περισσότερες γυναίκες μαθαίνουν είναι καλύτερο για εμάς».

Γραμματέας με πτυχίο Κοινωνιολογίας

«Είμαι απόφοιτος του τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Το συγκεκριμένο τμήμα ήταν από τις πρώτες μου επιλογές. Ακόμη έχω στο μυαλό μου μία καθηγήτρια στο σχολείο η οποία μου έλεγε ότι η συγκεκριμένη ειδικότητα δεν έχει επαγγελματική αποκατάσταση στη χώρα μας. Εγώ όμως επέμεινα επειδή ήθελα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Παρά ταύτα διαψεύστηκα» λέει αρχικά η Ειρήνη Γ. «Σε μία περίοδο σαν τη σημερινή η Κοινωνιολογία είναι σημαντικό να υπάρχει και να αναγνωρίζεται από την ελληνική κοινωνία» προσθέτει. «Σήμερα εργάζομαι ως γραμματέας σε κέντρο ειδικής αγωγής. Μπορεί να μην δουλεύω ως Κοινωνιολόγος, αλλά αυτό που κάνω με αφήνει ικανοποιημένη, ειδικότερα όταν βρισκόμαστε σε μία περίοδο κατά την οποία υπάρχουν υψηλά ποσοστά ανεργίας» καταλήγει.

Πως κυμάνθηκε η αλλαγή του επαγγελματικού προσανατολισμού των νέων στην Ελλάδα από το 2010 μέχρι και το 2017

Από την πλευρά του ο Γιάννης Πούπκος, Γραμματέας Εργαζόμενης Νεότητας της ΓΣΕΕ, μίλησε στο ethnos.gr σχετικά με την αλλαγή του επαγγελματικού προσανατολισμού των νέων στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. «Στην αρχή της κρίσης στην Ελλάδα (2010) το ποσοστό αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που δούλευαν σε κατώτερη θέση του μορφωτικού τους επιπέδου ήταν 22,1%» αναφέρει αρχικά ο κ. Πούπκος και συνεχίζει λέγοντας πως «το 2017 σημειώθηκε αύξηση του ποσοστού αυτού κατά 11,3% και έφτασε το 33,4%». Σύμφωνα με τον γραμματέα νεότητας της ΓΣΕΕ «το 2021 η πρόβλεψη της ΚΑΝΕΠ (Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής) αναφέρει ότι το ποσοστό των νέων που δουλεύουν σε κατώτερη θέση θα φτάσει το 39,9%». 

Οι παράγοντες αύξησης του brain drain

«Η αγορά εργασίας στην Ελλάδα δεν ανταμείβει το επίπεδο τεχνολογικής εξειδίκευσης των αποφοίτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς υιοθετεί ένα μοντέλο που προκρίνει ως ικανοποιητικά προσόντα εργασίας τον μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, τη γνώση αγγλικών σε επίπεδο proficiency και την τριετή προϋπηρεσία. Όμως το αντικείμενο εργασίας που προσφέρεται από την αγορά εργασίας είναι για απόφοιτο λυκείου και η αμοιβή της εργασίας ουσιαστικά ισοδυναμεί με μισθό κατώτερο του αποφοίτου γυμνασίου» προσθέτει. «Τα παραπάνω φαινόμενα διογκώνουν το brain drain καθώς οι νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό» καταλήγει. Σε όλα τα παραπάνω ταιριάζει «γάντι» η παροιμία του λαού που λέει «κάθε εμπόδιο για καλό» καθώς επίσης και το ρητό που λέει «όρεξη για δημιουργία να έχεις και θα τη βρεις τη λύση».

Ακολουθήστε το ethnos.gr στο Instagram