Ηράκλειο: Η συγκλονιστική ιστορία μιας άστεγης – «Έτσι βρέθηκα στο δρόμο»

Η Κατερίνα «έχασε» το σπίτι της και ήρθε στο Ηράκλειο για να βρει δουλειά, αλλά η μοίρα είχε άλλα σχέδια

Βίωσε τις σφοδρές κακοκαιρίες κάτω από μια πρόχειρη σκηνή, το καθαρό κρεβάτι και ένα ζεστό πιάτο φαγητό αποτελούν για εκείνη πολυτέλεια και έχει μάθει να στερείται ακόμα και τα απαραίτητα.

Η Κατερίνα όπως θέλει να την αποκαλούμε, κατάγεται από άλλη πόλη της χώρας, πριν 3 χρόνια έφτασε στο νησί μας και στα 42 της χρόνια μοιάζει ήδη κουρασμένη από τις κακουχίες και τις γιγάντιες δυσκολίες που συναντά κανείς όταν ζει στο δρόμο.

Το neakriti.gr την συναντήσαμε στα Νεώρια Ηρακλείου, έναν χώρο που έχει κάνει «σπίτι» της και όπου βρίσκει καταφύγιο μαζί με άλλους δύο αστέγους. Η ιστορία της περιλαμβάνει πόνο και δυστυχίες όπως και η ιστορία κάθε βασανισμένης «ψυχής» που στερείται όχι απλά ένα σπίτι, αλλά και τη θαλπωρή της οικογένειας και την ασφάλεια του σπιτικού…πράγματα δεδομένα για μας, απλά, αυτονόητα. Μόνο μια της φράση της περικλείει τον πόνο και το βάρος που αισθάνεται: «ο γιος μου δεν γνωρίζει ότι ζω στο δρόμο και δεν θέλω να το μάθει. Δεν μπορώ να πάω κοντά του και να ζήσω στο εξωτερικό…».

«Πριν από 3χρόνια η τράπεζα μου πήρε το σπίτι και βρέθηκα στο δρόμο» εξομολογήθηκε η Κατερίνα 

«Σαν γυναίκα δεν αντέχω να ζω στο δρόμο» μας λέει η Κατερίνα

«Δεν μ’αρέσει που ζω έτσι - Το χειρότερο απ’όλα είναι το κρύο και η βροχή»

«Όταν ήρθα στην Κρήτη φρόντιζα ηλικιωμένους, δούλεψα σαν καθαρίστρια και σε θερμοκήπια» μας αφηγήθηκε η 42χρονη

«Κάποτε είχα το δωματιάκι μου ,το φαγητό τα ρούχα, τα καλλυντικά μου, τώρα μόνο μια σκηνή…»

«Συχνά με παίρνει το παράπονο και νιώθω αγανάκτηση»

Πηγή: neakriti.gr