help_arkaloxwri: Η ιστορία της Ιωάννας που έγινε για πρώτη φορά εθελόντρια στο χωριό της

Αναμφίβολα ο εθελοντισμός είναι ένα κύμα αλληλεγγύης το οποίο φέτος εκφράστηκε στη χώρα μας ενδεχομένως στον πιο έντονο βαθμό του. Πώς είναι για πρώτη φορά κανείς να αφήνει όλες του τις δουλειές και να βρίσκεται στο πεδίο της πιο σπουδαίας μάχης: αυτής της προσφοράς στον συνάνθρωπό του; Όπως λέει στο ethnos.gr η Ιωάννα Γ., «είναι κάτι το σπουδαίο». Η ίδια είναι 25 ετών και μόνιμος κάτοικος Αρκαλοχωρίου. Είδε μέσα σε λίγα λεπτά τον τόπο που μεγάλωσε να ρημάζεται από τα Ρίχτερ, τα σπίτια γειτόνων και φίλων να γκρεμίζονται σαν καρυδότσουφλα και εκατοντάδες συγχωριανούς της σε απόγνωση.

Όταν η «Αποστολή Αγάπης» έφτασε την ίδια κιόλας ημέρα στο χωριό της και απηύθυνε κάλεσμα για εθελοντές η ίδια δεν το σκέφτηκε καθόλου. Άφησε όλες της τις υποχρεώσεις και έγινε ένα με μία μεγάλη ομάδα που επί τρεις εβδομάδες φρόντιζε όχι μόνο για ένα καλομαγειρεμένο σπιτικό φαγητό στους σεισμόπληκτους, αλλά και για πολλές άλλες έμπρακτες κινήσεις αγάπης. Ακόμη και στα γεύματα που μοίραζαν δεκάδες ζευγάρια χεριών που ενώθηκαν κάτω από τον ίδιο σκοπό άφηναν μηνύματα συμπαράστασης και εμψύχωσης, διότι κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται μόνος.

«Ρώτησα αμέσως τι πρέπει να κάνω, μου εξήγησαν και μέσα σε λίγα λεπτά αρχίσαμε όλοι μαζί να κόβουμε σαλάτες, ψωμιά, να μαγειρεύουμε και να μοιράζουμε φαγητό από την πρώτη κιόλας ημέρα. Ήμουν κυρίως στην κουζίνα και έμεινα εκεί τρεις εβδομάδες όσο και η Αποστολή Αγάπης στον τόπο μου. Χρειαζόμαστε όμως ακόμα εθελοντές διότι υπάρχουν οι αποθήκες με τα ρούχα και τα τρόφιμα. Κάθε μέρα παραλαμβάνουμε πράγματα και υπάρχει ακόμη ανάγκη για εθελοντές», τονίζει η Ιωάννα.

Όλα όσα έκανε μαζί με τους υπόλοιπους εθελοντές μπορεί κανείς να τα βρει στον λογαριασμό «help_arkaloxwri» στο Instagram. «Φτιάξαμε αυτόν τον λογαριασμό ώστε να είμαστε παρόντες οπουδήποτε υπάρχει ανάγκη και οι άνθρωποι που δεν ξέρουν πού να απευθυνθούν να μπορούν να το πουν σε μας και εμείς με τη σειρά μας να ενημερώσουμε τους αρμόδιους. Το “helparkaloxwri” βοήθησε πάρα πολύ να μαθευτεί η κατάσταση για το τι συνέβαινε και σκοπός είναι να μην ξεχαστούμε και εμείς και οι άλλες περιοχές που έχουν πληγεί», σχολιάζει.

Όσο για το τι της έχει αφήσει πίσω της αυτή η «πρώτη» εμπειρία η ίδια απαντά: «Εκείνο που κρατώ είναι η μεγάλη αγάπη του κόσμου που με ήξερε, με έβλεπε εκεί καθημερινά. Τόσο οι συγχωριανοί μου όσο και εκείνοι που γνώρισα μέσα από αυτό το πόστο. Πραγματικά δεν το περίμενα. Ακόμα όπου με δουν, μου λένε μπράβο γι’ αυτό που έκανες και σ’ ευχαριστούμε. Από εδώ και πέρα όπου ζητούν εθελοντές θα προσπαθήσω να δηλώνω συμμετοχή. Αν δεν το βιώσεις δεν μπορείς να καταλάβεις πώς είναι να προσφέρεις. Και πιο πριν ενδιαφερόμουν οπότε κάποιος ζητούσε βοήθεια. Πάντα προσπαθούσα να βοηθάω είτε με χρήματα είτε με το να προσφέρω κάτι που χρειάζονται. Τώρα όμως είναι αλλιώς γιατί το έζησα από κοντά και όλο αυτό με άλλαξε».

Όσο για το ποια είναι η κατάσταση τώρα; Δύσκολη, πολλή δύσκολη. Οι συνεχείς μετασεισμοί φέρνουν φόβο την ώρα που ενώ ο χειμώνας έρχεται οι κάτοικοι προσπαθούν να επουλώσουν τις πληγές τους ενώ ο δρόμος της αποκατάστασης είναι πολύ μακρύς. Η Ιωάννα δίνει και μία άλλη πτυχή: «Τα παιδιά δεν μπορούν να πάνε ακόμα σχολείο γιατί φοβούνται τι θα κάνουν και πού θα πάνε εάν γίνει να ξανά άλλος ένας νέος μεγάλος σεισμός. Αυτό που περάσαμε ήταν μια πολύ στενάχωρη κατάσταση. Πραγματικά κρατούσα τα δάκρυα μου».