Δράμα χωρίς τέλος: Συγκλονίζει η σύζυγος 55χρονου πολυεγκαυματία στις Αφίδνες που έξι μήνες είναι σε λήθαργο

Πεντέμιση μήνες έχουν περάσει από την αποφράδα ημέρα της 5ης Αυγούστου που αναζωπυρώθηκε η πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη και κατέκαψε το βορειοανατολικό κομμάτι της Πάρνηθας μεταξύ άλλων το δάσος του Τατοΐου, το Κρυονέρι, τη Δροσοπηγή, την Ιπποκράτειο και τις Αφίδνες. Εχουν περάσει 170 ημέρες από εκείνο το δειλινό που κόστισε τη ζωή σε δύο νέους ανθρώπους και σημάδεψε για πάντα τρεις ακόμα, κατέστρεψε το πανέμορφο δάσος και κατέστρεψε ολοσχερώς πάνω από 200 σπίτια.

Ολο αυτό το διάστημα μοιάζει με αιωνιότητα για τον Πέτρο Μανιά ο οποίος μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας δίνει σκληρή μάχη για να κρατηθεί στη ζωή στη Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας του νοσοκομείου Κ.Α.Τ.

Ο 55χρονος Πέτρος, η σύζυγος του Δήμητρα Μανιά και τα τρία του παιδιά Κωνσταντίνος, Σταματία και Ευαγγελία ζουν το απόλυτο δράμα. Πολυεγκαυματίας με βλάβες σε όλο του το σώμα ο Πέτρος Μανιάς ισορροπεί μεταξύ ζωής και θανάτου από το βράδυ της 5ης Αυγούστου 2021 και δίνει έναν τεράστιο αγώνα κόντρα σε θεούς και δαίμονες.

Στο πλευρό του έχει την αγαπημένη σύζυγο του, τον θεράποντα ιατρό του πλαστικό χειρουργό Αλέξανδρο Λυσιώτη που τον παρακολουθεί νυχθημερόν καθώς και τρεις αποκλειστικούς νοσοκόμους και νοσοκόμες που τον φροντίζουν.

Δεν έχει προηγούμενο η κατάσταση του

Η κατάσταση του δεν έχει προηγούμενο στα ιατρικά χρονικά. Ότι ήταν ανθρωπίνως και επιστημονικώς δυνατόν έχει γίνει. Η κατάσταση είναι δραματική και μόνο η περιγραφή της προκαλεί σοκ και δέος.

Οπως μας ξεκαθαρίζει από την αρχή η Δήμητρα Μανιά δέχτηκε να μιλήσει αποκλειστικά στο ethnos.gr για τρεις λόγους:

«Ο Πέτρος είναι ένας ήρωας»

«Πρώτον για να στείλω ένα μήνυμα προς όλους, την κοινωνία, τους πολιτικούς, ακόμα και προς την ίδια την οικογένεια μου πως ο Πέτρος Μανιάς είναι ένας ήρωας. Είναι ένας ήρωας όχι μόνο διότι εδώ και 170 ημέρες νικάει τον θάνατο, αλλά επειδή την ώρα της μεγάλης πυρκαγιάς άφησε το σπίτι του που κινδύνευε και έτρεξε για να βοηθήσει φίλους και συνανθρώπους του που βρισκόταν σε μεγαλύτερο κίνδυνο. Δεύτερον διότι μετά από σχεδόν έξι μήνες τα προβλήματα της επιβίωσης μας πνίγουν και κάνω έκκληση για βοήθεια στις μεγάλες ανάγκες που υπάρχουν. Τρίτον διότι θέλω να ευχαριστήσω δημόσια και μέσα από την ψυχή μου όσους μας έχουν συμπαραστασταθεί σε αυτή τη μεγάλη περιπέτεια που δεν έχει τέλος...».

«Αφησε το σπίτι του για να βοηθήσει τους άλλους»

Της ζητήσαμε να μας διηγηθεί το χρονικό του εφιάλτη. Η Δήμητρα Μανιά μετά από πολλές ανάσες και κοιτάζοντας αμήχανα τα βαγόνια του τρένου που περνούν εκείνη την ώρα από τον σιδηροδρομικό σταθμό των Αφιδνών μας λέει: «Οταν αναζωπυρώθηκε το μέτωπο και έκαιγε τα πάντα στο Τατόι και στο Κατσιμίδι έφυγε με τον γιο μας Κωνσταντίνο, για να πάνε να βοηθήσουν τις ομάδες πυρόσβεσης. Οι φλόγες στο μεταξύ έκαιγαν πάνω από τα κεφάλια μας, στο δάσος πάνω από τις Αφίδνες και ερχόταν προς το σπίτι μας. Ο Πέτρος όμως κοίταζε τους άλλους που είχαν μεγαλύτερο πρόβλημα. Ευτυχώς όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν στο βουνό έδιωξε το παιδί και του είπε να γυρίσει για ασφάλεια στο σπίτι μας...".

«Επαθα σοκ όταν τον είδα στο ΚΑΤ»

«Μόλις έπεσε το βράδυ η φωτιά άρχισε να κατεβαίνει προς τις Αφίδνες και ερχόταν προς το σπίτι μας. Διαισθανόμουν πως θα γίνει μεγάλο κακό. Επέστρεψε το παιδί και προσωρινά ησύχασα. Η πυρκαγιά έκαιγε τα πάντα. Έκαιγε ακόμα και ο αέρας. Τότε χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν ο Πέτρος. Με τρεμάμενη φωνή μου λέει "μας πηγαίνουν νοσοκομείο, έχουμε καεί". Τρελάθηκα. Μέσα στον πανικό έδιωξα τα τρία παιδιά μας να φύγουν στο δρόμο προς τον Μαραθώνα για να σωθούν. Παράτησα το σπίτι και έφυγα αμέσως για το ΚΑΤ. Όταν έφτασα στο νοσοκομείο είδα τον Πέτρο ελάχιστα όταν τον μετέφεραν γρήγορα με το φορείο. Αυτό ήταν. Έπαθα σοκ... Δεν περίμενα να δω τέτοια εικόνα... Δεν ήταν ο Πέτρος που ήξερα... Από εκείνη τη στιγμή και κάθε μέρα δυστυχώς η κατάσταση του γινόταν ολοένα και χειρότερη διότι πάθαινε διαρκώς μολύνσεις και σηπτικά σοκ».

«Είναι θαύμα πως ζει»

Με κόπο συγκρατεί τα δάκρυα της και συνεχίζει: «Τον έβαλαν αμέσως στην εντατική και λόγω της σοβαρότητας των εγκαυμάτων σε όλο του το σώμα και κυρίως στο στόμα και στο αναπνευστικό σύστημα τον έβαλαν σε τεχνητό κώμα μέχρι 13 Οκτωβρίου. Του έκαναν τραχειοτομή. Μετά τον μετέφεραν στη μονάδα εγκαυμάτων και αργότερα στη ΜΑΦ που παραμένει μέχρι σήμερα, σχεδόν έξι μήνες μετά το συμβάν. Εχει κάνει τρία βαριά χειρουργεία και έχει πάρει πολλά μοσχεύματα στα χέρια. Έχει επιπλοκές στα νεφρά, σχεδόν σε όλα τα όργανα, στο δέρμα, παντού. Έχει αντιμετωπίσει σοβαρές λοιμώξεις στα πνευμόνια, στο συκώτι, στο στομάχι και στο έντερο. Δεν σας κρύβω πως πολλές φορές ο γιατρός του Αλέξανδρος Λισιώτης σήκωσε τα χέρια ψηλά αλλά την ίδια ώρα το πάλευε κιόλας να τον σώσει. Είναι θαύμα ότι ζει ο Πέτρος. Είναι απόδειξη πως θέλει να ζήσει και για αυτό ελπίζουμε όλοι. Η πιο σοβαρή περίπτωση ήταν η μόλυνση από έναν μύκητα στο αίμα. Λόγω των προβλημάτων στα νεφρά ο γιατρός έπαυσε να του χορηγεί παυσίπονα. Αντιλαμβάνεστε πως οι πόνοι ήταν αφόρητοι. Δεν αξίζει ο Πέτρος μου να περνάει αυτά τα βασανιστήρια... και δεν είναι μόνο αυτά...».

«Παλεύαμε να γυρίσουμε την κατάσταση»

Πριν συνεχίσει παίρνει μία ανάσα και λέει με παράπονο: «Είναι ο καλύτερος σύζυγος και ο καλύτερος πατέρας. Βέβαια το τελευταίο διάστημα ήταν στεναχωρημένος γιατί τα βγάζαμε πέρα πολύ δύσκολα. Είναι άριστος τεχνητής αλουμινάς αλλά μέσα στην κρίση έκανε λίγα μεροκάματα. Πιο πολύ έκανε μερεμέτια. Πάντα βοηθούσε τους φίλους μας και τον κόσμο στο χωριό. Επειδή είχαμε περάσει και τις καλές εποχές που υπήρχαν μεροκάματα δεν του άρεσε η γκρίνια και η μιζέρια. Παλεύαμε και θα παλεύουμε μαζί με τα παιδιά μας να γυρίσουμε την κατάσταση. Ήταν υπερήφανος για τον Κωνσταντίνο μας, είχε αδυναμία στη Σταματία και στην Ευαγγελία και αγχωνόταν που δε μπορούσε να τους προσφέρει περισσότερα τώρα που τα παιδιά τελειώνουν το σχολείο...».

«Μας πήρε η κάτω βόλτα»

Τα βάσανα για τον Πέτρο Μανιά δεν έχουν τέλος και η σύζυγος του μιλάει για την επιδείνωση της κατάστασης του τον τελευταίο μήνα: «Μέχρι του Αγίου Στυλιανού στις 26 Νοεμβρίου είχαμε αναθαρρήσει. Είχε παρουσιάσει βελτίωση. Ο γιατρός του άνοιγε την τραχειοστομή και μας μιλούσε. Κάλεσε στο τηλέφωνο και τον μπατζανάκη του να του ευχηθεί. Μιλούσαμε λίγο, είδε και τα παιδιά. Βούρκωνε κάθε φορά που θυμόταν... Εκεί μου είπε μερικά πράγματα από το συμβάν τα οποία αντί να με λυτρώσουν μου δημιούργησαν ερωτηματικά αλλά θα τα πούμε πιο μετά για αυτά. Από εκείνη τη στιγμή μας πήρε η κάτω βόλτα...».

«Το σηπτικό σοκ τον έριξε σε λήθαργο»

«Προπαραμονή των Χριστουγέννων έπαθε πάλι ένα σηπτικό σοκ. Μπήκε εκτάκτως χειρουργείο γιατί είχε τρυπήσει το έντερο του. Επιβεβαιώθηκαν πάλι οι ανησυχίες του γιατρού. Εφτιαχνε το ένα όργανο, χαλούσε το άλλο. Λύνεται το ένα πρόβλημα και ανοίγουν άλλα προβλήματα. Αυτό συμβαίνει με τους πολυεγκαυμάτιες όπως μου έχει πει ο γιατρός που έχει μεγάλη εμπειρία από 13 πολυτραυματίες από την πυρκαγιά στο Μάτι. Από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι σήμερα ο Πέτρος μου είναι σε λήθαργο. Δε μπορείς να το πεις κώμα. Είναι σε λήθαργο και η κατάσταση του επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Ο γιατρός με το νοσηλευτικό προσωπικό παλεύουν αλλά η κατάσταση είναι δύσκολη».

«Θαύμα που δεν λαμπάδιασε και το σπίτι μας»

Οπως τονίζει η σύζυγος του το γεγονός πως είχε καλή φυσική κατάσταση τον έχει κρατήσει στη ζωή: «Ο Πέτρος είχε άριστη φυσική κατάσταση, έκανε πεζοπορίες και υποβρύχιο ψάρεμα μαζί με τον γιο μας Κωνσταντίνο και γενικά ήταν ένας δυνατός οργανισμός χωρίς καταχρήσεις. Από την πυρκαγιά κάηκαν όλες οι υποδομές που είχαμε στην αυλή και από θαύμα δεν λαμπάδιασε όλο το σπίτι. Η σκεπή του είναι με ελενίτ και εσωτερικά με ραμποτέ, ενώ κάτω από τη σκάλα είχαμε αποθηκεύσει ξύλα για τον χειμώνα που ευτυχώς δεν πήραν φωτιά. Τι να πω... Μας λυπήθηκε ο Θεός που δεν κάηκε όλο το σπίτι».

Έχει πάρει 60 φιάλες αίμα και 86 πλάσμα και χρειάζεται και άλλες...

Καθ΄όλή τη διάρκεια της νοσηλείας του ο Πέτρος Μανιάς έχει πάρει 60 φιάλες αίμα και 86 φιάλες πλάσμα και τώρα με τη νεφρική ανεπάρκεια χρειάζεται μία φιάλη αίμα μέρα παρά μέρα. Παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει από πολλούς φορείς μεταξύ των οποίων και από το Δήμο Ωρωπού που οργάνωσε με επιτυχία αιμοδοσία, οι ανάγκες είναι διαρκείς: «Από το νοσοκομείο μας είπαν πως έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα αίματος και κάνουμε συνεχώς εκκλήσεις σε εθελοντές αιμοδότες. Το κατανοώ απόλυτα για αυτό κάνω έκκληση και μέσω αυτής της συνέντευξης να υποστηρίξουν οι συμπολίτες μας όπως μπορούν την τράπεζα αίματος του ΚΑΤ. Ευχαριστώ τους συμπολίτες μας αιμοδότες που μας έχουν στηρίξει. Είμαστε ευγνώμονες...».

«Του ψιθυρίζω μία ευχή»

Η Δήμητρα Μανιά μόλις τελειώνει την εργασία της πηγαίνει κάθε ημέρα στο ΚΑΤ για να δει τον άνθρωπο της, για του ψιθυρίσει μία ευχή στο αφτί και να τον αλείψει με μία σταγόνα μύρο και μία σταγόνα λάδι: «Δυστυχώς εγώ δε μπορώ να κάνω πολλά για τον Πέτρο. Δεν ξέρω καν εάν με ακούει ή εάν με νιώθει. Του λέω δύο λογάκια και προσεύχομαι... Κρέμομαι από τα χείλια του γιατρού. Δεν θέλω και να του γίνομαι βάρος. Με ενημερώνει κάθε μέρα ο άνθρωπος. Είναι ήρωας και ο γιατρός Λυσιώτης και οι νοσηλευτές. Ευχαριστώ επίσης την ομάδα του κυρίου Αλαμάνου στην ενταντική και ιδιαίτερα την κυρία Χριστοπούλου και τον κύριο Γκαραβέλα. Δεν αμείβονται αυτά που προσφέρουν και θα τους ευχαριστώ μέχρι να πεθάνω».

«Ο γιος μας αισθάνεται τύψεις"

Η μάνα του λόχου έχει να διαχειριστεί και άλλο ένα σοβαρό ζήτημα μέσα στην οικογένεια: «Αυτό που με στεναχωρεί διπλά είναι η περίπτωση με τον γιο μας Κωνσταντίνο. Αισθάνεται τύψεις που δε μπόρεσε να σώσει τον πατέρα του. Πιστεύει πως εάν τον άφηναν οι αστυνομικοί να πλησιάσει τον μπαμπά του την ώρα που έγινε το κακό θα τον έσωνε. Κι εκεί είναι που πονάω διπλά και συνάμα ανατριχιάζω διότι ο Κωνσταντίνος ήταν μαζί με το μπαμπά του λίγα λεπτά πριν η φωτιά εγκλωβίσει τον Πέτρο. Ευτυχώς ο Πέτρος έδιωξε το παιδί και του είπε να γυρίσει σπίτι. Το παιδί έφυγε, γύρισε σπίτι και όταν είδε την φωτιά να κατεβαίνει και να κλείνει το δρόμο στο σημείο που γνώριζε που ήταν ο Πέτρος με το αυτοκίνητο τρελάθηκε. Τον σταμάτησαν οι αστυνομικοί να μπει μέσα στη φωτιά. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν δεν τον σταματούσαν... Ζω μία τρέλα... Το σίγουρο είναι πως ο Κωνσταντίνος δεν φέρει καμία ευθύνη για ότι έγινε. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Εγώ έχω άλλα ερωτηματικά...».

Έτσι έγινε το κακό...

Σύμφωνα με τα όσα πρόλαβε να της πεις ο Πέτρος όσο επικοινωνούσαν στο νοσοκομείο είχαν τρέξει σε βοήθεια και γύριζαν από το Κατσιμίδι προς την Δροσοπηγή μέσω της οδού Ναυσικάς. Στη διασταύρωση της οδού Ναυσικάς με την οδό Χαράς ο οδηγός του αυτοκινήτου Στέλιος Κλαπάκης έκανε δεξιά με σκοπό να διασχίσει την οδό Χαράς ώστε να βγει στο ξέφωτο που βρίσκεται στο παρατηρητήριο στη διασταύρωση Χαράς και Κυκλαμίνων. Το μικρό τζιπάκι του Κλαπάκη που είχε μετατραπεί σε όχημα πυρασφάλειας και έφερε μικρή δεξαμενή νερού με αντλία, κάθονταν συνοδηγός ο Δημήτρης Βέκιος. Στριμωγμένος πίσω από τα δύο καθίσματα ήταν ο Πέτρος Μανιάς καθώς το όχημα δεν ήταν διπλοκάμπινο. Πίσω από το όχημα έρχονταν με μοτοσυκλέτα ο Θανάσης Μανιάς, αδελφός του Πέτρου. Λόγω του πυκνού καπνού, της μηδενικής ορατότητας και των υψηλών θερμοκρασιών το αυτοκίνητο δεν άντεξε στα περίπου 500 μέτρα που είχε να διανύσει μέχρι το ξέφωτο...

Εμεινε στριμωγμένος στα καθίσματα

Ο δρόμος είχε μία μεγάλη κατηφόρα και μία μεγάλη ανηφόρα. Έπρεπε να περάσουν γρήγορα μέσα από το ρέμα που φλέγονταν. Κατά μία εκδοχή λόγω των καπνών και της έλλειψης οξυγόνου η μηχανή έσβησε στην ανηφόρα. Κατά άλλη εκδοχή λόγω κακής ορατότητας έπεσε πάνω σε ένα πεύκο που φλέγονταν σε ένα δύσκολο σημείο που ο δρόμος στενεύει και κάνει αριστερή ανηφορική στροφή. Αποτέλεσμα ήταν να σπάσουν τα τζάμια του αυτοκινήτου και οι τεράστιες φλόγες να ορμήξουν μέσα στην καμπίνα. Ο Πέτρος Μανιάς εγκλωβίστηκε μέσα στην καμπίνα για μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να καταφέρει να βγει πάνω από τα καθίσματα. Αυτή η μικρή καθυστέρηση πιθανότατα να στάθηκε μοιραία. Για καλή τους τύχη όλοι βρήκαν καταφύγιο σε ένα γιαπί που ήταν τσιμέντα. Εβαλαν μπλούζες στο πρόσωπο και στο στόμα αλλά το κακό είχε γίνει...

Δεν άντεξε ο Δημήτρης Βέκιος

Μετά από αρκετή ώρα και υπεράνθρωπες προσπάθειες των ανδρών της Πυροσβεστικής - που αρχικά αδυνατούσαν να προσεγγίσουν το σημείο λόγω των υψηλών θερμοκρασιών - οι τέσσερις άνδρες εντοπίστηκαν βαριά τραυματισμένοι και διακομίσθηκαν στο ΚΑΤ.
Ο 55χρονος Δημήτρης Βέκιος από το Κρυονέρι που ήταν συνοδηγός στο μοιραίο αυτοκίνητο απεβίωσε το Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2021 έπειτα από σηπτικό σοκ και 38 ημέρες νοσηλείας στο ΚΑΤ. Βύθισε στο πένθος την οικογένεια του και τους συγγενείς που ακόμα και σήμερα ζουν με ένα μεγάλο "γιατί". Μαζί με τον 38χρονο εθελοντή πυροσβέστη Βασίλη Φιλώρα που στις 6 Αυγούστου τραυματίστηκε θανάσιμα από κολώνα της ΔΕΗ που έπεσε στην Ιπποκράτειο Πολιτεία ήταν οι δύο νεκροί στις φωτιές της Αττικής. Λίγο αργότερα πήραν εξιτήριο από το ΚΑΤ τόσο ο οδηγός Στέλιος Κλαπάκης, όσο και ο Θανάσης Μανιάς παρότι αμφότεροι είχαν πολύ σοβαρά εγκαύματα στα χέρια και σε όλο τους το σώμα.

«Δεν έχει γίνει καμία έρευνα

«Ο Πέτρος πρόλαβε να μου πει ορισμένα πράγματα από το πως έγινε το συμβάν αλλά αναρωτιέμαι εάν θα έπρεπε να γίνει και κάποια έρευνα από την Πυροσβεστική ή την Αστυνομία για ότι συνέβη εκείνες τις ώρες. Κανείς δε μου έχει πει τι ακριβώς έγινε εκείνες τις στιγμές. Βέβαια μικρή σημασία έχει μπροστά στη μάχη που δίνουμε για την επιβίωση του Πέτρου. Ελπίζω να πατήσει στα πόδια του και να γυρίσει σπίτι μας. Αυτό θέλω και αυτό προσεύχομαι νύχτα, μέτρα».

Ο ήρωας γιατρός Λυσιώτης και η παρέμβαση Φίλιππου Κούρκουλου 

Οπως είπε η Δήμητρα Μανιά μέχρι τώρα την έχουν βοηθήσει άνθρωποι που της ήταν άγνωστοι αλλά χωρίς αυτούς δεν θα τα είχε καταφέρει όχι μόνο στο να αντιμετωπίσει τα έξοδα νοσηλείας αλλά και τα καθημερινά έξοδα της οικογένειας: «Θέλω κατ΄αρχήν να ευχαριστήσω τον γιατρό Αλέξανδρο Λυσιώτη που επιβλέπει τον Πέτρο. Είναι γιατρός και άνθρωπος με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Ανέλαβε να σώσει τον Πέτρο όταν όλοι οι άλλοι τον είχαν ξεγραμμένο. Επίσης ο διοικητής του νοσοκομείου του ΚΑΤ Ιωάννης Ηλιόπουλος μας έχει συμπαρασταθεί σε ότι χρειαστήκαμε. Ευχαριστώ το νοσηλευτικό προσωπικό και τους αποκλειστικούς νοσοκόμους και αποκλειστικές νοσοκόμες που είναι πλάι του νύχτα μέρα με την εμπειρία και τις γνώσεις τους. Να ξέρετε πως τα έξοδα των αποκλειστικών νοσοκόμων όπως και ορισμένων ειδικών γιατρών τα πληρώνει προσωπικά ο Φίλιππος Κούρκουλος Λάτσης. Χωρίς αυτόν δεν θα είχα τη δυνατότητα να ανταπεξέλθω σε αυτά τα έξοδα. Ο κύριος Φίλιππος Κούρκουλος μας βρήκε μέσω της οργάνωσης Salvia που δημιουργήθηκε μετά τα γεγονότα στο Μάτι και έχει σώσει πολύ κόσμο».

Η συμπαράσταση από τον ΑΒ Βασιλόπουλο

«Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο το προσωπικό του καταστήματος ΑΒ Βασιλόπουλου στη Σταμάτα και ειδικά την διευθύντρια Χαρά Παυλίδη που μου συμπαρασέκονται κάθε μέρα σα μία οικογένεια. Μου στέκονται ψυχολογικά, ηθικά και υλικά. Ευχαριστώ τη διοίκηση και τα στελέχη του ΑΒ Βασιλόπουλου που έκαναν δεκτή την εισήγηση της κας Παυλίδη να αναβαθμίσουν τη σύμβαση μου από 4ωρη σε 8ωρη καθώς και για τις δωροεπιταγές που μου εξασφάλισαν για έξι μήνες και τις είχαμε μεγάλη ανάγκη στην οικογένεια μας. Με το μισθό μου προσπαθώ να ζήσω και τα τρία παιδιά. Περνάμε πολύ δύσκολα. Δεν φτάνουν ούτε για τα πάγια έξοδα αλλά κοιτάμε μπροστά, δεν παραπονιόμαστε. Ελπίζουμε πως ο Πέτρος μας θα έρθει στο σπίτι. Ας έρθει κι ας έχει προβλήματα. Θα τον φροντίζω μέχρι να πεθάνω. Θα τα παλέψουμε μαζί και με την αγάπη του κόσμου που μας δίνει δύναμη να στεκόμαστε όρθιοι».

Η Πρόεδρος, ο Χαρδαλιάς και το ενδιαφέρον Κικίλια

Η Δήμητρα Μανιά αποκάλυψε ακόμα πως τις πρώτες ημέρες μετά το συμβάν επισκέφθηκαν τον σύζυγο της στο ΚΑΤ η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ο Νίκος Χαρδαλιάς και ο Βασίλης Κικίλιας: «Τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Ειδικά ο κύριος Κικίλιας έδειξε και προσωπικό ενδιαφέρον, με πήρε τηλέφωνο και μου είπε να τον καλέσω εάν χρειαστώ οτιδήποτε. Δεν έχω τους έχω ζητήσει κάτι. Δε γνώριζα κανέναν αξιωματούχο πριν το συμβάν. Με ικανοποίησε που ήρθαν να δουν τον Πέτρο μου διότι για μένα είναι ένας ήρωας».

Ψυχολογική υποστήριξη και Πανελλαδικές

Όλα τα μέλη της οικογένειας είχαν ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς επιστήμονες. Τα παιδιά βιώνουν δύσκολες καταστάσεις και επί πλέον ο Κωνσταντίνος μαζί με την αδελφή του Σταματία βρίσκονται στην τελική ευθεία για Πανελλαδικές εξετάσεις: «Τα δύο παιδιά όπως και η μεγάλη μας κόρη, η Ευαγγελία, είναι σε κακή ψυχολογική κατάσταση. Είναι στην πιο κρίσιμη ηλικία που χρειάζονται τον μπαμπά τους. Τα δύο παιδιά έχουν τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ο Κωνσταντίνος φοιτά στο Ναυτικό Λύκειο και η Σταματία στο ΕΠΑΛ. Δεν έχουν βοήθειες τα παιδιά. Παλεύουν μόνα τους με τα απολύτως απαραίτητα. Μακάρι να μπορούσα να τους βοηθήσω περισσότερο».

Ο πάτερ Τίμος, ο Δήμος και ο Ερυθρός Σταυρός

«Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον πάτερ Τιμόθεο στην ενορία μας που καθημερινά μας υποστηρίζει υλικά και πνευματικά, την κυρία γειτόνισσα μου κυρία Ρούλα, τον πρόεδρο και τα μέλη της Κοινότητας Αφιδνών και ειδικά τη Μαρία Ρούσση και το Δήμο Ωρωπού για την υποστήριξη. Επίσης τον Ερυθρό Σταυρό που μας βοήθησε και κάποια στιγμή όταν θα πατήσω στα πόδια μου θα ήθελα κι εγώ να γίνω πιο ενεργή και να ανταποδώσω το καλό που μου έχουν κάνει".

Στο πλευρό μας η Salvia

Συγκινητική είναι και η συνδρομή των πυροπαθών από το Μάτι: «Από την πρώτη στιγμή οι πυροπαθείς από το Μάτι ήταν κοντά μας. Μας έχουν δώσει βοήθειες και πολύτιμες συμβουλές για το πως πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση διότι οι εγκαυματίες χρειάζονται ειδικές αποθεραπείες και ειδική διαχείριση. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τη Μαρίνα Καρύδα και τον Αλέξανδρο Ανδρονόπουλο από την οργάνωση Salvia που προσφέρουν ανεκτίμητο κοινωνικό έργο. Η οργάνωση Salvia βοήθησε πολλούς εγκαυματίες από τις φωτιές στο Μάτι. Μας έχουν συμπαρασταθεί ηθικά, ψυχολογικά και υλικά διότι γνωρίζουν τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες των εγκαυματιών. Τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου. Ευχαριστώ τον απλό κόσμο που προσεύχεται για μας και μας δίνουν δύναμη και κουράγιο να συνεχίσουμε».