Δολοφονία Άλκη - Οι γονείς του στο OPEN: Να μην αποτελέσει αφορμή να ξεκινήσει εμφύλιος

Συγκλονίζουν οι γονείς του Άλκη Καμπανού, που έχασαν τόσο πρόωρα και άδικα το παιδί τους. Οι δύο τους βρήκαν το κουράγιο να ανοίξουν την ψυχή τους στο κεντρικό δελτίο του Open και συγκλονίζουν μιλώντας για τον 23χρονο που φέρεται να είναι ο δολοφόνος του παιδιού τους. «Δεν κρατάμε κακία σε κανέναν», λένε.

«Η δικαιοσύνη ξέρω ότι θα πράξει σωστά το έργο της, ώστε να μη θρηνήσουν άλλοι γονείς, να μη φύγουν άλλα νέα παιδιά με αυτόν τον τρόπο. Όχι για να ικανοποιηθώ εγώ, δε ζητάω να τιμωρηθούν για να ικανοποιηθώ εγώ. Εγώ ό, τι ήταν να πάθω το έπαθα». Είναι η μητέρα του Άλκη, Μελίνα Καμπανού, και συγκλονίζει. Μεγαλείο ψυχής και δύναμη. Καμία άλλη μάνα να μην ξανακλάψει όσο εκείνη, αυτό σκέφτεται πια. Τα μάτια της είναι κόκκινα από τα δάκρυα και το χέρι της κρατά το χέρι του συζύγου της, σαν να θέλει να του πάρει λίγο από τον πόνο του. «Αυτό που με κρατάει είναι η σύζυγός μου η κόρη μου εγώ είμαι πιο αδύναμος ως στρατιωτικός έπρεπε να είμαι πιο δυνατός αλλά συντρίφτηκα», λέει ο πατέρας του αδικοχαμένου 19χρονου, Άρης Καμπανός. 

Μιλούν για τον Άλκη με περηφάνια, είναι σίγουροι πως το παιδί τους ήταν καλύτερος άνθρωπος από τους ίδιους. «Ως πατέρας προσπάθησα να του δώσω την αγωγή, το ήθος και πιστεύω ότι τα είχε. Όχι πιστεύω. Ήταν καλύτερος από εμένα. Όταν μιλούσε ο Άλκης ήταν πολύ πιο σεβάσμιος απ' ότι ήμουν εγώ. Θυμάμαι όταν οδηγούσα και καμία φορά εξοργιζόμουν, μού έλεγε "μπαμπά μη φωνάζεις να σέβεσαι τους συνανθρώπους"», συνεχίζει. «Σε όποια μετάθεση κι αν πηγαίναμε, σε όποιο σχολείο, ο Άλκης είχε φίλους», αναφέρει η μητέρα του και ο πατέρας του Άλκη συμπληρώνει: «Η δυσκολία έγινε πλεονέκτημα. Το να βρίσκει φίλους ακόμα και αδύναμα παιδιά που δύσκολα εντάσσονταν στο κοινωνικό σύνολο». 

Θέλω να ζήσω σε μια χώρα καλοσύνης

Θέλουν η φονική επίθεση σε βάρος του Άλκη να είναι η τελευταία. «Αυτό το γεγονός της θυσίας του γιου μου να μην αποτελέσει αφορμή να ξεκινήσει ένας εμφύλιος πόλεμος μέσα στη Θεσσαλονίκη αλλά να είναι ένα ξεκίνημα αγάπης», λέει ο πατέρας. «Με πήραν από τα επίσημα του ΠΑΟΚ για συλλυπητήρια, άλλωστε είμαι και μισός παοκτζής τον αγαπάω τον ΠΑΟΚ. Βλέπω έναν αγώνα κάποιος θα κερδίσει κάποιος θα χάσει δεν είναι λόγος να τσακωνόμαστε μεταξύ μας», τονίζει. 

Ο Άλκης έφυγε άδικα μόλις στα 19 του χρόνια, χωρίς να προλάβει να χαρεί τη ζωή που είχε μπροστά του. Οι φίλοι θα τον κουβαλάνε στην καρδιά τους και ορκίστηκαν πως θα σταθούν βράχοι δίπλα στη μητέρα του. «Με παίρνουν συνέχεια τηλέφωνο. Μού λένε "έχετε εμάς, θα τον έχουμε πάντα στην καρδιά μας", να είναι καλά τα παιδιά», λέει η ίδια. Η ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει θα είναι μια δικαίωση στη μνήμη του γιου τους. «Είμαι και Άρης, είμαι και ΠΑΟΚ είμαι και δεξιός, και Αριστερός είμαι τα πάντα και τίποτα. Θέλω να ζήσω σε μια χώρα καλοσύνης», υπογραμμίζει ο πατέρας του.