Δημήτρης Λιγνάδης: Σοκαριστική η κατάθεση του δεύτερου άντρα που τον καταγγέλλει για βιασμό

Ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας συνεχίζεται την Παρασκευή, 1 Απριλίου, η δίκη του Δημήτρη Λιγνάδη, ο οποίος κατηγορείται για τέσσερις βιασμούς κατά συρροή ανήλικων και ενήλικων αντρών. Στο βήμα του μάρτυρα, το πρωί της Παρασκευής, ανέβηκε ο δεύτερος καταγγέλων τον σκηνοθέτη και πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, ο οποίος έχει καταγγείλει την σεξουαλική του κακοποίηση από τον Λιγνάδη τον Ιούλιο του 2015, και όσο ο ίδιος ήταν ανήλικος, στην Επίδαυρο. Όπως είπε ο καταγγέλων, αυτό που επιζητεί είναι δικαιοσύνη. Γι’ αυτό κατήγγειλε όπως είπε τον  σκηνοθέτη, ώστε να μην υπάρξει άλλος που να τον εκμεταλλευτεί. Το δεύτερο φερόμενο θύμα του  γνωστού σκηνοθέτη εξιστόρησε πως έγιναν όλα.

Η εκδρομή στην Επίδαυρο

Μάρτυρας: Την πρώτη ημέρα βγήκαμε στη βεράντα είδαμε όλη την Επίδαυρο. Καθίσαμε στη βεράντα, βάλαμε μουσική, συζητήσαμε και πήγαμε στο χωριουδάκι να πιούμε ένα καφέ. Ήρθε και μια συνάδελφός του και έκατσε μαζί μας.

Πρόεδρος: Ποια ήταν;

Μάρτυρας: Δε τη ξέρω.

Συνεχίζοντας, ο μάρτυρας ανέφερε: «Μετά φύγαμε και πήγαμε σε ένα κλαμπ, καθίσαμε λίγο εμένα δε μου άρεσε. Ήταν και ο Τεό μαζί.  Πήγαμε στο ξενοδοχείο και εγώ και ο Τεό πήγαμε στη πισίνα που είχε να κολυμπήσουμε. Ο κατηγορούμενος ήταν στη βεράντα. Ανεβήκαμε πάνω ήμασταν κουρασμένοι και πέσαμε για ύπνο. Την άλλη ημέρα το πρωί πήγαμε όλοι μαζί στη παραλία κάναμε ηλιοθεραπεία, γυρίσαμε στο δωμάτιο κάναμε μπάνιο και μετά καθίσαμε στη βεράντα και ήταν να πάμε στο θέατρο.

Πρόεδρος: Πήγατε για τριήμερο εκεί για διακοπές ή για κάποιους επαγγελματικούς λόγους του κατηγορούμενου;

Μάρτυρας: Ήταν τριήμερο για διακοπές μας είχε πει ότι θα πάμε σε παράσταση.

Συνεχίζοντας ο μάρτυρας ανέφερε ότι το βράδυ της ίδιας ημέρας πήγαν στη θεατρική παράσταση στην Επίδαυρο αλλά κάθισαν περίπου μισή ώρα στο αρχαίο θέατρο διότι είχαν βαρεθεί. Έτσι, όλοι μαζί και ο κατηγορούμενος έφυγαν και πήγαν στο Ναύπλιο. «Φάγαμε στο Ναύπλιο σε ένα εστιατόριο πίτσες, κάναμε βόλτα και φάγαμε και παγωτό. Μας έδειξε ο κατηγορούμενος την εκκλησία που δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας, το κάστρο. Ήταν πολύ ωραία. Πέρναγα πολύ καλά. Ήμουν με τον κατηγορούμενο με ένα άνθρωπο που ήμουν πολύ ερωτευμένος» είπε ο μάρτυρας και συνέχισε: «Ήταν πια μετά τις 12 τα μεσάνυχτα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Καθίσαμε και οι τρεις στη βεράντα. Ο κατηγορούμενος έβαλε τζιν. Ήμουν κουρασμένος και τους είπα: «παιδιά κλείνουν τα μάτια μου, πάω για ύπνο». Πήγα στο δωμάτιο, ξάπλωσα και ήμουν με ένα σορτσάκι και μια μπλουζίτσα. Κοιμήθηκε μέσα σε λεπτά. Κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω πόνο στη πλάτη, να με τραβάει προς τα πάνω ο κατηγορούμενος».

Πρόεδρος: Ήσασταν μπρούμυτα στο κρεβάτι;

Μάρτυρας: Ναι και κατάλαβα στη μέση πόνο και τράβηγμα προς τα πάνω με δύναμη. Μου έβγαλε το σορτσάκι, εγώ ήμουν τότε 50 κιλά και ο κατηγορούμενος 30 κιλά παραπάνω από εμένα. Μου έβγαλε το σορτσάκι και άρχισε να με γλείφει. Είχα τρομάξει τόσο πολύ. Συνέχισε να με γλείφει με άφηνε κάτω με σήκωνε με έγλυφε και μετά όταν δεν ήθελε άλλο με άφησε κάτω…

Πρόεδρος: Προέβη σε κάποια άλλη πράξη στο σώμα σας;

Μάρτυρας: Αυνανίζονταν, τελείωσε πάνω μου. Ένιωθα πόνο στη μέση στη μέση από τον τρόπο που με σήκωνε και με τράβαγε. Πόνος και πίσω.

Πρόεδρος: Γιατί πιστεύετε ότι σας είχε πιάσει έτσι;

Στο σημείο αυτό ο μάρτυρας γύρισε προς τον Δημήτρη Λιγνάδη και του είπε: «Γιατί πες μου εσύ γιατί…». Ο κατηγορούμενος, ωστόσο, δεν ακούστηκε να του απαντάει. Συνεχίζοντας και απαντώντας στο δικαστήριο ο νεαρός άνδρας είπε: «Για να μην μπορέσω να κουνηθώ, για να με πονέσει».

Πρόεδρος: Του είπατε κάτι; 

Μάρτυρας: Δε μπορούσα να μιλήσω, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει, ήταν σαν το ζώο πάνω μου.

Πρόεδρος: Όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε φωνάζουμε βοήθεια. Υπήρχε ο φίλος σας εκεί και άλλα διαμερίσματα ήταν νύχτα θα μπορούσαν να ακούσουν ίσως τις διαμαρτυρίες σας …

Μάρτυρας: Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που μου είχε συμβεί στα πέντε μου από το θείο μου. Ακριβώς το ίδιο πράγμα, ήμουν πέντε ετών.

Πρόεδρος: Αυτό το λέτε σήμερα εδώ πρώτη φορά;

Μάρτυρας: Όχι το έχω ξαναπεί. Είχα παγώσει, ήμουν φοβισμένος, ένιωθα ότι δεν θα σταματήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν τόσο βίαιος. Μετά από αυτό σηκώθηκε, δεν ξέρω που πήγε. Αυτό διήρκησε έξι με επτά λεπτά. Είχα παγώσει και έκλαιγα και θυμόμουν τα παλιά.

Πρόεδρος: Στον Τεό είπατε κάτι εκείνο το βράδυ;

Μάρτυρας: Δεν μπορούσα να του το πω.

Πρόεδρος: Ήσασταν 17 ετών, ήταν φίλος σας, είχατε κάποιο στήριγμα…

Μάρτυρας: Ντρεπόμουν.

Πρόεδρος: Τι σκεφτόσασταν την επόμενη ημέρα;

Μάρτυρας: Ότι θέλω να φύγω να γυρίσω σπίτι μου. Επέστρεψα με τον κατηγορούμενο και το Τεό δεν υπήρχε άλλο μέσο να επιστρέψω. Με τον κατηγορούμενο δεν μιλάγαμε υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα. Τα συναισθήματά μου για εκείνον τότε ήταν ανάμεικτα. Έλεγα δεν αξίζω τίποτα, όμως σκεφτόμουν ότι μου έλεγε πως με αγαπούσε. Ένιωθα οργή και θλίψη. Ήξερα ότι αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει. Ένιωθα στεναχώρια γιατί ένα άτομο που μου έλεγε ότι με αγαπούσε. Μετά όλα αυτά τα συναισθήματα τα πήρα και τα έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω».

Πρόεδρος: Αφού γυρίσατε στην Αθήνα μιλάγατε με τον κατηγορούμενο; Τι σας είπε;

Μάρτυρας: Μιλάγαμε μέσω μηνυμάτων περισσότερο. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί, του είχα πετάξει μια σπόντα ήταν βαριά.

Συνεχίζοντας ο μάρτυρας αναφέρθηκε στα οικογενειακά προβλήματα που αντιμετώπισε όταν οι γονείς του και ο αδελφός του διαπίστωσαν ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Όπως ανέφερε πέρασε μια «καταθλιπτική φάση με τσακωμούς» και ένιωσε ότι δεν μπορούσε να μείνει στο σπίτι του. Τότε, όπως είπε, πήρε τη πρωτοβουλία να πάει να μείνει στο σπίτι του Δ. Λιγνάδη.

Πρόεδρος: Γιατί δεν πήγατε στον φίλο σας τον Τεό;

Μάρτυρας: Δεν ήξερα ότι πρέπει να πάω στον Τεό, ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα.

Πρόεδρος: Γιατί απευθυνθήκατε στον κατηγορούμενο;

Μάρτυρας: Ήθελα απλά να πάω στο μέρος που θα μπορούσαμε να ζήσουμε αυτό που είχαμε παλιά.

Πρόεδρος: Δεν σας ξύπνησαν μνήμες από το περιστατικό στην Επίδαυρο; Δε φοβηθήκατε μήπως συμβεί κάτι χειρότερο;

Μάρτυρας: Είναι περίεργο αυτό που σας λέω το ξέρω αλλά δεν μπορούσα να πάω πουθενά αλλού;

Ακόμη στην κατάθεσή του ο μάρτυρας ανέφερε ακόμη πως: «Το κάνω για να υπάρξει Δικαιοσύνη. Δεν είναι θέμα εκδίκησης είναι θέμα Δικαιοσύνης. Δεν γίνεται άλλο ένα άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρχει Δικαιοσύνη».

Η γνωριμία τους

Νωρίτερα, είχε περιγράψει στο δικαστήριο τη γνωριμία και το ξεκίνημα της σχέσης του με τον σκηνοθέτη, περιγράφοντας πως τον είχε ερωτευτεί, αλλά και πως ο κατηγορούμενος έφερνε στο σπίτι αλλά αγόρια με τα οποία είχε ερωτικές επαφές.

Η γνωριμία τους έγινε το 2015 σε ένα gay friendly bar στο Μοναστηράκι. «Δεν είχα κλείσει ακόμα τα 17. Τον γνώρισα μέσω το φίλου μου του Τεο και ήμασταν εκεί με τη φίλη μου την Αναστασία. Μας είπε ο Τεό ότι θα καλέσει ένα φίλο του, μεγαλύτερο σε ηλικία αλλά πολύ cool, και πως είναι σκηνοθέτης. Εγώ ενθουσιάστηκα. Δεν τον γνώριζα τον κατηγορούμενο, δεν ασχολούμουν με το θέατρο. Εκείνος ήρθε χαμογελαστός, δε μου φάνηκε κάτι παράξενο ή περίεργο. Δε μου φάνηκε ότι ήρθε ένας αυστηρός μεγάλος άνθρωπος, ήταν χαμογελαστός και μια χαρά» ανέφερε ο μάρτυρας.

Στη συνέχεια περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο τον προσέγγισε ο σκηνοθέτης, λεγοντάς του ότι είναι πολύ όμορφος και μπορεί να τον βοηθήσει να κάνει καριέρα στο μόντελινγκ, όπως επιθυμούσε. «Με ρώτησε με τι ασχολούμαι και του είπα μόντελινγκ. Και μου είπε «φαίνεται, είσαι πολύ όμορφος». Ενθουσιάστηκα εγώ. Μου είπε «θα μπορούσα να σέ βοηθήσω πολύ, έχεις προσόντα». Λέω μέσα μου επιτέλους βρέθηκε ένα άτομο να με βοηθήσει. Μου επιβεβαίωσε όσα πίστευα εγώ για τον εαυτό μου και ότι μπορούσα να το κάνω» είπε ο μάρτυρας.

Ο 25χρονος Αιγύπτιος περιέγραψε στους δικαστές πως ένιωσε ότι βρήκε έναν άνθρωπο να τον καταλαβαίνει, καθώς δεν είχε υποστήριξη από την οικογένεια του. «Είχα ενθουσιαστεί. Έβλεπα άνθρωπο ανοιχτόμυαλο, τόσο μπροστά! Εγώ κρυβόμουν από τους γονείς μου για να βάψω λίγο το φρύδι μου ας πούμε. Κάναμε συζητήσεις ότι μου αξίζει κάτι πολύ καλύτερο, συζητήσεις για το σεξ και για όσα είχε κάνει εκείνος. Μου έλεγε τι έχει κάνει στο σεξ και πως θα έπρεπε να είναι το σεξ. Εγώ έως τότε είχα δυο εμπειρίες. Την μια με μια κοπέλα και μετά με ένα αγόρι».

Προέδρος: Εσείς μοιραζόσασταν τις εμπειρίες σας;

Μάρτυρας: Ναι, απαντούσα, συζητούσα κι εγώ.

Πρόεδρος: Είπατε δυο φορές ότι «είχα δίκιο». Σε τι είχατε;

Μάρτυρας: Που πίστευα ότι ήταν ο άνθρωπος που θα μου έδειχνε το μέλλον μου. Τι μπορούσα να γίνω.

Προέδρος: Η οικογένεια σας;

Μάρτυρας: Η οικογένεια μου είχε ψιλόκαταλάβει οτι είμαι γκέι. Η μητέρα μου κορόιδευε άτομα σαν εμένα. Αλλά με αγαπάνε. Είχαμε όμως απόσταση. Δεν υπήρχε κάποιος να μου πει ότι αυτό είναι ομοφυλοφιλία. Κανείς δεν μου είπε «αγαπάς ένα αγόρι και αυτό είναι σωστό».

Προέδρος: Οι φίλοι σας ήξεραν; Γιατί ψάχνετε στήριγμα άλλου;

Μάρτυρας: Με στήριζαν οι φίλοι μου, αλλά ήθελα έναν μεγαλύτερο να μου ότι αυτό που κάνω είναι σωστό.

Προέδρος: Οι μεγαλύτεροι σας απέρριπταν δηλαδή;

Μάρτυρας: Ναι.

Όπως εξήγησε ο μάρτυρας, θεωρούσε καρμικό ότι είχε γνωρίσει τον σκηνοθέτη ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου. «Τον είχα γνωρίσει 14 Φεβρουαρίου και το θυμάμαι γιατί έλεγα μετά ότι ήταν γραφτό να τον γνωρίσω την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου» είπε χαρακτηριστικά και αναφέρθηκε στην πρώτη φορά που ένιωσε άβολα με τον σκηνοθέτη κι έναν φίλο του από το σχολείο.

«Η σχέση του κατηγορουμένου με τον Τεό ήταν περισσότερο πατέρας και γιος, αλλά ταυτόχρονα δεν ήταν. Κάποια πράγματα πατέρας και γιος δεν τα κάνουν. Μια μέρα καθόντουσαν στον καναπέ ο Τεό, ο κατηγορούμενος κι ένας ακόμη. Ήταν χωρίς ρούχα. Μου είπε να καθίσω κι εγώ. Υπήρχε ένα κλίμα ότι θα γίνει κάτι σεξουαλικό τώρα. Εγώ ένιωθα άβολα, δεν είχα ξαναδεί τον Τεό έτσι. Είμαστε φίλοι στο σχολείο. Είπα ότι εγώ δε θέλω να κάνω κάτι τώρα. Ήταν η πρώτη φορά που τον είδα νευριασμένο. Ψιλό τρόμαξα και βγήκαμε και καθίσαμε όλοι στο σαλόνι. Είχε βάλει μουσική, πίναμε και καπνίζαμε» περιέγραψε.

«Ό,τι αγαπάς, δεν το γ@@@ς»

Προέδρος: Μέχρι την Επίδαυρο είχατε βρεθεί πολλές φορές;

Μάρτυρας: Είχα πάει αρκετές φορές και μόνος μου, αλλά είχα σχολείο δε βρισκόμασταν συχνά. Δεν κοιμόμουν στο Σπίτι του. Σταδιακά άρχισε να παίρνει μπροστά η σχέση μας. Άρχισε να με φιλάει, να με βάζει πάνω του, ήταν πολύ ρομαντικά. Περίπου 1-2 μήνες μετά τη γνωριμία μας.

Προέδρος: Σε χαϊδέματα περιοριστήκατε; Είχατε κάνει στοματικό έρωτα;

Μάρτυρας: Είχαμε κάνει σεξουαλικά και στοματικά. Εγώ σε εκείνον. Τον είχα ρωτήσει μια μέρα γιατί δεν ολοκληρώνουμε τη σχέση μας και μου είχε πει πως «ό, τι αγαπάς, δεν το γαμάς».

Προέδρος: Όταν βγαίνατε έξω δίνατε την εικόνα ότι είστε ζευγάρι;

Μάρτυρας: Δεν το έκρυβα εγώ. Ούτε εκείνος αλλά δε φιλιόμασταν έξω. Χάδια και τέτοια.

Ο μάρτυρας περιέγραψε ότι ζήλευε τον Λιγνάδη, επειδή είχε σχέσεις με αλλά άτομα, και του είχε παραπονεθεί γι’ αυτό. Μάλιστα, εξήγησε ότι ερχόντουσαν και άλλοι ανήλικοι στο σπίτι, έκαναν σεξ και έπιναν τσιγάρα. Υποστήριξε σε, ότι μαζί με κάποια αλλά παιδιά, ήταν «τα παιδιά του Λιγνάδη». «Αυτός μας λέγε συνέχεια τα παιδιά μου, τα παιδιά μου. Και λέγαμε κι εμείς μεταξύ μας ότι ήμασταν τα «παιδιά του Λιγνάδη» είπε ο μάρτυρας.

Για τον Παύλο και τη σχέση μεταξύ τους

Εκτενή αναφορά έκανε το δεύτερο φερόμενο θύμα του Λιγνάδη και στη σχέση με έναν τρίτο πρόσωπο, επίσης νεαρής ηλικίας που ζούσε στο σπίτι του Λιγνάδη και θα καταθέσει ως μάρτυρας στη δίκη.

«Πρώτη φορά είδα τον Παύλο στο σπίτι του κατηγορουμένου. Τον είδα να του σιδερώνει τα ρούχα. Τον γνώρισα, συστηθήκαμε. Ήταν συμπαθητικός αλλά με παραξένεψε που του σιδέρωνε τα ρούχα. Για κάποια περίοδο ο Παύλος έμενε στον κατηγορούμενο. Ο Λιγνάδης μού έλεγε ότι μένει εκεί επειδή η μητέρα του πίνει και τον χτυπούσε και πως πατέρας δεν υπήρχε στο κάδρο. Για τους ίδιους λόγους που αργότερα έφυγα κι εγώ από το σπίτι του» είπε και συμπλήρωσε: «Έλεγε κακά πράγματα ο Λιγνάδης για τον Παύλο. "Έλα μωρέ η κακιασμένη" και τέτοια. Ήξερα ότι τον βοηθά στις δουλειές του σπιτιού. Εγώ με τον Παύλο είχα φιλικές σχέσεις, αλλά τον ζήλευα για τη σχέση τους».

Προέδρος: Γιατί τον ζηλεύατε τον Παύλο;

Μάρτυρας: Γιατί ήθελα να τα κάνω όλα αυτά που έκανε για τον Λιγνάδη.

Πρόεδρος: Είχατε προτείνει ξανά να κάνετε σεξ;

Μάρτυρας: Ναι, αλλά μου έλεγε το ίδιο πράγμα. Δεν απογοητευόμουν. Ένιωθα ότι με έχει ψηλά στο μυαλό του. Τώρα δε βγάζει νόημα, αλλά στο μυαλό μου τότε έβγαζε νόημα. Το πίστευα! Ήθελα να ακούσω αυτά που μου έλεγε.