Γλυκά Νερά: Καταπέλτης η εισαγγελέας κατά του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου - «Προσχεδιασμένη δολοφονία» - «Βλέπουμε έναν άνθρωπο χωρίς συναίσθημα»
Σοφία ΦασουλάκηΤην πεποιθηση οτι η δολοφονια της Καρολάιν ηταν προσχεδιασμενη εξεφρασε η εισαγγελέας της έδρας σχολιάζοντας την απολογία του Μπάμπη Αναγνωστοπούλου.
«Παρουσιάζετε ένα βίαιο ασφυκτικό θάνατο ως περιστατικό ενδοοικογενειακής βιας. Προσπαθούσατε να τεντώσετε μια κατάσταση. Να δείξετε ότι υπήρχε μια επιδεινούμενη ένταση ώστε να δικαιολογήσετε ένα βίαιο έγκλημα. Γνωρίζουμε από την ιατροδικαστική έκθεση ότι προσπαθούσατε εναγωνίως να σκοτώσετε. Δεν μπορεί σε αυτό το χρόνο να νομίζατε κάτι αντίθετο από αυτό που συνέβη. Δηλαδή ότι λιποθύμισε».
- Κατηγορούμενος: Ό,τι είπα είναι μια προσπάθεια όχι να πείσω για μια κατάσταση που πρώτος είπα ότι δεν επιδέχεται καμία δικαιολογία. Οποιοσδήποτε βρίσκετε σε μια κατάσταση τέτοιας σύγχυσης…
- Εισαγγελέας: Ακόμα και η χρήση του μαξιλαριού έχει έναν σκοπό να μην ακούγεται. Άρα θέλω να καταλάβω αυτή την υπερδιέγερση. Εγώ μόνο έναν στρογγυλεμένο λόγο είδα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι θα μπορούσε να σας προκαλέσει θυμό εκείνο το βράδυ.
- Κατηγορούμενος: Δεν μιλάμε για μια στιγμιαία αντίδραση σε ένα στιγμιαίο ερέθισμα. Ήμουν σε μια ψυχική κατάσταση ήδη τεταμένη αλλά όχι σε βαθμό να φτάσω σε αυτό το σημείο. Είναι πράγματα τα οποία συσσωρεύονται και αθροίζονται κι εκείνη η στιγμή τα έβγαλε εκτός ορίων.
- Εισαγγελέας: Υπάρχει κάτι στους ισχυρισμούς σας που δεν συναντάει καθόλου τη λογική. Αν την είχατε ρίξει από τις σκάλες στον καβγά, αν την είχατε σπρώξει και είχε χτυπήσει σε ένα ντουλάπι. Αυτό που βλέπω στη σκηνή του εγκλήματος βλέπω μια πρόθεση να τελέσετε φόνο και να την πιάσετε στον ύπνο. Γι αυτό και αφήσατε κάτω το παιδί.
- Κατηγορούμενος: Το ότι ήμουν συγχυσμένος είναι κάτι που δεν μπορείτε να αγνοήσετε. Με ένα παιδί στην αγκαλιά στις 4 το πρωί που πρέπει να κοιμηθεί.
- Εισαγγελέας: Ήταν σα να μη συγχωρήσετε το έλασσον και συγχωρείτε στον εαυτό σας το μείζον που είναι το έγκλημα. Εκείνη την ώρα σκοτώνετε για έναν λόγο που είναι ένας διαπληκτισμός που είναι τι θα κάνουμε με το παιδί σε μια συγκεκριμένη στιγμή.
- Κατηγορούμενος: Δεν θα δικαιολογούσα ποτέ οποιοδήποτε περιστατικό είχε προηγηθεί με τρόπο ότι καλώς έκανα την πράξη.
- Η εισαγγελέας χαρακτήρισε τον τρόπο που φέρθηκε εκείνο το βράδυ ως απόλυτα κυριαρχικό, εκφράζοντας την υπόνοια ότι κάτι άλλο υπήρχε.
- Κατηγορούμενος: Κάτι άλλο δεν υπήρχε πλην των προβλημάτων που έχουμε συζητήσει. Φαινόταν ότι η Καρολάιν είχε πιεστεί και δεν ήθελε να συνεχίσει τη διαδικασία με τη Μυλωνοπουλου. Και πολύ καλώς δεν συνέχισα εγώ ώστε να βρούμε έναν νέο ψυχολόγο και να συνεχίσουμε να ψάχνουμε λύση.
- Εισαγγελέας: Είναι σαν να εθελοτυφλείτε. Όσοι της έχουν μιλήσει λένε ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι εγκλωβισμένος σε κάτι. Κι ένα άνθρωπος ο οποίος λέει συνεχώς φταίω φταίω φταίω. Εγώ φταίω για όλα.
- Η εισαγγελική λειτουργός επισήμανε ότι καθόλη τη διάρκεια της απολογίας του , μιλούσε σε χρόνο ενεστώτα. " Ήταν εκ παραδρομής" απάντησε ο κατηγορούμενος με την εισαγγελέα να του λέει: «Δεν πειράζει. Και εκ παραδρομής η γλώσσα λέει πολλά πράγματα». Στη συνέχεια η εισαγγελέας τον ρώτησε:
- Εισαγγελέας: Θέλω να καταλάβω μια προσωπικότητα που λέει ότι αγαπώ τα αδέσποτα και τα μαζεύω απο το δρόμο και στη συνέχεια περιγράφει ότι κρεμάει το σκύλο και γυρίζει και φεύγει.
- Κατηγορούμενος: Φεύγω για να μη δω επειδή δεν αντέχω. Μακάρι να μπορούσα να πάρω τα αποτελέσματα πίσω.
- Εισαγγελέας: Είπαν άνθρωποι ότι δεν άντεξαν τη θέα. Άρα πώς μπορεί ο άνθρωπος που το είχε στην αγκαλιά του να το κάνει αυτό; Δεν σκεφτήκατε καλύτερα να πάω στο μπουντρούμι παρά να το κάνω αυτό; Παρόλο που μας περιγράφετε έναν άνθρωπο που τραβάει τα μαλλιά του βλέπουμε έναν άνθρωπο με ψυχρό συναίσθημα. Είδατε τη γυναίκα σας να πεθαίνει και να μην κάνετε πίσω. Είδατε το σκύλο σας να υποφέρει και να πεθαίνει και να μην κάνετε πίσω.
- Κατηγορούμενος: Είναι αποτέλεσμα μιας ημέρας που δεν έχει καμία λογική και καμία σύνδεση με τον άνθρωπο που το έκανε. Είναι ένας άνθρωπος που δεν ήταν νηφάλιος που δεν είχε τίποτα να κερδίσει.
Την προσπάθειά του για τη συγκάλυψη του εγκλήματος περιέγραψε σε δικαστές και ενόρκους ο γυναικοκτόνος στα Γλυκά Νερά Μπάμπης Αναγνωστόπουλος. Όπως ο ίδιος λέει, όταν κατάλαβε ότι η Καρολάιν ήταν νεκρή, το πρώτο που σκέφτηκε όπως είπε, ήταν το παιδί του, η μικρή Λυδία.
«Δεν γίνεται η Λυδία να χάσει την ίδια μέρα και τους δύο γονείς της. Τι θα κάνει αυτό το παιδάκι; Η μόνη σκέψη ήταν ότι δεν μπορώ να την αφήσω μόνη», είπε ο κατηγορούμενος, και τότε σκέφτηκε, όπως είπε, να στήσει το σκηνικό της ληστείας.
- Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κάνεις ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα.Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη. Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας.Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω. Είχαν πάρει το μωρό στην αγκαλιά μου για να μη βλέπει όλο αυτό το σκηνικό».
Το σκηνικό της ληστείας
«Ο,τι θυμάμαι από τις τέσσερις και μετά είναι θολό.Το πρώτο που σκέφτομαι μετά είναι να ανακατέψω τη βιβλιοθήκη. Πέταξα κάτω τη Μονόπολη. Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης. Ήμουν πανικόβλητος.
Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγγο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου».
- Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομενως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.
- Πρόεδρος: Αμέσως μετά το μήνυμα προκύπτει ότι είσαστε στο υπόγειο. Τι δουλειά είχατε στο υπόγειο ενώ είχατε και το παιδί υπό την προστασία σας...
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου».
- Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επι 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ό,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
- Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατι δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή, όπως και η μητέρα του. Ημουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγα όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών. Ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια… είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους».
- Πρόεδρος: Παραμείνατε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξων σας;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου.Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα».
- Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μονο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της την στέρησα εγώ.
- Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώναμε το παιδί σας.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέρα όταν έχασα την Καρολάιν.
Γιατί σκότωσε το σκυλάκι της Καρολάιν
Ο Αναγνωστόπουλος όμως αναφέρθηκε έπειτα από ερωτήσεις της προέδρου και στον τρόπο που σκότωσε το σκυλί τους, με την περιγραφή να είναι εξοργιστική.
- Πρόεδρος: Σκεφτήκατε να παρουσιάσετε μια άγρια ληστεία. Ακόμα και η αστυνομική μια είχε επικηρύξει τους δράστες για 300 χιλιάδες ευρώ. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα.
- Κατηγορούμενος: Έλεγα ότι θα γινόμουν πειστικός αν κάνω κακό και στο ζωάκι. Εκτος από την ηλιθιότητα της σκέψης , στο θολωμένο μου μυαλό δεν υπήρχε λογική. Πήγα στο ισόγειο, πήρα το σκυλί με το λουράκι . Δεν ήμουν νηφάλιος, (…) Τράβαγα τα μαλλιά μου . Το σήκωσα ελαφρά κι έβαλα το λουρί στο κάγκελο. Έφυγα. Ήταν αδύνατο να κοιτάω την Ρόξυ... Το σκυλί έβγαζε δυνατούς ήχους, έντονους. Διήρκεσαν κάποια δευτερόλεπτα...
Η σοκαριστική περιγραφή του γυναικοκτόνου για το φονο της Καρολάιν
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση» ειπε ο Μπαμπης Αναγνωστοπουλος, υποστηρίζοντας ότι ήταν μία κανονική ημέρα αλλά κάτι άλλαξε τη φυσιολογική ροή, με αφορμή τη Λυδία.
«Στο άνοιγμα της πόρτας δεν κατάλαβε κάτι. Όταν κάθισα στο κρεβάτι δίπλα της το κατάλαβε. Κινήθηκε, γύρισε το κεφάλι. Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, τύπου «μη με αγκαλιάζεις». Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Σαν να λέει «πάλι ήρθες;». Πίστευα ότι θα της είχε περάσει».
- Πρόεδρος: Το είχατε δεδομένο ότι έχει αλλάξει κάτι στην ψυχολογία της;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Το θεωρούσα το ποιο πιθανό και το ήλπιζα.
- Πρόεδρος: Εγώ σας ρωτώ για αν το είχατε δεδομένο. Τι άλλαξε από τις προηγούμενες φορές;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί μετά από λίγο ηρεμούσε.
- Πρόεδρος: Τι ακολούθησε; Σας είπε κάτι;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Γύρισε με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγάπη μου..»
- Πρόεδρος: Το «αγάπη μου» δε δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όσο πιο έντονα έκανε κινήσεις «φύγε», η πρώτη μου κίνηση δεν θα ήταν να την πιάσω απότομα. Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω.
- Πρόεδρος: Χρησιμοποιήσατε και τον κορμό σας;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ναι. Μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.
- Πρόεδρος: Γιατί ανεβήκατε πάνω της;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Έτσι όπως χτυπιόταν προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Μην προσπαθείτε να βρείτε ιδιαίτερη λογική εκείνη τη στιγμή. Ήθελα να της πως «χτύπησες τη μικρή».
- Πρόεδρος: Ναι αλλά όταν τη χτύπησατε εσείς φύγατε, δεν είπατε κάτι. Είχαν περάσει 2,5 ώρες.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας. Δεν υπάρχει ένας φόβος για το παιδί.
- Πρόεδρος: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκείνη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όχι ήταν η πρώτη φορά, που το ξέσπασμα της αυτό επηρέασε και το παιδί.
- Πρόεδρος: Το άθελα της δίνει άλλη βαρύτητα στην πράξη σας
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν το πήρε και το χτύπησε, θα αντιδρούσα αλλιώς, ήθελα να κατευνάσω τα πνεύματα. Ήθελα να ηρεμήσει.
- Πρόεδρος: Πως θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση
- Πρόεδρος: Η εξαίρεση που αφαιρεί τη ζωή
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: (Με λυγμούς) το ξέρω. Ίσως έφτασα στα όρια μου. Από τις 1.000.000 την 1.000.001 αντέδρασα έτσι.
- Πρόεδρος: Ποτέ νιώσατε εκτός ελέγχου;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».
- Πρόεδρος: Το είχε κάνει άλλες τρεις φορές όταν ανεβήκατε ξανά και σας έδιωχνε.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος:Στο μυαλό μου το θολωμένο δεν περίμενε ότι μετά από τόσες ώρες… περίμενα ότι θα δω μια φυσιολογική αντίδραση. Αντί της αντίδρασης που περίμενα, κάτι έστω προς το θετικό από μέρους της, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Δεν υπήρχε σκοπός
Συνεχίζοντας την περιγραφή την ώρα του φόνου, ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει την Καρολάιν. Όπως είπε, εκείνη τον έβριζε και τότε αυτός πήρε το μαξιλάρι και το έβαλε στο κεφάλι της.
«Ανέβηκα πάνω της για να μη μπορεί με ευκολία να με χτυπήσει. Της έλεγα σε παρακαλώ ηρέμησε, χτύπησες το παιδί. Μετά από αυτό το χάος. Την πίεσα με το πρόσωπο στο μαξιλάρι. Πήγαινε να μου φωνάξει. Στα πρώτα δευτερόλεπτα το κεφάλι της δεν είναι προς το στρώμα. Έλεγε «σήκω, παράτα με, φυγε». Δε θέλω να πω χειρότερα. Κάποιες από τις κοινές βρισιές. Μετά πήρα το μαξιλάρι μου και το χρησιμοποίησα πάνω στο κεφάλι της. Δεν υπήρχε σκοπός εκείνη τη στιγμή. Δεν υπήρχε λογική. Μέσα στο μυαλό μου εκείνη την ώρα… δε μπορώ ακόμα να το εξηγήσω» ανέφερε.
- Πρόεδρος: Έγινε κάτι που σας ανέβασε την ένταση;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η αντίδραση της
- Πρόεδρος: Τι θα έπρεπε να κάνει;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Καλά έκανε. Εγώ περιγράφω τι έγινε. Ήταν τόσο θολωμένο το μυαλό μου. Με ρωτάτε τι προσπαθούσα να επιτύχω πιέζοντας το κεφάλι της γυναίκας μου με το μαξιλάρι και λέγοντας «μη ξαναχτυπήσεις τη μικρή».
- Πρόεδρος: Δεν καταλαβαίνατε τι θα προκαλέσετε με το μαξιλάρι; Αναφερθήκατε σε ένα πλάσμα που λατρεύατε σα να είναι παρούσα.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ακόμα τη λατρεύω. Ψάχνω να βρω λογική σε ένα σημείο που δεν υπάρχει.
- Πρόεδρος: Εκείνη τη στιγμή δε σκεφτήκατε τον έρωτα σας για την κοπέλα; Δεν είχατε περίστροφο. Είναι η γυναίκα των ονείρων σας.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δε σκέφτηκα κάτι με καθαρό μυαλό. Είχα μια έκρηξη χωρίς λογική.
- Πρόεδρος: Εσείς θεωρείτε ότι αυτά που μας είπατε είναι τόσο σοβαρά και τόσο σπουδαία για να οδηγηθεί ένας άνθρωπος στο έγκλημα;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Αυτό που λέω είναι αυτό που έγινε.
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση. Αυτό διαρκεί κάποια λεπτά. Η πρώτη κίνηση ήταν να κατέβω τρέχοντας κάτω να δω ότι η μικρή κοιμάται καλά στον καναπέ. Είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί. Έτρεξα ξανά επάνω γιατί δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι έγινε.
Τι προηγήθηκε και έφερε την ένταση
Όπως είπε ο κατηγορούμενος εκείνη την ημέρα γύρισαν σπίτι και άρχισαν να ετοιμάζουν το φαγητό της μικρής Λυδίας. Μπαίνοντας στο σπίτι όμως έπεσαν κάποια ρούχα που κρατούσε το ζευγάρι στα χέρια του, και εκείνη τη στιγμή η μικρή πήγε να πέσει. Ο Μπάμπης την έπιασε άγαρμπα για να μην πέσει και η μικρή άρχισε να κλαίει.
«Ήρθε η Κάρολαιν και μου λέει γιατί έκλαψε; Της λέω δεν έπεσε αλλά τρόμαξε»
«Όχι δώσε μου τη να την ηρεμήσω» μου είπε. «Αυτό ήταν το συμβάν. Μετά νευρίασε και μου λέει κάνε ότι νομίζεις εγώ πάω πάνω να κοιμηθώ»
- Πρόεδρος: Μέχρι εδώ εγώ δε βλέπω κάποια ιδιαίτερη ένταση δεν είναι σοβαρά τα πράγματα.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ξέρω τι θα έρθει, τι ξέσπασμα έρχεται το γνώριζα. Αυτό το περιστατικό που σας περιγράψω μπορεί να έχει συμβεί άλλες 100 φορές. Κανονικά θα καθόμουν κάτω, θα ταϊζα τη μικρούλα και έπειτα από κάποια ώρα θα ηρεμούσε.
- Πρόεδρος: Εκείνο το βράδυ τι έγινε;
- Μαρτυρας: Ανέβηκε στο δωμάτιο. Άφησα λίγο χρόνο και μου έστειλε μήνυμα «you stupid». Μου έστειλε μετά δεύτερο μήνυμα «μη μου τη φέρεις πάνω, μη μου την αφήσεις το πρωί». Θεώρησα ότι μου έστειλε ένα μήνυμα να με πληγώσει.
- Πρόεδρος: Την είχε πειράξει που δεν της δώσατε το παιδί να το ηρεμήσει;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ναι. Την είχε νευριάσει. Θα έπρεπε στις 12 το βράδυ - τώρα που το σκέφτομαι βέβαια- να ζητήσω από συνάδελφο να με καλύψει και να μη πάω στη δουλειά.
Όπως είπε συνεχίζοντας την απολογία του, ανέβηκε κατά τις 12 μαζί με την μικρή για να κοιμηθούν όλοι μαζί αλλά εκείνη αρνήθηκε και τους είπε να φύγουν. «Το πρωί έχω πτήση» είπε.«Δεν με νοιάζει» φέρεται να τού είπε η Καρολάιν.
«Έπειτα ανέβηκα με τη μικρή άλλες δυο φορές. Και η χρονική απόσταση ήταν περίπου μισή με μια ώρα. Ανεβήκαμε και έβαλα τη μικρή στο κρεβάτι. Πήγα να ανέβω κι εγώ. Αυτό την εξόργισε. Ήξερα ότι δεν έχει περάσει ο θυμός αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να ανέβουμε. Άρχισε να μου φωνάζει «Σου είπα να μη τη φέρεις». Μου είπε βρισιές αλλά δεν έχουν σημασία» ανέφερε με την Πρόεδρο να ρωτά: «Δεν είχαν σημασία για εσάς οι βρισιές δηλαδή;»
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Για την ψυχολογία μου ναι, αλλά δε θέλω να μιλάω άσχημα. Αν ξέρατε πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι για μένα. Μου φώναζε και έβρισε και πάνω στην ένταση της στιγμής αφού μου έχει πει φωναχτά «Δε με νοιάζει, παρτην από εδώ, Αϊ στο διάολο».
- Πρόεδρος: Τι διάρκεια είχε το επεισόδιο;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Πέντε λεπτά. Μας είπε να φύγουμε και ότι δεν μας θέλει μαζί της.
Την προσπάθειά του για τη συγκάλυψη του εγκλήματος περιέγραψε σε δικαστές και ενόρκους ο γυναικοκτόνος στα Γλυκά Νερά Μπάμπης Αναγνωστόπουλος. Όπως ο ίδιος λέει, όταν κατάλαβε ότι η Καρολάιν ήταν νεκρή, το πρώτο που σκέφτηκε όπως είπε, ήταν το παιδί του, η μικρή Λυδία.
«Δεν γίνεται η Λυδία να χάσει την ίδια μέρα και τους δύο γονείς της. Τι θα κάνει αυτό το παιδάκι; Η μόνη σκέψη ήταν ότι δεν μπορώ να την αφήσω μόνη», είπε ο κατηγορούμενος, και τότε σκέφτηκε, όπως είπε, να στήσει το σκηνικό της ληστείας.
- Πρόεδρος: Αυτό που παρουσιάσατε έγινε πιστευτό. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα. Αυτό το έγκλημα το βιώσαμε όλοι. Η ελληνική αστυνομία επικήρυξε τους ληστές.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψει κάνεις ότι έγινε ληστεία χωρίς να πειράξουν τίποτα.Η μόνη απίστευτη σκέψη που έκανα για να το πιστέψουν ήταν να κάνω κακό και στο ζωάκι. Στο απελπισμένο μου μυαλό ήταν η πρώτη σκέψη. Πήρα το σκυλί και έβαλα στο κολάρο το λουρί του και το έβαλα στο κάγκελο της σκάλας.Την ώρα που διήρκησε ο θάνατος της και έκλαιγε εγώ έφυγα και πήγα στην κουζίνα γιατί δεν μπορούσα να το βλέπω. Είχαν πάρει το μωρό στην αγκαλιά μου για να μη βλέπει όλο αυτό το σκηνικό».
Το σκηνικό της ληστείας
«Ο,τι θυμάμαι από τις τέσσερις και μετά είναι θολό.Το πρώτο που σκέφτομαι μετά είναι να ανακατέψω τη βιβλιοθήκη. Πέταξα κάτω τη Μονόπολη. Τράβηξα το καλώδιο της κάμερας. Δεν υπήρχε κανένα πλάνο. Έβγαλα την κάρτα μνήμης. Ήμουν πανικόβλητος.
Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπάγγο. Έδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου».
- Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγίξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομενως και την κάμερα να την έβγαλα με τα γάντια. Κάποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.
- Πρόεδρος: Αμέσως μετά το μήνυμα προκύπτει ότι είσαστε στο υπόγειο. Τι δουλειά είχατε στο υπόγειο ενώ είχατε και το παιδί υπό την προστασία σας...
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Κατά λάθος δεν μπόρεσα να καλέσω με την πρώτη την αστυνομία. Χρησιμοποίησα τα χέρια μου».
- Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επι 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα. Αυτό σας ήταν εύκολο;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Καθόλου εύκολο. Οι 37 αυτές ημέρες για ό,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
- Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατι δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Σκέφτομαι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή, όπως και η μητέρα του. Ημουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγα όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών. Ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια… είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους».
- Πρόεδρος: Παραμείνατε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξων σας;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Εγώ είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου.Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ήλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα».
- Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μονο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου. Και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα μου. Όχι εδώ. Να είμαστε κάπου αλλού. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της, την οποία της την στέρησα εγώ.
- Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώναμε το παιδί σας.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέρα όταν έχασα την Καρολάιν.
Γιατί σκότωσε το σκυλάκι της Καρολάιν
Ο Αναγνωστόπουλος όμως αναφέρθηκε έπειτα από ερωτήσεις της προέδρου και στον τρόπο που σκότωσε το σκυλί τους, με την περιγραφή να είναι εξοργιστική.
- Πρόεδρος: Σκεφτήκατε να παρουσιάσετε μια άγρια ληστεία. Ακόμα και η αστυνομική μια είχε επικηρύξει τους δράστες για 300 χιλιάδες ευρώ. Εγώ προσωπικά σας πίστεψα.
- Κατηγορούμενος: Έλεγα ότι θα γινόμουν πειστικός αν κάνω κακό και στο ζωάκι. Εκτος από την ηλιθιότητα της σκέψης , στο θολωμένο μου μυαλό δεν υπήρχε λογική. Πήγα στο ισόγειο, πήρα το σκυλί με το λουράκι . Δεν ήμουν νηφάλιος, (…) Τράβαγα τα μαλλιά μου . Το σήκωσα ελαφρά κι έβαλα το λουρί στο κάγκελο. Έφυγα. Ήταν αδύνατο να κοιτάω την Ρόξυ... Το σκυλί έβγαζε δυνατούς ήχους, έντονους. Διήρκεσαν κάποια δευτερόλεπτα...
Η σοκαριστική περιγραφή του γυναικοκτόνου για το φονο της Καρολάιν
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση» ειπε ο Μπαμπης Αναγνωστοπουλος, υποστηρίζοντας ότι ήταν μία κανονική ημέρα αλλά κάτι άλλαξε τη φυσιολογική ροή, με αφορμή τη Λυδία.
«Στο άνοιγμα της πόρτας δεν κατάλαβε κάτι. Όταν κάθισα στο κρεβάτι δίπλα της το κατάλαβε. Κινήθηκε, γύρισε το κεφάλι. Πήγα να την πάρω αγκαλιά για να δείξω ότι τελείωσε. Πήγε να τιναχθεί και με τον αριστερό αγκώνα αντέδρασε, τύπου «μη με αγκαλιάζεις». Κατάλαβα ότι δεν ήταν θετική. Σαν να λέει «πάλι ήρθες;». Πίστευα ότι θα της είχε περάσει».
- Πρόεδρος: Το είχατε δεδομένο ότι έχει αλλάξει κάτι στην ψυχολογία της;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Το θεωρούσα το ποιο πιθανό και το ήλπιζα.
- Πρόεδρος: Εγώ σας ρωτώ για αν το είχατε δεδομένο. Τι άλλαξε από τις προηγούμενες φορές;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Σε όλα τα περιστατικά βίας που είχαν συμβεί μετά από λίγο ηρεμούσε.
- Πρόεδρος: Τι ακολούθησε; Σας είπε κάτι;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Γύρισε με κοίταξε, είπε «φύγε» και «μη μου φέρεις τη μικρή». Εγώ της είπα «αγάπη μου..»
- Πρόεδρος: Το «αγάπη μου» δε δηλώνει βρασμώ ψυχικής οργής.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όσο πιο έντονα έκανε κινήσεις «φύγε», η πρώτη μου κίνηση δεν θα ήταν να την πιάσω απότομα. Αρχικά πήγα να την αγκαλιάσω.
- Πρόεδρος: Χρησιμοποιήσατε και τον κορμό σας;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ναι. Μετά το πρώτο χτύπημα ανέβηκα και στο κρεβάτι πάνω της.
- Πρόεδρος: Γιατί ανεβήκατε πάνω της;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Έτσι όπως χτυπιόταν προσπαθούσα να την αγκαλιάσω. Μην προσπαθείτε να βρείτε ιδιαίτερη λογική εκείνη τη στιγμή. Ήθελα να της πως «χτύπησες τη μικρή».
- Πρόεδρος: Ναι αλλά όταν τη χτύπησατε εσείς φύγατε, δεν είπατε κάτι. Είχαν περάσει 2,5 ώρες.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Εκείνη την ώρα είχα ένα κράμα θυμού, θλίψης και στενοχώριας. Δεν υπάρχει ένας φόβος για το παιδί.
- Πρόεδρος: Υπήρχε συμπεριφορά της μάνας μέχρι εκείνη την ημέρα που να σας φόβισε για το παιδί;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όχι ήταν η πρώτη φορά, που το ξέσπασμα της αυτό επηρέασε και το παιδί.
- Πρόεδρος: Το άθελα της δίνει άλλη βαρύτητα στην πράξη σας
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν το πήρε και το χτύπησε, θα αντιδρούσα αλλιώς, ήθελα να κατευνάσω τα πνεύματα. Ήθελα να ηρεμήσει.
- Πρόεδρος: Πως θα ηρεμούσε ενώ ήσασταν από πάνω της;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η συγκεκριμένη φορά ήταν η εξαίρεση
- Πρόεδρος: Η εξαίρεση που αφαιρεί τη ζωή
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: (Με λυγμούς) το ξέρω. Ίσως έφτασα στα όρια μου. Από τις 1.000.000 την 1.000.001 αντέδρασα έτσι.
- Πρόεδρος: Ποτέ νιώσατε εκτός ελέγχου;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όταν με έδιωχνε ενώ της έλεγα «κατάλαβες τι έκανες; Χτύπησες το παιδί».
- Πρόεδρος: Το είχε κάνει άλλες τρεις φορές όταν ανεβήκατε ξανά και σας έδιωχνε.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος:Στο μυαλό μου το θολωμένο δεν περίμενε ότι μετά από τόσες ώρες… περίμενα ότι θα δω μια φυσιολογική αντίδραση. Αντί της αντίδρασης που περίμενα, κάτι έστω προς το θετικό από μέρους της, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
Δεν υπήρχε σκοπός
Συνεχίζοντας την περιγραφή την ώρα του φόνου, ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει την Καρολάιν. Όπως είπε, εκείνη τον έβριζε και τότε αυτός πήρε το μαξιλάρι και το έβαλε στο κεφάλι της.
«Ανέβηκα πάνω της για να μη μπορεί με ευκολία να με χτυπήσει. Της έλεγα σε παρακαλώ ηρέμησε, χτύπησες το παιδί. Μετά από αυτό το χάος. Την πίεσα με το πρόσωπο στο μαξιλάρι. Πήγαινε να μου φωνάξει. Στα πρώτα δευτερόλεπτα το κεφάλι της δεν είναι προς το στρώμα. Έλεγε «σήκω, παράτα με, φυγε». Δε θέλω να πω χειρότερα. Κάποιες από τις κοινές βρισιές. Μετά πήρα το μαξιλάρι μου και το χρησιμοποίησα πάνω στο κεφάλι της. Δεν υπήρχε σκοπός εκείνη τη στιγμή. Δεν υπήρχε λογική. Μέσα στο μυαλό μου εκείνη την ώρα… δε μπορώ ακόμα να το εξηγήσω» ανέφερε.
- Πρόεδρος: Έγινε κάτι που σας ανέβασε την ένταση;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Η αντίδραση της
- Πρόεδρος: Τι θα έπρεπε να κάνει;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Καλά έκανε. Εγώ περιγράφω τι έγινε. Ήταν τόσο θολωμένο το μυαλό μου. Με ρωτάτε τι προσπαθούσα να επιτύχω πιέζοντας το κεφάλι της γυναίκας μου με το μαξιλάρι και λέγοντας «μη ξαναχτυπήσεις τη μικρή».
- Πρόεδρος: Δεν καταλαβαίνατε τι θα προκαλέσετε με το μαξιλάρι; Αναφερθήκατε σε ένα πλάσμα που λατρεύατε σα να είναι παρούσα.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ακόμα τη λατρεύω. Ψάχνω να βρω λογική σε ένα σημείο που δεν υπάρχει.
- Πρόεδρος: Εκείνη τη στιγμή δε σκεφτήκατε τον έρωτα σας για την κοπέλα; Δεν είχατε περίστροφο. Είναι η γυναίκα των ονείρων σας.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δε σκέφτηκα κάτι με καθαρό μυαλό. Είχα μια έκρηξη χωρίς λογική.
- Πρόεδρος: Εσείς θεωρείτε ότι αυτά που μας είπατε είναι τόσο σοβαρά και τόσο σπουδαία για να οδηγηθεί ένας άνθρωπος στο έγκλημα;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Αυτό που λέω είναι αυτό που έγινε.
«Κατάλαβα ότι είναι νεκρή από τους σφυγμούς και από ότι ήταν ανοιχτά τα μάτια της. Είχε αιμάτωμα. Άρχισα να κλαίω. Να κινούμαι πάνω κάτω στο δωμάτιο. Ακολούθησαν χαοτικές στιγμές. Τραβάω τα μαλλιά μου. Κλαίω, περπατάω πάνω στο δωμάτιο. Είμαι σε πλήρη σύγχυση και διάλυση. Αυτό διαρκεί κάποια λεπτά. Η πρώτη κίνηση ήταν να κατέβω τρέχοντας κάτω να δω ότι η μικρή κοιμάται καλά στον καναπέ. Είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί. Έτρεξα ξανά επάνω γιατί δε μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι έγινε.
Τι προηγήθηκε και έφερε την ένταση
Όπως είπε ο κατηγορούμενος εκείνη την ημέρα γύρισαν σπίτι και άρχισαν να ετοιμάζουν το φαγητό της μικρής Λυδίας. Μπαίνοντας στο σπίτι όμως έπεσαν κάποια ρούχα που κρατούσε το ζευγάρι στα χέρια του, και εκείνη τη στιγμή η μικρή πήγε να πέσει. Ο Μπάμπης την έπιασε άγαρμπα για να μην πέσει και η μικρή άρχισε να κλαίει.
«Ήρθε η Κάρολαιν και μου λέει γιατί έκλαψε; Της λέω δεν έπεσε αλλά τρόμαξε»
«Όχι δώσε μου τη να την ηρεμήσω» μου είπε. «Αυτό ήταν το συμβάν. Μετά νευρίασε και μου λέει κάνε ότι νομίζεις εγώ πάω πάνω να κοιμηθώ»
- Πρόεδρος: Μέχρι εδώ εγώ δε βλέπω κάποια ιδιαίτερη ένταση δεν είναι σοβαρά τα πράγματα.
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ξέρω τι θα έρθει, τι ξέσπασμα έρχεται το γνώριζα. Αυτό το περιστατικό που σας περιγράψω μπορεί να έχει συμβεί άλλες 100 φορές. Κανονικά θα καθόμουν κάτω, θα ταϊζα τη μικρούλα και έπειτα από κάποια ώρα θα ηρεμούσε.
- Πρόεδρος: Εκείνο το βράδυ τι έγινε;
- Μαρτυρας: Ανέβηκε στο δωμάτιο. Άφησα λίγο χρόνο και μου έστειλε μήνυμα «you stupid». Μου έστειλε μετά δεύτερο μήνυμα «μη μου τη φέρεις πάνω, μη μου την αφήσεις το πρωί». Θεώρησα ότι μου έστειλε ένα μήνυμα να με πληγώσει.
- Πρόεδρος: Την είχε πειράξει που δεν της δώσατε το παιδί να το ηρεμήσει;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ναι. Την είχε νευριάσει. Θα έπρεπε στις 12 το βράδυ - τώρα που το σκέφτομαι βέβαια- να ζητήσω από συνάδελφο να με καλύψει και να μη πάω στη δουλειά.
Όπως είπε συνεχίζοντας την απολογία του, ανέβηκε κατά τις 12 μαζί με την μικρή για να κοιμηθούν όλοι μαζί αλλά εκείνη αρνήθηκε και τους είπε να φύγουν. «Το πρωί έχω πτήση» είπε.«Δεν με νοιάζει» φέρεται να τού είπε η Καρολάιν.
«Έπειτα ανέβηκα με τη μικρή άλλες δυο φορές. Και η χρονική απόσταση ήταν περίπου μισή με μια ώρα. Ανεβήκαμε και έβαλα τη μικρή στο κρεβάτι. Πήγα να ανέβω κι εγώ. Αυτό την εξόργισε. Ήξερα ότι δεν έχει περάσει ο θυμός αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να ανέβουμε. Άρχισε να μου φωνάζει «Σου είπα να μη τη φέρεις». Μου είπε βρισιές αλλά δεν έχουν σημασία» ανέφερε με την Πρόεδρο να ρωτά: «Δεν είχαν σημασία για εσάς οι βρισιές δηλαδή;»
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Για την ψυχολογία μου ναι, αλλά δε θέλω να μιλάω άσχημα. Αν ξέρατε πόσο σημαντικός άνθρωπος είναι για μένα. Μου φώναζε και έβρισε και πάνω στην ένταση της στιγμής αφού μου έχει πει φωναχτά «Δε με νοιάζει, παρτην από εδώ, Αϊ στο διάολο».
- Πρόεδρος: Τι διάρκεια είχε το επεισόδιο;
- Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Πέντε λεπτά. Μας είπε να φύγουμε και ότι δεν μας θέλει μαζί της.
- Ο Σωκράτης Φάμελλος κι επίσημα πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ: Οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει, το πρώτο μήνυμά του και το βιογραφικό του
- Πανικός σε γνωστό μπαρ στο Παγκράτι μετά από φωτιά: Έσπαγαν τα παράθυρα
- Τρόμος στην Τουρκία: Φωτιά σε κινητήρα αεροσκάφους κατά την προσγείωση - Βίντεο
- Γκλέτσος για τις μπαταρίες και τις ανεμογεννήτριες: «Έμαθε ο κόσμος από αυτό το viral λάθος»