Πέθανε η αγωνίστρια της Δημοκρατίας Ελένη Βούλγαρη – Γκολέμα – Η ζωή της ενέπνευσε την ταινία «Τα Πέτρινα Χρόνια» του Παντελή Βούλγαρη

Σε ηλικία 87 ετών έφυγε από τη ζωή η αγωνίστρια της Δημοκρατίας Ελένη Βούλγαρη – Γκολέμα. Η εκλιπούσα υπήρξε σύζυγος του επίσης αντιστασιακού Μπάμπη Γκολέμα. Με τη ζωή και τους αγώνες τους οι δύο τους ενέπνευσαν τον Παντελή Βούλγαρη να δημιουργήσει την ταινία «Τα πέτρινα χρόνια».

Γεννημένη το 1935 στο χωριό Φιλιαδώνα (Χιλιαδού) Δομοκού Φθιώτιδας σε αγωνιστική οικογένεια, η Ελένη Γκολέμα πέρασε τα πρώτα σχολικά της χρόνια με βιβλία που είχαν σταλεί από το ΕΑΜ ενώ, από νωρίς εντάχθηκε στα Αετόπουλα. Ο πατέρας της, δάσκαλος του χωριού, απολύθηκε από τη δικτατορία του Μεταξά ως κομμουνιστής και το ’36 φυλακίστηκε στην Ακροναυπλία ενώ εκτελέστηκε, το 1942, στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά. Στην πρώτη γραμμή του αγώνα ήταν και η μητέρα της ενώ οι αδερφές της ήταν μέλη της ΕΠΟΝ.

Το 1947, μετά τη σύλληψη της μητέρας της και της ένταξης των αδερφών της στον ΔΣΕ, η ίδια βρέθηκε να μεγαλώνει στην Αθήνα με τη θεία της, όπου και συνέχισε τη δράση της, βοηθώντας την παράνομη δουλειά του Κόμματος. Τελείωσε το γυμνάσιο το 1954, όταν και έγινε μέλος του ΚΚΕ στη Λάρισα. Εκεί γνωρίστηκε με τον σύντροφό της, Μπάμπη Γκολέμα. Η σχέση τους άντεξε στις διώξεις και τις πρόσθετες δυσκολίες που έφερε η σύλληψη του Μπάμπη τον Αύγουστο του 1954, ο οποίος βασανίστηκε από την Ασφάλεια χωρίς να υποκύψει και μετά από 3,5 χρόνια υπόδικος καταδικάστηκε με τον νόμο 375 «περί κατασκοπείας». Η ίδια διέφυγε τη σύλληψη, αλλά επικηρύχτηκε με το ποσό των 30.000 δραχμών. Παρέμεινε κρυμμένη για 6 μήνες και στη συνέχεια μπήκε στην ενεργό παράνομη δράση από το 1954-1966 διακινώντας τον παράνομο «Ριζοσπάστη» και άλλα έντυπα.

Γέννησε το πρώτο της παιδί στις φυλακές Αβέρωφ

Το 1966 συνελήφθη ενώ ήταν ήδη έγκυος. Γέννησε το πρώτο τους παιδί, αρχές του 1967, μέσα στις φυλακές Αβέρωφ, όπου και το μεγάλωσε μαζί με τις συγκρατούμενές της μέχρι τα 3 του χρόνια. Όταν έγινε το πραξικόπημα του 1967 το μωρό της ήταν μόλις 2 μηνών. «Ήταν αποφασισμένη για όλα», όπως έλεγε. Η έγνοια της για τον μικρό γιο της την οδήγησε να αναζητήσει τη μάνα της η οποία όμως είχε συλληφθεί και εξοριστεί στη Γυάρο. Λίγο αργότερα συλλαμβάνεται και ο άντρας της, ο σύντροφος Μπάμπης Γκολέμας. Ο γάμος της Ελένης και του Μπάμπη έγινε αργότερα στις Φυλακές Αβέρωφ το 1970.

Μέσα στη φυλακή μαζί με τις συγκρατούμενές της έδωσαν αγώνα για τους όρους κράτησης και σίτισης, οργάνωσαν τη μόρφωσή τους. Η  Ελένη αποφυλακίστηκε τον Σεπτέμβρη του 1973, μετά από 7,5 χρόνια. Συνέβαλε στην ανασυγκρότηση των παράνομων Οργανώσεων. Ήταν τακτικό μέλος της πρώτης Επιτροπής Πόλης της Αθήνας. Στη συνέχεια για ένα χρόνο ήταν γραμματέας στις βόρειες συνοικίες, ενώ εργάστηκε στη Γυναικεία Επιτροπή της Επιτροπής Πόλης της Αθήνας, στον συνδικαλιστικό τομέα του Ιματισμού και Κλωστοϋφαντουργίας, στην Εργατική Αχτίδα.