Οι άθλοι των Ελλήνων που πολέμησαν ηρωικά και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους με το εθνόσημο της Αυστραλίας

Πέρασαν 104 χρόνια από το τέλος του Α παγκοσμίου πολέμου (28 Ιουλίου 1914 ως τις 11 Νοεμβρίου 1918). Υπολογίζεται πως περίπου 40 εκατομμύρια πολίτες και στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Στην ουσία ήταν μία μεγάλη ενδοευρωπαϊκή διένεξη με τα κύρια μέτωπα στη Γηραιά Ήπειρο, η επέκτασή της ωστόσο και στην περιφέρεια, με ενεργό συμμετοχή αποικιακών στρατευμάτων και με την εμπλοκή των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας προσέδωσαν τελικά την έννοια του παγκοσμίου πολέμου.

Από το 1919 στην Αυστραλία, και στις χώρες της Κοινοπολιτείας, κρατείται ενός λεπτού σιγή για το τέλος του πολέμου αλλα και για τη μνήμη των ανδρών και των γυναικών που χάθηκαν.

80 Έλληνες με το εθνόσημο της Αυστραλίας

Σύμφωνα με το άθρο της greekherald.com από την Αυστραλία, 330.000 στρατιώτες υπηρέτησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι 60.000 από αυτούς δεν επέστρεψαν ποτέ στην πατρίδα τους. Μόνο από τη Βικτώρια 89.000 στρατιώτες υπηρέτησαν στον πόλεμο και οι 19.000 από αυτούς χάθηκαν στις μάχες. Μεταξύ των Αυστραλών στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν τουλάχιστον 80 Έλληνες που υπηρέτησαν στις Αυστραλιανές Αυτοκρατορικές Δυνάμεις. Οι 55 από αυτούς μάλιστα είχαν γεννηθεί στην Ελλάδα.

Ο Κάσος έδρασε στη Γαλλία

Μερικοί από αυτούς τους ηρωικούς άνδρες ήταν μόλις 18 ετών, όπως ο Dean Casos (Διονύσιος Κάσος) που γεννήθηκε το 1898 στο Χάμιλτον της Βικτώριας, στρατολογήθηκε τον Οκτώβριο του 1916 και υπηρέτησε στη Γαλλία το 1917.

Πατέρας και γιοι όλοι στη μάχη

Ο Θωμάς Κρόκος γεννήθηκε στη Βικτώρια το 1874 και μαζί με τους δύο γιους του, τον Χάρι και τον Αλέξανδρο υπηρέτησαν. Επίσης από την οικογένεια του Φρανκ Μανούσου που γεννήθηκε το 1880, δύο γιοι, ο Λεωνίδας και ο Γκόρντον, γεννημένοι στη Νέα Νότια Ουαλία υπηρέτησαν επίσης. Ο Λεωνίδας σκοτώθηκε στο Ποζιέρ της Γαλλίας τον Ιούλιο του 1916. Αδέρφια από την οικογένεια της Ζούλας (Ζουλάνος), ο 18χρονος Τζούλιους και ο 24χρονος Γέρος Ρούμπεν από τη Βικτώρια. Ο Ρούμπεν σκοτώθηκε σε μάχη στο Βέλγιο τον Αύγουστο του 1917. Από την οικογένεια Βαφειόπουλου υπηρετούσαν επίσης δύο άνδρες, ο 20χρονος Γιάννης και 21χρονος Γιώργος.

Τέσσερις αγωνίστηκαν και στον Β παγκόσμιο

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι τέσσερις στρατιώτες από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησαν επίσης στις Αυστραλιανές Δυνάμεις και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πρόκειται για τον Κωνσταντίνο Αρώνη, τον Διονύσιο Κάσο, τον Χάρης Κρόκο και τον Μικ Γκουνέλλας.

Ο Αρώνης τιμήθηκε για τη διάσωση Βρετανών

Ο Αρώνης υπηρέτησε στην Ελληνική Εκστρατεία στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. στις Αυστραλιανές Δυνάμεις και έλαβε το Μετάλλιο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας για τη διάσωση πολλών Βρετανών Στρατιωτών.

Η απίστευτη ιστορία του Ροδάκη

Ο Νικόλαος Ροδάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1880 και κατατάχθηκε στο Warrnambool της Βικτώριας σε ηλικία 36 ετών. Το 1916, αποβιβάστηκε στη Γαλλία με τη μονάδα του, το 14ο Τάγμα Πολυβόλων και υπήρετησε στο Αμερικανικό 105ο Τάγμα Πεζικού των Ηνωμένων Πολιτειών (27th Division), όπου οι Αμερικανοί υπέστησαν πολλές απώλειες με τον Ροδάκη να διασώζει πολλούς Αμερικανούς στρατιώτες.

Ο Λοχίας Νικόλαος Ροδάκης έλαβε το Στρατιωτικό Μετάλλιο στο Βέλγιο τον Σεπτέμβριο του 1917 και τον Σταυρό Διακεκριμένων Υπηρεσιών των ΗΠΑ τον Σεπτέμβριο του 1918 στη Γαλλία για την γενναιότητα του.

Ο Ροδάκης ήταν συνδεδεμένος με έναν λόχο πολυβόλων του 105ου Τάγματος Πεζικού της 27ης Μεραρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών και καθώς οι Σύμμαχοι προχωρούσαν κατά της γραμμής Χίντενμπουργκ, οι αμερικανικές μονάδες υπέστησαν μεγάλες απώλειες.

Τους έσωσε μέσα στο σκοτάδι

Η Διμοιρία των Αμερικανών που είχε αποσπατεί ο Ροδάκης, αποκόπηκε κάτω από σφοδρά πυρά, αλλά κατάφερε να σώσει έναν αξιωματικό, ένα πολυβόλο και πυρομαχικά από ένα κατεστραμένο τανκ. Υπερασπίστηκε τη θέση του για αρκετές ώρες και τελικά όταν έπεσε το σκοτάδι επέστρεψε στη βάση του μαζεύοντας από το δρόμο τραυματίες συμμάχους τους οποίους μετέφερε σε ασφαλές μέρος.

Λέγεται ότι ήταν ο πρώτος Αυστραλός στρατιώτης που έλαβε αυτή την εξαιρετική τιμή. Ο Ροδάκης επέστρεψε στην Αυστραλία στις 2 Αυγούστου 1919.

Τραυματίστηκε τρεις φορές

Η ιστορία του Παντελή Κοσοποδιώτη που γεννήθηκε στην Πάτρα, Ελλάδα το 1891, κατατάχθηκε στο Κάρλτον της Βικτώριας τον Σεπτέμβριο του 1915, σε ηλικία 24 ετών, και υπηρέτησε στην 8η Ταξιαρχία Πεδίου Πυροβολικού.

Ο Παντελής τραυματίστηκε τρεις φορές σε σφοδρές μάχε που έγιναν στη Γαλλία. Τον Μάιο του 1917 τραυματίστηκε στο κεφάλι και τον Ιούνιο του 1917 τραυματίστηκε δύο φορές στο πόδι. Τον Μάρτιο του 1918, επέστρεψε στην Αγγλία όπου εισήχθη στο νοσοκομείο και το 1918 επέστρεψε στην Αυστραλία.

Βρήκε τον αδελφό του στη Λεγεώνα των Ξένων

Μια άλλη ιστορία αφορά στον Πέτρο Ράδο που όταν έφυγε από την Ελλάδα με τα άλλα δύο αδέρφια του την πρώτη δεκαετία του αιώνα. Ο ένας αδερφός του πήγε στις ΗΠΑ και ο άλλος δεν ακούστηκε ποτέ κάτι για την τύχη του. Ο Πέτρος πήγε στην Αυστραλία και πολιτογραφήθηκε το 1913. Αφού εντάχθηκε στον Αυστραλιανό Στρατό, στάλθηκε να υπηρετήσει στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στη Γαλλία. Ένα βράδυ στη Γαλλία, του γνώρισαν κάποιους Έλληνες στρατιώτες που υπηρετούσαν τόσο στις Αυστραλιανές Δυνάμεις όσο και στις Συμμαχικές Δυνάμεις.

Ένας από αυτούς τους στρατιώτες, ένας Γάλλος αξιωματικός, στο παρελθόν αξιωματικός της Γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων, αποδείχθηκε ότι ήταν ο εξαφανισμένος αδελφός του.

Μίλησαν για μία νύχτα και χάθηκαν

Πέρασαν όλη τη νύχτα μιλώντας και πιάνοντας τη διαφορά και χώρισαν την παρέα το πρωί. Δεν συναντήθηκαν ξανά και δεν ήρθαν ποτέ στο φως περισσότερες πληροφορίες για το τι συνέβη στον αδελφό του.

Συνολικά, 10 Έλληνες Αυστραλοί στις Αυστραλιανές Δυνάμεις σκοτώθηκαν στις μάχες στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και 28 τραυματίστηκαν στη μάχη.

Ο Έλληνας που έπεσε στη μάχη της Καλλίπολης

Δώδεκα Έλληνες υπηρέτησαν στην περίφημη μάχης της Καλλίπολη, ο Πίτερ Ράδος ήταν ο μόνος που πέθανε στην Καλλίπολη σε ηλικία 23 ετών. Ο Πέτρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1891.

Κατατάχθηκε στη Νέα Νότια Ουαλία στις 18 Αυγούστου 1914 και υπηρέτησε με το 3ο Τάγμα 1ο Αυστραλιανό Πεζικό Ταξιαρχία. 

Τους ήρωες τιμά η κοινότητων των ομογενών στην Αυστραλία ενόψει της επετείου από τη λήξη του Α παγκοσμίου πολέμου.