Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ: Η δικαστική διαμάχη για το Μον Ρεπό - «Σάρωσαν το σπίτι και φόρτωσαν τα πάντα σε κοντέινερ»

Ιστορίες από παλιά επανέρχονται στην  επικαιρότητα μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ, το βράδυ της Τρίτης, ενώ μεγάλη συζήτηση γίνεται για τις διεκδικήσεις της πρώην βασιλικής οικογένειας από το Δημόσιο.

Σημειώνεται ότι ο Γλύξμπουργκ διεκδίκησε τη λεγόμενη βασιλική περιουσία και το 1991 συμφώνησε με την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να μεταφέρει με κοντέινερ όλη την κινητή περιουσία που ήθελε από το Τατόι. Η κίνηση αυτή προκάλεσε κατακραυγή. Στο στόχαστρό του βρέθηκαν τα παλάτια Τατοΐου, τα ανάκτορα του Μον Ρεπό στην Κέρκυρα καθώς και εκτάσεις στο Μονοδένδρι Λάρισας.

Το Μον Ρεπό, μετά την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα παραχωρήθηκε στον βασιλιά Γεώργιο και έως το 1967 παρέμεινε στη βασιλική οικογένεια, που το χρησιμοποιούσε ως θερινά ανάκτορα. Έκτοτε ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη για την κυριότητά του, καθώς οι βασιλικοί απόγονοι το διεκδίκησαν ως προσωπική περιουσία, κάτι που τελικά απέρριψαν τα ελληνικά δικαστήρια, παραχωρώντας το Μον Ρεπό στο Δήμο της Κέρκυρας. Σήμερα το παλάτι στεγάζει το Μουσείο της Παλαιόπολης.

Ο δικηγόρος Γιώργος Καλούδης, ο οποίος γνωρίζει από πρώτο χέρι τον αγώνα που έδωσε ο δήμος της Κέρκυρας για τον Μον Ρεπό μίλησε το πρωί της Πέμπτης στο OPEN και ανέλυσε την κατάσταση.

Λεηλασίες - Έκοψαν με σουγιάδες τους πίνακες 

«Αυτό που μας έκανε εντύπωση όταν αποκαταστήσαμε τη δημόσια χρήση ήταν πως βρήκαμε μια λεηλατημένη έπαυλη. Μέχρι και οι πίνακες ήταν κομμένοι και είχαν μείνει μόνο οι κορνίζες. Με σουγιάδες είχαν κόψει τα καναβάτσα από τους πίνακες. Η εικόνα αυτή δεν ταιριάζει στην αρχοντιά, στη βασιλικότητα που πρέπει να έχει μια βασιλική οικογένεια. Σάρωσαν το σπίτι και φόρτωσαν τα υπάρχοντα σε κοντέινερ», ανέφερε.

Ερωτώμενος για το ποιος μπήκε να πάρει τα υπάρχοντα και άφησε πίσω του μια τέτοια εικόνα λεηλασίας, ο δικηγόρος απαντά «προφανώς οι ίδιοι. Εμείς μπήκαμε στην έπαυλη του 1994, τα κοντέινερ με τα πράγματα έφυγαν το 1990».

«Είχαν πάρει τα πάντα, έμειναν μέσα μερικές εφημερίδες, κάποια έγγραφα, μια μικρή αλληλογραφία και κάποια έπιπλα. Σημειώστε πως το κτίριο αυτό χτίστηκε με χρήματα του ελληνικού λαού την περίοδο 1825-1827. Πληρώθηκαν από την Ιόνιο Βουλή και ήταν η θερινή κατοικία του Άγγλου αρμοστή των Ιονίων Νήσων Φρέντερικ Άνταμ».

Λέγεται πως το Μον Ρεπό ήταν δώρο του αρμοστή προς την αγαπημένη του γυναίκα, την Κερκυραία Νίνα Παλατιανού.

Ο κ. Καλούδης περιγράφει επίσης πως για να αποκλείσουν την κοινή χρήση του δήμου Κερκυραίων, το πρωί από το δήμο άνοιγαν την πύλη και το βράδυ οι άνθρωποι του Γλύξμπουργκ πήγαιναν την νύχτα με σιδηρουργούς και έβαζαν μπάρες! «Ήταν μεγάλος ο αγώνας», λέει ο ίδιος.

Η δικαστική διαμάχη και η τεράστια αποζημίωση 

Σημειώνεται πως το κτίριο το 1864 παραχωρήθηκε στη βασιλική οικογένεια για χρήση και στην πορεία έγινε η οικειοποίησή του το 1965.

Υπήρξε  νόμος της τότε κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη ο οποίος αναγνώριζε την περιουσία του τέως βασιλιά και του επέτρεπε να πάρει την κινητή του περιουσία. Εκείνη μάλιστα την εποχή αποκαλούσαν αρπαγή τα όσα πήρε ο Γλύξμπουργκ και στο Τατόι. Η περιπέτεια ήταν μεγάλη καθώς μετά αυτός ο νόμος καταργήθηκε από την κυβέρνηση Παπανδρέου και άρχισε η δικαστική διαμάχη που έφτασε μέχρι και την περίοδο Σημίτη.

«Ο Γλύξμπουγκ προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κάνοντας ασφαλιστικά μέτρα στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Κέρκυρας. Απορρίφθηκε η αίτησή του, έκανε έφεση, η υπόθεση εκδικάζεται στον εισαγγελέα Εφετών Κέρκυρας και έφτασε μέχρι και τον Άρειο Πάγο. Ο “κόκκινος πρόεδρος” δικαίωσε τον Γλύξμπουργκ. Έπειτα, έγινε δίκη στο Συμβούλιο Επικρατείας, όπου δικαιώθηκε ο δήμος Κέρκυρας. Για να λυθεί το ζήτημα προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο που έκρινε πως ο νόμος του Παπανδρέου ήταν συνταγματικός. Ο Γλύξμπουργκ κατέφυγε στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο που του αξίωσε αποζημίωση».

Ο κ. Καλούδης καταλήγει λέγοντας πως «εγώ πιστεύω πως υπήρξε συμφωνία Γλύξμπουργκ- Σημίτη και επέλεξαν να το κλείσουν το θέμα έτσι».

Σημειώνεται πως το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιδίκασε στον Γλύξμπουργκ το ποσό των 4,6 δισ. δραχμών (13,7 εκατ. ευρώ) ως αποζημίωση για τη λεγόμενη βασιλική περιουσία. Με την προσφυγή του, ο ίδιος ζητούσε από το ελληνικό δημόσιο περίπου 180 δισεκατομμύρια δραχμές.

Σε δηλώσεις του ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης τόνισε ότι με την απόφαση αυτή μπήκε οριστικά τέλος στις απαιτήσεις του τέως βασιλιά έναντι των Ελλήνων .

ΌΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Εν μέσω πυρών η κυβέρνηση για τις παρακολουθήσεις: Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για τη γνωμοδότηση Ντογιάκου
• Έκρηξη σε σύνδεσμο φιλάθλων στο Μαρούσι - Τι αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες
• Δυναστεία των Γλύξμπουργκ: Ανθελληνισμός, αίμα, ταπεινωτικές ήττες, προδοσίες, καταστροφές και αθλιότητες
• Δεν έχουν τέλος τα προβλήματα με τους δασικούς χάρτες: Τι συνέβη με τις περιοχές που έπληξε η μεγάλη φωτιά του 2021
• ΤΧΣ: Οι 3 σταθμοί στο σχέδιο εξόδου από τις τράπεζες - Με premium η αυτόκλητη προσφορά