Tρεις µαθητές δίνουν ζωή στα Αντικύθηρα

Ένα δηµοτικό σχολείο σε ένα από τα πιο άγρια και αποµονωµένα νησιά της χώρας, τα Αντικύθηρα, ξανανοίγει σε λίγες ηµέρες, έπειτα από 24 ολόκληρα χρόνια που παρέµενε κλειστό ελλείψει µαθητών.

Ολόκληρος ο µηχανισµός του υπουργείου Παιδείας και οι λιγοστοί κάτοικοι του νησιού έχουν κινητοποιηθεί τις τελευταίες ηµέρες προκειµένου να προετοιµάσουν το σχολείο, ώστε να υποδεχθεί τους τρεις -ενδεχοµένως τέσσερις- νέους µαθητές του και τη δασκάλα που προθυµοποιήθηκε να αποσπαστεί καταχείµωνο σε αυτόν τον βράχο µέσα στο πέλαγος για να ξαναδώσει ζωή στο δυσπρόσιτο νησί.

Εάν εξαιρέσει κανείς τις αρχαιολογικές ανασκαφές της οµάδας του αρχαιολόγου Αρη Τσαραβόπουλου, που δίνουν κάποια ζωντάνια τα καλοκαίρια, τα Αντικύθηρα, παρά την πλούσια ιστορία τους, σήµερα αντιµετωπίζουν την εγκατάλειψη. Πριν από περίπου 20 χρόνια είχαν σχεδόν 150 κατοίκους, ενώ η απογραφή του 2001 έδειξε µόλις 45 – οι οποίοι αυξάνονται σε 300-400 κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Σήµερα οι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους δεκαπέντε, όµως από χθες ο πληθυσµός αυξήθηκε κατά πέντε, µε την οικογένεια του φωτορεπόρτερ ∆ιονύση Ανδρόνικου.

Ο 44χρονος φωτορεπόρτερ µίλησε στο «Έθνος» µέσα από το πλοίο µε το οποίο ταξίδεψε χθες προς το νησί, το οποίο συνδέεται µεν µε Πειραιά, Γύθειο, Κύθηρα, Νεάπολη Λακωνίας και Καστέλι Κισσάµου Κρήτης, όµως τον χειµώνα τα περισσότερα δροµολόγια διακόπτονται και συχνά οι κάτοικοι ζουν αποµονωµένοι για ηµέρες. «Εχουµε τρία παιδιά που πηγαίνουν Α’, Γ’ και Ε’ ∆ηµοτικού.

Τα προηγούµενα καλοκαίρια τα παιδιά είχαν ενθουσιαστεί µε τις διακοπές στα Αντικύθηρα, από τα οποία καταγόµαστε. Η σύζυγός µου είχε πάει εκεί σχολείο, ενώ διατηρεί ένα υποτυπώδες καφενείο - ταβέρνα - µίνι µάρκετ που λειτουργούσε µόνο το καλοκαίρι. Εδώ και τρία χρόνια λοιπόν σκεφτόµασταν να αφήσουµε την Αθήνα και να εγκατασταθούµε µόνιµα στο νησί. Το συζητήσαµε µε τα παιδιά πρώτα απ’ όλα κι εκείνα έδειξαν ενθουσιασµό. Τις τελευταίες ηµέρες µάλιστα δεν µπορούσαν να περιµένουν πότε θα φύγουµε! ∆εν τα νοιάζει που δεν θα έχουν άλλα παιδιά, αφού οι δεσµοί µας µε την Αθήνα δεν θα διακοπούν εντελώς. Έτσι πήραµε την τελική απόφαση να ξαναδώσουµε ζωή στον τόπο µας και κυρίως µια ποιότητα ζωής στα παιδιά µας που δεν υπάρχει στην Αθήνα. Γνωρίζουµε ότι τον χειµώνα η ζωή εκεί δεν είναι εύκολη, όµως έχουµε πολύ καλή διάθεση, µεγάλο κέφι και όλα θα πάνε καλά. Το µυστικό για να ζεις σε τέτοια µέρη είναι η αυτάρκεια, να έχεις δηλαδή προνοήσει για φαγητό και ενέργεια, καθώς το νησί συχνά αποκλείεται για µέρες» λέει ο ∆. Ανδρόνικος.

Στα γειτονικά Κύθηρα, το «Έθνος» εντόπισε τη δασκάλα που περιµένει να εγκριθεί η απόσπασή της και να βρεθεί σπίτι ώστε να κατοικήσει µε µέριµνα του δήµου. Η Αλεξάνδρα ∆ηµοπούλου, η οποία διδάσκει τώρα στο ∆ηµοτικό Σχολείο της Χώρας Καρβουνάδων, επίσης περιµένει µε χαρά την απόσπασή της, καθώς δεν ανήκει στους εκπαιδευτικούς που πάνε µε βαριά καρδιά σε δυσπρόσιτα σχολεία.

«Η µοναξιά σε τέτοια µέρη αντιµετωπίζεται µε τη χαρά να διδάσκεις τα παιδιά και µαθαίνοντας να κάνεις καλή παρέα µε τον εαυτό σου» αναφέρει η νεαρή δασκάλα από το Αγρίνιο και εξηγεί: «Τώρα διδάσκω σε ένα σχολείο µε περίπου 70 µαθητές, όµως για µένα δεν είναι άγνωστο θέµα η τοποθέτηση σε µικρό σχολείο, καθώς µε δική µου θέληση έχω υπηρετήσει για τρία χρόνια στην Ανάφη, όπου το σχολείο είχε πέντε µαθητές. Βλέπω τα δυσπρόσιτα σχολεία σαν πρόκληση στο επάγγελµα του εκπαιδευτικού. Η εµπειρία µου στη διδασκαλία ξεκίνησε σε ιδιωτικό σχολείο, όµως λόγω της κρίσης αναγκάστηκα να φύγω. Στο δηµόσιο σχολείο συνειδητοποίησα πόσο µεγάλο λειτούργηµα είναι η δουλειά µας. Αν αποφεύγουµε τα δυσπρόσιτα µέρη, τι θα κάνουν τα παιδιά; Εγώ το θέλω και το αποζητώ. Θα πάρω µαζί µου µουσικές, βιβλία, παζλ και τη φωτογραφική µηχανή µου και θα περάσω έναν όµορφο χειµώνα στα Αντικύθηρα, διδάσκοντας αυτά τα τρία παιδάκια» - τα οποία ενδεχοµένως να γίνουν τέσσερα, καθώς µόλις έγινε γνωστό ότι θα ξανανοίξει το σχολείο, ακόµα µία οικογένεια µε παιδάκι ενδιαφέρθηκε να εγκατασταθεί στο νησί!

Ενθουσιασµένα τα παιδιά

Όπως λέει στο «Έθνος» ο ∆ηµήτρης Κουτραφούρης από τα Κύθηρα, ο οποίος ανέδειξε πρώτος το θέµα στην ιστοσελίδα dragoneraleft, «σε µια εποχή που ακούµε συνέχεια για περικοπές, συρρικνώσεις και συγχωνεύσεις, επιτέλους µια είδηση που µας κάνει να ατενίζουµε µε κάποια αισιοδοξία το µέλλον: το ∆ηµοτικό Σχολείο των Αντικυθήρων που είχε κλείσει -ελλείψει µαθητών- το 1994 και τα τελευταία 18 χρόνια έδινε στέγη στην ανασκαφική οµάδα Τσαραβόπουλου, ανοίγει ξανά τις πόρτες του για να υποδεχθεί τέσσερις µαθητές και τη δασκάλα τους».