Ελλάδα|10.02.2023 12:44

Βασιλάκης στο ethnos.gr: «Έτσι ανακαλύψαμε το φονικό ρήγμα στην Τουρκία» - Η σημασία της ανακάλυψης και όσα παρατήρησαν οι ειδικοί

Ρωμανός Κοντογιαννίδης
Σετ φωτογραφιών, σύρετε προς τα αριστερά
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press
Associated Press

Φεύγοντας από τις κατεστραμμένες πόλεις και τα σημεία του ανείπωτου δράματος και χρησιμοποιώντας παλαιότερους χάρτες και δορυφορικές εικόνες, η ελληνική επιστημονική αποστολή, με επικεφαλής τον καθηγητή Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και πρόεδρο του ΟΑΣΠ, Ευθύμιο Λέκκα, άρχισε να αναζητεί το ρήγμα που προκάλεσε τον ασύλληπτο σεισμό τα ξημερώματα της 6ης Φεβρουαρίου, στην Τουρκία.

Όπως λέει στο ethnos.gr ο αναπληρωτής καθηγητής Τηλεανίχνευσης και Μορφοτεκτονικής του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ, Μανώλης Βασιλάκης, ο οποίος είναι μέλος της ελληνικής επιστημονικής αποστολής στην Τουρκία, κινούμενοι από χωριό σε χωριό, έξω από την πόλη Nurdagi, το μάτι τους «κύλισε» σε ένα γεωλογικό στίγμα, στις παρυφές ενός βουνού.

Παρατήρησαν επιφανειακές αυλακώσεις, τις οποίες δημιούργησαν πετρώματα που ολίσθαιναν. Αυτές οι κινήσεις δημιουργούν σεισμικές διαρρήξεις, δηλαδή ανοίγματα, χάσματα και καθιζήσεις στο έδαφος. Η ελληνική επιστημονική ομάδα θεώρησε ότι πιθανότατα επρόκειτο για το ρήγμα που προκάλεσε τον τεράστιο σεισμό και σιγουρεύτηκε, όταν πλησίασε στο σημείο και άρχισε να το μελετάει.

«Είδαμε στην επιφάνεια το ίχνος του αίτιου του σεισμού. Το αίτιο είναι ένα ρήγμα και το επίκεντρο του σεισμού είναι το σημείο που τρίβονται οι πλάκες. Τα καταστροφικά αποτελέσματα ενός σεισμού δημιουργούνται από τα σεισμικά κύματα που ταλανίζουν τα κτίρια», λέει στο ethnos.gr ο κ. Βασιλάκης.

Κατά τον ίδιο, δεν είναι εύκολη υπόθεση η ανακάλυψη ενός ρήγματος και το επιτυχές αποτέλεσμά της συνήθως έχει να κάνει και με την εμπειρία μιας επιστημονικής ομάδας.

«Δεν είναι πάντοτε εύκολο να βρεις το ρήγμα που αποτελεί το αίτιο ενός σεισμού. Δεν μπορείς να έχεις πάντοτε επιτυχία στην προσπάθειά σου, αλλά ο επιμένων νικά. Για να βρεις ένα ρήγμα που προκάλεσε σεισμό, εξαρτάται και από την εμπειρία που έχει κάποιος. Και εμείς στην Ελλάδα έχουμε πολύ μεγάλη εμπειρία, διότι έχουμε και πολλά ρήγματα. Είχαμε, όμως και πολύ καλούς δασκάλους, οι οποίοι μας προέτρεπαν να βγαίνουμε στην ύπαιθρο και να ερευνούμε», τονίζει ο κ. Βασιλάκης.

Το σημείο του ρήγματος

Η σημασία της ανακάλυψης του ρήγματος

Κατά τον αναπληρωτή καθηγητή Τηλεανίχνευσης και Μορφοτεκτονικής, είναι πολύ μεγάλη η σημασία της ανακάλυψης ρήγματος για την επιστήμη. Βοηθάει να αντιληφθούν οι επιστήμονες, μετά από μετρήσεις και έρευνα, για το πόσο ενεργό είναι, το μέγιστο μέγεθος του σεισμού που μπορεί να δώσει, πόσο μεγάλη περιοχή μπορεί να επηρεάσει κτλ.

«Το συγκεκριμένο ρήγμα φαίνεται ότι έδωσε το μέγιστο δυνατό σεισμό που μπορούσε να προκαλέσει. Η ανακάλυψη της επιφανειακής εμφάνισης ενός ρήγματος έχει μεγάλη επιστημονική χρησιμότητα. Έχει μεγάλη σημασία να το μελετήσουμε και να δούμε, για παράδειγμα, το μέγιστο μέγεθος των σεισμών που μπορεί να δώσει. Το φωτογραφίσαμε, θα το μετρήσουμε και θα το μελετήσουμε και στη συνέχεια θα προχωρήσουμε σε επιστημονικές δημοσιεύσεις. Η ανακάλυψη του ρήγματος θα βοηθήσει, επίσης, να δούμε τον ρυθμό ολίσθησης αλλά και πόσα μιλιμέτρ είναι το ίχνος», λέει στο ethnos.gr ο αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ.    

Εκτός από τους Ευθύμη Λέκκα και Μανώλη Βασιλάκη, η ελληνική επιστημονική αποστολή αποτελείται από τους Παναγιώτη Καρύδη, Σπύρο Μαρούλη και Γιάννη Αργυρόπουλο.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του κ. Λέκκα, «το ρήγμα εμφανίζεται σε μήκος εκατοντάδων μέτρων στην επιφάνεια και τέμνει αλλουβιακούς σχηματισμούς μέσα στο τεκτονικό βύθισμα (pull-apart basin), στο οποίο αναπτύσσεται ένα επίπεδο οροπέδιο … Ο τύπος του ρήγματος, που είναι οριζόντιας ολίσθησης και παρουσιάζει μετακίνηση της τάξης των 5 μέτρων στην περιοχή, δημιουργεί ιδιότυπες ζημιές στα κτίρια, αντίστοιχες με αυτές που είχαν παρατηρηθεί στον σεισμό του Izmit, το 1999».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΤουρκίασεισμόςεπιστήμονεςΑφιέρωμα αντισεισμική προστασία