Το τελευταίο καρέ: Ο φωτορεπόρτερ Γιάννης Μπεχράκης δεν είναι πια εδώ

Δεν ήταν απλώς φωτογράφος.

Ήταν ρεπορτέρ που κέρδισε Πούλιτζερ, ήταν φωτορεπόρτερ, και βρέθηκε μπροστά σε κάποιες από τις πιο σημαντικές στιγμές της ανθρωπότητας.

Σήκωσε το «όπλο» του, πάτησε κλικ, αιχμαλώτισε αυτά τα καρέ στο διάφραγμα της μηχανής του και έκανε τον κόσμο πιο ενημερωμένο, πιο ψαγμένο.

Οι φωτογραφίες του είχαν μοναδικά κάδρα, είχαν την αξεπέραστη ματιά του.

Αυτή δεν θα την πάρει ποτέ ο θάνατος, ο καρκίνος τον λύγισε εδώ, στη φθαρτή ζωή, ο Γιάννης φτιάχτηκε για την αιωνιότητα της συλλογικής μνήμης. Το ημερολόγιο έδειχνε 2 Μαρτίου 2019 και ήδη είχε συμπληρώσει έναν χρόνο που πάλευε με τη νόσο.

Ένα τυπικό βιογραφικό μπορεί να σημειώσει ότι ο Γιάννης Μπεχράκης ήταν Έλληνας φωτορεπόρτερ και επικεφαλής του φωτογραφικού τμήματος (chief Photographer) του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters στην Ελλάδα.

Είναι απόλυτα ακριβές, αλλά δεν μπορεί να περιγράψει την εμπειρία που κουβαλούσε στα μάτια του αυτός ο δικός μας άνθρωπος, ο συνεργάτης μας.

Ο ξεχωριστός συνάδελφός μας, στη διάρκεια της γεμάτης καριέρας του είχε καλύψει πολέμους σε διάφορα μέρη του κόσμου, καθώς και μεγάλα πολιτικά και αθλητικά γεγονότα. Για τη δουλειά του είχε βραβευτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Γεννήθηκε το 1960 στην Αθήνα. Σπούδασε φωτογραφία στο Athens School of Arts and Technology και στο Πανεπιστήμιο Μίντλσεξ (Middlesex University) στο Λονδίνο.

Εργάστηκε ως φωτογράφος στην Αθήνα τη διετία 1985-86. Το 1988 ξεκίνησε να δουλεύει για το Reuters στην Αθήνα. Η πρώτη του δουλειά στο εξωτερικό ήταν η κάλυψη της κρίσης στη Λιβύη τον Ιανουάριο του 1989.

Κατάφερε με τον φακό του, ανάμεσα στα υπόλοιπα, να αποτυπώσει πολλά σημαντικά γεγονότα, με τελευταίο το προσφυγικό δράμα στο Αιγαίο. Γι’ αυτό, η εφημερίδα Guardian τον βράβευσε με τον τίτλο «Φωτογράφος της χρονιάς», επειδή ακριβώς κατάφερε να αποτυπώσει το Μεταναστευτικό στην πραγματική του διάσταση.

Ο Γιάννης Μπεχράκης, έχοντας μέσα του αίμα πρόσφυγα, δεν ήταν ένας απλός φωτογράφος-δημοσιογράφος, από τους σπουδαιότερους στον κόσμο, ήταν ένας επαγγελματίας που εργαζόταν με γνώμονα την ανθρωπιά.

Ήταν άνθρωπος γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος, χάριζε σε ανθρώπους πράγματα δικά του, τα υλικά ποτέ δεν τον απασχόλησαν, ενώ λάτρευε την κόρη και τη σύζυγό του.

Τους ευχόμαστε κουράγιο και να ξέρουν ότι τον Γιάννη μας δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ και μόνο για την ατάκα που είχε πει: «Μια φωτογραφία μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, να τον κάνει πιο δίκαιο».

Ένας Μπεχράκης μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο, να τον κάνει καλύτερο. Θα τον θυμόμαστε για τα ενσταντανέ που μας χάρισε και για την ανθρωπιά του...