«Ξεχείλισε» η συγκίνηση στην εκδήλωση για τον ήρωα του Πόντου, Συμεών Ανανιάδη

Στον Συμεών Ανανιάδη, τον μαθητή, αθλητή και ταμία του Ελληνικού Συλλόγου «Πόντος» του Κολεγίου «Ανατόλια» της Μερζιφούντας του Πόντου, ο οποίος απαγχονίσθηκε από τους κεμαλιστές σε νεαρή ηλικία τον Σεπτέμβριο του 1921, μετά τα κατ’ επίφασιν Δικαστήρια Ανεξαρτησίας της Αμάσεις, μαζί με άλλες προσωπικότητες του ποντιακού ελληνισμού, ήταν αφιερωμένη η γεμάτη συγκίνηση εκδήλωση που διοργάνωσαν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων (ΠΟΠΣ) και ο Σύλλογος Αποφοίτων Αμερικανικού Κολεγίου «Ανατόλια» της Θεσσαλονίκης, στο Βασιλικό Θέατρο της πόλης.

Το τελευταίο αποτελεί συνέχεια του κολεγίου της Μερζιφούντας και επαναλειτούργησε στη Θεσσαλονίκη μετά τον ξεριζωμό του ελληνισμού της καθ’ ημάς Ανατολής.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης οι ομιλητές σκιαγράφησαν την προσωπικότητα του Συμεών Ανανιάδη, μίλησαν για την τεράστια προσφορά του σχολείου της Μερζιφούντας στην παιδεία, στον αθλητισμό και εν γένει στον πολιτισμό του Πόντου και αναφέρθηκαν στα τραγικά γεγονότα με τη σύλληψη, τα βασανιστήρια και τον απαγχονισμό των επικεφαλής του εκπαιδευτικού ιδρύματος.

Συγκίνηση στην έναρξη

Η εκδήλωση ξεκίνησε σε έντονο κλίμα συγκίνησης, όταν ο γνωστός Πόντιος δρομέας Γιώργος Ζαχαριάδης, μούσκεμα από την έντονη βροχόπτωση, έφερε τη σημαία του Πόντου στην αίθουσα του Βασιλικού Θεάτρου. Την παρέδωσε στην ομάδα μπάσκετ του Συλλόγου Αποφοίτων Αμερικανικού Κολεγίου «Ανατόλια», οι οποίοι φορούσαν τη γαλανόλευκη αθλητική στολή με το γράμμα «Π» στο στήθος του κολεγίου της Μερζιφούντας. Τη σημαία παρέλαβαν δύο παιδιά, κίνηση συμβολική ώστε να σταλεί το μήνυμα ότι ο πολιτισμός και οι αξίες του ποντιακού ελληνισμού μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά.

Να σημειωθεί ότι νωρίτερα ο Γιώργος Ζαχαριάδης έτρεξε με τη σημαία του Πόντου, παρά την πολύ δυνατή βροχή αρκετά χιλιόμετρα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, για να τιμήσει τον Συμεών Ανανιάδη. Ξεκίνησε από τις εγκαταστάσεις του Κολεγίου «Ανατόλια», στη Πυλαία, έκανε μια στάση στα Απολυμαντήρια της Καλαμαριάς, όπου έφτασαν μετά τον ξεριζωμό οι καραβιές των προσφύγων και κατέληξε στο Βασιλικό Θέατρο, στην περιοχή του Λευκού Πύργου.

Την έναρξη της εκδήλωσης κήρυξε η πρόεδρος της ΠΟΠΣ, Χριστίνα Σαχινίδου, η οποία καλωσόρισε τους παραβρισκόμενους «σε ένα ταξίδι μνήμης», χαρακτήρισε ως «απάνθρωπη» και «ανθρωποεμπόριο» τη Συνθήκη της Λωζάνης, όπου αποφασίστηκε η ανταλλαγή των πληθυσμών και τόνισε ότι οι πρόσφυγες «δε λύγισαν, αλλά ανασκουμπώθηκαν και μεγαλούργησαν μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα». Στο πλαίσιο της ομιλίας της η κ. Σαχινίδου ευχαρίστησε τον Ιβάν Σαββίδη για τη μεγάλη προσφορά του στον ποντιακό ελληνισμό.

Για απόδοση τιμής στους μαθητές και αποφοίτους του κολεγίου της Μερζιφούντας, οι οποίοι χάθηκαν στον Πόντο έκανε λόγο από την πλευρά της η πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Αμερικανικού Κολεγίου «Ανατόλια», Μαρία Χατζηδημητρίου, ενώ ο υφυπουργός Μακεδονίας – Θράκης, Σταύρος Καλαφάτης, σημείωσε ότι «ο αγώνας για τη Γενοκτονία θα συνεχιστεί, μέχρι να βρουν δικαίωση αυτές οι ψυχές που έχασαν τα πάντα, αλλά δε χάθηκαν από τις δικές μας ψυχές».

Η τουρκική εισβολή στο σχολείο

Μια ωδή στα χώματα του Πόντου έπαιξε με τη λύρα του ο νεαρός Κώστας Φουλίδης, για να πάρει το λόγο στη συνέχεια ο πρώην αντιπρόεδρος του Κολεγίου «Ανατόλια», Γιώργος Λυσαρίδης, ο οποίος μίλησε για την πορεία του σχολείου στα 35 χρόνια λειτουργίας του στον Πόντο (1886-1921), αλλά και για την εκπαίδευση στον Πόντο από την επικράτηση των Οθωμανών μέχρι τον ξεριζωμό.

Μεταξύ άλλων ανέφερε ότι το 1886 ιδρύθηκε το Κολέγιο «Ανατόλια» της Μερζιφούντας με οικονομική στήριξη Αρμενίων και Αμερικανών, ενώ το 1909 ιδρύθηκε σε αυτό ο Ελληνικός Σύλλογος «Πόντος».

«Τα μεσάνυχτα της 12ης προς 13 Φεβρουαρίου 1921 οι Τούρκοι εισέβαλαν στο κολέγιο και τότε επιβλήθηκε η πρώτη αναστολή λειτουργίας του σχολείου, με την προσχηματική κατηγορία ότι ο ελληνικός σύλλογος αποτελεί εστία αποσχιστικών ενεργειών. Στις 18 Μαρτίου 1921 το σχολείο έκλεισε οριστικά και πολλοί, μεταξύ αυτών και ο Συμεών Ανανιάδης, οδηγήθηκαν στα κατ’ επίφασιν Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας, όπου μετά από μήνες βασανισμών, απαγχονίσθηκαν τον Σεπτέμβριο του 1921», είπε ο Γιώργος Λυσαρίδης.

«Η Ρωμανία άνθισε ξανά»

Το λόγο πήρε αμέσως μετά ο δεύτερος ομιλητής της εκδήλωσης, ανιψιός του Συμεών Ανανιάδη και διδάκτορας Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βερολίνου, Αντώνης Ανανιάδης.

«Η Ρωμανία άντεξε και μετά από 26 αιώνες ήρθε εδώ, να ανθίσει και πάλι στη μητέρα πατρίδα», είπε ο Αντώνης Ανανιάδης, για να αναφερθεί στη συνέχεια στον θείο του αλλά και τον πολύ καλό του φίλο, Ευθύμη Κουζινό, σημειώνοντας ότι «και οι δύο ήταν πολύ δραστήριοι στον αθλητικό σύλλογο “Πόντος’’ αλλά και στο μουσικό σύλλογο “Ορφέας’’. Ο θείος μου ήταν καταπληκτικός δρομέας και εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, παίζοντας στη θέση του δεξιού εξτρέμ. Ήθελε να σπουδάσει Ιατρική στη Βηρυτό και στη συνέχεια στη Βιέννη, αλλά οι δύσκολοι καιροί δεν του το επέτρεψαν Πριν εκτελεσθεί ο Συμεών, φώναξε “είμαι αθώος” και αυτό το γράφει ο Κουζινός στο βιβλίο του», τόνισε ο Αντώνης Ανανιάδης.

Ο ίδιος σημείωσε ακόμα ότι το κολέγιο της Μερζιφούντας παρείχε υψηλή παιδεία, χαρακτήρισε τον Κεμάλ ως δάσκαλο του Χίτλερ αναφορικά με την πρακτική των Γενοκτονιών και υπογράμμισε ότι «πρέπει να διατηρούμε τη μνήμη μας ακμαία, διότι πρέπει να θυμάσαι, για να συγχωρήσεις. Έτσι θα καταλάβουμε και πώς ένιωσαν οι παππούδες μας, όταν ήρθαν ως πρόσφυγες».

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τη χορωδία του Κολεγίου «Ανατόλια», αλλά και ποντιακούς χορούς από τις περιοχές της Μερζιφούντας και του Ακ Νταγ Μαντέν. Εκτός από τον Συμεών Ανανιάδη, η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην Μαρία Εγούτ, μέλος της Αδελφότης Κρωμναίων Καλαμαριάς, που έχασε τη ζωή της στο δυστύχημα των Τεμπών καθώς και στα υπόλοιπα μέλη της σιδηροδρομικής τραγωδίας.