Δάσκαλοι για Όσκαρ: Ο VAR-ίστας λατερνατζής και ο βιολιστής ιερέας αποθέωσαν το ρεμπέτικο σε σχολική παράσταση στο θέατρο Κνωσός

Πριν λίγα εικοσιτετράωρα στο ιστορικό θέατρο Κνωσός στον Άγιο Νικόλαο στην πλατεία Αμερικής δόθηκε μία σχολική θεατρική παράσταση για παιδιά Δημοτικού με τίτλο «Η ιστορία του Ρεμπέτικου», που άφησε άφωνους τους γονείς και τους τυχερούς θεατές που την παρακολούθησαν.

Δεν ήταν μία τυποποιημένη σχολική παράσταση όπως όλες οι άλλες. Δεν ακολούθησε κάποιο αναγνωρισμένο λογοτεχνικό έργο. Ούτε και έφερε υπογραφές από κάποιους επώνυμους επαγγελματίες του θεάτρου.

Βασίστηκε εξ ολοκλήρου στη δημιουργία και τη φαντασία δύο εξαιρετικών εκπαιδευτικών, «ανωνύμων» ηρώων που φωτίζουν με γνώση και αγάπη τις ψυχές των μικρών μαθητών του 21ου Δημοσίου Δημοτικού Σχολείου «Λέλας Καραγιάννη» στην οδό Κύπρου 43 στα Πατήσια.

Δάσκαλος, ιερέας και βιολιστής του Παπάζογλου

Πρόκειται για τον πάτερ Γιώργη Γανωτή, δάσκαλο του 21ου Δημοτικού σχολείου Αθηνών και ιερέα στο ιστορικό εκκλησάκι της Οσίας Ξένης στα Κάτω Πατήσια και πρώην επαγγελματία μουσικό με πλούσιες λογοτεχνικές γνώσεις. Επί σειρά ετών ήταν βιολιστής στη μπάντα του θρυλικού Νίκου Παπάζογλου με σπουδές και μοναδικά βιώματα από τα μεγάλα μουσικά δρώμενα του τόπου.

Πίσω από το V.A.R. του βόλεϊ

Ο έτερος... Καπαδόκης  επίσης μία σεμνή και πολύπλευρη προσωπικότητα με πολλά και διαφορετικά ενδιαφέροντα και μεγάλη προσφορά όχι μόνο στο χώρο της εκπαίδευσης αλλά και στο χώρο του αθλητισμού.  Ο Μιχάλης Τσιντομηνάς είναι ο υποδιευθυντής και δάσκαλος του 21ου Δημοτικού με πολυετή προσφορά στην εκπαίδευση και στον αθλητισμό. Αυτό που γνωρίζουν ελάχιστοι και φωτίζει σήμερα το ethnos.gr είναι πως τον ελεύθερο χρόνο του και τα σαββατοκύριακα του τα αφιερώνει εδώ και 35 χρόνια στη διαιτησία του βόλεϊ. Υπήρξε διαιτητής όλων των κατηγοριών από το 1987 έως το 2006, ενώ από το 2017 έως και σήμερα είναι ο «γκουρού» του Video Check στο επαγγελματικό βόλεϊ ή αλλιώς το V.A.R. που γνωρίζουμε από το ποδόσφαιρο. Είναι ο άνθρωπος, πίσω από την οθόνη του Video Check που ενημερώνει τους διαιτητές για το «σωστό ή λάθος» των αποφάσεων τους.

Το δυνατό δίδυμο

Το δυνατό δίδυμο του 21ου άρχισε να δημιουργεί την ιδέα μιας ξεχωριστής θεατρικής παράστασης από τον περασμένο Σεπτέμβριο. Και πραγματικά η έμπνευση τους ξεπέρασε τα όρια μιας απλής σχολικής παράστασης... 

Δύσκολη επιλογή το ρεμπέτικο

«Σκεφτήκαμε να έχουμε κεντρικό θέμα το ρεμπέτικο. Μία παρεξηγμένη στάση ζωής με πολλά δυνατά μηνύματα, πλούσια ιστορία και αστείρευτο μουσικό ρεπερτόριο. Υλοποιήθηκε από τον πολυτάλαντο παπά Γιώργη τον οποίο και ευχαριστώ θερμά. Ηταν κατάθεση ζωής. Υποστηρίχτηκε επίσης από σπουδαίους ανθρώπους και εξαιρετικούς μουσικούς που μας πρόσφεραν απλόχερα τη βοήθεια τους», λέει στο ethnos.gr ο Μιχάλης Τσιντομηνάς και εξηγεί:

Ταραγμένες εποχές με κόκκινες γραμμές

«Πρώτα απ΄όλα επιλέξαμε ένα δύσκολο θέμα που ήταν ο κόσμος του Ρεμπέτικου και μία δύσκολη και ταραγμένη εποχή μεταξύ του 1930 και του 1950. Μην ξεχνάτε πως απευθυνόμαστε σε παιδιά του Δημοτικού που δύσκολα μπορούν να κατανοήσουν τις έννοιες του Ρεμπέτικου. Κινηθήκαμε σε κόκκινες γραμμές αλλά με τον τρόπο που δόθηκε το έργο ήταν μία πηγή πλούτου, γνώσης και προβληματισμού για τα παιδιά αλλά και για τους γονείς τους. Τα χρόνια εκείνα ήταν ταραγμένα, πολύ δύσκολα και οι πρόσφυγες προσπαθούσαν υπό δύσκολες συνθήκες να κάνουν νέο ξεκίνημα μετά τον ξεριζωμό τους από τη Μικρά Ασία».

Ο παπά Γιώργης έγραψε ένα νέο έργο

Και ο Μιχάλης Τσιντομηνάς συνεχίζει αφήνοντας μας άφωνους με τις διαδοχικές εκπλήξεις που έκρυβε η παράσταση: «Ο παπά Γιώργης ανέλαβε να εμπνευστεί ένα μυθιστόρημα βασισμένο πάνω στη σκληρή καθημερινότητα της εποχής που είχε στερήσεις, αποκλεισμούς και πάθη. Έγραψε ένα ολόκληρο νέο έργο. Έγραψε όλο το σενάριο και το σκηνοθέτησε κιόλας».

Κάπου σε μια γωνιά του Πειραιά... 

«Το έργο ξεκινάει γύρω στο 1930 σε μία γειτονιά του Πειραιά όπου γνωρίζονται δύο παιδιά. Ένα κορίτσι από οικογένεια φτωχών προσφύγων και ένα αγόρι από πλούσια αστική οικογένεια. Μεγαλώνουν μαζί, είναι καλοί φίλοι, ερωτεύονται, παντρεύονται και περνούν τη ζωή τους μαζί μέσα από τα ταραγμένα χρόνια του Β παγκοσμίου πολέμου αλλά και στη συνέχεια στα χρόνια της ανασύνταξης. Η πλοκή είναι καταπληκτική με εναλλαγές και εκπλήξεις. Είναι μία εξαιρετική δουλειά που δεν άφησε κανέναν ασυγκίνητο. Δεν σας κρύβω πως σε πολλές πρόβες συγκινήθηκα από όλο το σκηνικό, τη συμμετοχή των παιδιών αλλά και τους καταπληκτικούς μουσικούς που μας πλαισίωσαν».

Οι «Παραπεταμένοι» και οι «Ρεμπετί»

Ρεμπέτικο χωρίς τα αθάνατα τραγούδια του Βαμβακάρη, του Τσιτσάνη και των άλλων επώνυμων και ανώνυμων δημιουργών δεν γίνονταν και η εκτέλεση αυτών των θρυλικών ακουσμάτων έπρεπε να γίνει από κάποιους που είναι μετρ του είδους: «Μας βοήθησαν νέοι μουσικοί από συγκροτήματα που παίζουν ρεμπέτικα όπως οι "Παραπεταμένοι" και οι "Ρεμπετί". Οι εκτελέσεις τους ήταν εκπληκτικές. Ξεσήκωσαν όλο το θέατρο Κνωσός που προς μεγάλη μας έκπληξη ήταν ασφυκτικά γεμάτο».

Μυστικό της επιτυχίας ήταν το κάστινγκ

Στο θεατρικό έλαβαν μέρος 22 παιδάκια του 21ου Δημοτικού, ενώ η χορωδία αποτελούνταν από τα παιδιά των μικρότερων τάξεων: «Όπως καταλαβαίνετε συμμετείχε όλο το σχολείο. Δεν ήταν μία απλή γιορτή αποφοίτησης αλλά μία διδακτική γιορτή για όλα τα παιδιά που πιστεύω πως θα τη θυμούνται για όλη τους τη ζωή. Ειλικρινά θαύμασα τον παπά Γιώργη για τον τρόπο που οργάνωσε και εκτέλεσε σκηνοθετικά όλο το έργο. Τεράστια βαρύτητα έδωσε και στο κάστινγκ, δηλαδή, στην επιλογή των ρόλων των παιδιών. Τα περισσότερα ήταν από την τάξη του και γνώριζε καλά τους χαρακτήρες τους. Ειλικρινά σας λέω πως εάν δείτε το βίντεο μετά από λίγες ημέρες που θα είναι έτοιμο θα θυμηθείτε τα λόγια μου».

Λατέρνα, φτώχια και... VAR

Μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές ήταν η είσοδος ενός λατερνατζή σε μία σκηνή του έργου. Το ρόλο του λατερνατζή - μετά από υπόδειξη του παπά Γιώργη - ανέλαβε ο υποδιευθυντής του σχολείου Μιχάλης Τσιντομηνάς ο οποίος από... VAR-ίστας στο βόλεϊ βρέθηκε στη σκηνή του Κνωσός ως λατερνατζής ρεμπέτης: «Στην αρχή αρνήθηκα αλλά επειδή μου είπε πως "πρέπει να προσφέρω κι εγώ κάτι στο έργο" δεν αρνήθηκα. Ακόμα και η δημιουργία της λατέρνας είχε την ιστορία της. Μόνοι μας φτιάξαμε τη λατέρνα. Πήραμε ένα παλιό τραπέζι και ένα κουτί παλιάς τηλεόρασης, κάναμε μετατροπές και στολίσαμε τη λατέρνα. Στις πρόβες ήμουν χαλαρός. Όταν είδα την επιτυχία της παράστασης είχα τρακ να βγω στη σκηνή. Για χάρη των παιδιών και του παπά Γιώργη τα κατάφερα και πραγματικά ήταν από τις πιο δυνατές στιγμές μου όλες αυτές τις δεκαετίες που είμαι εκπαιδευτικός. Ο ήχος της λατέρνας που ακούγεται από την παράσταση είναι ντουμπλαρισμένος. Ακόμα κι αυτό έγινε τέλεια».

Πάμε στο... μπιτς βόλεϊ

Η σεζόν τελείωσε για τους δύο εξαιρετικούς εκπαιδευτικούς αλλά η ζωή συνεχίζεται με δυνατές προκλήσεις. Μέχρι το Σεπτέμβριο που θα χτυπήσει πάλι το κουδούνι ο πάτερ Γεώργιος έχει να αφιερωθεί στο ποίμνιο του και σε ένα σορό πολιτιστικές εκδηλώσεις και ο Μιχάλης Τσιντομηνάς στη διαιτησία του βόλεϊ και του μπιτς βόλεϊ. «Έχουμε αφιερωθεί στην εκπαίδευση των παιδιών αλλά και σε ιερά καθήκοντα προσφοράς σε όποιο τομέα μπορεί ο καθένας. Προσωπικά λατρεύω το βόλεϊ και το μπιτς βόλεϊ και όλη μου η ζωή είναι αφιερωμένη εκεί ακόμα και τώρα που τα χρόνια περνάνε αλλά οι προκλήσεις αυξάνονται».

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

• Ναυάγιο στην Πύλο: Αποκαλυπτικά στοιχεία για τους ρόλους των διακινητών και τις εντολές στους συνεργούς - Πώς οι Αρχές έφτασαν στις εννέα συλλήψεις
• Εκλογές 2023: Οι… καραμπόλες στις έδρες - Ποια γνωστά πρόσωπα της πολιτικής επηρεάζονται
• Σφοδρή σύγκρουση ΙΧ με βυτιοφόρο στη Μάνδρα - Δύο άνθρωποι τραυματίες
• Άστατος σε όλη τη χώρα σήμερα ο καιρός με βροχές και καταιγίδες - Ποιες περιοχές θα πληγούν περισσότερο
• Καγκελάριος: Η εκτόξευση των τραπεζών, η Alpha Bank και το ρεκόρ του ΑΔΜΗΕ