Λέκκας: Στο Μάτι απέτυχε συνολικά η κοινωνία

«Στο Μάτι υπήρξε συνολική αποτυχία της κοινωνίας, από τον τελευταίο πολίτη μέχρι τον πρώτο», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του ΟΑΣΠ Ευθύμης Λέκκας, στο πλαίσιο του «2ου Επιστημονικού Φόρουμ για τη Μείωση της Διακινδύνευσης από Καταστροφές στην Ελλάδα».

Τη διήμερη εκδήλωση, που άρχισε την Πέμπτη, 14 Μαρτίου, με τη συμμετοχή 30 ερευνητικών και πανεπιστημιακών φορέων, διοργανώνουν το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών και το μεταπτυχιακό πρόγραμμα του ΕΚΠΑ «Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Καταστροφών και Κρίσεων», με στόχο την κοινή και πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των κινδύνων στην Ελλάδα, με βάση και τις διεθνείς εμπειρίες.

Ο κ. Λέκκας, μεταξύ άλλων, επεσήμανε ότι η χώρα μας μέχρι σήμερα υστερεί στην κρίσιμη συνεργασία των τριών πυλώνων της πολιτικής προστασίας, δηλαδή πολιτείας-επιστημόνων και πολιτών, οι οποίοι πρέπει οπωσδήποτε να διασυνδεθούν καλύτερα όπως σε άλλες χώρες.

Τόνισε ότι η Ελλάδα από τύχη έχει γλιτώσει έως τώρα σε διάφορες περιπτώσεις φυσικών φαινομένων και ότι έχει ακόμη μεγάλα περιθώρια βελτίωσης στον τομέα της πολιτικής προστασίας και της διαχείρισης των καταστροφών.

Όπως σημειώνει ο καθηγητής Γεωλογίας, η χώρα μας είναι πολύ αποτελεσματική στην αντιμετώπιση των σεισμών, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Ιδιαίτερη ανησυχία -λόγω του πολύ μικρού χρόνου αντίδρασης- εκφράζει για ένα πιθανό τσουνάμι που μπορεί να πλήξει νησιά του Αιγαίου, αν και η πιθανότητα για κάτι τέτοιο είναι μικρή, όπως επισημαίνει.

Για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, μιλά για μεγάλες ελλείψεις (σε σχέδια, αντιπυρικά έργα, εκπαίδευση πληθυσμού και δημοτικών/περιφερειακών οργάνων κ.α.) και αναφέρει ότι «τα γεγονότα "έτρεξαν" όπως έπρεπε να "τρέξουν", με βάση το ότι δεν υπήρχε τίποτα».

Για τη διαμάχη γύρω από το αν ήταν δυνατό να γίνει έγκαιρη εκκένωση των κατοίκων, τονίζει: «Η μελέτη που κάναμε για όλους όσοι πέθαναν τότε, δείχνει ότι τελικά για τυχαίους λόγους πέθαναν όσοι πέθαναν και για τυχαίους λόγους σώθηκαν όσοι σώθηκαν. Δεν σώθηκαν μέσα από μια οργανωμένη διαδικασία. Για να γινόταν μια οργανωμένη διαδικασία, έπρεπε να είχε υπάρξει μια ανάλυση κινδύνων της περιοχής, που δεν την είχαμε. Έπρεπε να είχαμε ανάλυση των δεδομένων όπως εξελίσσονταν εκείνη τη στιγμή, ανθρώπους εκπαιδευμένους στην εκκένωση, χώρους συγκέντρωσης κ.α. Δεν είναι κάτι τόσο εύκολο, όσο λέγεται».