Εκπαιδευτής ναυαγοσώστης για πνιγμό 10χρονου παιδιού στη Νέα Μάκρη: «Μία στο δισεκατομμύριο αυτό που συνέβη»

Για τον τραγικό πνιγμό ενός 10χρονου κοριτσιού σε πισίνα στη Νέα Μάκρη την Κυριακή (16/07) μίλησε ο ναυαγοσώστης, εκπαιδευτής και ιδρυτής της Lifeguard Hellas, Σπύρος Μητριτσάκης.

«Είναι μια πραγματικά άτυχη στιγμή. Μία στο δισεκατομμύριο, τρισεκατομμύριο», είπε στο Πρώτο Πρόγραμμα, διαχωρίζοντας το περιστατικό με τον πνιγμό του 6χρονου στο Μεγάλο Καβούρι. Ο κ. Μητσιτσάκης αναφέρθηκε στις μαρτυρίες που περιγράφουν το παιδί να αποβάλλει από το στόμα του φαγητό μόλις ανασύρθηκε από την πισίνα, και σημείωσε, όταν ρωτήθηκε κατά πόσο αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ο πνιγμός οφείλεται στην κατανάλωση γεύματος, «τις περισσότερες φορές τα θύματα βγάζουν φαγητό, αλλά ακόμα και αν έχουν φάει, από ό,τι έλεγαν το παιδάκι αφενός ήξερε να κολυμπάει, αφετέρου αφού έκανε αυτή την κίνηση είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό της να βουτήξει, αλλά και να έχεις φάει αν κάνεις μια βουτιά είναι πολύ επικίνδυνο, δεν πεθαίνεις ακαριαία».

Ο ίδιος τόνισε ότι, το κοριτσάκι, ναι μεν ήταν εν ζωή, όπως αναφέρουν πληροφορίες, όταν το έβγαλαν από το νερό, ωστόσο το μοιραίο επήλθε καθώς, το παιδί είχε μείνει χρόνο χωρίς αρκετή οξυγόνωση. «Αλλά ήταν πιστεύω μια πραγματικά άτυχη στιγμή. Δεν είναι τόσο εύκολο αν έχεις φάει ,επειδή έκανες μια βουτιά, θα πεθάνεις. Προς Θεού, θα πεθαίναμε όλοι άμα ήταν έτσι. Πάρα πολλοί τέλος πάντων, έχουν φάει και ρίχνουν μια βουτιά. Ήταν μια άτυχη στιγμή που έγιναν όλα ανάποδα, πήγε γρήγορα η τροφή, πήγε εκεί πέρα που δεν έπρεπε, δημιούργησε ασφυξία σε δευτερόλεπτα, σε χιλιοστά μέσα», τόνισε.

Ο εκπαιδευτής ναυαγοσώστης αναφέρθηκε και στο περιστατικό του πνιγμού του παιδιού στο Καβούρι, τονίζοντας ότι πρόκειται για εντελώς διαφορετικά περιστατικά. Όπως είπε, στην περίπτωση του 6χρονου αγοριού, το μικρό παιδί, αντίθετα με τους διεθνείς κανόνες ασφαλείας, ήταν μακριά από τους γονείς του. «Αυτό ήταν μακριά από τους γονείς. Θα πρέπει να ξέρουμε ότι ένα παιδί έως 6 ετών, ειδικά αν δεν ξέρει να κολυμπάει, πρέπει να βρίσκεται σε απόσταση ενός χεριού από τον ενήλικα, από το γονέα κυρίως ή από τον συνοδό. Ούτε επαναπαυόμαστε στα μπρατσάκια. Τα μπρατσάκια δεν είναι σωστικά μέσα, είναι βοηθητικά κολύμβησης. Εύκολα μπορεί να έχουμε αστοχία υλικού να ξεκολλήσει, να τρυπήσει, λίγο να τριφτεί κάτω σε ένα βότσαλο. Ξέρετε όλοι και λόγω της κρίσης θα αγοράσουμε κάτι πιο οικονομικό που αυτόματα σημαίνει ότι είναι δεν καλής ποιότητας. Δυστυχώς αναγκαζόμαστε να τα κάνουμε αυτά» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μητριτσάκης, σημειώνοντας ότι τα σωσίβια γιλέκα είναι τα καλύτερα. «Απλά είναι δύσκολα για τα παιδιά, τα περιορίζουν λίγο στην κίνηση. Το σωσίβιο γιλέκο σε φέρνει σε φυσιολογική θέση κολύμβησης και μαθαίνουν και έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια τα παιδιά ενώ το μπρατσάκι που το κρατάει κάθετο είναι η θέση του πνιγμού. Δεν μαθαίνει από την αρχή το παιδί, δηλαδή, τη σωστή θέση στο νερό», υπογράμμισε.

«Πρέπει να αλλάξει οπωσδήποτε κατεπειγόντως το νομικό πλαίσιο»

Ο κ. Μητριτσάκης είπε, ακόμα, ότι ο υψηλότατος αριθμός θυμάτων από πνιγμό στις ελληνικές θάλασσες φέτος το καλοκαίρι, δεν είναι τυχαίο γεγονός. «Πρέπει να αλλάξει οπωσδήποτε κατεπειγόντως το νομικό πλαίσιο. Το απαιτούν όλοι οι αρμόδιοι φορείς, Με το προηγούμενο νομικό πλαίσιο είχαμε περίπου 300 πνιγμούς το χρόνο και πλέον έχουμε σταθεροποιηθεί σχεδόν στους 400. Έχουμε μια αύξηση 30% και, στους πνιγμούς εξαιτίας του νομικού πλαισίου», είπε.

«Δυσκολεύει ιδιαίτερα, έχει περιττές πολλές γραφειοκρατικές διαδικασίες να βγουν καινούργιοι ναυαγοσώστες, έχει πολλούς ναυαγοσώστες αντί να είναι στην ακτή σε περιττές θέσεις, έχει βάλει κάτι που δεν υπάρχει διεθνώς, έναν επιτηρητή ναυαγοσώστη, ο οποίος όμως δεν έχει κάποιο έργο και δεδομένου ότι υπάρχει τεράστια έλλειψη ναυαγοσωστών, τη μεγεθύνει ακόμα περισσότερο αυτή την έλλειψη, ένα τέτοιο πόστο. Θα μπορούσε δηλαδή, ένας τέτοιος ναυαγοσώστης να περιπολεί και να δίνει οδηγίες στους γονείς όπως γίνεται στο εξωτερικό και ο άλλος να’ ναι στον πύργο. Θα είχαμε αποφύγει πολλούς πνιγμούς με αυτόν τον τρόπο. Έχουμε λοιπόν ένα κακό νομικό πλαίσιο το οποίο βάζει ναυαγοσώστες σε περιττές θέσεις» επισήμανε ο κ. Μητριτσάκης.

Ο ίδιος έφερε ως παράδειγμα την παραλία στο Μεγάλο Καβούρι τονίζοντας ότι, με 1.000 λουόμενους, ένας ναυαγοσώστης μόνος του δεν μπορεί πάντα να παρέχει επαρκή ασφάλεια. «Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από αυτό το νομικό πλαίσιο είχαμε 300 πνιγμούς με το νέο έχουμε 400. Υπάρχει τεράστια έλλειψη ναυαγοσωστών στην Ελλάδα» , είπε και υπογράμμισε ότι, «αυτά είναι κάποια κομμάτια που πρέπει να αλλάξουν και να προσέχει ο κόσμος, να προγραμματίζουμε το φαγητό μας. Ξέρεις ότι θα πας στη θάλασσα ή την πισίνα, δεν είναι ανάγκη να φας ένα πιάτο τεράστια μακαρονάδα με κιμά και ψωμιά».

«Είναι άλλο να είναι γεμάτο το στομάχι με ένα πλήρες γεύμα, πολλές φορές και βαρύ γεύμα με σαλάτες, ψωμιά, λάδια κλπ. Ξέρεις ότι το πρωί, το μεσημέρι θα πας στη θάλασσα, δώσε κάτι ελαφρύ στο παιδί σου να μην πεινάει και στη συνέχεια να το υποστηρίζεις με σνακ, δύο μπουκιές από ένα τοστ. Όχι να φάει δύο τοστ ή ένα ολόκληρο κλαμπ με τις τηγανητές πατάτες», ισχυρίστηκε, εξηγώντας ότι, το γεμάτο στομάχι είναι το πρόβλημα, διότι δημιουργεί τη λεγόμενη εισρόφηση ή αναρρόφηση. «Αν φάμε ένα πλήρες γεύμα και γεμίσουμε το στομάχι μας και πάμε όλοι μας να τρέξουμε, να παίξουμε μπάσκετ, να κάνουμε μια αθλοπαιδιά κατευθείαν το φαγητό θα μας έρθει πάνω, θα μας ενοχλεί και τι θα κάνουμε, Θα σταματήσουμε. Δεν μπορούμε πλέον να πηδάμε, να τρέχουμε. Αν όμως είμαστε μέσα στο νερό στα βαθιά και έχουμε φάει, το φαγητό θα έρθει πάλι πάνω, εμείς δεν μπορούμε να σταματήσουμε, θα συνεχίσουμε την προσπάθεια, θα συνεχίσουμε το έργο, το φαγητό θα πάει στον πνεύμονα, θα ανέβει πάνω και θα γίνει η λεγόμενη εισρόφηση ή αναρρόφηση και έτσι πεθαίνει ο κόσμος», περιέγραψε.

«Αν μπορούσε να εγγυηθεί κάποιος ότι θα φας και θα είσαι στα ρηχά, δεν πνίγεσαι. Αλλά το παιδί και ο ενήλικας μπορεί να παρασυρθεί και να πάει στα βαθιά. Αυτό είναι το πρόβλημα μας. Αν δεν μπορείς να πατήσεις, θα πνιγείς σίγουρα, θα έρθει το φαγητό πάνω, θα σου κλείσει την αεροφόρο οδό και τέλος, βούλιαξες», σημείωσε και επισήμανε ότι, οι λουόμενοι μεγαλύτερης ηλικίας και ειδικά οι άνδρες υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους και μάλιστα αποτελούν το 75% των πνιγμών. Άλλοι δεν έχουν πάρει τα χάπια τους, σημείωσε, ή δεν προσέχουν το θέμα του φαγητού. «Οι ναυαγοσώστες συμβουλεύουν ότι πρέπει να κολυμπάμε κατά πλάτος στην παραλία διότι όσο μεγαλώνει ηλικία μας είμαστε πιο ευάλωτοι. Μπορεί εύκολα να έχουμε μία ζάλη, μία ημιλιποθυμία, ένα χτύπημα στο στήθος. Όταν πατάς, θα πατήσεις κάτω, θα ζητήσεις βοήθεια και θα έρθει γρήγορα η βοήθεια. Όταν έχεις πάει μέσα 50-100 μέτρα και ο καλύτερος ναυαγοσώστης θέλει κάποια λεπτά να έρθει, τα οποία είναι μοιραία. Πρέπει κι εμείς λοιπόν να μάθουμε να σεβόμαστε τη θάλασσα», κατέληξε.