Ε?Ε για τα µηχανάκια που έγιναν «καπνός»

Να µάθει από... βέσπα υποχρεώνεται στο τέλος της θητείας της η διοίκηση του ∆ήµου Αθηναίων. Η αποκάλυψη του «Εθνους» για τα 276 δίκυκλα και τρίκυκλα που έχουν χαθεί από τα δηµοτικά γκαράζ εδώ και 14 χρόνια, αλλά και για τα 50.000 ευρώ που θα πρέπει να πληρωθούν τώρα για τη διαγραφή τους, προκαλεί µεγάλη αναταραχή αλλά και Ενορκη ∆ιοικητική Εξέταση (Ε∆Ε) για τις ευθύνες των υπαλλήλων. Αργά το βράδυ της Πέµπτης το ∆ηµοτικό Συµβούλιο ασχολήθηκε µε το θέµα στο τέλος µιας συνεδρίασης, και αφού είχε προηγηθεί συζήτηση πέντε ωρών. Ωστόσο, το θέµα επελέγη να έχει αριθµό 112, σε µια ηµερήσια διάταξη 136 τίτλων, µε αποτέλεσµα να έχουν αποµείνει στην αίθουσα ελάχιστοι σύµβουλοι.

Οµως, όπως αναφέραµε στο προχθεσινό µας δηµοσίευµα, η εισήγηση που συνόδευε το θέµα έλεγε τα πράγµατα καθαρά:

1. Τα 276 δίκυκλα οχήµατα δεν δηλώθηκαν ως ενεργά από καµιά υπηρεσία του ∆ήµου, όταν έγινε φυσική απογραφή οχηµάτων και µηχανηµάτων κατά τα έτη 2012, 2013, 2017 και 2018.
2. Σύµφωνα µε έγγραφα αρχειοθετηµένα και χρονολογούµενα από το 2005 και µετά, «τα περισσότερα από τα εν λόγω δίκυκλα οχήµατα είχαν παραδοθεί στο συνεργείο οχηµάτων προς απόσυρση». Οµως, «για άγνωστο λόγο δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία της (απόσυρσης)».
3. Τα 276 δίκυκλα «δεν βρέθηκαν, παρότι διεξήχθη έρευνα σε όλους τους υπηρεσιακούς δηµοτικούς χώρους στάθµευσης». 
4. Το χειρότερο; «Τα δίκυκλα αυτά φαίνονται ως ενεργά, µε αποτέλεσµα να χρεώνεται ο δήµος µε τα ετήσια τέλη κυκλοφορίας τους».

Εξηγήσεις για το θέµα ανέλαβαν να δώσουν οι δύο αντιδήµαρχοι Γιώργος Μπρούλιας και Ανδρέας Βαρελάς, που ήταν µέλη της Επιτροπής Απογραφής.

Ο Γ. Μπρούλιας υποστήριξε ότι πρόκειται για δίκυκλα πολύ µεγάλης ηλικίας, µε αποσβεσµένη την αξία τους ως περιουσιακών στοιχείων του δήµου. Αυτό είναι κάτι που ισχύει, όπως αναφέραµε και στο ρεπορτάζ µας. Λέγαµε, δηλαδή, ότι ανάµεσα στα 276 µηχανάκια-φαντάσµατα υπάρχουν 10 µε ηµεροµηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας το 1980, ενώ πάνω από τα µισά, 141 δίκυκλα, είχαν πρωτοκυκλοφορήσει πριν από το 1989. Ωστόσο υπάρχουν κάποια µέχρι το 2005. Εκείνο που δεν εξηγούσε η γραπτή εισήγηση είναι πώς χάθηκαν τόσα οχήµατα αλλά και πόσα χρήµατα χρειάστηκε να πληρώσει ο δήµος (και οι δηµότες) τζάµπα, αφού δεν είχε γίνει οριστική απόσυρση-διαγραφή και χρεώνονταν κανονικά τα τέλη κυκλοφορίας.

Στο σηµείο αυτό προέβη σε αποκάλυψη ο Γ. Μπρούλιας. Είπε ότι το 2011 σταµάτησαν από τον αντιδήµαρχο Α. Βαρελά οι πληρωµές των τελών κυκλοφορίας. Τα µηχανάκια, όµως, δεν αποσύρθηκαν τότε. Οπότε, προκειµένου να γίνει τώρα η διαγραφή τους, θα πρέπει να εξοφληθεί η οφειλή προς το ∆ηµόσιο. Και ποια είναι αυτή; Φτάνει τα 50.000 ευρώ! Μάλιστα, σύµφωνα µε πληροφορίες, το ποσό θα µπορούσε να είναι µεγαλύτερο εάν έµπαιναν τόκοι και προσαυξήσεις, αλλά οι αρµόδιοι πείσθηκαν ότι δεν είναι απαραίτητο.

Ο Α. Βαρελάς πήρε τον λόγο και είπε ότι, όταν ανέλαβε εκείνος το 2011, έλειπαν πάνω από 300 οχήµατα, σε σύνολο στόλου 1.700. Ψάχνοντας βρέθηκαν κάποια, είπε ο αντιδήµαρχος, βανδαλισµένα. Εξήγησε, δηλαδή, ότι ακολουθήθηκε η διαδικασία να παίρνονται ανταλλακτικά από κάποια µηχανάκια για να χρησιµοποιηθούν σε άλλα και πρόσθεσε ως αιτία του όλου προβλήµατος πως ειδικά για τα µηχανάκια, επειδή είχαν άδειες από την Τροχαία, δεν υπήρχε σαφής οδηγία για την απόσυρσή τους. «Εγώ παρέλαβα µόνο άδειες και κάποιες είχαν και προβλήµατα» είπε ο Α. Βαρελάς. «Ούτε ως σκραπ δεν βρήκαµε κάτι» είχε πει νωρίτερα ο Γ. Μπρούλιας.

«Αν µας ακούει και κανένας τρίτος, τι θα υποθέσει για την ικανότητα διοίκησης ενός δήµου;» σχολίασε ο δηµοτικός σύµβουλος της Λαϊκής Συσπείρωσης Στέλιος Λάµπρου. Τόνισε ότι δεν υπάρχει δικαιολογία, όταν διαπιστώνεται ένα πρόβληµα το 2011, να δίνεται λύση εννέα χρόνια αργότερα και να χρεώνεται ο δήµος µε 50.000 ευρώ. Ζήτησε, επίσης, να αποδοθούν διοικητικές και πολιτικές ευθύνες. Τότε µόνο θυµήθηκε ο Γ. Μπρούλιας να δηλώσει ότι έχει ξεκινήσει Ε∆Ε, προκειµένου να αποδοθούν τυχόν ευθύνες στους αρµόδιους υπαλλήλους. Οσο για τις πολιτικές ευθύνες; Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι όσοι δηµοσιογράφοι από τηλεοπτικά µέσα ζήτησαν δηλώσεις από τους αρµοδίους έπεσαν σε τοίχο και στην απόλυτη άρνηση των υπευθύνων του ∆ήµου Αθηναίων.