Καθηγητής σε δύο ρόδες: Βαγδάτη, Αμαζόνιος, Βλαδιβοστόκ, γύρος της Ευρώπης και Σαββατοκύριακο στα Καρπάθια

Αν ακούσετε κάποιον να σας λέει πως «πετάγεται» με τη μοτοσυκλέτα του για σαββατοκύριακο στα Καρπάθια Όρη, εάν έχει γράψει στο κοντέρ του 1.500.000 χιλιόμετρα σε 125 χώρες και αν μέσα στο 2023 έχει γράψει 43.000 χιλιόμετρα σε 120 ημέρες από τη Βαγδάτη, στον Αμαζόνιο, στο Βλαδιβοστόκ και στο γύρο της Ευρώπης έχοντας μάλιστα συνοδό τον 17χρονο γιο του Γιώργο τότε σίγουρα θα είναι ο Κωνσταντίνος Μητσάκης.

Πρόκειται για τον 59χρονο μοτοσυκλετιστή θρύλο που εδώ και 40 χρόνια ταξιδεύει σε δύο ρόδες καταρρίπτοντας μύθους και στερεότυπα ανοίγοντας δρόμους σε απάτητα μονοπάτια γράφοντας από την αρχή τους παγκόσμιους οδηγούς και βελτιώνοντας παράλληλα όλα τα μοντέλα των μοτοσυκλετών.

Θεωρείται μέσα στους 5 κορυφαίους αναβάτες μοτοσυκλέτας στον κόσμο, με 40 χρόνια εμπειρίας, με τα περισσότερα ταξίδια, επισκέψιμες χώρες, αριθμό χιλιομέτρων και ένα σωρό άλλα κριτήρια και ρεκόρ που κάποια στιγμή θα μπορούσαν να του δώσουν και μία θέση στο βιβλίο Γκίνες. Όμως ο ίδιος το ξεκαθαρίζει:

«Δεν πάω για ρεκόρ αλλά για τουρισμό»

«Δεν είναι σκοπός μου να μπω σε κανένα βιβλίο Γκίνες, ούτε και να λάβω μέρος σε κάποιον αγώνα όπως το Ντακάρ που με ρωτάνε πολλοί. Ούτε θέλω ούτε και μπορώ. Είναι άλλο η αγωνιστική μοτοσυκλέτα. Προσωπικά ακολουθώ την καρδιά και το ένστικτο μου και χαράζω διαδρομές για να περνώ καλά, να εξερευνώ και να κάνω τουρισμό. Αυτό δε σημαίνει πως δε χρειάζεται προετοιμασία και καλή φυσική κατάσταση. Μπορεί να χρειαστεί να οδηγείς και 18-19 ώρες. Έχω πάει σε 125 χώρες από τις 196 που είναι στον ΟΗΕ. Υπάρχουν ταξιδιώτες που έχουν πάει σε περισσότερες χώρες αλλά με τη μοτοσυκλέτα υπάρχουν όρια διότι υπάρχουν μικρές νησιωτικές μέσα στον Ειρηνικό Ωκεανό που εκεί δε μπορεί να φτάσει η μοτοσυκλέτα ούτε καν να μεταφερθεί. Μέχρι να κρεμάσω το κράνος μου θα ήθελα να πάω σε μέρη που ακόμα δεν έχω επισκεφθεί».

Με GPS την καρδιά

Από το μακρινό 1983 που δεν υπήρχαν GPS αλλά απλοί χάρτες σε χαρτί και οι τουριστικές μοτοσυκλέτες ήταν έννοιες άγνωστες, εκείνος διέσχιζε όλη την Ευρώπη αλλά και την έρημο Σαχάρα κάνοντας πατέντες και μετατροπές. Μέχρι που κουβαλούσε νερό και βενζίνη με ειδικές κατασκευές, έχοντας πυξίδα τους χάρτες του, τα σημάδια του ήλιου και του ουρανού και τη συντροφιά της αγαπημένης συζύγου του Όλγας.

Πάντα στα όρια

Τα χρόνια πέρασαν, η τεχνολογία τα έκανε όλα εύκολα αλλά ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ανεβάζει συνεχώς τα όρια και τις απαιτήσεις του. Εκτός από το GPS θα ακολουθεί την καρδιά του και την περιέργεια του πάντα με σεβασμό στους νόμους της φύσης, των χωρών και των πολιτισμών που επισκέπτεται αν και παραδέχεται πως πολλές φορές κινδύνευσε η ζωή του ίδιου και της συζύγου του όπως οι πυροβολισμοί που δέχτηκαν από τους Ταλιμπάν σε ένα πέρασμα τους από το Αφγανιστάν.

Σε 35 χώρες 43.000 χλμ και ετοιμάζεται για Καρπάθια

Αλλά και εντός του 2023 ο 59χρονος γυμναστής κατάφερε να ταξιδέψει συνολικά σε 35 χώρες διανύοντας πάνω από 43.000 χιλιόμετρα σε μεγάλα ταξίδια σε Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Ασία, Ρωσία, Βραζιλία. Και όλα αυτά μέσα στις διακοπές της εκπαιδευτικής κοινότητας τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και το καλοκαίρι, ενώ τις επόμενες ημέρες ετοιμάζεται να κάνει ταξίδι... αστραπή στα Καρπάθια όρη στη Ρουμανία και στον περίφημο αλπικό δρόμο Τρανσφαγκαράσαν που θεωρείται η θεαματικότερη διαδρομή στον κόσμο. Σε αυτό το ταξίδι θα έχει στη διάθεση του ένα Suzuki GSX 1000 κυβικά και είναι η πιο μεγάλη σε κυβισμό μοτοσυκλέτα που είχε εφέτος.

«Δεν χρειάζονται μηχανές μεγάλου κυβισμού»

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης έχει καταρρίψει το μύθο των μηχανών μεγάλου κυβισμού και εξηγεί: «Δεν χρειάζεται να έχεις μία βαριά μοτοσυκλέτα με πολλά κυβικά για να κάνεις ένα μεγάλο ταξίδι. Ταξίδεψα εφέτος στη Βαγδάτη και στο Βλαδιβοστόκ με σκούτερ 300 κυβικών. Με τις μοτοσυκλέτες νέας τεχνολογίας τα ιδανικά κυβικά είναι 500 με 600. Πρέπει να έχεις καλύτερη κατανάλωση, λιγότερο βάρος και οικονομία δυνάμεων».

Στα χνάρια του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Το πρώτο μεγάλο ταξίδι του 2023 ξεκίνησε από τις... 30 Δεκεμβρίου 2022 με προορισμό τη Βαγδάτη και τη Βαβυλώνα. «Το 2001 μαζί με τη γυναίκα μου Όλγα είχα κάνει τη διαδρομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πάντα ήθελα να το επαναλάβω. Ταξίδεψα με ένα SYM JOYRIDE 300. Το έστειλα με το πλοίο και πήγα αεροπορικώς στη Χάιφα. Από εκεί και ξεκίνησα, πέρασα από το Ισραήλ στην Ιορδανία και από εκεί μπήκα Ιράκ. Μετά τους πολέμους σε καμία περίπτωση η Βαγδάτη δε θύμιζε την γοητευτική Βαγδάτη των παραμυθιών που είχα γνωρίσει τότε...».

Με συνοδεία του στρατού στη Βαγδάτη

Τα πράγματα όμως ήταν πολύ δύσκολα. Ευρωπαίος μοτοσυκλετιστής σε εμπόλεμες περιοχές όπως η έρημος του Ιράκ που βρίσκονται διάσπαρτα υπολείμματα των τζιχαντιστών του ISS δεν είναι εύκολη εξίσωση. «Για το λόγο αυτό είχα συνοδεία στρατιωτικού οχήματος σε όλη τη διαδρομή, περίπου 650 χιλιόμετρα μέχρι τη Βαγδάτη ακόμα και στα τσεκ πόιντ που υπάρχουν. Ορισμένα αυτοκίνητα είδα πως δεν είχαν συνοδεία αλλά εγώ επειδή ήμουν με μοτοσυκλέτα είχα συνοδεία. Ευτυχώς δε συνέβη κάτι. Από την Ιορδανία στο Ιράκ έμεινα δύο ημέρες λόγω βροχής και βίζας».

Οι τρεις απίθανοι περιορισμοί που ισχύουν για μηχανές στη Βαγδάτη

Παρότι είχε επισκεφτεί τη Βαγδάτη πριν 22 χρόνια έμεινε άφωνος για τρεις λόγους:

• Απαγορεύεται μετά τη δύση του ηλίου να κυκλοφορούν μοτοσυκλέτες στη Βαγδάτη εκτός από τους ντελιβεράδες.
• Απαγορεύεται όλες τις ώρες της ημέρας να μπαίνουν οι μοτοσυκλέτες στα βενζινάδικα και ο ανεφοδιασμός γίνεται με μπετόνια μακριά από αυτά.
• Απαγορεύεται ο δεύτερος επιβάτης στις μοτοσυκλέτες.

Από την εποχή των καμικάζι βομβιστών

«Είναι τρεις απαγορεύσεις που έχουν μείνει από την εποχή των βομβιστικών επιθέσεων. Οι βομβιστές αυτοκτονίες χρησιμοποιούσαν κατά κόρον τις μοτοσυκλέτες. Έτσι όταν έπρεπε να βάλω βενζίνη έπαιρνα ένα μπετόνι που ήταν κρεμασμένο πλάι στο δρόμο πριν το βενζινάδικο, το γέμιζα, έβαζα βενζίνη στη μοτοσυκλέτα και μετά το άφηνα στη θέση του για να το πάρει ο επόμενος. Ήταν απίστευτο. Ευτυχώς ο περιορισμός του δεύτερου ατόμου δε με έπιανε γιατί ήμουν μόνος μου», λέει ο Κωνσταντίνος Μητσάκης. Υπήρχαν όμως και τα... καλά νέα:

Φιλόξενοι οι Ιρακινοί

«Οι Ιρακινοί ήταν πολύ φιλικοί μαζί μου. Αν και οι άνθρωποι είναι ταλαιπωρημένοι από τους χρόνιους πολέμους με τις ΗΠΑ, τον εμφύλιο και τον ISS το παλεύουν να ορθοποδήσουν. Οπού πήγα ήταν φιλόξενοι και πρόσχαροι. Χαίρονταν που τους έλεγα πως είμαι από την Ελλάδα και παρά τις δυσκολίες τους μου έκαναν πρόσκληση φιλοξενίας. Φώναζαν Γιουνάνι που σημαίνει Έλληνες. Δε συνάντησα Έλληνες αλλά γνώρισα κάποιους ιρακινούς που ήταν στην Ελλάδα και είχαν δουλέψει και ήξεραν λίγα ελληνικά. Γενικά έφυγα με θετικές εντυπώσεις», είπε ο Κωνσταντίνος Μητσάκης.

Νόμιζαν πως είχα σημαία του Ισραήλ

Αποκάλυψε πάντως πως αυτή τη φορά απέφυγε να έχει σε εμφανές σημείο κάποια ελληνική σημαία γιατί την προηγούμενη φορά στη Συρία τον είχαν συλλάβει διότι μπέρδεψαν την ελληνική σημαία με τη σημαία του Ισραήλ: «Επειδή τα χρώματα είναι σχεδόν τα ίδια νόμιζαν πως είχα σημαία του Ισραήλ και με συνέλλαβαν. Οταν κατάλαβαν το λάθος έληξαν όλα καλά. Ετσι τώρα είπα να αποφύγω τις σημαίες».

«Φρικάρισα στη Μοσούλη»

Η επιστροφή του 59χρονου γυμναστή έγινε μέσω του ιρακινού Κουρδιστάν και την πολύπαθη Μοσούλη όπου πριν μερικά χρόνια έγιναν επικές μάχες με τους τζιχαντιστές του ISS: «Φρικάρισα στη Μοσούλη. Η μισή πόλη είναι κατεστραμμένη από τους βομβαρδισμούς. Τα πάντα είναι ακόμα ερείπια. Και τα κτίρια που είναι όρθια είναι χτυπημένα από βαριά όπλα. Ακόμα και στο κέντρο δυσκολεύτηκα να περάσω από τους κατεστραμμένους δρόμους. Έξι μήνες βομβαρδίζονταν η πόλη για να λυγίσει ο ISS». 

Καλύτερα να πίνεις βενζίνη παρά νερό

Στη Μοσούλη η βενζίνη είχε 40 λεπτά (0,40) το λίτρο, ενώ το νερό είχε 60 λεπτά το λίτρο. Για αυτό και οι ντόπιοι λένε «καλύτερα να πίνεις βενζίνη παρά νερό».

20 μέρες πριν τα 7,8 Ρίχτερ

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης πέρασε επίσης από το Γκαζιαντέπ της Τουρκίας και έμεινε σε γνωστό ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης το οποίο με το σεισμό των 7,8 Ρίχτερ στις 6 Φεβρουαρίου 2023 κυριολεκτικά εξαφανίστηκε από τον χάρτη. «Ακριβώς 20 μέρες νωρίτερα από το σεισμό είχα μείνει σε πεντάστερο ξενοδοχείο στο κέντρο του Γκαζιαντέπ. Μετά το σεισμό αναζήτησα το ξενοδοχείο στη Google και είχε σβηστεί από το χάρτη».

Ξόδεψε 2.000 Ευρώ σε 24 ημέρες

Στις 22 Ιανουαρίου 2023 επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από ταξίδι 24 ημερών που του κόστισε συνολικά 2.000 Ευρώ εκ των οποίων τα 800 Ευρώ ήταν για την αρχική μεταφορά του ίδιου και της μοτοσυκλέτας στη Χάιφα. «Επέστρεψα μέσω Σμύρνης, Τσεσμέ και Χίου στον Πειραιά. Τα πάντα είναι πολύ φθηνά σε αυτές τις χώρες. Το φαγητό είναι κατά βάση αραβική κουζίνα και είναι καταπληκτική με πολλά κοινά στοιχεία με τη δική μας κουζίνα. Καθημερινά αν χαλούσα πάνω από 40 ευρώ σημαίνει πως κάτι δεν έκανα καλά».

Από τη Βαγδάτη στον Αμαζόνιο

Από την πρώτη ημέρα της επιστροφής του οργάνωνε το επόμενο ταξίδι του τις διακοπές του Πάσχα. Αποφάσισε να ταξιδέψει στη Βραζιλία και στο Μανάος στην καρδιά της Αμαζονίας.

Από εκεί νοίκιασε ένα Honda XR 300 και ο πράκτορας του είχε χαράξει διαδρομές μέσα σε απομονωμένα μέρη μέσα στον Αμαζόνιο μέχρι την πόλη Βόα Βίστα προς τα σύνορα με τη Βενεζουέλα. Εκανε 4.500 δύσκολα χιλιόμετρα χωμάτινης διαδρομής.

Κινδυνεύεις από ελονοσία και κίτρινο πυρετό

«Εκεί δεν κινδυνεύεις από τους ντόπιους. Κινδυνεύεις από τη φύση, δηλαδή, κουνούπια, μύγες, από ελονοσία, κίτρινο πυρετό και όλα αυτά. Έμενα σε μικρές πανσιόν σε μικρά χωριά. Δεν ένιωσα πως κινδυνεύω.

Υπήρχε δυσκολία στην επικοινωνία καθώς σχεδόν κανείς δε μιλάει αγγλικά. Χρησιμοποιούσα τη μετάφραση της google όπου είχα σήμα με το κινητό τηλέφωνο. Γενικά ήταν κουραστικό ταξίδι γιατί έπρεπε να κάνω 200 χιλιόμετρα σε δύσκολα χωμάτινα κομμάτια την εποχή των βροχών».

Αθήνα - Βλαδιβιστόκ ένα... τσιγάρο δρόμος

Μόλις γύρισε από τη Βραζιλία περίμενε να κλείσουν τα σχολεία. Την επομένη ημέρα στις 15 Ιουνίου 2023 φόρτωσε το σκούτερ του - ένα SIM NHT 300 - και έφυγε για Τουρκία, Γεωργία, Ρωσία αποφεύγοντας την εμπόλεμη ζώνη Ρωσίας - Ουκρανίας. Μετά «καρφί» για Σιβηρία και Βλαδιβοστόκ. Χρειάστηκε 28 ημέρες ταξίδι για να φτάσει στο Βλαδιβιστόκ. «Φοβερή εμπειρία. Φοβερή διαδρομή με πολλές προκλήσεις. Το έχω ξανακάνει σε πιο δύσκολες εποχές. Από το Βλαδιβοστόκ φόρτωσα τη μοτοσυκλέτα στον Υπερσιβηρικό για Μόσχα όπου χρειάζονταν 10 μέρες για να φτάσει».

Το μνημείο των Ελλήνων στο Μακαντάν

«Έμεινα άλλες 3 μέρες στο Βλαδιβιαστόκ, 3 μέρες πήγα στο Μακαντάν και στο μνημείο των Ελλήνων (σ.σ. 1937-38 έγιναν σταλινικές διώξεις εναντίον Ελλήνων που θεωρήθηκαν αντικαθεστωτικοί) και 4 μέρες στη Μόσχα περιμένοντας τη μοτοσυκλέτα. Αν επέστρεφα πάλι με τη μηχανή θα χρειαζόμουν επιπλέον 20 ημέρες. 

Έπρεπε να γυρίσω γιατί με περίμενε ο γιος μου για το γύρο της Ευρώπης. Από τη Μόσχα πήγα Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Σερβία, Βόρεια Μ. Εκανα συνολικά σε 40 ημέρες 18.200 χιλιόμετρα με δύο σέρβις λαδιών χωρίς να δημιουργηθεί πρόβλημα».

Στα τρία άκρα της Ευρώπης και μετά... σχολείο

Πριν καν ξεκουραστεί από την επιστροφή του από το Βλαδιβοστόκ ο ακούραστος γυμναστής έφτιαξε αμέσως τις αποσκευές του για το γύρο της Ευρώπης. Του δόθηκε η BMW R18 Transcontinental των 37.000 Ευρώ με αναπαυτικό κάθισμα συνοδηγού για το μοναχογιό του που είχε επωμισθεί την παραγωγή βίντεο, φωτογραφιών και αναρτήσεων στα social media.

Το εγχείρημα ήταν τα τρία άκρα της Ευρώπης. Το νοτιότερο χερσαίο άκρο που είναι το ακρωτήριο Ταρίφα στην Ισπανία (λίγες μοίρες νοτιότερα από το ακρωτήριο Ταίναρο). Στη συνέχεια πήγαν στο δυτικότερο άκρο το ακρωτήριο Κάβο ντα Ρόκα στην Πορτογαλία και μετά διαδρομή για το περίφημο Νορθκαπ στο βορειότερο άκρο της Νορβηγίας για δεύτερη φορά μαζί», είπε ο Κωνσταντίνος Μητσάκης. Μετά από 38 ημέρες, 14.800 χιλιόμετρα και 21 χώρες επέστρεψε στην πατρίδα γιατί ο Γιώργος έπρεπε να ξεκινήσει σχολείο...