Το ethnos.gr στον Βλοχό Καρδίτσας: Πλημμυροπαθείς κοιμούνται πλάι στους τάφους του νεκροταφείου και στο οστεοφυλάκειο περιμένοντας βοήθεια

Σοκαριστικές εικόνες κατέγραψε η webcamera του ethnos.gr στο οδοιπορικό στα χωριά της Καρδίτσας Βλοχό και Παλαμά που καταστράφηκαν από τις πλημμύρες της 4ης Σεπτεμβρίου 2023. Το χωριό Βλοχός σχεδόν έσβησε από τον χάρτη. Το πρώτο μέρος του ρεπορτάζ αποκαλύπτει τις άθλιες συνθήκες κάτω από τις οποίες εννιά κτηνοτρόφοι και τελευταίοι κάτοικοι μένουν στο νεκροταφείο του χωριού. Προσπαθούν να επιβιώσουν στο μοναδικό ασφαλές σημείο της περιοχής μένοντας κοντά στα ζωντανά τους.

Οι εικόνες είναι συγκλονιστικές. Τα λόγια τους στο βίντεο που ακολουθεί προκαλούν σοκ. Τα κρεβάτια τους είναι πλάι στους τάφους και τα προσωπικά τους αντικείμενα μέσα στο οστεοφυλάκιο.

Ο Δήμος Παλαμά, οι συγγενείς τους αλλά και κάτοικοι του χωριού που έχουν απομακρυνθεί και βρίσκονται σε ασφαλή σημεία στην Καρδίτσα και στην Λάρισα τους στέλνουν τα απαραίτητα για να επιβιώσουν οι ίδιοι, οι σκύλοι τους και τα ζωντανά τους που αποτελούν και τη μόνη ελπίδα για το μέλλον.

Όσα γλίτωσαν το νερό τα έφαγαν οι λύκοι

Ο 22χρονος Θωμάς έχει 200 ζώα. Έχασε πολλά ζώα με τις πλημμύρες. Εχασε ζώα και τις επόμενες ημέρες όταν δέχτηκαν επίθεση από λύκους. Αυτό έγινε διότι αναγκάστηκε για 15 ημέρες να αφήσει τα πρόβατα μέσα στο δάσος και οι λύκοι τα αποδεκάτισαν. 

Σχεδόν τρεις μήνες μετά τη συμφορά προσπαθούν να οργανώσουν τη σκέψη τους και τη ζωή τους. Το νεκροταφείο βρίσκεται στο ύψωμα με πανοραμική θέα στον κάμπο που κάποτε ήταν το χωριό Βλοχός.

Απόκοσμο σκηνικό

Πριν λιγους μήνες τα σπίτια του χωριού διακρίνονταν σαν όμορφες πινελιές. Οι δραστηριότητες των κατοίκων έβγαζαν ένα όμορφο βουητό. Σήμερα το νερό από τους παραπόταμους του ποταμού Ενιπέα καθρεφτίζει το φως του ήλιου λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Τα σπίτια είναι όλα έρημα. Τα έλουσε η λάσπη και μοιάζουν με πήλινα φαντάσματα. Η ησυχία είναι εκκωφαντική. Το σκηνικό που καταγράφει η κάμερα είναι τρομακτικό και απόκοσμο...

«Μένουν ανάμεσα στα μνήματα»

«Εδώ μένουν εννιά άνθρωποι. Ανάμεσα στα μνήματα που βλέπετε. Τους φέρνουν βοήθειες αλλά δείτε που ζουν. Ακόμα και μέσα στο οστεοφυλάκιο. Αυτή είναι η κατάσταση. Μέσα στις μύγες και στα κουνούπια. Και πείτε μου εσείς τι θα γίνει τώρα που έρχεται ο χειμώνας τι θα γίνει. Όσο και να είσαι σκληραγωγημένος αυτή η κατάσταση δεν παλεύεται», μας λέει ο κύριος Νίκος κάτοικος του Βλοχού (που αποκαλύπτει το δικό του δράμα στο β μέρος του ρεπορτάζ που ακολουθεί) και παράλληλα μας ξεναγεί ανάμεσα στα κρεβάτια και στα λιγοστά υπάρχοντα κυριολεκτικά πλάι στα μνήματα.

Δύο αδέλφια παλεύουν να σώσουν την οικογένεια

Ο ήλιος αρχίζει να πέφτει και οι κτηνοτρόφοι επιστρέφουν... σπίτι ή μάλλον στο νεκροταφείο του χωριού για να ξεκουραστούν για την επόμενη ημέρα. Συναντάμε τον 22χρονο Θωμά. Είναι σκυθρωπός, μιλάει κοφτά. Θυμίζει άνδρα 40 ετών. Οταν ξεχνιέται λίγο γελάει και φαίνεται η ηλικία του. Είναι πάντως αποφασισμένος και παραμένει αισιόδοξος. Του δίνει δύναμη η σκέψη πως σώθηκαν 200 πρόβατα. Μαζί με τον αδελφό του παλεύει νύχτα μέρα για να ξαναστήσει τη ζωή του και να δώσει ελπίδα στην οικογένεια. Οι γονείς του και τα άλλα τρία αδέλφια του μετακόμισαν στην Καρδίτσα και από εκεί τους στέλνουν βοήθεια από αυτά που δεν έχουν αυτοί αφού έχασαν τα πάντα σε λίγες ώρες. 

«Σπίτι μας είναι το νεκροταφείο»

«Εδώ μένουμε εννιά άτομα. Τα πρόβατα τα έχουμε στα μαντριά. Τα σπίτια μας έχουν καταστραφεί στο χωριό μας και σπίτι μας πλέον είναι το νεκροταφείο. Οι συνθήκες δεν είναι καλές. Υπάρχουν κουνούπια, μύγες και αναγκαζόμαστε να έχουμε κουνουπιέρες. Τώρα που έρχεται το κρύο δεν ξέρω τι θα κάνουμε...», λέει ο Θωμάς στη webcamera του ethnos.gr.

«Μας έχουν υποσχεθεί τροχόσπιτα»

«Μας έχουν υποσχεθεί τροχόσπιτα, κοντέινερ αλλά όπως βλέπετε ακόμα δεν έχει έρθει κάτι. Αναγκαστικά μένουμε στο νεκροταφείο. Η ενορία εδώ μας βοηθάει. Η εκκλησία λειτουργεί. Η οικογένεια μου έχει 200 ζώα. Είχαμε περισσότερα. Χάσαμε ζώα με την πλημμύρα και μετά μας τα έφαγαν οι λύκοι γιατί ήταν 15 ημέρες μόνα τους στο βουνό. Εχουμε μεγάλες δυσκολίες».

«Κάθε μέρα και χειρότερα»

«Τα πράγματα γίνονται κάθε μέρα και χειρότερα. Το σπίτι μου δεν υπάρχει. Δεν έπεσε ακόμα, αλλά είναι έτοιμο να πέσει. Δεν έχουμε χρήματα για να το φτιάξουμε. Χάσαμε τα πάντα μέσα στη λάσπη. Εχω άλλα πέντε αδέλφια. Εδώ μένω με έναν ακόμα αδελφό. Οι άλλοι τρεις μαζί με τους γονείς μου είναι στην Καρδίτσα και έρχονται και μας βοηθούν όπως μπορούν».

«Δεν έχουμε άλλη επιλογή»

«Μας φέρνουν φαγητό. Μας βοηθούν άνθρωποι και από την Καρδίτσα. Μας έστειλαν κονσέρβες. Εχουμε μεγάλες ανάγκες για τα καθημερινά μας. Θέλουμε λίγο απ΄όλα. Ακόμα και τροφές για τα σκυλιά μας. Αν χρειαστούμε κάτι πρέπει να πάμε στον Παλαμά στα 5 χιλιόμετρα ή στη Φαρκαδώνα στα 11 χιλιόμετρα. Περνάμε δύσκολα αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή. Ελπίζουμε πως κάτι θα αλλάξει στο μέλλον».