Το OPEN στο σχολείο των Φυλακών Αυλώνας: Συγκλονίζουν παιδιά που θέλουν δεύτερη ευκαιρία - «Η εκπαίδευση είναι πύλη ελευθερίας»

Ανησυχητικές προεκτάσεις λαμβάνει η νεανική παραβατικότητα με ληστείες, ξυλοδαρμούς, ακόμα και βιασμούς με θύτες ανήλικους να απασχολούν σε σχεδόν καθημερινή βάση το αστυνομικό δελτίο. Η κάμερα του OPEN η Ευλαμπία Ρέβη και Σπύρος Χαριτάτος βρέθηκαν στις φυλακές Αυλώνας εκεί που δίνεται στους νέους με παραβατική συμπεριφορά μία δεύτερη ευκαιρία να  γίνουν ξανά μαθητές και να επανενταχθούν στην κοινωνία. Μέσα από το ρεπορτάζ, έρχονται στην επιφάνεια ιστορίες παιδιών που από εξωτερικούς ή οικογενειακούς παράγοντες οδηγήθηκαν στην παρανομία και τελικά περνούν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους «εντός των τειχών» του σωφρονιστικού ιδρύματος.

Ήμουν εξαρτημένος από τον τζόγο και διακινούσα μετανάστες

«Ήμουν διακινητής μεταναστών. Βαθιά μέσα μου ήξερα πολύ καλά τι κάνω, αλλά επειδή ήμουν εξαρτημένος από τον τζόγο δεν ήθελα να το καταλάβω. Η ηλικία για εμένα δεν παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στις εξαρτήσεις, ένα άλλο παιδάκι μπορεί να εξαρτηθεί από 12 ετών είτε στα ναρκωτικά είτε στο κλέψιμο, γενικά στην παραβατικότητα. Θέλω όλα αυτά να είναι σαν ένα μάθημα και μία εμπειρία ζωής, επειδή μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι. Η φυλακή είναι ένα σχολείο καλύτερο από κανονικό θα έλεγα», δήλωσε 22χρονος κρατούμενος στην κάμερα.

«Έπρεπε να βγάλω χρήμα για την οικογένειά μου - Οδηγήθηκα σε δολοφονία»

Από την πλευρά του ένας 21χρονους που εκτίει ποινή για κλοπές και ληστείες περιέγραψε πως η οικονομική ανασφάλεια που βίωνε η οικογένεια του τον εξώθησε στην εγκληματικότητα. «Εκείνη τη στιγμή ένιωθα ότι πρέπει να το κάνω, να βγάλω αυτό το χρήμα για να το πάω και να το πάρω στην οικογένειά μου. Τον πατέρα μου τον έχω χάσει, οπότε ήμουν μόνο εγώ, η μάνα μου και άλλα τρία αδέρφια. Ήθελα να είναι η οικογένειά μου καλά και επέλεξα αυτόν τον τρόπο από μικρός», είπε.

Ο 21χρονος περιέγραψε πως η ληστεία που είχαν σχεδιάσει να κάνει αυτός και η παρέα του κατέληξε σε δολοφονία. «Δεν ήταν με δόλο, να το πω κι έτσι, οδηγήθηκε εκεί. Εμείς ξεκινήσαμε, πήγαμε να κάνουμε μία ληστεία σε έναν άνθρωπο τέλος πάντων, δεν το είχαμε προσχεδιάσει, βέβαια, δεν ξέρω πώς μας ήρθε η ιδέα εκείνο το βράδυ. Ήταν όλα μια χαρά, αλλά δεν ξέρω πώς μας γύρισε». 

Αναφέρθηκε στα ερεθίσματα που έχουν οι νεότερες γενεές και στην ανάγκη τους να αισθάνονται ότι ανήκουν σε κάποια ομάδα. «Η μπάζα των παιδιών δεν είναι όπως ήσασταν εσείς ας πούμε το 1980. Βγαίνουν αλλιώς τα παιδιά και θα χειροτερεύει όλο και περισσότερο η κατάσταση γιατί φταίνε τα πρότυπα. Όταν ένα παιδί με το που γεννιέται του δίνεις ένα κινητό, κάτι που μπορεί αμέσως να μπει στο διαδίκτυο και μπορεί να δει τα πάντα, δεν του δίνεις τις σωστές βάσεις ώστε να καλλιεργήσει το μυαλό του σωστά και να σκέφτεται γίνεται ουσιαστικά πρόβατο. Ό,τι βλέπει αυτό νομίζει ότι είναι σωστό κατευθείαν δεν κάθεται να φιλτράρει στο μυαλό του τι είναι λάθος και τι είναι σωστό. Θέλει να πηγαίνει με το κύμα θέλει να ανήκει να ανήκει κάπου».

Έχουν αυξηθεί οι κρατούμενοι από τις τουριστικές περιοχές

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός των κρατουμένων που προέρχονται από τουριστικές περιοχές.  «Δεν έχω περιστατικά από ένα ορεινό χωριό, έχω, όμως, περιστατικά από τη Χίο, από την Κρήτη, από τη Ρόδο, από την Ζάκυνθο, από την Κεφαλλονιά από Σαντορίνη. Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό για τη νιώθω ότι κάπου οι κοινωνίες εκείνες έχουν χάσει το μετρό», τόνισε ο Πέτρος Δαμιανός, διευθυντής του σχολείου των φυλακών Αυλώνας.