Παλεύοντας για επιβίωση στον Υμηττό: 90 άλογα σκελετωμένα και αφυδατωμένα, σώθηκαν χάρη σε εθελοντές - Ο αγώνας, τα κωλύματα και οι εικόνες-«γροθιά»

«Ξαφνικά, ένα κοπάδι αλόγων έξω από το σπίτι μου»: Αυτό ήταν μόνο η αρχή του δράματος που θα ξετυλιγόταν τις επόμενες ημέρες... Πάνω από 90 άλογα, σκελετωμένα, αφυδατωμένα και τραυματισμένα βρέθηκαν πριν περίπου τρεις μήνες στο Κορωπί. Είχαν καταφέρει να επιβιώσουν χάρη σε εθελοντές -όπως τα περισσότερα μη δεσποζόμενα ζώα στην Ελλάδα.

Όσα ακολούθησαν μάς περιγράφει λεπτομερώς στο ethnos.gr η Μαρία Μαρώλια, που μαζί με την Ιωάννα Ζεμπερλίγκου και, τότε, την Ανθή Βούλγαρη αποφάσισαν να λάβουν άμεσα και ενεργά δράση για να σωθούν αυτές οι ψυχές. Σήμερα, η Μαρία και η Ιωάννα έχουν ιδρύσει τη ΜΚΟ «Help Horses at Ymittos» και δίνουν συνεχή και καθημερινό αγώνα για να βρεθεί μία τελική λύση για συνολικά 90 άλογα.

Τα δεκάδες άλογα βρίσκονται, προς το παρόν, «μοιρασμένα» σε τρεις κοντινές τοποθεσίες στις παρυφές του Υμηττού, στο Κορωπί. Στόχος είναι να βρεθεί ένας χώρος που να πληροί τις απαραίτητες προϋποθέσεις και να ζήσουν όλα μαζί, ώσπου να μπορούν να υιοθετηθούν.

Πώς ξεκίνησαν όλα

Η Μαρία μετακόμισε φέτος στο Κορωπί. Από τις πρώτες μέρες που βρισκόταν εκεί είχε δει πατημασιές αλόγων, αλλά δεν είχε δώσει σημασία καθώς στην περιοχή υπάρχουν αρκετά δεσποζόμενα άλογα. Όμως, σιγά σιγά άρχισε να βλέπει όλο και περισσότερες, κάτι που της κίνησε την περιέργεια.

Προς το καλοκαίρι που περνούσε περισσότερες ώρες έξω από το σπίτι της, άρχισε να ακούει αλλά και να βλέπει άλογα. Το «κουβάρι» άρχισε να ξετυλίγεται όταν περίπου στις 20 Αυγούστου είδε ένα κοπάδι έξω από το σπίτι της.

«Περίπου στις 20 Αυγούστου ήρθε ένα μεγάλο κοπάδι αλόγων, περίπου 12 ήταν, έξω από την κατοικία μου. Ήταν εντελώς αφυδατωμένα και πεινασμένα. Τους έβγαλα νερό», μάς περιγράφει η Μαρία Μαρώλια, η οποία έχει γνώσεις πάνω στα άλογα όντας ιδιοκτήτρια αλόγων και μέλος στο ΔΣ ιππικού ομίλου.

Όταν άρχισε να ψάχνει απαντήσεις, ενημερώθηκε πως πρόκειται για χρόνιο πρόβλημα και πως φαίνεται να έχει ξεκινήσει από έναν και μόνο άνθρωπο, που αρχικά είχε 3-4 άλογα αλλά στην πορεία -όπως ήταν αναμενόμενο καθώς δεν ήταν στειρωμένα- άρχισαν να πληθαίνουν.

Σύμφωνα με μάρτυρες, αρχικά ήταν από τρία έως οκτώ άλογα, αλλά ο άνδρας τα άφησε να αναπαράγονται και δεν έγιναν ουσιαστικές ενέργειες -μέχρι τώρα- στο να σταματήσει η αναπαραγωγή. Τα ζώα παρέμεναν να αναπαράγονται ανεξέλεγκτα, χωρίς φαγητό και χωρίς επαρκές νερό.

Η πρώτη «ματιά» στην πραγματικότητα

Λίγο καιρό μετά και έχοντας συγκεντρώσει αρκετά και σημαντικά στοιχεία, η Μαρία και η Ιωάννα Ζεμπερλίγκου αποφάσισαν να μεταβούν στο σημείο όπου είχαν πληροφορηθεί πως βρίσκονταν όλα αυτά τα άλογα, με τη βοήθεια εθελοντών. Όταν έφτασαν, γνώρισαν τον φερόμενο ως φροντιστή των ζώων και ξεκίνησαν να παρέχουν τα απαραίτητα για τα ζώα, όπως τροφές και νερό.

Από εκείνη την ημέρα ξεκίνησε η καταγραφή των ζώων. Τελικά, μετρήθηκαν 92 άλογα και σήμερα είναι 90 -καθώς τα δύο δεν τα κατάφεραν και έφυγαν από τη ζωή.

Η σκληρή αλήθεια ήθελε σκληρή δράση

Η Μαρία και η Ιωάννα μόνες τους δεν μπορούσαν, φυσικά, να «τρέξουν» την επιχείρηση διάσωσης τόσων πολλών, ανεκπαίδευτων και σε κακή κατάσταση, αλόγων. Έτσι, στην ομάδα προστέθηκε και η Μίνα Λαγουνάρη.

Όπως χαρακτηριστικά μάς λέει η Μαρία, για παράδειγμα, μόνο το κόστος τής τροφής τους ανέρχεται σε περίπου 8.000 ευρώ τον μήνα -εάν τα άλογα περιοριστούν. Ευτυχώς, με τη δημοσιοποίηση του θέματος η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη.

«Από εκεί και πέρα, δημιουργήσαμε τη Help Horses και αρχίσαμε πιο δυναμικές κινήσεις, όπως οι στειρώσεις», λέει η Μαρία Μαρώλια.

Η δουλειά που γίνεται από τη Help for Horses  είναι σημαντική και η ανάγκη για νέους εθελοντές είναι καθημερινή, καθώς τα ζώα έχουν περάσει δύσκολα -καθώς ήταν «στο έλεος της μοίρας τους»- και χρειάζονται περίσσια φροντίδα.

Μετά από πολλές επιστολές, η περιφέρεια Αττικής πρόσφερε βοήθεια

Η Help Horses at Ymittos, όμως, παρά τη συμμετοχή και τις δωρεές φιλόζωων χρειαζόταν, φυσικά, τη βοήθεια της Πολιτείας.

Μετά από επιστολές στην περιφέρεια Αττικής και στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, υπήρξε ανταπόκριση. Έτσι, οι δύο ιδρύτριες της ΜΚΟ έκαναν πλήρη καταγραφή των αλόγων και τους έγινε η ανάθεση ώστε να ολοκληρωθούν οι απαραίτητες στειρώσεις.

Όπως εξηγεί η Μαρία, η ΜΚΟ υπέγραψε σύμβαση διάρκειας 2-3 ετών με την περιφέρεια Αττικής και κάθε τρεις μήνες θα τιμολογούνται οι στειρώσεις που έχουν γίνει και θα προσκομίζουν τα τιμολόγια. Έπειτα, σε άγνωστο χρονικό διάστημα, θα τους καταβάλλονται τα χρήματα.

«Δεν έχουμε προπληρωθεί, δεν έχουμε λάβει χρήματα, αλλά κάνουμε στειρώσεις. Είναι άγνωστη η ημερομηνία καταβολής μετά την κατάθεση τιμολογίου», ξεκαθαρίζει η Μαρία Μαρώλια.

Το κώλυμα του «φροντιστή»

Τώρα, όσον αφορά στον άνδρα που φαίνεται να είχε τα άλογα όταν έγινε η αυτοψία από την περιφέρεια Αττικής κατέθεσε πως τα ζώα «δεν του ανήκουν». Σημειώνεται σε αυτό το σημείο πως δεν ήταν τσιπαρισμένα, κάτι που είναι απαραίτητο από τον νόμο.

Υπογραμμίζεται ότι, επίσημα τουλάχιστον, αυτός ο άνδρας αναφέρεται ως «φροντιστής» των αλόγων.

«Οι συνθήκες διαβίωσής του ήταν αντίστοιχες των ζώων και σύμφωνα με όσα έχω διαβάσει και είδα, ο άνθρωπος ενδεχομένως είναι συλλέκτης ζώων. Δεν τα κακοποιεί σωματικά, αλλά παθητικά. Ο ίδιος δεν το αναγνωρίζει», καταγγέλλει η ίδια, τονίζοντας πως ενδεχομένως η Πολιτεία θα έπρεπε να ελέγξει και να ασχοληθεί με την κατάσταση διαβίωσης του άνδρα.

Και προσθέτει: «Αρχίσαμε σταδιακά, ενώ πρόσθεσή μας ήταν να μην τον ενοχλήσουμε και να τον βοηθάμε και εκείνον, να βλέπουμε πως ο ίδιος δεν θέλει να είναι σε καλύτερες συνθήκες τα ζώα».

Όπως μπορεί να αντιληφθεί κανείς, τα ζώα αυτά έχουν επιζήσει χάρη στους περιπατητές, τους φιλόζωους και χάρη σε όσους έτυχε να βρεθούν μπροστά τους.

Ο προβληματισμός, η ανάγκη περαιτέρω εμπλοκής της πολιτείας και το «αγκάθι» του ΦΕΚ

Ο προβληματισμός της Help Horses αλλά και του καθενός που ασχολείται ή θα ασχοληθεί με το ζήτημα, είναι ο εξής: «Για πόσο καιρό ακόμα θα στηριζόμαστε στις δωρεές; Αν κουραστεί ο κόσμος και πει "και εγώ από το υστέρημά μου δίνω, για πόσο ακόμα;", τότε τι; Η πολιτεία ναι μεν ανέλαβε αυτό το κομμάτι, αλλά από εδώ και πέρα τι γίνεται; Τα ζώα υπάρχουν. Και εφόσον υπάρχουν, τι κάνουμε;».

Δείτε εδώ πώς να βοηθήσετε τη Help Horses at Ymittos

Τέλος, υπογραμμίζεται ότι μέχρι πρότινος το ΦΕΚ όριζε πως οι Περιφέρειες όφειλαν να περισυλλέγουν, σιτίζουν και γενικότερα να φροντίζουν όσα ιπποειδή (άλογα, γαϊδούρια, μουλάρια -εκτός από τις λίγες περιπτώσεις άγριων αλόγων) βρίσκονταν μόνα τους ή σε κοπάδια στον δρόμο, ανεπιτήρητα.

Από 24 Οκτωβρίου, ισχύει το εξής: Οι Περιφέρειες της χώρας είναι υποχρεωμένες να μεριμνούν για την περισυλλογή, μεταφορά, φύλαξη, διατροφή & διατήρηση των ανεπιτήρητων δεσποζόμενων ιπποειδών μόνο όταν τεκμηριώνεται ότι έχουν ιδιοκτήτη.

Άρα τα μη δεσποζόμενα, που χαρακτηρίζονται ως «άγρια», μπορούν να τα αφήνουν να λιμοκτονούν, να αναπαράγονται, να καταστρέφουν καλλιέργειες, χωράφια και περιουσίες, να κυκλοφορούν στους δρόμους, μέχρι να τα σκοτώσει κάποιο όχημα ή/και να σκοτώσουν κάποιον οδηγό;

Δείτε εδώ το ΦΕΚ