«Διαβολοβδομάδα»: Καρέ-καρέ η σκληρότερη εκπαίδευση των ΟΥΚ - 96 ώρες αϋπνίας με οράματα και κενά μνήμης

Την διαβολοβδομάδα των ΟΥΚ, την δυσκολότερη αποστολή της σχολής των υποβρύχιων καταστροφών του Πολεμικού Ναυτικού κατέγραψε και παρουσίασε η εκπομπή «Αυτοψία» του Αντώνη Σρόιτερ, στον Alpha.

Η αποστολή 

Πρόκειται, όπως αναφέρει στην εκπομπή ένας σχολάρχης για την τελευταία εβδομάδα στη σχολή. «Είναι ένας προσομοιωτής μάχης. Οι εκπαιδευτές είναι οι εχθροί και οι εκπαιδευόμενοι έχουν αναλάβει την αποστολή. Αναλαμβάνουν να πάρουν μια απόφαση για το πώς θα επιστρέψουν στην πατρίδα για να πάρουν μια νέα αποστολή και έχουν δύο επιλογές: η μια είναι να πάνε κοντά στα παράλια, αλλά αφού τους έχουν ανακαλύψει, εκεί θα είναι ελικόπτερα, σκυλιά και άνθρωποι και το λογικό θα είναι ο θάνατος. Η δεύτερη είναι να σκεφτούν ανορθόδοξα και να σωθούν».

Η αρχή

Η διαβολοβδομάδα ξεκινάει μεσάνυχτα, την ώρα που οι εκπαιδευόμενοι κοιμούνται. Από την Κυριακή μέχρι την Παρασκευή, 24 ώρες το 24ωρο οι εκπαιδευόμενοι μένουν άυπνοι και ξεπερνούν τα όριά τους με σωματική καταπόνηση.

«Βλέπουν οράματα λόγω της αϋπνίας, κάποιοι δεν την θυμούνται την διαβολοβδομάδα»

Όπως εξηγεί στην εκπομπή μια νοσηλεύτρια «μέσα σε αυτές τις ημέρες βλέπεις ανθρώπους να μιλάνε χωρίς να υπάρχει κανείς απέναντί τους, να βλέπουν οράματα λόγω αϋπνίας, βλέπεις εγκαύματα από την αλμύρα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τη θυμούνται καθόλου την εβδομάδα αυτή όταν τελειώνει και άλλοι που τραυματίστηκαν, αλλά επίσης δεν το θυμούνται στο τέλος».

Η πιο δύσκολη ημέρα και πως ολοκληρώνεται η άσκηση 

Όπως εξηγεί ένας εκπαιδευτής, το πιο δύσκολο βράδυ είναι αυτό μετά την 3η ημέρα: «Βρισκόμαστε στις 70 ώρες, είναι άυπνοι, δεν έχουν φάει, έχουν πιει ελάχιστο νερό και προσομοιάζουμε την κατάσταση αποστολής που η τροφή είναι δυσεύρετη. Από αυτή τη στιγμή και μετά ξεκινούν οι παραισθήσεις, αναμνήσεις, δικά σου πρόσωπα, παραλίες, εστιατόρια. Εκεί πρέπει να εγκλωβίσεις τον στόχο σου και να πηγαίνεις. Πρέπει να μπουν σε μια ρουτίνα ότι δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο παρά να συνεχίσεις την πορεία».

Όπως εξηγεί εκπαιδευτής στη φάση αυτή, γίνεται ανάκριση «σε καταφύγιο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν υπάρχει φωτισμός, μόνο βράχια και όπως μπήκαν μέσα υποτίθεται για να ολοκληρώσουν την αποστολή, τους εντόπισε ο εχθρός. Ένας ένας θα περνάει από ανάκριση στην οποία δεν πρέπει να πει κάτι πέραν από όσα τους έχουμε υπαγορεύσει: τον βαθμό και το όνομά τους».

Την 5η ημέρα πολλοί έχουν αδυναμία συνεννόησης ενώ καλούνται να μπουν στο νερό κρατώντας με το ένα χέρι τη βάρκα και με το άλλο ξηρά τροφή και να φάνε μέσα στο νερό.

Τα μεσάνυχτα μπαίνοντας στην έκτη ημέρα πρέπει να γράψουν έκθεση σε 10 λεπτά για να γράψουν την εμπειρία τους από την διαβολοβδομάδα. Μάλιστα, καλούνται να ζωγραφίσουν ένα... χριστουγεννιάτικο δέντρο για να δουν την η ικανότητα τους να συγκεντρωθούν μετά από όλα όσα έχουν ζήσει.

Η διαβολοβδομάδα ολοκληρώνεται γίνεται ενώπιων ανώτερων αξιωματικών και της πολιτικής ηγεσίας. Η τελευταία δοκιμασία είναι μια απόβαση κάτω από εχθρικά πυρά ενώ το τέλος των έξι δύσκολων ημερών σηματοδοτεί μια βουτιά από βατήρα 12 μέτρων.

Σημειώνεται πως ενδεικτικό της δυσκολίας είναι πως στα 70 χρόνια της σχολής των ΟΥΚ, οι επιτυχόντες δεν ξεπερνούν τους 3.300!