Υψιστη διάκριση για τους Ανιχνευτές της ανθρωπιάς στη Μυτιλήνη (pics)

Ο Ξενοφών Κουκούτας και ο Γιάννης Σβώρος ήταν 15χρονοι μαθητές της Α' Λυκείου, Ανιχνευτές στο 3ο Σύστημα Προσκόπων της Μυτιλήνης, το 2015, στην κορύφωση της κρίσης, όταν έβλεπαν τις βάρκες με τους πρόσφυγες να φτάνουν κατά δεκάδες καθημερινά στις ακτές του νησιού

Πιστοί στην «Υπόσχεση του Προσκόπου», άφησαν σε δεύτερη μοίρα υποχρεώσεις, παρέες και διασκεδάσεις, για να δώσουν ένα χέρι βοήθειας, ένα στεγνό ρούχο και λίγο ζεστό φαγητό σε ταλαιπωρημένους ανθρώπους, εισπράττοντας ως ανταμοιβή ένα βλέμμα ευγνωμοσύνης. Στην πορεία είχαν την τιμή να συναντήσουν τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, και να τιμηθούν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο.

Σπουδαστές σήμερα, σε Πειραιά και Μυτιλήνη αντίστοιχα, ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για τον Καναδά, αφού επιλέχθηκαν συμβολικά να είναι αυτοί που θα παραλάβουν το «Βραβείο John McCain για τον Ηγετικό Ρόλο στο Κοινωφελές Εργο» (John McCain Prize for Leadership in Public Service) για λογαριασμό όλων των κατοίκων της Λέσβου.

Το βραβείο του Ιδρύματος Τζον ΜακΚέιν θα απονείμει η Σίντι ΜακΚέιν, χήρα του γερουσιαστή και πρώην υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ, που έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο.

Αφανείς ήρωες της ειρήνης

Ο Ξενοφών Κουκούτας έμαθε για τη βράβευση στον Πειραιά όπου ζει τους τελευταίους μήνες και σπουδάζει στο Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιά. Μετέβη εσπευσμένα στη Μυτιλήνη και χθες μαζί με τον παιδικό του φίλο, Γιάννη Σβώρο, έτρεχαν για τη διαδικασία έκδοσης των απαραίτητων ταξιδιωτικών εγγράφων, ετοιμάζοντας το ταξίδι για τον Καναδά. «Νιώθω ενθουσιασμό, τιμή, άγχος και αμηχανία ταυτόχρονα» λέει στο «Εθνος», προσθέτοντας πως «το βραβείο δεν ανήκει σε μένα, αλλά σε όλους τους κατοίκους της Λέσβου, τους οποίους οφείλω να εκπροσωπήσω επάξια».

Γυρνώντας τον χρόνο τρία χρόνια πίσω, θυμάται τις πρωτόγνωρες σκηνές που έζησε στην προβλήτα του λιμανιού της Μυτιλήνης και σε απόκρημνες ακτές του νησιού του, αντικρίζοντας την ταλαιπωρία, την απόγνωση, την ανακούφιση και την ελπίδα στα πρόσωπα εκατοντάδων ανθρώπων. Χαραγμένο στη μνήμη του είναι το τρομαγμένο πρόσωπο ενός κοριτσιού 3-4 ετών με μοβ μπουφάν, που έτρεμε στην αγκαλιά του καθώς το μετέφερε από τη βάρκα σε ασφαλές σημείο.

«Δεν έμαθα ποτέ το όνομά του, ούτε ξέρω πού βρίσκεται τώρα. Θυμάμαι πόσο τρομαγμένο ήταν. Το πήρα, το φρόντισα, του έβαλα στεγνά ρούχα και αναζήτησα τη μητέρα του για να το δώσω» λέει και προσθέτει πως ό,τι έκαναν ο ίδιος και οι άλλοι Ανιχνευτές στην περίπτωση αυτή και σε εκατοντάδες άλλες δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την τήρηση της «Υπόσχεσης του Προσκόπου»: «Υπόσχομαι στην τιμή μου να εκτελώ το καθήκον μου στον Θεό και στην πατρίδα, να βοηθώ κάθε άνθρωπο σε κάθε περίσταση και να τηρώ τον νόμο του προσκόπου».

Σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, αλλά κυρίως στην κορύφωσή της, το 2015, και στην αρχή του 2016, όταν πέρασαν από το νησί εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, οι Ανιχνευτές (μεγάλοι έφηβοι, 14-18 ετών) της Λέσβου συνέδραμαν αθόρυβα στην πρώτη γραμμή, βοηθώντας στην αποβίβαση των ανθρώπων από τις λέμβους, στη μεταφορά τους σε ασφαλές σημείο, στην αποδέσμευσή τους από τα σωσίβια και στη χορήγηση ζεστών ρούχων και φαγητού. Επίσης, έκαναν εξορμήσεις στις ακτές μαζεύοντας χιλιάδες σωσίβια και δεκάδες βάρκες, περιόδευσαν στους καταυλισμούς και στους πρόχειρους χώρους συγκέντρωσης, έστησαν σκηνές, απασχόλησαν δημιουργικά ασυνόδευτα ανήλικα κ.ά. «Δεν είχαμε ξαναδεί τέτοιες σκηνές, ούτε μπορούσαμε ποτέ να τις φανταστούμε, αν δεν τις ζούσαμε από κοντά.

Δεν είναι εύκολο να το βιώσει κανείς όλο αυτό» λέει στο «Εθνος» ο Γιάννης Σβώρος, ο οποίος νιώθει ήδη το βάρος της εκπροσώπησης των συμπατριωτών του στην τελετή βράβευσης και έχει αρχίσει να σκέφτεται τι θα πει ενώπιον του κοινού στην τελετή. «Θα τους μιλήσω για το νησί μου και τους ανθρώπους του, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν δείξει αλληλεγγύη στο δράμα αυτών των ανθρώπων. Θα τους πω για τους προσκόπους, για αυτά που κάναμε εμείς αλλά και τόσοι άλλοι άνθρωποι, βοηθώντας ανιδιοτελώς τους πρόσφυγες, για τα συναισθήματα που νιώθεις όταν βοηθάς κάποιον και διαβάζοντας στα μάτια τους το ευχαριστώ. Αυτή είναι η καλύτερη ανταμοιβή» τονίζει.

Υψηλές συναντήσεις

Τον Ιούνιο του 2016 ο Ξενοφών και ο Γιάννης, μαζί με άλλους τρεις προσκόπους Ανιχνευτές, συνάντησαν τον τότε γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, κατά την επίσκεψή του στη Λέσβο, και του χάρισαν ένα προσκοπικό μαντίλι, λέγοντας πως αντιπροσωπεύει την παγκόσμια ένδειξη πίστης προς το καθήκον και τον συνάνθρωπο. Ο γ.γ. του ΟΗΕ είχε ζητήσει να τους συναντήσει χωριστά από τους άλλους εθελοντές, «γιατί έτσι έπρεπε», όπως είπαν εκπρόσωποί του. Ο Μπαν Κι Μουν φόρεσε το προσκοπικό μαντίλι και χαιρέτησε έναν προς έναν τους προσκόπους που κάθισαν δίπλα του στο γεύμα που ακολούθησε.

Εναν χρόνο αργότερα, τον Μάιο του 2017, οι δύο Ανιχνευτές συμμετείχαν σε αντιπροσωπεία επτά προσκόπων της Λέσβου που τιμήθηκαν με το βραβείο «Ηρωες της Ειρήνης» (Heroes of Peace) του Παγκόσμιου Οργανισμού της Προσκοπικής Κίνησης, σε ειδική εκδήλωση του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων, που έγινε στην Αθήνα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος μίλησε με θερμά λόγια για τους νεαρούς εθελοντές.

«Σας ευχαριστώ που με κάνατε υπερήφανο και εσείς και οι συμπατριώτες σας στο νησί για το ότι είμαι Ελληνας» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Παυλόπουλος, και προσέθεσε πως «ο προσκοπισμός είναι συνώνυμος του εθελοντισμού, και μάλιστα στην πιο γνήσια μορφή του, που σημαίνει κοινωνική προσφορά υπό όρους πραγματικής αλληλεγγύης. Δηλαδή, αλληλεγγύης υπό όρους αλτρουισμού και ανιδιοτέλειας».

Η βράβευση

«Οι καλύτεροι πρεσβευτές της ελπίδας» Χθες το μεσημέρι ο δήμαρχος Λέσβου, Σπύρος Γαληνός, ενημέρωσε τη Σίντι ΜακΚέιν ότι για συμβολικούς λόγους δεν θα παραστεί ο ίδιος στην τελετή βράβευσης, αλλά οι δύο 18χρονοι, και έλαβε την οριστική θετική απάντηση εκ μέρους του Ιδρύματος. «Επιλέξαμε δύο νέα παιδιά, πραγματικούς εθελοντές, θεωρώντας τους ως τους καλύτερους πρεσβευτές της τοπικής κοινωνίας, που έδειξε και συνεχίζει να δείχνει την αλληλεγγύη της στην προσφυγική κρίση.

Σκοπός είναι μέσα από τα πρόσωπά τους να εκφράσουμε την ελπίδα, την αισιοδοξία για το αύριο αλλά και τη σημασία της πραγματικής, ανιδιοτελούς, εθελοντικής προσφοράς» λέει στο «Εθνος» ο κ. Γαληνός.

«Βραβεύοντας τους κατοίκους της Λέσβου, αναγνωρίζουμε τις θυσίες που έχουν κάνει για να προσφέρουν ασφάλεια, παρηγοριά και ελπίδα στους πρόσφυγες, προκειμένου να αντέξουν τις απελπιστικά δύσκολες συνθήκες» ανέφερε από την πλευρά της η κυρία ΜακΚέιν.