ΑΠΘ: Συγκίνηση στη δραματοποιημένη αναπαράσταση της τραγωδίας των Τεμπών

Κρατώντας στα χέρια αναμμένα κεριά, με μάτια γεμάτα συγκίνηση και τις ψυχές σφιγμένες, εκατοντάδες άτομα παρακολούθησαν το δρώμενο, που αναπαρίστανε με δραματικό τρόπο τα τελευταία λεπτά της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών, το οποίο διοργάνωσαν φοιτητές του 5ου Εργαστηρίου Ζωγραφικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. 

Πραγματοποιήθηκε έξω από το κτίριο διοίκησης και μπροστά στο άγαλμα του Αριστοτέλη και ήταν αφιερωμένο στους 14 φοιτητές του πανεπιστημίου που βρίσκονταν ανάμεσα στα 57 θύματα της τραγωδίας. Είχε τίτλο "Εις Μνήμην - Μνήμη Ενάντια στη Λήθη".

Συμβολισμοί 

Διάφορες ταξιδιωτικές τσάντες, που αναπαρίσταναν αυτές των επιβατών του μοιραίου τρένου, ήταν διασκορπισμένες γύρω από το άγαλμα του Αριστοτέλη. Από τη μέση του αγάλματος ξεκινούσε ένα κόκκινο πανί, που συμβόλιζε το αίμα των ανθρώπων που χάθηκαν τόσο άδικα. Στην άκρη του ένας μαύρος διάδρομος σαν χαλί είχε γραμμένα επάνω του 14 ονόματα και δίπλα τους την ηλικία των αδικοχαμένων φοιτητών.

Δραματική αναπαράσταση

Η σταθμάρχης σφύριξε και φώναξε «σε πέντε λεπτά η αναχωρεί το τρένο Intercity». Δεκατέσσερις νέοι και νέοι κάθισαν στις θέσεις τους, σε μαύρα σκαμπό δεξιά και αριστερά του διαδρόμου με τα ονόματα των θυμάτων.

Στον τοίχο, δίπλα στο άγαλμα του Αριστοτέλη, ξεκίνησε η προβολή ενός βίντεο, με μία γυναίκα να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει σε κάποιο από τα θύματα «θα σε περιμένω αγάπη μου, μην αργήσεις».

Στη συνέχεια ένα τρένο άρχισε να «τσουλάει» πάνω στις ράγες, μέχρι που ένας δυνατός κρότος σταμάτησε την ορμή του. Ακολούθησε έκρηξη, η μυρωδιά της φωτιάς και φωνές νέων ανθρώπων. Άλλος εκλιπαρούσε για βοήθεια, άλλος έψαχνε το φίλο του και άλλος βογκούσε από τα χτυπήματα.

Οι 14 νέοι και νέες σηκώθηκαν από τα σκαμπό, έχοντας σκεπασμένα με μαύρα πανιά τα κεφάλια τους. Ξεσκεπάστηκαν και φώναξαν ένας -ένας τα ονόματα των νεκρών φοιτητών. Με μια φωνή ζήτησαν δικαιοσύνη και υπενθύμισαν ότι το έγκλημα δε θα ξεχαστεί ποτέ.

Το δρώμενο ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων.