Γιώργος Λυγγερίδης: «Αιμορραγούσε μέχρι θανάτου και συνεχίζονταν τα επεισόδια»

Τρεις μήνες μετά το χαμό του 31χρονου αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη, που τραυματίστηκε από ναυτική φωτοβολίδα στη διάρκεια οπαδικών επεισοδίων στου Ρέντη, η συντετριμμένη αδερφή του μίλησε για τον «ήρωά» της. «Δεν θα ξεχαστεί ο αδερφός μου» κατέληξε.

«Αιμορραγούσε μέχρι θανάτου και συνεχίζονταν τα επεισόδια»

«Για μένα πάντα ο Γιώργος ήταν ο ήρωας μου, τον θαύμαζα από μικρή» είπε στην αρχή η Κατερίνα Λυγγερίδη στο STAR και πρόσθεσε «ότι πάντα βοηθούσε τους ανθρώπους γύρω του». Στη συνέχεια είπε για την ανησυχία που είχαν πάντα για «την δύσκολη δουλειά του» την οποία «αγαπούσε πάρα πολύ τη δουλειά του, ήξερε ότι μπορεί να κινδυνεύσει, και άλλες φορές είχε τραυματιστεί σε επεισόδια».

Η ίδια είπε για το μοιραίο βράδυ: «Εκείνο το βράδυ τον χτύπησε αυτή η ναυτική φωτοβολίδα, που ξέρω ότι δεν σβήνει και κάτω από το νερό. Ένας άνθρωπος καιγόταν ζωντανός και αιμορραγούσε μέχρι θανάτου, ήταν όρθιος και πάλευε η ομάδα του να τον κρατήσει, παρ'ολα αυτά ξέρω ότι συνεχίζονταν τα επεισόδια. Βλέπεις έναν άνθρωπο να πέφτει κάτω τραυματισμένος και συνεχίζεις;»..

Και πρόσθεσε: «Πάλεψε 20 μέρες, καιγόταν, έχασε όλο του το αίμα, άδειασε από αίμα και γι' αυτό έπαθε ανακοπή, δύο ανακοπές. Επέζησε από αυτό, συνέχισε να παλεύει στο νοσοκομείο για 20 μέρες, μπήκε στο χειρουργείο για να του κόψουν το πόδι, το ξεπέρασε κι αυτό αλλά καποια στιγμή η καρδιά του δεν άντεξε».

«Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή»

Στη συνέχεια περιέγραψε την πιο δύσκολη στιγμή, τη στιγμή του θανάτου του. «Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή για εμένα όταν μου ανακοινώθηκε ότι απεβίωσε, γιατί, ό,τι αγαπούσα περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο το έχασα. Σκέφτομαι ότι με προσέχει και είναι δίπλα μου, ελπίζω κάπου να είναι και να με βλέπει».

Όπως είπε για τα τελευταία τους λόγια: «μία μέρα πριν, τον είχα πάρει βιντεοκλήση κλαίγοντας και του έλεγα πόσο περήφανη είμαι που είναι αδερφός μου, δεν ξέρω τι με είχε πιάσει και είχα την ανάγκη να του τα πω. Μισή ώρα πριν χτυπηθεί του είχα στείλει φωτογραφία με μία φράση που είχαμε γράψει μαζί: Αφοί Λύγγε. Μου πάτησε μία καρδούλα και δεν μου ξανά απάντησε ποτέ».